Spannend Prinsessa! Hopen dat het allemaal goed gaat. Soe, ben ook benieuwd hoe het bij jou gaat! Succes! Nichelle, wat rot dat ze nog wat opstartproblemen heeft. Hopelijk gaat het snel beter. Echt een leuke naam heeft ze!
Jeej Prinsessa, vandaag jullie meisje in je armen! Je kunt het! Pff je maakt er bijna een live bevalling op het forum van .
Vorige week een babyboom, deze week een babyboom... Waar kan ik me inschrijven voor de babyboom voor volgende week ???
Whaa Prinsessa wat gaat dat hard opeens! heel veel succes meissie.. je kan het! straks heb je lekker je prinsesje in je armen.. wat fijnnn!! Soeee: hoe is het bij jou? ook heel veel succes! Bailief: Fijn dat de ijzertabl helpen En dat de verbouwing nog steeds op schema loopt Selina: yeeey 38 weken Nichelle: wat jammer van de opstartprobleempjes snap dat dat moeilijk is! sterkte meis Hier: vannacht nog een deel van de slijmprop verloren.. en de harde buiken en krampjes komen en gaan ook nog steeds.. word daar een beetje moe van.. ik wil ook bevalllen..whaaa haha
@SOE: SUCCES JE KAN HET! Ik denk dat je aan het bevallen bent @Princessa: Dat is wel even schrikken maar ben blij dat alles goed gaat met jou en je meisje! Jij hebt straks ook je meisje in je armen. Zo spannend Succes! @Nichelle: Gefeliciteerd meid! Jammer dat ze in de couveuse ligt maar hopelijk komt het goed! @Mijngeluk: Jammer van de bedrust.Ik begrijp je helemaal! Ik kan door mij hechtingen ook niks en lig dus al sinds 25-09 op bed. Ben sinds vandaag helemaal alleen. geen kraamzorg, man is naar werk straks komt me schoonmoeder. @Hier: Nou heb me bevalling verhaal getypt nu alles nog vers in me hoofd zit. het schijnt dat je t met een tijdje vergeet. Dus ik dact typ t even heel snel. Sorry van de spelfouten want heb t heel snel getypt erg pijn tijdens t zitten op de stoel. Dames Succes met bevallen! Ik denk aan jullie. Komt helemaal goed Echt super leuk al die baby's
Mijn bevallingsverhaal (eerste kindje bevallen 39.6) Sinds zaterdag rommelde het wat, maar t zette steeds niet door. Het waren af en toe krampjes en die hielden weer op. Achteraf gezien had ik dus voorweeen. Dinsdag 24-09-2013: Ik moest die dag perse naar de kapper, wou me puntjes knippen voor de bevalling. Dus ben naar de kapper geweest, even stad in en nog snel paar dingen gehaald. Toen ik thuis kwam en ging plassen zag ik dat ik wat bruin/rood slijm verloor. Heb de verloskundige gebeld die zei dat t heel normaal was en mocht het helder rood of erg veel worden ik moest bellen. Het was erg weinig en t leek meer op ongesteld bloed, wat bijna klaar was. Vond t toch spannend want er gebeurde blijkbaar wel iets in me lichaam. Ik kreeg ook weer steken die avond maar ben uiteindelijk toch in slaap gevallen. Steken werden niet meer of minder, en kwam niet regelmatig. Woensdag 25-09-2013; Ik heb nog steeds steekjes/krampjes af en toe zijn ze pijnlijk maar ze komen onregelmatig en t houdt dan weer een tijdje ineens op. Ik denk het is niks, en stuur me man gewoon naar zijn werk. Voordat die vertrekt zeg ik nog; Ik denk dat ik je vandaag bel dat je eerder moet komen. Uiteindelijk kon ik niet meer slapen, en ben gaan schoonmaken tussen de steken door. Ik hield ze in de gaten, mocht t regelmatig worden dan zou ik de verloskundige bellen. Ze waren nog best te doen en eerder vervelend dan echt pijnlijk. Heb echt flink lopen schoonmaken tijdens t stofzuigen merkte ik dat t steeds pijnlijker werd. Heb de verloskundige gebeld, vertelt dat ik sinds dinsdagavond steken heb en t nu toch echt pijnlijk begint te worden. Ze vroeg om de hoeveel minuten t kwam en vertelde me dat ik 2 paracetamols moest innemen. Ze zei het moet echt regelmatig komen wilt het voor ontsluiting zorgen dus bel maar als ze om de 2 minuten komen en een minuut aanhouden. Ik vond het eerlijk gezegd raar dat ze niet even kwam kijken. Ik had sinds gister avond al last. Blijkbaar waren t weer voorweeen, met die gedachte heb ik braaf geluisterd naar de verloskundige en met 2 paracetamols in bed gaan liggen. Nou kon echt niet slapen hoor van de pijn, t werd steeds pijnlijker en ik dacht echt van wanneer houdt t op stomme voorweeen. Ben weer opgestaan en verder gegaan met klusjes in huis voor afleiding. Met me moeder en zus gebeld en vertelt over me krampjes maar dat t nog niks was want t kwam onregelmatig. Me zus zei nog moet ik komen want misschien is t toch begonnen hoor, Ik nee hoor schat t zijn voorweeen als t begint bel ik je gelijk. Tegen me moeder hetzelfde liedje. Rond 16:00 uur had ik zo een gevoel van laat ik ml toch maar even bellen en vragen of die iets eerder kan komen. Meer omdat ik niet meer alleen wou zijn en stel je voor dat t toch door ging zetten, dan had hij t gemist. Ik belde hem en zei nog schat, ik weet niet of het begonnen is maar denk t niet. Voor het geval dat kom maar voor de zekerheid naar huis. Maar gewoon rustig aandoen hoor! Je hoeft echt niet te haasten lieverd. Hij was rond 17:00 uur thuis. Ik heb nog gekookt maar merkte wel dat t echt pijnlijk werd. Tussen het koken door was ik de weeen aan t wegzuchten! De ene keer zat er 2 minuten tussen dan weer 7 minuten. Ze deden wel echt pijn. We gingen samen de weeen opvangen en het hielden t in de gaten. Ik zei steeds tegen me man sorry maar als dit geen weeen zijn weet ik het ook niet meer. Het doet zo een pijn! Heb nog even snel een berichtje zp gepost. We hebben gewacht tot het om de 2minuten kwam maar het was steeds verschillend nog steeds. Had er nu al de hele dag last van maar ik ging nu echt gillen en wist gewoon niet hoe ik moest puffen. En tussendoor ging ik steeds naar de wc omdat ik het gevoel had dat ik moest poepen. Ik maakte nog een grap tegen ml: Ja, ze zeggen als je t gevoel hebt dat je moet poepen je direct moet bellen de baby kan dan komen hahhaaahha. Om 19:00 uur zei ik tegen mijn man Ik ga nu bellen ze moet echt komen kijken. Ik was echt bang dat ze zou komen en zou zeggen dit waren echt voorweeen, ik hoopte zo graag dat ze zou komen en zou zeggen je hebt 4 cm ontsluiting ofzo. Ik heb de verloskundige gebeld en vertelt dat het nu toch echt heel erg pijn deed. Ze vroegen om de hoeveel minuten. Ik zei nou dan is 2 min en dan ineens 5 min maar het doet wel erg veel pijn!! Ik was zo bang dat ze weer niet zou komen kijken. Ze zei nou weetje wat ik kom toch even kijken dan. Ik ben rond 19:30 a 19:45 bij jou. We vonden het zo spannend, ik zei steeds schat ik denk dat t echt begonnen is hoor. En ml ook jaa, schat ik denk dat ze vandaag komt. We zouden de moeders pas bellen als we t zeker wisten dat t begonnen was. Velroskundige had gekeken of ik ontsluiting had en ik naar het ziekenhuis mocht. Me man ging alle tassen klaar zetten voor t geval we naar t ziekenhuis konden gaan. Ik wou in t ziekenhuis gaan bevallen. We hebben snel samen de tafel opgeruimd, en ik zei tegen mijn man schat ik ga even douchen voordat ze komt hoor. Vond ik wel even zo fris! Lekker onder een warme douche gestaan. Was nog aan het fantaseren onder de douche en vond t zo spannend. Aan de ene kant angst dat ik miss nog geen ontsluiting had en t voorweeen waren. Ik was echt bang dat ik me aanstelden en dacht als dit voorweeen zijn dan kan ik echt niet bevallen. We hebben haar om 19:00 uur gebeld. 19:10 uur zat ik onder de douche, ik kwam uit de douche en liep naar me slaapkamer. Opeens kreeg ik zo een raar gevoel in me buik en een harde plop en plons me vruchtwater ( het was heel weinig dus het was niet alles) Maar ik begon kay hard te gillen schaatt me vruchtwater is gebroken. En ik gillen gillen gillen. De reden dat ik zo gilden was door de pijn. Zodra me vruchtwater was gebroken kreeg ik persdrang het was te heftig en pijnlijk. Ik kon het niet tegenhouden. Ik was net nog onder de douche af en toe een wee aan het wegzuchten en nu gilden ik het uit.. Om eerlijk de zijn brulden ik het uit. Ik rende door heel het huis, en gilden dat de baby er nu uit kwam. Hij moest snel bellen ze moest nu komen direct. In eerste instantie dacht me man dacht ik in paniek raakte en zei schat ik weet de baby komt. Maar ik bedoelde de baby komt letterlijk. Nu per direct. Ik ging op de wcpot ziiten en gilden en gilden, Ik dacht echt ik ga dood en de baby ook. Ik pers haar hier zo eruit in de wcpot. Ik rende door heel het huis. Uiteindelijk viel ik op de grond en kroop ik letterlijk over de vloer. Op me handen en voeten kroop ik over de slaapkamer vloer. En smeekte me man dat hij mij moest helpen. Ik was er zo zeker van dat ik dood ging of er wat gebeurde met baby. Er kwam bloed heel veel bloed ik raakte hierdoor in paniek. De pijn, de bloed, we waren alleen helemaal alleen ik kon het niet meer tegenhouden! Ik verloor bijna me bewust zijn door de pijn en wist niet wat ik moest doen. De omschakeling was te heftig., het wat te kort net kon ik nog praten. Me man was ook helemaal in paniek. Daar waren we dan helemaal alleen binnen 10 min een hele omschakeling. Hij had 2 telefoons in zijn hand. Ik zei bel de ambulance, bel je moeder, en verloskundige. Schoonmoeder had al een x een bevalling gedaan, dus ik dacht als verloskundige het niet redt. Heb ik iemand die me kan laten bevallen. Volgens mij kon me man de verloskundige niet bereiken want t duurde te lang. Ik was sinds 19:15 nog steeds aan het gillen, ik wist echt niet wat ik moest doen. Uiteindelijk kreeg hij de verloskundige te pakken, die heeft me gehoord door de telefoon en begreep de ernst van de situatie. Me schoonmoeder kwam eerder, even later de verloskundige. Ze waren er pas om 19:30, ik wil niemand bang maken echt maar ik vergeet dit nooit meer. Ik heb echt een trauma aan dat moment en de pijn over gehouden. Kan het gewoon niet omschrijven. Verloskundige probeerde me te kalmeren maar dat lukte niet ik brulde als een beer en zei de baby komt er nu uit! Ik kan t niet tegen houden! Me benen gingen alle kanten op. Uiteindelijk hebben ze met alle moeite op bed gekregen en heeft ze kunnen kijken hoeveel centimeter ontsluiting ik had. Ineens zei ze Inderdaad, je hebt gelijkt de baby komt er nu aan! We gaan het ziekenhuis niet meer halen tenzij je in de auto wilt bevallen. Je moet thuis gaan bevallen. Ik schrok hier erg van maar op dat moment boeide het me niet als ze maar verloste en hielp. Ik had al 10cm en was dus al die tijd me persweeen aan t onderdrukken.. Niet aan het wegpuffen nee, want wist echt niet hoe dat moest en t deed teveel pijn om dat te doen.
Schoonmoeder aan me rechter kant, me man aan me linkerkant en verloskundige voor me. Ik gilde nog steeds zo erg, ze zei dat ik niet moest gillen maar zodra het kwam ik moest persen. Ow wat deed het pijn! Ik heb geluisterd en zei steeds jullie geloven mij niet! En sorry sorry en riep ik moet poepen ik moet poepen. Ik besefte niet dat ik op dat moment me kind aan t uitpersen was en het hoofdje stond al gewoon. Uiteindelijk stopte de persweeen ineens en de verloskundige kon t hartje niet meer vinden. Ze zei: ik denk dat ik je zo ga knippen bij de volgende wee want de baby moet echt geboren worden! Ik zei neee nee please geen knip alsjeblieft! Velroskundige zei: Je moet dan heel goed gaan luisteren en heel hard persen oké. We waren zo bang er was geen wee meer ineens niks. Het erge was ik zag de aan de gezicht van de verloskundige dat ze het echt ernstig was en de baby idd geboren moest worden. Uiteindelijk kwam er een perswee die niet heel krachtig was maar hij was er, Ik heb geperst gegild alles gegeven wat ik kon! En 20:39 was onze prinsesje geboren! Ik kreeg haar direct op me borst, maar ik was in een roest ik was niet er bij. Helemaal weg enige wat ik kon zeggen was steeds is zij nu van mij? Is zij nu echt van mij? Helaas ben ik inwendig uitgescheurde, en is me vaginawand naar buiten. Ik werd thuis gehecht. Verloskundige twijfelde of ze het wel zelf kon maar uiteindelijk heeft ze t toch zelf gedaan. Ik heb hier nog steeds erg veel last van en het moet misschien over 6 weken opnieuw door de gyn gedaan geworden, omdat me vaginawand niet naar binnen wil en dat doet er veel pijn. Het word dus afwachten en ik hoop dat t vanzelf geneest! Het was erg heftig omdat ik gewoon niet door had dat ik al aan het bevallen was en de omschakeling tussen ontsluitingsween en persweeen zo kort was. Ik heb te lang gewacht dat t steeds pijnlijker werd met me weeen dacht stel me aan. Verloskundige had ik tussendoor in de middag gewoon moeten komen en kijken. Ze voelde zich hier ook erg schuldig over maar je raad het al steeds als ik belde had ik natuurlijk geen wee en klonk ik normaal. Doordat de ontsluitingsweeen ook niet om de 2min zijn gekomen had zij zoiets van het duurt nog wel een poosje. Het ergste van alles was we waren alleen en ik niet wist wat ik moest doen. Angst was zo groot dat ik echt de tijd nodig heb om het te verwerken. Iedere keer als ik naar me prinsesje kijk weet ik waarvoor ik t deed. Alles is bij ons dus anders gelopen en je kunt het echt niet van te voren plannen. Achteraf gezien had ik dus al ontsluiting van de voorweeën, en woensdag had ik ontsluitingsweeen.. Velroskundige had in de middag moeten komen kijken! Ik ben na het warme douche in een weeënstrom terecht gekomen en had daarna persweeen. Vandaar dat het zo erg pijn deed, er zat geen pauze tussen en je kan persweeën echt moeilijk onderdrukken! Doordat het zo snel is gegaan heb ik ook een week last gehad van naweeen en die voelen als ontsluitings weeen. Dat is ook erg vervelend. Ben inwendig uitgescheurd maar gelukkig is me huid heel gebleven dat komt bijna nooit voor bij een eerste kindje vertelde de verloskundige. Nu moet ik heel erg rust houden en het de tijd geven. Ik ben uiteindelijk blij dat ze het toch gehaald hebben en ik mijn meisje niet op de wc pot eruit heb geperst. Ik hoop dat ik er over een tijdje lachend over kan praten want nu schieten steeds de tranen in me ogen.
Spannend prinsessa! Heel veel succes en strekte. Nichelle en mijngeluk, Gefeliciteerd met de geborte van jullie dochters! De rest die gaan bevallen succes en jullie kunne het. Vind erg leuk dat jullie zo dicht op elkaar zitten met de kleintjes!
Wooow yasminn.. wat ontzettend heftig meid!! Ik heb er bijna geen woorden voor.. het blijkt nu dus achteraf dat je gevoel gelijk heeft en als de verloskundige dat tegen zou spreken dat je toch moet volhouden.. ben blij dat ze op tijd waren maar oh oh wat een emotionele schade.. pff ik zat helemaal in je verhaal.. ik hoop dat je inderdaad dit verhaal later op een andere manier kan vertellen maarbdit is nog zo vers.. ik wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken hiervan..en dat jullie lekker kunnen gaan genieten van jullie kleine meisje...
Yasmin Heftig zeg! Kan me voorstellen dat je geen fijn gevoel bij je bevalling hebt gehad hopelijk genees je snel! Strekte er mee meid
Heftig Yasmin!!! Herken het wel gedeeltelijk. Ik had veel moeite om de tussentijd van mijn weeën bij te houden, en toen ik de Vk de eerste keer belde vroeg ze ook naar de regelmaat en gaf ook aan dat ik later terug moest bellen als er echt om de zoveel minuten tussen zat en ze ook minstens een minuut duurde. Na een half uur heb ik haar toch terug gebeld, en toen kwam ze, en zat ik toch al op 5cm. Ik had het dus wel goed aangevoeld, gelukkig voor mezelf. Ze zei toen dat we naar het ziekenhuis mochten gaan, maar dat we ook nog even mochten wachten. Maar ik mocht ook nog thuis bevallen als ik dat wilde. Dat was om 3.15/3.30 s'nachts ongeveer. We hebben toen toch de spullen gepakt en zijn gegaan, duurde wel een half uur want ik moest spugen tussendoor. Ze zei toen ik kom om een uur of 6.00 weer bij je kijken, maar ik ga wel naar het ziekenhuis, want ik heb daar een kamer. Ik dacht toen echt duurt dit nog tot minimaal 6.00??? Om 4.30 kreeg ik ook persdrang, en ze kwam kijken en ik had inderdaad 10cm. Er zullen inderdaad ook vaak genoeg meiden zijn die bellen en dat er nog 'maar' 2cm zit, maar ik denk dat het vaak ook echt onderschat wordt omdat het je eerste is. Je voelt het zelf denk ik toch het beste, en ik ben blij toch toen weer terug gebeld te hebben.
Prinsessa ik schrik me rot! hoop dat alles nu nog goed gaat met jou en je meisje JIJ WORD VANDAAG MAMA!!! misschien wel op dezelfde dag als soeee! Soeee heel veel succes!!!!
Jeetje Yasminn wat een ontzettend heftig verhaal! Pff dat verwerk je ook niet zomaar zeg. Ik hoop ook voor je dat je hier over een tijd lachend op terug kunt kijken en dat je zo snel mogelijk herstelt.
*Breekt in* Spannend Prinsessa...!!! Heel veel succes meis...!!! Je kan het...!!! ❤️ *Breekt weer uit*
Prinsessa lieverd heeeel veeel succes, je kan het, hoop snel dat je je meisje in je armen hebt. Heel veel liefs en kusjes xx Andere meiden succes en sommigen gefeliciteerd xx