Ja hoor, ik zou mijn kinderen zonder twijfelen mee laten gaan. Ik heb er namelijk wel vertrouwen in dat papa de kinderen goed verzorgt en veel rekening met ze houdt. En misschien ben ik de enige hier, maar ik zou het zelf ook wel lekker vinden... Even tijd voor mezelf...
Mijn zoontje is heek erg mamas kindje. Zodra ik naar de wc ga gaat ie al huilen.En juist daarom laat ik hem wel eens alleen met mijn man of stuur ze samen op pad. Hij moet ook leren dat ik er niet altijd ben en dat hij wel eens alleen met papa is. Ik zou hem dus lekker met papa mee sturen naar duitsland (mssr goed dat ben ik)En ik zou enorm genieten van een paar dagen alleen.
Haha ja, misschien is een beetje tijd voor mezelf ook wel lekker.. ik zal het er echt wel moeilijk mee hebben hoor, maar met een beetje afleiding komt het vast wel goed
Joh lekker een keer uit eten met een vriendin, of een bioscoopje of lekker theedrinken als je thuis wil blijven. Of shoppen, kbs is binnen
Je bent niet de enige Ik zou mijn kind ook laten gaan. Voor sommigen misschien te zielig of te hard, maar ik ben het type dat zoiets juist zou stimuleren zodat mijn kind leert dat er ook meer dan mama alleen is. Een mooie gelegenheid ook om je kind vertrouwd te laten raken met je man zijn familie..vind ik.
Ik denk dat het een beetje het probleem ligt. Logisch hoor het is een stap maar wel een hele belangrijke! Wat ik wel altijd een beetje vreemd vind is dat wanneer er geen medestanders gevonden worden bij een vraag er altijd een schepje bovenop moet net als hier. Nu zit manlief ineens veel achter de computer. Scheelt dat hij deze ws niet zal mee nemen en hij in zijn moeder mee heeft die een oogje in het zeil houdt. Echt het komt vast goed!
Jazeker zou ik dat doen, ik vind het zelfs egoïstisch van je als je het niet zou doen. Het is toch ook zijn papa? Hij heeft even veel rechten als jou, en ik snap dat jullie kindje misschien meer gehecht is aan jou maar dat blijft zo als je hem niet de kans geeft om ook bij papa te zijn
Ik zou het ook doen. Zou het juist alleen maar leuk voor hem vinden en dat komt de band tussen hen alleen maar ten goede!
Godzijdank zijn alle 3 mijn kinderen papa's kindjes, ik kan dus gerust een paar dagen weg zonder ze haha. Nee hoor, ik zou ze gewoon meegeven, juist goed voor hem.
Geloof me, die neemt hij mee! En er waren wel medestanders, ik wou alleen de situatie wat beter uitleggen. Vandaar
Meid, gewoon lekker laten gaan. Juist voor een mamaskindje is het goed om eens weg te zijn van thuis.
Ik zou hem dus juist wel mee geven juist door dat hij zo aan mama hangt, tja mama kan nu eenmaal niet altijd klaar staan, je weet nooit wat er gebeurt waardoor het even niet mogelijk is. Rond de leeftijd van 1 was mijn mannetje ook alleen maar van mama mama mama, als ik na de wc ging stond hij nog huilend voor de deur terwijl papa bij hem was. Dus wij hebben er toen bewust voor gekozen om het niet met mama zijn te stimuleren dus ook papa eens alleen naar bed brengen en ik bewust eens naar de winkel rond bedtijd . Ipv papa ging ik even de honden uitlaten, en zo er voor gezorgd dat zijn wereld iets groter werd dan mama en dat werkte erg goed, iets te goed lijkt het soms wel zou hem tegenwoordig overal kunnen "dumpen" en gewoon uitgezwaaid worden . Kijk ze zijn klein en dan hebben ze soms nog mama nodig, als ze ziek zijn bijvoorbeeld gaat er niks boven mama maar anders heeft hij toch exht ook papa. En zelf gewoon even genieten van de rust
Hoe jij je zoontje beschrijft snap ik jou wel hoor. Wat je kan doen is hem een keer samen met papa een nachtje bij oma laten slapen en dan opbouwen. Mijn zoon was ook van die leeftijd dat hij alleem bij papa bleef in een andere omgeving en dat ging goed. En daarna geprobeerd en hem meegegeven aan papa en dag 1 vroeg hij om mama en daarna 2 dagen bijna niet. En toen is hij een papakindje geworden. Mijn advies opbouwen van een nachtje en dan telkens een nachtje erbij.
Ik zou ons kindje niet meegeven. Dan komt de familie maar een keer jullie kant op. Ik heb echt wel heel veel vertrouwen in mijn man. Maar mijn kinderen zijn heel erg verlegen en die zou je er dus echt geen plezier mee doen. Bovendien vind ik op die leeftijd 4 dagen erg lang voor een eerste keer en dan ook nog zo ver uit de buurt. Daar zou ik me niet fijn bij voelen. Ik heb ook iets te vaak meegemaakt dat mensen die zelf geen kleine kindjes meer hebben niet goed nadenken over ramen die openstaan en deuren naar de keldertrap enzo die een kind zelf kan openen. Dus het feit dat het bij familie zal zijn betekent voor mij niet direct dat mijn kind daar in veilige handen is.
Navelstreng knip knap en lekker met je man mee laten gaan. Even tijd voor jezelf en als ze terug zijn allebei helemaal plat knuffelen!!
Ga gewoon de eerste keer mee. Je schrijft je kan niet altijd mee, maar wel soms dan neem ik aan? Dan weet je waar je zoontje is, je weet hoe je zoontje op de andere mensen reageert. Dat geeft jou misschien een fijner gevoel. Ik zou het niet doen, maar dat heeft er niets mee te maken dat ik papa het niet gun of zo, maar ik wil geen 4 dagen (geen eens 1) zonder mijn kinderen. Maar ik zou ook niet 4 dagen weggaan zonder de papa. Als ik er ben doet papa alleen de leuke dingen met de kids. Luiers verschonen, eten geven, badderen, troosten ed doet hij gewoon niet als ik er ben. Ik weet wel dat als ik uit mijn nachtdiensten kom en ga slapen hij dat allemaal wel doet, en goed ook! Beter misschien nog dan ik zelf Als we ver weg gaan gaan we met zijn vieren. Dat willen we allebei zo. Ik kan me wel vinden in je gevoel hoor overigens
Helemaal mee eens! Sowieso degene waar je, je kind mee hebt gemaakt als 2de opvoeder zien, niet als speelkameraad voor je kid..
Je kan het als raar zien maar ook als een goede oefening. Ik zou het juist positief vinden als hij het normaal niet zou doen en nu ineens wel wil.
Ik zou het niet kunnen, niet vanwege mijn vriend, maar vanwege mijzelf. Ik vind het al niet leuk als mijn kind in de andere kamer ligt. Dan word ik al onrustig.