Jeetje , het zweet brak me even uit .. mijn man zegt vanavond tegen me : '' waarom beginnen wij eigenlijk binnenkort niet voor een tweede, je weet nooit hoelang het kan duren'' paar maanden terug moest hij er nog niks van weten , tijd zat, nee geen ruimte enz. ik zei: nou omdat ik eindelijk mijn lichaam weer terug heb, en omdat we een slaapkamer tekort komen '' Ja maar wij hebben een grote slaapkamer ''. ik begon gauw over wat anders, aan de ene kant super leuk en zou ik het wel willen maar aan de andere kant vind ik het ook een beetje eng. onze dochter is onder tussen bijna 11 maanden oud. ik zou dan het liefst wachten tot volgend jaar zowiezo, en wat betreft ruimte gebrek, ik hoor vaak dat dat niet zoveel uit maakt, je kunt natuurlijk creatief genoeg zijn. heeft iemand dit ook meegemaakt ? ruimte gebrek dan voor ?
Uhm ruimte gebrek niet, wel dat de vrouw nu niet wil ipv de man.. Mijn man wil graag maar ik ben er echt nog lang niet klaar voor, terwijl ik eerst wel graag wilde, maar nu heb ik mijn lichaam terug...eindelijk van die hormonen af... en een tweede zou ik nu HEEL erg zwaar vinden omdat we best een pittige zoon hebben... Dus voorlopig niet, we zien (eind) volgend jaar wel weer verder
Mijn zoon was pas 6 maanden toen mijn vriend erover begon.! Uiteindelijk toen nog 6 maanden kunnen uitstellen. Heeft daarna nog 9 maanden geduurd voordat ik zwanger was. Wij hebben ook ruimtegebrek, wonen in een app van 75m2. Hebben in de woonkamer een kamertje bijgebouwd. Klein maar fijn.
Ja precies iedereen zegt ook tegen me dat het gebrek aan ruimte niet zoveel hoeft uit te maken en ik denk dat dat het ook niet is maar dat ik er nog niet klaar voor ben. Zoals SDenise zegt eigenlijk...begin volgend jaar wil ik eens kijken hoe ik er dan in sta.. Ben wel blij dat ml er al over uit is dat ik die niet meer hoef over te halen !
Hoeft ook niks uit te maken. Ik vond vooral het idee moeilijk dat ik niet meer alle aandacht en tijd voor Bram zou hebben. Ik genoot en geniet zoveel van hem dat ik me niet kon voorstellen dat dat bij een tweede ook zou kunnen.
Pff nee Precies...dat heb ik dus ook... Wij zouden graag 2 kindjes Willen dus zou dit dan me.laatste zw zijn...pff moet er niet aan denken
Lekker rustig over nadenken. Ook bedenken dat het even kan duren. Heb je een idee welk leeftijdsverschil jij het leukste vindt? Die van ons schelen 2 jaar en 4 maanden en het is zo'n leuk stel samen!
In eerste instantie wilde we dus wachten op een groter huis maar dat zou dan nog minimaal 2 jaar duren dus zal onze dochter 3 zijn, dan nog proberen en dan nog eens 9 maanden zwanger zijn, dat zou betekenen dat ze ongeveer 4 a 5 jaar is voordat haar broertje of zusje er is.. dat vinden we dus eigenlijk ook wat te veel. 2 jaar verschil , 3 jaar max lijkt me leuk. En precies je weet nooit hoelang het kan duren..pff.lastig hoor. Als we twee jaar er tussen zouden Willen is t verstandig om daar nu al mee te beginnen hahah
Bepaald leeftijdsverschil is ook niet overal hetzelfde, ligt ook echt aan de persoonlijkheden, denk dat het belangrijk is om er zelf echt voor te willen gaan en er echt klaar voor te zijn.. Ik doe iig heel erg rustig aan ik kan me inderdaad niet voorstellen (heb ook een best moeilijke zoon) dat ik van een tweede echt kan genieten (op dit moment)... volgend jaar kijken hoe ik erin sta .
wat grappig ik ben vriendjes met jou op een andere site Hier was het ook schrikken toen vl opeens zei dat de condooms onnodig waren. We zijn er niet "bewust" mee bezig, maar doen het ook niet veilig. Al vermoed ik dat het niet zo rap zal gaan als bij onze dochter omdat ik bv geef. Aan ruimte hebben wij geen gebrek. misschien de baby eerst op jullie kamer en dan op een gegeven moment zullen ze wel een kamer kunnen delen?
Ik denk dat zolang je eerste reactie, paniek is, je er nog niet klaar voor bent. Dat lijkt me eigenlijk veel meer een issue dan het ruimtegebrek.
Wij hebben opzich geen ruimte gebrek (boven 3 slaapkamers en nog een grote zolder) maar voor we de kamer van onze jongste dochter kunnen maken moet eerst de zolder af zijn (vorige maand dakkapel geplaatst) want daar gaan wij slapen en dan krijgt dochtertje onze kamer. Maar, voorlopig is dit nog niet zo ver hoor, eerst weer sparen, dan nog flink klussen en dán ooit een keer is het zo ver. Maar dat heeft me niet tegen gehouden voor een 2e kindje hoor, dochtertje ligt héérlijk bij papa en mama op de kamer, ik zou niet eens anders willen
Ja dat kan natuurlijk ook , hij krijgt het blijkbaar ook niet uit zn hoofd hij heeft namelijk al tegen mijn broer gezegt dat ie het graag wilt haha. Mijn broer zegr ook ruimte maakt niet uit.. Maar idd de paniek die ik nog hebt zeg genoeg , ik wacht dus liever nog even. Ml.liet zelfs al zien in onze kamer : ja dan kan hier het bedje staan enz enz Haha We zien volgend jaar nog wel even verder. Wel gek eigenlijk want het kriebelde ontzettend maar nu ineens ben ik bang
Ik heb ook zo'n man. Die wilde ook lekker aan de leg zeg maar. Ik heb gewoon gezegd; jij hebt makkelijk praten, dus we doen het op mijn tempo. Ik bedoel, lekker hoor, om als man zijnde snel kids te willen. Maar als vrouw zijnde moet je het toch maar allemaal doen, dat zwanger zijn, bevallen, borstvoeding etc. En wie gaat er s nachts uit als er iets is? Juist........ik bedoel maar.
Hier Gelukkig wel een kerel die er ook vaak uit gaat. Maar idd mijn lichaam is er nu niet aan toe ..ben blij dat het net weer beetje normaal is.
Gewoon lekker nog even wachten dan hoor ! Hier ook heel erg blij dat ik weer een beetje de oude ben, dus voorlopig geniet ik daar lekker van
Als ik heel eerlijk ben zou ik echt nog niet willen beginnen aan een tweede! We hebben een prachtig kereltje en ik geniet van alles!! Maar ik vind het soms nu al zooo druk!! Huishouden, werk, echtgenoot zijn , de kleine, alle sociale verplichtigen.. 24 uur is soms gewoon tekort in 1 dag.. Daarnaast vond ik het begin met de kleine man de eerste drie maanden ongeveer best zwaar en we hadden echt geen roze wolk.. Dus voorlopig volop genieten van dit heerlijke manneke en dan zien we wel of ons ooit nog een tweede kindje gegund is..
Qua drukte vind ik het met onze dochter wel mee vallen alleen de eerste 3 maanden waren onwijs lastig. Ze kan zich heel goed vermaken gelukkig