Starten leren slapen eigen bed

Ik zou beginnen met een slaapje overdag. Dan kun je zelf ook even de tijd nemen om op haar kamertje wat te rommelen, terwijl je dochter in bed ligt. Dit natuurlijk alleen als ze niet gaat slapen. Ze zijn dan ineens helemaal alleen, in volledige stilte. Dat is best een grote overgang.
Als je echt wilt dat je kleintje in haar bedje gaat slapen, zul je af en toe een beetje door moeten bijten en haar even laten huilen, maar blijf er dan wel bij. Laat weten dat je er bent. Een aai over de bol mag best. Maak het bedje warm met een kruik en leg er iets in wat naar jou ruikt. En al is het de eerste keer maar vijf minuten, da's prima. Vond onze kraamzorg toentertijd in elk geval. En ik ook, want ik ben niet zo'n voorstander van onnodig laten huilen en dan is vijf minuten (waar je bij bent) al heel lang.
Mijn kinderen sliepen allemaal snel in hun eigen bed, nooit echt problemen ondervonden.

 

oh, en wanneer? Als jij/jullie het er aan toe hebben. Daarin is geen goed of fout.

 

Mijn dochtertje sliep vanaf thuiskomst in haar eigen bedje bij ons op de kamer. Dus het kan gelijk, maar als zij of jij het moeilijk vindt zou ik het ook eerst overdag proberen.

 

Ik zou het ook zo snel mogelijk doen. Goed idee als je kindje zich veilig en vertrouwd voelt in eigen bed en slaapkamer met knuffel, voor de 3 maanden.

Want het kan wel degelijk fout gaan als je er te lang mee wacht. Zo ken ik iemand met een kindje van bijna twee wat niet zelf in slaap kan vallen of in slaap gewiegd wordt en na een uur krijsend van angst wakker word (is niet gek als ze tegen jou aan in slaap vallen en in bed wakker schrikken, huh? ik lag toch net bij mama?) en blijft tot 23:30 of in het bed van de ouders belandt.

Met ogen open maar in 'bijna' slaapmodus, na schone luier gordijnen dicht, alles donker en rechtop tegen je aan houden, door kamer wandelen, liedje neuriën of liedje aan, zachtjes op rug kloppen a la hartslag, tot zij helemaal rustig is en dan in bed leggen, terwijl je blijft vertellen dat het goed is en ze rustig kan gaan slapen, zodat ze het laatste stukje zelf kan doen. Even over het ruggetje wrijven en erbij blijven. Goed doorzetten. Dit heb ik zeker 1 jaar volgehouden tot dat ze wat aan boekjes en zo gaan hebben en je meer een ritueel kan doen, luier, boekje bekijken, muziekje aan, dag doornemen etc...

Succes, Charlie

 

Ik denk niet dat een kleine van 5 weken bij zichzelf denkt: goh laat ik eens lekker een potje huilen dan komt mama wel. Een kleine heeft geen wil, die kan niet denken: ik wil niet in bed dus ik ga huilen. Heb het idee dat sommige denken dat een baby van zo'n kleine leeftijd niet in eigen bed WIL. (niet om aan te vallen overigens).

Een baby moet aan alles wennen, dit is geen kwestie van niet willen. Heb verder geen tips, onze dochter sliep vanaf dag 1 in bed. Heeft ook in eigen bed ingebakerd gelegen, dit vonden wij het beste. We zijn toch binnen 10 stappen in haar kamer.

 

Hier ligt onze zoon ook vanaf dag 1 in zijn eigen bedje en heeft daar geen problemen mee gehad. We zijn hem vanaf 4 weken gaan inbakeren in de zak van puckababy, omdat hij zichzelf op den duur wakker ging slaan. Hij slaapt door het inbakeren veel rustiger. Maar ieder kindje is anders natuurlijk!
Wij zijn overigens in een paar stappen bij hem dus dat heeft ook meegeteld in onze overwegingen om hem bij ons of op zijn eigen kamer te laten. En inderdaad, ik denk niet dat er door een baby van 5 weken al gedacht wordt: als ik huil komt mama.
Doe wat goed voelt, dat is volgens mij het allerbeste! (overigens niet altijd makkelijk hoor)

 

Hier de nachten vanaf dag 5 (andere dagen in ziekenhuis ook in een wiegje) in wiegje op onze slaapkamer ivm borstvoeding. Soms lag ze ook even bij ons, maar als ze dan rustig was of soms als ze sliep, terug in wieg. Ovefdag toen vaker in wieg of reiswieg. Vanaf week 5 op eigen kamertje en vanaf week 8 ingebakerd omdat ze overdag niet zo goed sliep. Sindsdien slaapt ze elk slaapje in haar eigen bedje, ingebakerd. Vanaf vorige week inbakeren aan het afbouwen en slaapt ze in een slaapzak.

De eerste weken kun je ze echt niet verwennen, als ze onrustig zijn lijkthet me beter dat ze iets van slaap krijgen en dan bij jullie ipv geen slaap in eigen bed. Ze moeten ook leren slapen. Over een paar weekjes dan zou ik zo nu en dan slaapjes in wieg doen en dan goed laten merken dat je er bent.

 

hier vanuit het ziekenhuis met 3 weken, gelijk in eigen bedje op eigen kamer.
Met een week of 6 zijn we gaan inbakeren ivm onrust en zichzelf wakker slaan. Dit tot ongeveer een maand of 4 denk ik

 

Bij ons ging de nacht het beste, en nog steeds.
Wij hebben gelijdelijk afgebouwd, in diepe slaap weg leggen. Als dat goed ging als ze net sliep weg leggen, lukte dat goed dan op het punt van in slaap vallen. Uiteindelijke lukte het haar echt wakker, maar moe, op bed te leggen. Het denk ik een weekje of 2 geduurd. Slaapt ze in avond eigenlijk altijd goed, maar af en toe (sprongetje oid) heeft ze overdag nog hulp nodig.
Succes! Het gaat je lukken!

 

Na 1 mnd sliep ze hier s nachts in de co-sleeper. Overdag eerst in de kinderwagen, daarna draagzak. Met 3 maanden weer in de kinderwagen en net 3,5 mnd in eigen bedje.
Mijn ervaring met beide kids: rond 3 maanden lukt het vrij gemakkelijk en zonder huilen.

 

Goed dat je het al 3 x hebt geprobeerd. Je kan idd inbakeren proberen. Vond mn dochtertje heel fijn.

 

Hier ook die ervaring. Als je het de tijd geeft dan ga je ook ervaren dat je dochtertje zelf in slaap valt in haar bedje. De 'horror'verhalen over bijna tweejarigen vind ik angstmakerij en niet van toepassing op een baby van 5(!) weken.
Ons zoontje slaapt overigens heerlijk in zijn eigen bed, dat is voor ons weer een nieuwe ervaring. Laat maar weer zien hoe uniek ieder kindje is en hoe fijn het is om als ouder aan te sluiten bij de behoefte van je kindje.

 

Ach, zo'n ramp is het niet hoor, als je baby niet vanaf dag 1 in zijn eigen bedje slaapt. Als jij en je baby er aan toe zijn, dan lukt het vanzelf.

Mijn jongste is bijna 9 maanden en slaapt sinds ongeveer een maand regelmatig in zijn eigen kamer. Daarvoor heeft hij altijd in een cosleeper of bij ons in bed geslapen. Aangezien hij in de vakantie had leren kruipen en daardoor de cosleeper uit kroop en van het bed kon vallen, zijn we eerst begonnen met de overdagslaapjes in zijn ledikantje te doen in zijn eigen kamer. Dat ging eigenlijk heel snel goed. Sinds een paar weken begint hij nu ook de nacht in zijn eigen kamer en dat ging ook gelijk goed. Vaak leg ik hem slapend over nadat hij heeft gedronken, soms is hij nog wakker, maar hij huilt eigenlijk nooit als ik hem neerleg. Of hooguit even om zijn draai en plekje in bed te vinden.
Ergens na een nachtvoeding belandt hij vaak wel alsnog bij ons in bed of in de cosleeper, omdat ik dan vergeet hem terug te leggen.

De oudste sliep bij ons direct in zijn eigen wiegje (eerst bij ons op de kamer en na een paar weken in zijn eigen kamer i.v.m. teveel nachtelijke geluiden). De tweede sliep iets langer bij ons op de kamer, maar ook in zijn wiegje. En de derde dus heel lang bij ons in bed of in de cosleeper.

 

Hier alledrie tot ze zo'n week of 16 waren s'nachts in wiegje naast mij.Overdag wel in ledikantje op eigen kamer. De overgang naar ook s'nachts in ledikantje ging probleemloos (bij de kids dan,ik had er meer moeite mee...).
Ik denk dat 5 weken wat vroeg is,ook qua huilen. Het is niet mijn ding.
Maar dat is heel persoonlijk

 

Mooi gezegd!