Precies en mijn man zou ook wel elke dag 2 zakken chips lusten...mag tie ook niet van mij. En als ik elke dag 3 biefstukken wil zegt hij ook: vergeet het maar. Tijd terug ook zo'n topic geweest over een man die vreselijk veel snackte en ongezond at...nou sorry daar kan ik niet mee samen leven. Gebeurt echt niet hier. Hij neemt elke dag wel chippies..ik niet. Maar dat moet hij zelf weten zolang het normaal blijft. en over het geen groenten eten...ja groente moet hier, kindjes moeten het, dus papa en mama ook. Gelukkig heb ik kindjes die heel graag eten, dus als ze voor de tweede keer groenten opschept zegt ze ook: papa neem jij maar 1 keer??
Je bedoelt nu dat topic 'show je voorraadkast' waar een paar flessen ketchup in stonden, en jij daar zoveel over te zeggen had?
Maar als het nou wel gebeurt? Dat je man verandert en wel veel snaait en geen boodschap heeft aan jouw mening daarover? Dan zou je scheiden?
* proest* mn broodje met vlees nu op mn beeldscherm idd ja toen... nou tuc jij zou niet met iemand kunnen samen leven die zoveel eet. ik niet met iemand die zoveel commentaar op alles heeft altijd dus ja zo blijft het altijd wat. gelukkig past er op ieder potje een dekseltje
Mijn man eet van sla/rundervinken, speklapjes, filétlapjes, kipfiléts 2 stuks en bijv varkenshaas of schouderkarbonade gewoon 1 stuk. Als we nasi of bami eten waar al kip doorheen zit heeft ie ook minimaal 3 satetjes of kippenvleugeltjes los erbij. Hij werkt ook hard en ik vibd dat hij zelf moet weten of hij 2 stukken wil. Als ik 2 repen chocolade op wil eten hoeft hij ook niet te zeggen dat mag je niet want dat is niet gezond! Dat bepaal ik nog altijd zelf.
Tja, ik zou zeggen dat als iemand te ongezond leeft naar jouw smaak, je dat niet kunt accepteren, en hij niet op eigen houtje bereid is daar voor jou verandering in te brengen, dat hij dan gewoon niet de persoon voor jou is om mee samen te leven. Maar om als een dictator op te leggen wat iemand moet eten of niet mag eten...? Mijn man zou dat iig niet pikken. Ik ook overigens niet. Mijn man is een ook een vleesfan, en groenten vindt hij niets, maar hij eet ze gelukkig wel gewoon. Omdat hij zelf weet dat dat nu eenmaal verstandig is, en tegenwoordig ook vooral als voorbeeld voor ons zoontje. Ik ben daar heel erg blij om, maar het is zijn keuze. Als ik zou gaan lopen zeiken over wat hij eet, dan hebben we hier snel ruzie.
Mijn zus had vroeger een eetstoornis, namelijk BED ((vr)eetbuien). Wanneer mijn moeder daar iets van zei werd het alleen maar erger. Denk dat het in sommige gevallen wel averechts kan werken om te zeggen wat iemand wel/niet zou mogen eten maar je kan mensen op bepaalde manieren wel sturen of motiveren om gezonder te gaan eten, daarin zit een groot verschil.
Apart topic geworden. Gisteren al een mening gegeven. Maar het verbaast mij. Dat er nog vrouwen zijn die denken dat ze hun man moeten aan sturen in wat hij wel of niet eet? Dat je de gezinsregels samen doet dat kan ik nog begrijpen. Maar ik kan niet begrijpen dat er nog vrouwen zijn die vinden dat hun man minder moet eten omdat het ( hoort) over het algemeen. Blijf er bij als een man zwaarder werk doet. ( werk wat een vrouw vaak niet doet omdat het te zwaar is) zeg maar dingen die wij vrouwen zeker niet zouden kunnen. ( heeft niks met emancipatie te maken maar het is al gemeen bekent mannen hebben meer spier kracht en doen vaak het zwaardere werk) er zullen vast en zeker vrouwen zijn die het ook doen. Maar toch zal de man het zwaardere werk op knappen zo is het nu een maal geregeld in de natuur. Zou zeggen laat de man zelf bepalen wat hij wel of niet op zijn bord laat belanden. En als hij dan toch meer eet. En het zit je dwars als hij te veel zou eten kies dan gerechten waar van je weet dat ze ook zwaarder op de maag vallen. Als het koud is een lekkere boerenstampot met spekkies en worst! Kortom laat het je man toch zelf uit zoeken.
Nou ik zeg wel dat ik de levenstijl van mijn man wat heb aangepast dmv het eten wat hij niet altijd geweldig vond. Maar naar mijn idee at hij van huis uit gewoon niet erg gezond en daarom heeft zijn hele familie van kind af aan al gewichtsproblemen. Heeft hij aan moeten wennen, maar ik kookte gewoon zoals ik dat goed leek voor mijn gezin. Natuurlijk houd ik wel rekening maar wanneer hij anders zou willen, dan moest hij maar zijn eigen maaltijd klaarmaken.
Hier heb ik een echte vlees liefhebber. Liever een lekker stuk vlees (of twee) en wat aardappelen en meneer is tevreden. Groente.....mwah als ie er trek in heeft of als ik het op het bord leg. En verder moet ie zelf weten of ie chips eet of snoept, zijn lijf zijn verantwoording. Ik eet ook wat ik wil en niemand die.mij zegt dat het niet mag. Ik ben volwassen en dus zelf verantwoordelijk.
Pff. Sorry hoor, maar ik word een beetje moe van dat iedereen maar blijft denken dat ik bepaal voor mijn man wat hij eet. MIJN MAN BESLIST ZELF WAT EN HOEVEEL HIJ EET EN TOEVALLIG VINDEN WE HET ALLEBEI NIET NODIG OM MEER DAN EEN STUK VLEES TE ETEN! We hebben samen besloten dat het ook prima is om een dag per week geen vlees of juist vis te eten. We lusten allebei heus meer dan een biefstuk, tartaartje of wat dan ook, maar we vinden het niet nodig en dus doen we het niet! En dat, dames en heren, jongens en meisjes, heb ik hem zeker niet door de strot geduwd, maar hebben we gewoon samen besloten! Hoe moeilijk kan het zijn? Voor degene die denken dat hij een enorm vleestekort heeft, heb ik goed nieuws: op zijn werk verdwijnt er regelmatig een dikke gehaktbal in z'n lekkere bekkie. Als we de barbecue aansteken (vaak deze zomer!) eet hij alleen maar vlees en gaat het langste door van iedereen. Hij wordt gelukkig van restaurants waar ze schnitzels serveren die over je bord hangen. Vorige week heb ik speciaal voor hem heerlijke spareribs gemaakt, ondanks dat ik er niet van hou. Dus wie nu nog durft te zeggen dat ik voor mijn man bepaal wat en hoeveel hij eet, leest echt alleen maar wat ze wil lezen.
Tsja, en wat nou als je het gewoon niet breed hebt en de man in kwestie absoluut geen besef heeft van kosten? Heb het overigens niet over onze eigen situatie, mijn man doet nl. altijd boodschappen en daar is hij ook nog eens goed in maar het komt wel veel voor. Dan vind ik best dat je gewoon kan zeggen dat hij wel wat minder vlees 'moet' eten... Helemaal als de vrouw degene is die kookt. Er zijn toch ook genoeg vrouwen die zeggen; zo, en nu moet jij eens even stofzuigen! (Sommige mannen doen alleen iets in het huishouden als de vrouw erom vraagt.) Waarom mag dat wel, en is het ineens een ander verhaal als het om koken gaat? Dan kan je net zo goed zeggen, een man bepaalt zelf wel wanneer hij iets in het huishouden doet...
Dat was hier net zo, is dus wel iets anders dan echt iets opdringen ofzo natuurlijk. Sowieso eet hij weinig (minder dan ik en zelfs toen hij zwaar lichamelijk werk verrichtte) en hij heeft nog steeds (in mijn ogen) rare eetgewoontes zoals altijd maar brood erbij willen, bv. bij dingen als stamppot. Moet hij ook zelf weten...
Dat is anders, dat doe je samen tenzij de vrouw niet werkt. Als een man werkt en minimaal 12-1500 euro binnenbrengt mag die dan ook zelf wat uitgeven of moet het maar een de koopverslaving van de vrouw op gaan of aan het gezin omdat de moeder pese huismoeder wilt zijn ( ik noem het nu geheel zwart wit en niet voor iemand aan te vallen ) naar mijn mening mag je als je zelf werkt of inkomen hebt toch ook een relatief bedrag aan jezelf besteden, ik rook bv, betaal ik zelf moest wat zijn als mijn man het zou verbieden. Daaag ben baas over mezelf. Wel zegt die dat ik niet binnen mag roken, prima het huis is van ons samen en dat accepteer ik. Mochten we geen geld meer hebben zou ik natuurlijk stoppen met roken omdat ik dan minder geld heb en beter moet besteden.
Doorgaans hebben we hier ook 1 stuk vlees per persoon, en dan snijden we er elk nog een stukje af voor de kinderen. Met z'n vieren 2 stukken vlees dus. Slavinken vindt dochter heerlijk en zoon ook, dus dan hebben we er vaak 3 of soms 4. Als we gemende gerechten eten hebben we 250g gehakt of kip voor ons samen. Proberen ook zeker 2 keer per week vegetarisch te eten. Man is trouwens niet eens echt een vleeseter, is lang opgevoed als vegetariër. Ik ben wel dol op vlees, maar vinden het beide onzin om zoveel vlees te maken, veel te duur en niet gezond. De paar keer per jaar dat we bbqen dan eet ik makkelijk 5-6 (flinke) stukken vlees, man dan zelfs maar 3.
Ik vind dat ik net zoveel mag uitgeven als wat mijn man uitgeeft, ook al werkt hij en ik niet. Ik vind niet dat hij meer recht heeft op dat geld.
Ik zie dat anders, maar waarschijnlijk ben ik ook heel anders ingesteld dan sommige mensen. Als jij en je man het goed vinden prima. Maar ik ga niet op de zak leven van mijn vriend zodat die zichzelf nog niet eens iets kan kopen maar wel iedere dag kreupel liggen.