Het is hier bijvoorbeeld een groot drama om zijn luier te verschonen , het afleiden met speeltjes helpt dan ook niet meer . En hij lijkt er ook een spelletje van te maken (elke 10 seconde iets anders vast willen houden) . Ik verschoon ook niet meer op de commode , dat vind ik maar niks als hij zo wild is. Ik draai hem nu dus weer terug als hij op zijn buik draait en zet leg hem terug als hij zit of wegkruipt . Maar meneer blijft zo draaien dat ze armen buigen en dat het mij echt lijkt dat het niet prettig voelt . Maar toch moet ik hem wel vast houden want zijn luier moet toch verschoond worden . Ik zeg dus streng "nee" . Waarop hij gaat huilen en weer probeert te kruipen of weg te draaien . Het lijkt wel een gevecht . Het punt is alleen dat hij "nee" dus erg grappig gaat vinden . Hij pakt bijvoorbeeld een stekker , kijkt lachend naar mij en stopt hem in zijn mond (zitten natuurlijk niet in het stopcontact ) . En als ik nee zeg vind hij het erg grappig . Ik blijf dan streng kijken en pak het af . Dan gaat hij natuurlijk dreinen maar dat negeer ik dan . Om discussies te voorkomen , stekker is van de oven . Als ik een flesje maak kruipt hij achter me aan. Als ik de stekker hoog leg trekt hij hem naar beneden. Hij speelt hier dus niet met stekkers hoor . Maar blijft het proberen. Wat ook weer logische is . Nu vraag ik me af of het wel goed is wat ik doe ? Moet ik consequent nee blijven zeggen of is hij hier nog wat klein voor ? Ik probeer het echt kindvriendelijk te maken in huis , maar dat lijkt het hier nooit . Hij bedenkt altijd wel iets ookal is het de gordijnen van het plafond trekken . Hoe worden jullie "boos" op een bijna dreumes?
Stop met nee zeggen! Leid hem af bijv. Waar zit jouw neus? Oh dat zijn jouw teentjes e.d. Het woord nee zou ik zoveel mogelijk vermijden. Als je dan iets zegt, dan zou ik zeggen: dat mag niet, omdat.... (vul zelf in) jouw kindje is 10 maanden, dus begrijpen zal hij nog niet. Maar wij hebben altijd benoemd waarom. Maar hoe vaker je iets benoemt. Uit eindelijk gaan ze je begrijpen, duurt enkele maanden. Maar dat maakt niet uit. Verder weghalen/afleiden uit de situatie.
G89 , bedankt voor je reactie . Dat mag niet zeg ik inderdaad ook vaak . Of nee, dat mag niet. Alleen negatieve aandacht is natuurlijk ook aandacht dus ben ik bang dat hij dat snel door gaat krijgen . Maar hij weet nu wel wat nee betekend en daar ben ik ook wel blij mee. Ik zal het wat meer proberen uit te leggen , ipv alleen nee te zeggen . Hij zal het inderdaad niet gelijk begrijpen maar dat sluipt er langzaam in .
Dat van de luier is hier zoooooo herkenbaar. Het is alsof ik hem martel. Huilen draaien en verzin het maar. Nu moet ik zeggen dat het nu sinds een paar dagen beter gaat. Ik maak er een grapje van en begin met grappen voordat we ook maar beginnen met de luier en als hij er dan net lekker inzit, sla ik toe hahah. Maar toen ik laatst aan het stoeien was op het cb, kwam er een moeder naar me toe en die zei; pfff wat een gevecht he elke keer. dus we zijn niet de enige Ik gebruik eigelijk ook gewoon. Nee, dat mag niet. en pak dan iets anders of zet hem ergens anders. Denk namelijk dat hij verder dan nee toch niet snapt.
Ik doe het bij mijn jongste van 7 maanden ook al hoor. Ze wil altijd alles pakken wat van grote zus is, haar speen, knuffel, haren etc.. Dus dan zeg ik 'Nee S..", dat mag niet, dat is van E... Jij hebt je eigen knuffel/speeltje/speen' en geef haar dan wat anders om haar af te leiden. Ik denk dat consequent zijn altijd belangrijk is, ook al snappen ze op die leeftijd nog lang niet alles. consequent zijn heeft namelijk ook met regelmaat te maken en dat hebben ze van jongs af aan al nodig.
Valenti , Fijn om te horen dat ik niet de enige ben haha . Voor jou minder fijn . Het is hier ook echt alsof ik hem martel ja. Ik zal het is meer proberen met grapjes maken , bedankt voor de tip . Ik heb het wel is geprobeerd werkte wel tot dat ik zijn luier dicht wou maken , maar ga het toch maar weer is proberen . Het wordt dus minder bij jou zoontje, hoe oud is hij nu ? Ik heb dus nog hoop haha . Meer als nee snapt hij hier ook niet. Ben alleen bang dat hij de (negatieve) aandacht zo leuk gaat vinden en het juist blijft doen .
De enige tip die ik idd ook heb : afleiden... Ik ben er ook mee bezig, want zoon , 2 jaar 4 maanden, wil momenteel ook niet verschoond worden. Krijsen als een speenvarken, en heel boos zijn. Altijd fijn als er net een enooorme poepluier is... Ik kan wel de hele tijd neeeee roepen, maar ook bij hem werkt het afleiden toch beter. Gelukkig is het maar een fase
Prioriteiten stellen en dus een aantal zaken kiezen die hij nu MOET leren om van af te blijven: daarop ga je consequent met 'nee' aan de slag. De rest even wegzetten/verplaatsen en terug op z'n plek als hij de dingen die nu prioriteit krijgen, geleerd heeft, (zal nog wel even duren ). Ik hoor steeds meer mensen zeggen dat je 'nee' zou moeten vermijden. Dat is onzin. Je kind zal waarschijnlijk niet alle abstracte mogelijkheden van het woord nee begrijpen, maar je hebt wel een kort en duidelijk woord waarmee je kind leert dat iets niet mag. Dat snappen ze echt al wel snel, (Caitlyn hier wel: bij 'nee' trekt ze haar handje weer terug, (als ze wil luisteren dan ). Wat WEL waar is, is dat je ipv 'niet doen' beter kunt zeggen wat je wel wilt dat ze doen. Dus ipv "niet aan de stekker zitten", kun je dan beter iets benoemen wat je wel wilt. Maar dat heeft te maken met de cognitieve vaardigheden van je kind: ze kunnen korte opdrachten begrijpen en onthouden vooral het laatste wat ze horen. Als jij dus zegt: Niet aanraken, hoor je kind: aanraken. Denkt dat het dan dus mag, vervolgens wordt jij boos omdat het niet mag: heel verwarrend voor een kind. Maar dat is wel totaal wat anders dan dat je kind 'nee' niet zou snappen. Nee kan dus wel, 'niet doen' liever vertalen naar 'wel dit of dat'. En op deze leeftijd is herhalen-herhalen-herhalen het sleutelwoord
Idd; pick your battles en wees daarin consequent, hier is alles echt zeer kindervriendelijk, maar wil ze bv nog wel eens aan de ovendeur gaan trekken; dat mag niet, en dan zeg ik ook zeker 'nee' en haal ik haar er desnoods weg. Overigens hangt ze er nu nog 1x per maand aan, met 9 maanden hing ze er ieder uur aan Verschonen was hier ook een tijd een heel gedoe; ik gaf vanalles aan, en zong gekke liedjes, bleef kletsen, alles benoemen... en ondertussen 100x terugdraaien Nu gaat ze liggen en is het geen probleem meer. Staand verschonen was hier trouwens nog lastiger; dan ging ze stampen en springen, viel niks mee aan te vangen.
Mijn dochtertje is 15 maanden en heeft nog steeds problemen met verschonnen en omkleden. Ik heb al alles geprobeerd. Het beste helpt... zingen. Dus sta ik zo zingend luiers te verschonnen
Ik probeer het woord nee te voorkomen zoveel mogelijk. Op de commode werkt hier gelukkig wel nog iets wat ze verder nooit krijgt. Blijft dus speciaal voor haar. Of inderdaad zingen, of kiekeboe doen of gewoon boe en dan dichtbij het gezicht komen. Dikke pret hier. Als ze naar stopcontacten of de hond kruipt werkt het hier goed om haar naam te zeggen, evt herhalen en als ze dan opkijkt om te zeggen dat ding of die hond met rust te laten en haar af te leiden en ergens anders heen te lokken. Als ik vraag of ze meekomt dan kruipt ze gelijk mee. Dus principe is hier: zeg niet wat je niet wilt, maar geef aan wat je in plaats daarvan wel graag wilt zien. Zo blijf je in het positieve zitten.
Hihi..! Heel grappig geschreven en zooooo herkenbaar. Ik probeerde er ook altijd een circus van te maken zodat het verschonen (of wat er dan ook maar moest gebeuren wat ze niet wilde) ook een beetje leuk was. Want ik snap ook wel dat op je rug liggen HELEMAAL NIET leuk is als je net allerlei andere plannen hebt. En zeker als je geen enkel besef van tijd hebt en alleen in het nu leeft. Dan is het NU dus heel vervelend en maak je er NU een probleem van. Snapt zo'n kind veel dat het zo alleen maar langer duurt.... Staand verschonen werkte hier meestal wel goed, maar daar moet je echt handig in zijn/worden.
Zo doe ik het ook. Vaak zeg ik 'doe maar niet' en daarna vraag ik hem te komen of vraag wat anders dus afleiden. Reden is ook dat ik het zo doe omdat dochterlief alles oppikt wat ik zeg. En die zegt nu dus ook tegen de kleine man 'Jesse, doe maar niet'. Als ik dat hoor dan weet ik dat ik even polshoogte moet nemen . En dat klinkt een stuk vriendelijker dan Nee!. Maar in sommige gevallen: plant plukken met en lachend gezicht of met de afstandsbediening op het tvscherm slaan gebruik ik vaak Nee! en haal hem weg ipv afleiden. Die dingen vindt hij nu nog veeeeeels te leuk omdat ik het echt niet leuk vindt haha.
Dit inderdaad! En het werkt overigens niet alleen bij kleine kinderen. Als iemand tegen jou zegt dat je de hele dag niet aan een gele olifant mag denken, maar wel aan een groene en een roze. Moet je eens nagaan welke kleur olifant er met de roze en de groene door je gedachten wandelt!
Hier ook. Afleiden en staand verschonen (deed ik op de WC, kon ik de poep meteem doortrekken, scheelt in de stank). Ik probeer NEE te reserveren voor echt noodsituaties, zodat het meer indruk maakt.
Luier. Hier ook. Wat goed werkt is. Ze vind tandenpoetsen leuk vooral die van papa of mama. Dus pak 2 borstels 1 voor de kleine en 1 voorjezelf en op de commode liggend poetsen. Hier vind ze t mega grappig. Inmiddels maak ik er dankbaar gebruik van. Want geef d'r n tandenborstel en ik kan d'r luier verschonen. Moet wel elke minuut voorover buigen omdat ze m in mijn mond wil proppen. Maar ze blijft wel liggen..
Hier ben ik het ook eens mee. Dat je geen "nee" zou mogen zeggen ben ik niet akkoord mee. Ik zie hier ook kinderen van vriendinnen, sommigen weten heel goed wat neen betekent en anderen absoluut niet. Gekke is dat het vaak de ouders zijn die niet streng zijn tegen het kindje waarvan het kindje niet luistert... Al begrijpen ze het nu nog niet, later zullen ze wel weten wat "nee" wil zeggen.
Gek, ik zie in mijn omgeving precies het omgekeerde. Kinderen die dingen blijven doen terwijl hun moeders NEE blijven zeggen. En kinderen die die dingen gewoon een keertje doen, van hun moeder een alternatief krijgen en die het niet opnieuw doen, of als het dreigen te doen alleen maar hun naam hoeven te horen om er mee te stoppen.
NEE is een zeer negatief commando woord. Er zijn tig andere manieren om een kind te leren dat iets niet mag. Heeft verder niks met meer of minder streng zijn te maken. Een kind snapt veel beter positieve communicatie (du. Wat hij wel kan doen), in plaats van negatieve (wat ie niet moet doen, terwijl jij hetzelfde bedoelt. Een heel simpel voorbeeld: 'niet op de bank springen' betekent toch hetzelfde als 'ga op je billen zitten'? Een klein kind begrijpt en accepteert de tweede zin veel beter. Kinderen zijn vooral grote imitators. Hoe vaker het kind 'nee' te horen krijgt, hoe harder het zelf deze zal roepen als het eenmaal zover is..