Griep= hoge koorts/ijlen/kotsen en diaree tegelijk. DAT IS GRIEP. Alles wat er over blijft noem ik t verkouden, snotterig, niet lekker in je vel. Maar goed iedereen is anders, en niet iedereen heeft dezelfde standaard. (Zo zegt mn schoonloeder altijd dat ze "niet goed is geworden"! Dat is voor mij dus flauwvallen. Nee, voor haar buikpijn en hoofdpijn.... Okee......)
Hee dat is grappig, zo denk ik meteen bij ´niet goed worden´ aan hartproblemen en letterlijk in elkaar zakken...
Nou we denken in ieder geval allebei aan iets serieus! Iets ernstigs, niet een maandelijks pijntje oid..... Klinkt zo ernstig "niet goed geworden"
wahahahaha en ik ben nooit goed genoeg voor mijn schoonmoeder geweest... maar dan dwalen we wel heeeeel erg af! wahahahahahaha!
Ik begrijp TS haar punt wel. Mensen zeggen heel gauw dat ze griep hebben terwijl ze alleen maar dik verkouden zijn. Griep is soms zon algemeen woord. Met echte griep ben je echt heel erg ziek...
Mweh, afgelopen winter had ik een echte echte griep (zo een waar ook ts niet over zal vallen) te pakken. 41 graden koorts, zelfs de dokter nog op visite gehad. Maar ik voelde me toen echt beter dan die keer dat ik super verkouden was. Toen had ik geen echte griep, maar man man wat voelde ik me beroerd. Maar ik snap wel een beetje wat TS bedoeld. Ik heb een schoonzus die elke week weer griep heeft. En als zij het niet is dan haar man of 1 van de kinderen wel. Ik denk dat als je haar tijdlijn bekijkt dat er dan alleen maar staat: weer griep in huize..., ik voel weer griep opkomen, de R is weer in de maand, en wie heeft weer griep? Ja dat vind ik zeker irritant! Dan denk ik, je hebt last van aandachtstekortgriep. (verder vind ik 'r leuk hoor!)
Dat griep gemiep gedoe interesseert me nog het minste, iedereen voelt en ervaart op zijn manier. Waar ik me op aangesproken voelde is deze bovenstaande uitspraak. Ik ben er toevallig één van en omdat ik een hypochonder ben voel ik me hierdoor meteen in een "aparte hoek gezet met een flinke etiket erop. Er wordt meteen gezegd....Brrrrr hypochonders!!! M.a.w daar moet ik niets van hebben, dus ik voel me beoordeeld (ik spreek nu voor mezelf, want ik denk dat er hier nog meerdere hypochonders zijn) op wie ik ben en dat zonder mij als persoon te kennen...... Ik noem dat een vorm van discriminatie, sorry Stel zij was donker geteint, moet ik dan ook in het wilde weg gaan zitten roepen.....Brrrr zwarten!!!!!! Zoiets doe je niet, je kunt hier mensen mee voor het hoofd stoten. Alsof wij hypochonders het fijn vinden dat wij zijn zoals we zijn. Denk dat wij dagelijks worstelen met onszelf op dit gebied en we er helemaal niet blij mee zijn dat we hypochonder zijn.... Wordt daar al eens bij stil gestaan????? En dat kun je gelukkig aan de buitenkant niet ervan af lezen. Houd zulke (impulsieve) opmerkingen voor je, en wees blij dat je er zelf géén bent
ik zal echt nooit meer zeggen dat ik grieperig ben of griep heb als ik gewoon strontverkouden, keelpijn en lamlendig ben. begin vh jaar heb ik ECHT griep gehad. volgens mij voor het eerst in mijn leven. wat een hel! dacht dat ik dood ging of zo. ik kon helemaal niks!! ik kon niet eens mijn dochter uit bed halen. ik ben geen aansteller, ga altijd door, maar moest nu echt hulptroepen inschakelen. ben echt ruim een week heel ziek geweest!!
Ik denk.. Dat mensen vergeten dat er de mensen zijn die echte hypochonders zijn... En dat er mensen zijn die zich gewoon heel snel zielig vinden. De laatsten klagen vooral over hoe rot het is en zich zielig voelen... Terwijl een hypochonder bij een beetje maagkramp eerst aan kanker denkt ipv aan voedselvergiftiging. Nogal een wezenlijk verschil Maar ik vermoed.. Dat hoop mensen nogal eens denken dat aanstelleritis hetzelfde is.
En ik zeg ook weleens dat ik griep heb.. Gewoon omdat het makkelijker praat als uitleggen dat je hoofdpijn hebt, moe bent, buikpijn hebt... Geen griep.. Wel griepachtige verschijnselen. Maar bij griep vind niemand het ene punt dat je je ziek meldt en bij grieperig... Wel. Terwijl ik me echt niet bij elk hoofdpijntje ziek meld... Over het algemeen ga ik pas niet naar werk als ik echt m'n bed niet meer uitkom
Dan wordt het eens tijd dat die mensen zich even gaan inlezen over wat iets nou daadwerkelijk inhoudt voordat ze er maar klakkeloos iets over gaan roepen en er bespottelijk over doen. Staat het meteen een stuk slimmer.
Jij verwoordt het goed Ik ben absoluut geen aansteller en ga voor een griep (mits er een bacteriële keelontsteking, bronchitis of bijholte ontsteking bij komt) niet naar de dokter. Daar heb je bedrust, huis, tuin en keukenmiddeltjes voor. Ik behandel zelfs mijn kids gewoon als iedere andere "normale" moeder zonder hypochondrie, óók met hun ga ik alleen wanneer het écht noodzakelijk is, ik kan het wat anderen betreft allemaal goed relativeren, alleen niet wat betreft mezelf. Ik krijg angst en paniekaanvallen en doordat ik in een angstaanval terrecht kom, ga ik bellen, dus niet voor mijn plezier. Ik heb er nu medicatie voor en ik moet zeggen, ze slaan bij mij goed aan. Dan erbij, heb ik er voornamelijk last van in de 2e cyclus, dus vanaf mijn "ei" tot aan de menstruatie en zodra ik eenmaal ongesteld ben, is het van me af. Ik heb dit hypochondrisch gedrag overgehouden na een curretage bij een ma in 2001, toen is het gezeiks begonnen, voorheen had ik daar geen last van.....
@weegschaal: ik had ooit een collega die er last van had.... Stiekem had ik er weleens medelijden mee... Hij dacht echt bij alles dat hij dodelijk ziek was. En enerzijds wist ie wel dat het waarschijnlijk niet zo was.. Want hypochonder. Maar anderzijds kon hij het absoluut niet van zich af zetten en bleef het enorm malen in z'n hoofd. Lijkt me echt heel rot... En nee hij klaagde zelden
Saskia ik herken het verhaal wel van je collega, daarom kan ik me er ook zo kwaad over maken dat mensen doen alsof wij een "enge ziekte" onder de leden hebben of aanstellers zijn met hun Brrrrr maar ze snappen niet wat het werkelijk is om een hypochonder te zijn....het is een psychische aandoening waar je met een goede begeleiding en een goede huisarts ver mee kan komen.... Ik praat er dan openlijk open ondanks ik me er ook heel erg voor schaam maar mijn kwaadheid overheerste toen ik dat las en ik vond dat ik voor mezelf maar ook voor anderen die hier last van hebben moest opkomen.
Mijn broer was ook grieperig en wilde niet naar de dokter want het viel wel mee volgens hem, op aandringen van mij en mijn moeder toch gegaan. Donderdagmorgen moest hij er zijn en nu ligt hij in amsterdam met acute leukemie! Tja griep gemiep of niet zo kan het ook gaan