Nou mij niet, ik hecht enorm veel waarde aan de traditie van sinterklaas en vind dat geen 1 kind dat ontnomen moet worden.
Ik kan me niet bedenken waarover ik heb gelogen of zou moeten liegen, tot nu toe.. Sinterklaas vieren wij gewoon, een paar maanden geleden zei ze wel dat zwarte piet gewoon verklede mensen zijn, ik heb daar niet op gereageerd door te zeggen en Sinterklaas dan? De kerstman hebben we wel gezegd dat dat niet bestaat en dat we cadeautjes voor elkaar kopen. Ze vind kerst véél leuker dan Sinterklaas . Wanneer er echt gerichte vragen komen ga ik het niet ontkennen. Zelf geloofde ik al best jong niet meer in Sinterklaas (4 jaar) en vond het super leuk dat andere kinderen wel geloofde, ik vond het altijd spannend of niemand iets door zou hebben. Mijn zusje heeft wel heel lang geloofd en die zei laatst dat ze het nog steeds stom vind dat wij haar zo lang hebben voorgelogen... Bij iets niets niet mogen zeg ik ook de echte rede en niet omdat we geen geld hebben of een andere rede. Dus soms ook omdat ik ergens geen zin in heb.
Ik vind dat echt geen liegen, het is meer een fantasieverhaaltje in stand houden. Net zoiets als de paashaas, de tandenfee etc. Allemaal bedoeld voor het plezier van kinderen, denk dat je er niet teveel achter moet zoeken. Kinderen worden daar echt niet minder van hoor, en als ze erachter komen kun je toch ook gewoon uitleg geven? Ik zou denk ik nooit liegen tegen mijn kinderen (moet allemaal nog gebeuren ), maar het sprookjes van Sinterklaas houd ik graag in stand.
Ik lees net wat berichtjes terug en zie dat sommige sprookjes ook als liegen zien. Ik lees wel sprookjes voor en ze kijkt ook naar de films. Maar vanmiddag was er een tekenfilm waar een tandenfee in voorkwam, dan vraag ik haar wel of ze denkt dat er echt een tandenfee is. Bij al die dingen weet ze ook wel dat het niet echt is, maar vind het heel leuk, prima toch.
Hmm hier zijn de paashaas en de kerstman wel echt verzinsels. Net als de tandenfee teouwens maar die bovenal omdat ze doodsbang is voor de tandenfee. Want die kan binnenkomen als je ramen en deuren dicht zijn en iets onder je kussen pakken zonder dat je het merkt. Wie weet watzo'n tandenfee nog meer meeneemt!
mee eens! zou het ook wel jammer vinden als een ander kindje tegen mijn zoontje bijv. zou zeggen dat hij niet bestaat (hij is nu 5 en geloofd er zeker nog in, dochter is 6 bijna 7 en zou ik me meer bij voor kunnen stellen als dat een keer verteld word).
Dat dus. Er is toch niks fijner dan zo'n levendige kinderfantasie. Voor alsnog is de fantasie 10 keer zoveel beter als wat er in volwassen wereld afspeelt. Ik zou er wat voor over hebben om zo met mijn barbies weg te dromen als ik vroeger deed. Nee we maken er zo snel mogelijk verbitterde minivolwassenen van. Dat zal de wereld goed doen?
Wij laten onze kinderen (2 en 4) ook niet in Sinterklaas geloven, maar vieren het zeker wel, dus vind de opmerking 'je kunt dat je kind toch niet ontnemen' ongegrond en vind sommige dames daar wel erg fel over We besteden gewoon niet veel aandacht aan wie Sinterklaas. Ik las het hier ook al, maar we hebben het vergeleken met Brandweer Sam, Bumba etc. Vorig jaar erg gelachen toen mijn dochter (toen dus drie) vanuit de auto zeer triomfantelijk naar een bus vol Pieten wees en zei; 'zie je nou wel, mam, Zwarte Piet bestaat wel!'. Op zo'n moment ga ik niet heel actief en technisch uitleggen hoe het nou precies zit. We maken ze niks wijs, maar als ze er eenmaal mee oog in oog staan is het net zo indrukwekkend als voor kinderen die denken dat hij uit Spanje komt etc.
Inderdaad, mooi verwoord. helemaal mee eens. Vind de opmerking dat je je kind iets ontneemt ook erg overdreven. Ik ben het er ook zeker mee eens dat kinderfantasie erg belangrijk is. Ik stimuleer dat ook bij mijn oudste d.m.v. spelletjes bijv. Maar toch zal ik er niet om liegen als hij naar Sinterklaas vraagt. Kinderen vieren het groots en het sinterklaasfeest maakt veel indruk, vind het fijn dat hij daar later geen negatieve ervaring mee krijgt als hij erachter komt dat ik er over heb gelogen. Wie weet waar hij dan nog meer over gaat twijfelen.
Ik vind het knap dat je je als 3-jarige dit soort dingen liet ontnemen door andere peuters. Ik vraag me af of je werkelijk als 3-jarige je zoiets waar je altijd in geloofde je zomaar liet ontnemen. Als een andere peuter vertelde dat zijn papa de sterkste is, was jouw band met je vader dan ook vernield omdat jij altijd geloofde dat jouw papa de sterkste was?
Ik wil graag eerlijk zijn tegen mijn zoontje maar er is wel een verschil tussen eerlijk én eerlijk... Sinterklaas, zwarte piet, kerstman, bullebak (die pakt je als je in de sloot valt) en noem maar op, ja daar lieg ik over. Versjes, sprookjes enzovoorts, ja daar lieg ik ook over. Ik vind fantasie heel belangrijk voor een kind en zal dit dus ook niet uit de weg gaan omdat ik graag het gevoel wil hebben dat ik eerlijk ben.
Ik kan het me wel voorstellen hoor, ik was echt net 4 toen een ouder vriendinnetje het vertelde. Heb ook nooit meer geloofd, maar zoals eerder gezegd vond ik de Sinterklaastijd altijd super leuk. Als je dus eind 3 jaar bent zou het best kunnen.
Een band met vader is toch wel héél iets anders als geloven in Sinterklaas, of niet dan? Voor mij was in elk geval de magie er vanaf. Was direct sceptisch en ben op dingen gaan letten waar een drie jarige sint gelover helemaal niet op zou letten als er niet een andere peuter met dit verhaal aan was komen waaien. Niet élke drie jarige zou direct het verlies van de magie hebben, nee. Die van mij dus wel. (edit; overigens ben ik in januari jarig. was al zowat vier dus. Vind de sceptische toon trouwens niet zo tof.. alsof ik het uit mijn duim zuig, zeg )
Tja dan lieg ik ook tegen mijn kind. Laat haar heilig geloven in sinterklaas, als we over een bruggetje lopen zeg ik vaak dat er vast een krokodilletje onder zit (net als in het liedje) en vanmorgen heb ik haar in het bos nog wijsgemaakt dat er kaboutertjes wonen in de paddestoelen die we tegenkomen. Overigens zie ik het niet als liegen maar vind ik het belsngrijk voor een kind om weg te kunnen dromen in een fantasiewereld. Schijnt goed te zijn voor de ontwikkeling en ik zie dat ze er enorm van geniet, de wonderenwereld waarvan zij denkt dat die echt is. Er komt vanzelf een dag waarop ze beseft dat kabouters niet bestaan en dat krokodillen niet los rondzwemmen in NL. Overigens dreig ik nooit met sprookjesfiguren in de zin van "als je niet dit of dat dan vertel ik het aan Sinterklaas en krijg je geen kado's". Het moet wel leuk blijven
ik ook.. Hou hem ook elke dag voor de gek dat hij zout op zijn eten krijg. En zal vast nog wel meer liegen waar ik nu ff niet zo op kom..
Eeh de batterijenwinkel is gesloten...... Als de batterijen op zijn van een bepaald herrie ding. En ik ben er ook niet minder van geworden dat sint, de tandenfee etc niet bestaat.
Mooi verwoord. Sinterklaas vond en vind ik een prachtige tijd. Ik had die jaren dat ik er i. Geloofde niet willen missen. Ken geen kind die er een trauma aan overgehouden heeft dat de sint toch niet echt bestond
Ik moet ineens denken aan die scène van Hans Teeuwen waarin zijn zoontje hem een tekening geeft. Gaat hij ook niet liegen, maar eerlijk zeggen wat hij ervan vindt. 'Is DAT papa?? En is papa net zo groot als een huis? NEE he?!?! En DAT? Is dat de zon??? En sinds wanneer heeft de zon een gezicht? ... Etc etc'. Wat zou nu traumatischer zijn voor een kind? A: altijd de waarheid zeggen B: soms liegen
C: Hans Teeuwen Daar krijg ik als volwassene nog een trauma van LOL. Zonder gein. B. Als het om dingen als Sitnerklaas, verjaardagen of zo gaat dan vind ik dat ook geen liegen.