Goedemorgen dames, Ik wil graag even een frustratie van me afschrijven... Inmiddels heb ik een dochtertje van alweer bijna 9 maanden, mijn allerliefste schat Net als iedere moeder heb ik mijn eigen manier van verzorgen, "opvoeden" (in hoeverre dat daar nu al sprake van is) e.d. Maar ik merk dat ik in de loop van de maanden me ergens aan erger... namelijk dat veel andere moeders in mijn omgeving vaak hun manier van opvoeden / verzorgen ventileren als dé manier... Dan begint het vaak al met vergelijken ("doet ze dit al? hoe slaapt zij? wat eet zij?" etc.). Dat vind ik al lastig, omdat ik denk dat ieder kind zich op z'n eigen tempo ontwikkelt... maar vervolgens dan de manier waarop ze vaak vertellen hoe zij het doen alsof dat dé manier is (het is de toon die de muziek maakt)... Ik erger me daar gewoon aan! :x Iedere moeder doet het op een manier wat het beste bij haar / haar kindje past en doet goede en minder goede dingen.... Zou de wereld niet een betere plek zijn als ieder elkaar gewoon in zijn waarde laat? en denkt: tsja, zo doe ik het niet, maar dat is ieder z'n keuze... Ik merk dat ik soms niet eens meer zin heb om bij een vriendin met kindje van vergelijkbare leeftijd op bezoek te gaan vanwege deze punten. ach ja, het is misschien niet zo belangrijk, maar ik wou het ff van me afschrijven Vr. groet Mich
Ik herken het, maar ik denk ook vaak als ik iets zie of hoor van dat zou ik nooit zo doen... Ik spreek het alleen nooit uit, want zoals je zegt, je moet iedereen in zn waarde laten en een eigen opvoeding laten uitvoeren... Hier ook een vriendin die me eerst helemaal overhoord zowat over de ontwikkeling en opvoeding etc.. Dan ben ik er al weer klaar mee...
Typisch ja.... als mensen eenmaal een kind of een hond hebben dan weten ze er ALLES van. Dat is zelfs als gedragstherapeut (honden) erg vervelend. Mensen weten het altijd beter... en dan vraag ik maar wat ik daar dan doe als ze alles zo goed doen. Werkt dat wat jullie gedaan hebben? Nee.... dus?
Ik probeer het van me af te laten glijden en zelf ook niet al te veel ongevraagd advies te geven. Maar soms betrap ik mezelf er toch op. Zo een kennis met een baby van 6 maanden. Ze zei heel trots: " Ik geef hem Slimpie, daar zit geen suiker in." Ik reageerde heel snel met: "Maar wel een hoop andere rotzooi!" Ze schrok van mezelf en ik mompelde er snel achter aan: "Ach, we hebben allemaal onze manier he, niks mis mee." Maar ik baalde wel dat ik zelf deed waar ik me bij anderen aan kan storen.
Dat is toch een soort limonade??? Hier ook iedereen met een paar maanden, ja lekker wat diksap drinken, diksap? je bedoelt gewoon water??? Waarom meteen op diksap overgaan, maar ja, dat ben ik.. Sinds deze week wel diksap in huis gehaald omdat hij net wat meer moet drinken merk ik aan zn ontlasting, maar blij ben ik er niet mee...
Ja heeeeeeeeeeeel irritant!! Zelfs vreemden op straat weten altijd precies wat je moet doen als je kind huilt.. Maar ik betrap mezelf er ook wel is op dta ik t ook wel is doe.. maar ik probeer me in te houden haha ik probeer alleen wat advies te geven als het gevraagd wordt
Wat ik me altijd afvraag is waarom je je iets aantrekt van een ander? Ik ben zo'n moeder waarvan veel mensen denken dat ik het allemaal beter zou weten.. nee hoor, echt onzin. Wat hier werkt, werkt hier. Hoe jij het doet moet je vooral lekker zelf weten en dat wij het anders doen, is geen waardeoordeel over hoe jij het doet. Ik vind dat ik het goed doe.. doe jij het anders? Nou prima, vooral doen.. maar niet denken dat ik het dan DUS maar slecht zou vinden.. echt onzin. En ik word veel bevraagd voor advies. Die geef ik ook maar ik kijk eerst wat bij de betreffende mama past en het is een ADVIES niets meer. Ik denk dat veel mensen een advies verwarren met een oordeel
Ik stoor me er ook wel aan. En ik probeer het zelf niet te doen. Toch betrap ik mij er ook wel eens op. Denk dat het voor de meeste moeders zo geld. Het is denk ik maar net wat Cygnet2 zegt. Trek je niet wat van een ander aan.
Het zal een combinatie van beiden zijn... Ik merk idd ook wel dat ik er meer 'last' van heb als ik zelf al ergens onzeker over ben of een onzekere dag heb... Het zal dus ook zeker wel een wisselwerking zijn tussen hoe mensen iets brengen en hoe ik me op dat moment voel... Dan lijkt t op dat moment of ik de enige onzekere Miep van een moeder ben
Och nee hoor. Dat heb ik ook wel eens. Alleen is het dan wel zo handig om voor jezelf te erkennen dat het je eigen onzekerheid of slechte dag of wat dan ook is, en het niet bij andere moeders neer te leggen alsof die jou veroordelen....
Tja, als ik met andere moeders praat, vraag ik ook wat hun kind doet en kan en weet ik wat nog meer. Maar da's meer uit belangstelling, dan dat mijn kind(eren) beter zijn of ik me een betere moeder zou vinden dan de ander. Misschien noemen zij wel iets waarvan ik dan denk, goh. dat zou bij ons ook kunnen werken, snap je?
Ik herken het zeker, die gesprekken, maar ik vraag me af of het ook niet gewoon uit interesse ervaringen delen is (dat vergelijken bijvoorbeeld). Ik krijg ook vaak de vraag wat onze 10 maanden zoon nu eet en drinkt en hoe hij slaapt en dan vertel ik gewoon hoe het is. Vervolgens vraag ik hoe het dan bij de ander zit. Niets mis met ervaringen delen zo toch? Het wordt pas irritant als er een oordeel in de toon of vraag te bespeuren valt (oh, krijgt hij dat nog niet???!!).
Ik heb een 'vriendin' die mij altijd het gevoel geeft dat zij het perfecte kind heeft en M. hierbij maar in het niet valt. Volgens haar heeft haar kind: - nooit last van fases waarin hij huilerig is - fluitend alle tandjes en kiezen gekregen - slaapt iedere middag wel 3 uur en slaapt iedere nacht door tot half 10 - speelt prima samen met andere kinderen zonder maar 1x speelgoed van anderen af te pakken - etc... (En dat verteld ze dus als ik vertel dat M. dit allemaal wel eens heeft... GEK word ik ervan )
Herkenbaar! Ik heb er mijn fb account door verwijderd! Lief hoor al die tips en hoe je het moet doen, maar ik doe het idd op mijn manier.
Ik denk dat jouw vriendin liegt OT, Ik trek me echt niets aan van wat andere vinden van onze manier van opvoeden/verzorgen. In onze ogen is dat DE manier. Wat een ander doet, mij hij/zij dan ook zelf weten. Als mijn advies gevraagd wordt, geef ik dat, vanuit mijn eigen visie. Kan best zijn dat die aansluit bij iemand anders. Dan moet diegene mijn advies maar naast zich neerleggen. Als ik een advies krijg van iemand waar ik me in kan vinden bedank ik diegene vriendelijk. Krijg ik een advies wat ik nergens op vind slaan, doe ik dat ook... Maar denk er wel het mijne van.
Gut, ik denk dat je vriendin gelijk heeft........ en haar kind 's nachts uitzet via het luikje op het achterhoofd en aan de lader legt, en verbindt met haar iPad voor de laatste updates... lijkt me dodelijk saai, zo'n perfect kind!