Het gaat me niet om het vies zijn maar dat er iemand die je niet kent aan je gaat zitten,als een kompleet vreemde aan jou gezicht ging zitten en kusjes op je hand geeft zeg je dr toch ook wat van,waarom mag een moeder of vader dat dan niet voor hun kind die dat nog niet kan!met vuil worden,ze speelt hier op de grond die echt niet dagelijks word gestofzuigd of gedweild,speelt buiten en met andere kindjes dus met vuil komt ze huis wel mee in aanraking. Er bestaat gewoon zoiets als persoonlijke ruimte die mensen meteen vergeten bij kinderen of zwangere buiken.en daar ben ik NIET van gediend.en ik wil ook dat ze leert dat niet iedereen je vriend is en dat je mag aangeven dat je iets niet wild!
Als kinderen ouder zijn leren we ze dat er niemand aan hen mag zitten omdat hun lichaam van hun is, maar als een kind baby is mag iedereen er maar te pas en te onpas aanzitten? Ik snap dat niet zo goed. Prima als iemand het normaal vindt dat iedereen aan hun kind zit. Ik vind dat niet. Je zit niet ongevraagd aan iemand. Baby, kleuter, volwassene dat maakt mij niet uit.
Even alle ziektes terzijde. Als de ene persoon er geen probleem mee heeft dat onbekenden aan hun kinderen zitten, prima toch? Ik kan me echter heel goed voorstellen dat een andere groep mensen daar wel een probleem mee zou hebben. Ik denk dat ik er ook een probleem mee zou hebben als een wildvreemde en dan vooral ongevraagd aan mijn kind zou zitten. Als je als ouder en dus beschermer van je kind niet eens in de gelegenheid wordt gesteld om er iets van te vinden dan vind ik dat persoonlijk van weinig fatsoen getuigen.
Wat een ongelooflijke onzin zeg!! Dit hele depressieve betoog omdat een moeder het niet prettig vond dat een vreemde haar baby kust??? Volgens mij ben je rijp voor therapie als je uit dat voorbeeld haalt dat het komt omdat wij onze baby's op hun eigen kamer te slapen leggen gaat het verder wel goed met je?
Vind jij dit nou serieus een horrorverhaal? Nou sorry hoor maar *proest* Dat het niet leuk is ben ik met je eens, maar onder horror versta ik toch wel heel wat anders...
Kussen zou ik ook niet van gediend zijn, en daar zou ik gewoon wat van zeggen. Zo stopte oma een vinger in de mond van onze jongste. Toen was mijn man eerder, en die is nogal lomp, en riep ' doe normaal en haal die vieze vinger uit zijn mond ' . Boodschap was duidelijk. Maar verder, tsjah ik heb nooit een probleem gehad met een aai over de bol, even het handje vast houden. Eigenlijk ben ik altijd ontzettend trots als ze mijn kinderen zo lief vinden. En ja, als ik een bekende tegenkom met een pasgeboren baby dan betrap ik mezelf erop dat ik vaak even het handje aanraak of de baby een aaitje geef. Sorry, maar ik vind baby's heel lief
Nee niet echt normaal! Hier gehad met de oudste, hij was toen een paar weekjes en ik had m op de arm. Komt een man naar m toe en wil zo zijn vinger in t mondje steken???!!!
Ik heb er normaal niet zo veel problemen mee. Alleen laatst dus wel maar het was een beetje dubbel. Ik stond dl te verschonen op de wc bij de V&D. En daar stond ook een groepje mensen met het dyndroom van down. Heel gezellig ze waren aan het lachen en ze hadden echt contact met haar. Begeleidster was ook allemaal dingen aan het vertellen over baby's. Nu kwam een van hun echt net van de wc af en pakt het handje van mijn dochter. De begeleidster zei "schattig he *naam*" na een minuut zei de begeleidster "zo *naam* ga je nu je handen wassen dan kunnen we gaan"
Conclusie van topic: sommigen hebben er moeite mee en sommigen niet. Nogmaals, ik begrijp de ouders wel die het niet prettig vinden (heb het nu over een kus op het handje of een aai, niet over een vinger in de mond doen) maar zoals iemand al zei, het kan hele mooie gesprekken opleveren en zo kom je ook leuk in contact. Dus in de aanval schieten is echt onnodig. Natuurlijk mag je aangeven het niet prettig te vinden maar dat hoeft niet zo defensief toch?
Nee bah!! Je weet nooit waar ze met hun handen hebben gezeten. Ik zit in de ouderenzorg dus weet misschien ook wel iets te veel?
Kom op zeg, het ging over een oudere vrouw die het handje van een kindje pakt en er een kusje op geeft. De verhalen worden steeds sterker!
Ik denk dat de discussie een rare kant opgaat. Ipv dat iemand het goed recht heeft om het niet fijn te vinden dat er zomaar door wildvreemden aan de baby zit lijkt het ineens alsof het maar sociaal verantwoord moet zijn dat iedereen te pas en te onpas aan andermans kinderen mag zitten....een hoog schattigheidsgehalte is toch geen vrijbrief om zomaar aan te raken enz.... waarom zijn moeders ineens raar als ze dat niet prettig vinden?? Ik snap die behoefte sowieso niet hoor...ik ben gek op baby's en kinderen, werk met ze...maar ook al zie ik een superschattig kindje op straat heb ik echt niet de behoefte om daar aan te zitten. Kijken doe ik wel, maar meteen aanraken..nee waarom?
Misschien even goed lezen? Ik zeg nergens dat er een causaal verband is. Ik zeg alleen dat het laat zien hoe individualistisch de Nederlandse samenleving geworden is. In veel landen is het de gewoonste zaak van de wereld dat kinderen door vreemden aangeraakt worden. Niemand die daar van opkijkt.
Maar dat is toch jouw goed recht. Ik heb die neiging ook niet naar onbekende kindjes. Denk ook cultuur en generatie gebonden?
Ik reageerde op iemand die vond zolang iemand er maar verzorgd uit ziet,die aan de baby mag zitten.maar niet met zichtbare vieze handen