Half jaar na curretage een echo ivm rare cyclus, iemand ervaring??

Bij mij duurde het ook erg lang zie onderschrift. Heb meerdere echo's gehad, was steeds wel schoon maar mn hormoonhuishouding was schijnbaar gewoon van slag! Heb toen een hormoonkuur gekregen en nu gaat t beter. Zo gaat een jaar snel voorbij he..je denkt na de curettage snel weer zwanger worden maar dat zat er bij ons niet in deze keer. En dat valt echt even tegen he!

 

Bij mijn 2e miskraam heb ik ook een curettage gehad. Daarna dus ook mijn cyclus na de kl*te. Ik ben naar de huisarts gegaan omdat ik wel een na controle heb gehad bij de gyn en ik toen schoon was.
Toch doorverwezen naar de fertiliteitsarts. Ook daar zag alles er goed uit zoals het hoorde. Ik moest afvallen en mocht toch aan een ronde aan de clomid om mijn cyclus een ronde in de gaten te houden. Wij gingen een weekje op vakantie en ik ben nog voor de clomid zwanger geworden. Weer een mk gehad. Daarna meteen weer zwanger. Weer een miskraam en weer een curettage gehad en nu is mijn cyclus gelukkig niet zo heeel lang maar ben wel benieuwd wanneer mijn cylus weer wat korter is. Sta weer op het punt om bij de volgende cyclus de gyn te bellen en toch een ronde aan de clomid te gaan en een maandje een cyclus in de gaten te laten houden.

33-MK-32-29-32-29-MK-46-54-31-37(cyclus afgebroken)-MK-MK(Promise studie)-38-39

 

ik werd maar heel minimaal ongesteld na de curettage en ben mijn temp toen gaan bijhouden. Ik bleek geen eisprong meer te krijgen en had lange cyclussen. Ondanks dat men mij vertelde dat de echo schoon was, bleek dat ze met de echo lang niet alles kunnen zien, want na veel gedoe en een hysteroscopie bleek ik nog een abortusrest te hebben en verklevingen !! (syndroom van Asherman)

 

Dat is inderdaad herkenbaar..

Ik ben in september 2011 gestopt met de pil en ik had in november 2011 al een positieve test. Nooit gedacht dat ik binnen 2 maanden al zwanger zou zijn. Helaas bleek het geluk van korte duur, want bij de eerste echo met 8 weken bleken er 2 lege vruchtzakjes te zijn. We hebben het eerst afgewacht en uiteindelijk ben ik 24 januari 2012 gecuretteerd. Sindsdien een cyclus die totáál de weg kwijt was.

In mei was ik nog niet ongesteld en ik ben toen bij de huisarts geweest voor inwendig onderzoek.. ik moest het nog eventjes aanzien. Halverwege juni nog niet ongesteld en ik vrat mezelf op van de spanning. Ik was zó bang dat er wat met me mis zou zijn, dat er tijdens de curettage iets beschadigd zou zijn en we nooit kinderen zouden kunnen krijgen. Gelukkig bleek op de inwendige echo bij de gynaecoloog alles perfect in orde te zijn, maar vermoedelijk had ik geen eisprong meer. Als ik zou willen mocht ik een fertiliteitsonderzoek doen, maar ik wou mijn lichaam zelf nog even de tijd geven om te herstellen. Uiteindelijk had ik cyclussen tussen de 45 en 135 dagen.. ik zag het aan de ene kant somber in, maar heb toch de hoop nooit opgegeven. Ik probeerde me er zo min mogelijk druk om te maken en te geloven dat het 'ooit' wel goed zou komen. Ik was immers binnen 2 maanden na het stoppen met de pil zwanger, dan zou ik toch gewoon wéér op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden?

16 februari 2013 (cyclusdag 96) .. Mijn hond deed al een poosje gek tegen me en toen ik die dag ook nog eens bijna flauw viel dacht ik; ik ga testen! En ja hoor.. positief! Zo gewenst en gepland, maar toch een totale verrassing! Ondertussen ben ik 37 weken en 2 dagen zwanger en het gaat echt perfect..

Ik snap je frustraties dus heel goed en vandaar dat ik je een enorm dikke knuffel wil geven en heel veel sterkte wil wensen. Verlies in ieder geval de hoop niet.. ik hoop dat jullie ook gauw gezegend zijn met een voorspoedige zwangerschap, met uiteindelijk een wolk van een baby! xxx