Wie heeft er een hooggevoelig kindje?? En denk je dat of ben er me naar de ha oid geweest...hoe kwam je er toe om de stap naar de ha te maken. En als het schoolgaande kindjes zijn: heb je het op school vertelt of hoe wordt er daar mee omgegaan? Ik wil het liefst zoveel mogelijk weten over hoe dat bij jullie ging/gaat.
Ik verdenk mn zoon er ook van, maar doe er (bewust) niks mee. ik heb er veel over gelezen en herken veel. Dit zorgt bij mij voor geruststelling en bevestiging, maar verder kan en wil ik er niks mee. Als baby vond ik hem al snel overprikkeld. Dagjes uit probeerde ik zoveel mogelijk te beperken want anders zaten we 's avonds met een huilende baby en was hij de dag erna knorrig. Tegen drukte kon hij ook slecht en harde geluiden idem dito. Nog steeds als hij een boor hoort of het lucht alarm zit hij het liefst met een kussen over zijn hoofd. Ook is hij erg gevoelig voor structuren of geurtjes. Een labeltje wat kriebelt of een stofje... dan wil hij de desbetreffende trui nooit meer aan. De kapper is jarenlang een groot drama geweest, al die haartjes... Rijst eten doet meneer niet. Brood met pitjes... drama... Daarnaast is hij gevoelig voor sfeer, is hij heel empatisch en inlevend en erg lief. Hij kan niet tegen onrecht en kan daar echt avonden over zitten malen. Gelukkig is hij niet te lief en kan hij goed van zich afbijten en is hij niet verlegen ( nadat hij overigens wel de kat uit de boom heeft gekeken). Op school komt hij naar mijn idee goed mee dus ik laat het lekker zo. Ik zie er de voordelen wel van in en op zich nu hij ouder wordt ondervindt hij ( en wij) er minder hinder van dan voorheen.
Mijn dochter is hoogsensitief, ik heb het boek het hoogsensitieve kind van elaine n.aron. Erg fijn boek en nog niet uit maar al veel aan gehad. Ze is pas 2 keer naar psz geweest maar heb niks tegen de juffen gezegd. Ik wil haar niet gelijk een stempel geven en ik ben ook heel benieuwd wat de juffen van haar vinden. De ha heb je denk ik niks aan, hij kan er ook niks aan doen. Tenzij je kind gedragsproblemen heeft. Ik ben zelf ook hooggevoelig en herken zo ontzettend veel in haar. Denk jij dat je kindje hooggevoelig is? Als je het hier niet neer wil zetten mag je ook pben hoor en voor vragen mag dat ook altijd.
brigit, ja dat vermoeden heb ik...om talloze dingen en ik heb dus helemaal niet het gevoel dat het vanzelf goedkomt of dat ik het zo moet laten. Zeker nu er om bepaalde dingen onbegrip vanuit de omgeving komt en ik wil niet dat men straks onterecht een verkeerde mening over mijn dochter heeft. Ze heeft geen gedragsproblemen nee.
Hier ook een hoog gevoelig meisje zonder een officiële stempel van een dokter of iets. Ik ben het zelf namelijk ook en herken heel erg veel in haar. Heb er veel informatie over gelezen en heb het idee doordat ik het zelf ook ben dat ik er prima mee om kan gaan en zij er zelf ook geen last van heeft. Ook ik zou er geen ha bij halen ofzo, maar je goed inlezen en ervaringen van anderen meenemen in de omgang met je kindje. Dan komt het heus wel goed
Nee ik denk ook niet dat het vanzelf goed komt zeker niet. Ik hou het heel goed in de gaten en als het duidelijk word op school zal ik het er zeker wel over hebben. Maar gaat nu heel goed dus laat ik het even zo. Zelf denk ik dat ze veel hulp nodig gaat hebben in de toekomst, dus als enige wat je kan doen als ouder is je goed inlezen en er zijn voor je kind. Vooral serieus nemen. Het boek is echt een aanrader! Ik pakte mijn dochter aan als je ieder kind zou aanpakken en daardoor werd het alleen maar erger. Daar staan veel tips in.
O en de mening van andere mensen heb ik echt even mijn buik vol van. Iedereen weet het altijd beter dan jij. Vreselijk!! Jij kent je dochter het beste en weet ook wat werkt. Je mag niet straffen, je mag niet met je kind praten je mag niet...blabla. Wat doet je dochter dan dat het voor de omgeving niet fijn is of dat ze reageren? Mijn dochter is trouwens 2,5, dus nog stuk jonger
even een voorbeeld, ze is extreem gevoelig voor geluiden. Alles lijkt bij haar 10x zo hard binnen te komen dan normaal. Als wij op visite zijn en iemand zet bv een mixer aan ( ik noem maar wat) dan schiet ze tegen het plafond, ze verwacht het niet dus schrikt zich te pletter. Dan komen er meteen opmerkingen van: jeetje....niet zo aanstellen hoor, tis maar een mixer, hij vreet je niet op.
Heeeeel herkenbaar!!! Je moet ze voorbereiden dan gaat het beter. Echt heel vervelend zulke opmerkingen!! En idd ze is hooggevoelig dus alle gevoelens zijn versterkt. Ook als ze blij zijn of boos, hihi dat laatste hebben we gelukkig nog niet mee gemaakt.
Heel herkenbaar! Ik bereid mn zoon overal, echt overal (voor zover voorspelbaar)op voor. Wat hij kan verwachten, wat er van hem verwacht wordt. Doordat hij het weet van te voren is de verassing minder groot en dat maakt hem zekerder. Structuur is echt HET sleutelwoord. Ik geloof dat hij het niet helemaal van een vreemde heeft Ik was/ ben net zo. Ik heb (daardoor) wel het gevoel dat ik er redelijk goed mee om kan gaan. Ik vertel hem ook dat het helemaal niet gek of vreemd is als hij zus of zo voelt, denkt of doet. Hij kan bijv bij een verjaardagsvisite zich helemaal ontheemd voelen. Hij voelt zich dan heel onzeker, al dat geroezemoes en duikt dan het liefst in mn schoot om te mompelen dat hij zich zo verlegen voelt. terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo overkomt, zeker niet in kleine vertrouwde gezelschappen, dan is het echt een clown! ik zeg hem dan dat ik me dat helemaal kan voorstellen en dat het helemaal niet raar is. Ik voel me net zo Soms komt hij uiteindelijk dan wel los met een bekende, en soms ook niet,. ook niet erg.
Ja ik probeer dingen idd voor te zijn door het alvast te zeggen, maar bij iemand thuis is het wel eens lastig en dan baal ik echt van die opmerkingen als ik dat koppie dan zie
Ook hier herkenning. Met name bij de oudste. Sterker: zelfs als ze wéét dat de mixer, stofzuiger, ... aangaat, springt ze nog tegen het plafond en weet ze niet hoe snel ze zich uit de voeten moet maken. Ik heb hier nog niet gehad dat anderen er commentaar op gaven, maar als ze dat wel zouden doen, nou ja... vervelend, dat wel, maar ik zou me er ook weer niet teveel van aantrekken. Even uitleggen dat ze het geluid niet verwachtte en daardoor schrok en dat ZIJ dat geluid toevallig WEL heel vervelend vindt, ook al is het "maar een mixer". Voor de rest zou ik het dan ook daar bij laten. Niet gaan uitweiden over hooggevoeligheid/hoogsensitiviteit ofzo, dat snappen de meeste mensen toch niet, dus zonde van m'n tijd en energie En wat Druif78 ook al zegt: structuur is echt het toverwoord. Hoe beter ze weet waar ze aan toe is, hoe beter ze er ook tegen kan. Ze heeft ook (bijna) altijd even nodig om "los" te komen. Kijkt eerst de kat uit de boom. Ik geef haar dan ook die ruimte en scherm haar zonodig af als er anderen wat erg opdringerig op haar afkomen. Zolang ze de ruimte kijkt om even te acclimatiseren, duurt het over het algemeen niet langer dan 5 minuten en komt ze daarna helemaal los
Hier ook een hooggevoelig meisje van 6 jaar. Zodra het lawaai te hard is, gaat ze huilen. Vuurwerk hoeven we niet op te zoeken, want dat is echt vreselijk voor haar. Ik heb het op school nooit aangekaart. Kreeg nu niet echt het idee, dat de juffen er voor open staan. Vb, ze gingen met groep 2 naar het vliegveld. Mijn dochter associeert vliegveld met heel veel lawaai en wilde niet mee. Ze werd er echt ziek van. Ik heb tegen de juf gezegd, dat ze niet mee ging. De juf vond het maar vreemd en begon gelijk met therapie. Ik kreeg het idee, dat ze mijn dochter maar een zeur vond. En ze is zo lief en zorgzaam, maar wel heel gevoelig voor alles. Veel uitleggen en alles doseren. Ik plan het weekend nooit vol. Daar kan ze echt niet tegen. Ze heeft echt tijd voor zichzelf nodig, zodat ze tot rust kan komen.
Ze krijgen idd snel de stempel zeur, terwijl ze er echt niks aan kunnen doen. Ik ben er van overtuigd dat als je het serieus neemt en de tijd er voor neemt dat het met de tijd beter zal gaan. Goed met je kind er over praten. Ik vind het wel super moeilijk hoor, moet je het nu wel of niet vertellen. Ach ze is nu voor de 3e keer naar de psz toe dus we zien het wel. Tot nu toe vind ze net erg leuk en huilt ze niet, dat is voor mama ook errug fijn!!!!
Weet iemand of er een forum bestaat over hsk's? Lijkt mij heerlijk om daar mijn ei kwijt te kunnen. Het is al heel fijn om er nu hier over te praten merk ik.
Als er een forum is ben ik ook van de party .. Hier ook een hgk. Maar ook geen stempel van de dok hoor Maar nu ik het zelf weet en kan accepteren kan ik het gedrag beter accepteren en begrijpen en handelen!! Wij hebben thuis een week bord. wat erg goed werkt hebben we samen gemaakt Een emotie poppetje ( hij heeft last van woede ) Iedere avond voor het slapen gaan de dag doornemen Iedere ochtend ook de dag op school doornemen Hij vind het reuze spannend als er een kindje jarig is .. Dus dan is hij enorm druk. Ik moet constant een stap vooruit denken.. Niets kan voor hem een verassing zijn..
Hoe ziet zo'n weekbord er dan uit?? Zet je dasr dan alle activiteiten in die er die week gepland staan. Ik heb er ook aan zitten denken, maar juist ook soms als ze van te voren weet dat er iets aan zit te komen dan ze zich dan al dagen druk maakt. Ze zit sindskort op zwemles en vindt dat erg spannend. Ik zeg dus op maandagochtend pas dat we s middags na school naar zwemles gaan, want als ik dat bv op vrijdag al doe dan is het hele weekend van slag door de zwemles.
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen dames...meer mag natuurlijk altijd of als je ineens een tip te binnen schiet ofzo?