Hoi meiden, Wij starten rond november met de eerste ronde ivf/icsi. Ik heb al 3 kindjes, waarvan 2 uit een vorige relatie en 1 van ons samen. Alle kids wonen bij ons en worden als eigen gezien . Eerste helft van 2012 heeft mijn man zaadbalkanker gehad waardoor hij onvruchtbaar is geworden. In de week van de diagnose stond ik met een positieve test in handen. Erg moeilijk en emotioneel jaar geweest, ook op de zwangerschap had dit zeker zijn weerslag. Gelukkig is alles goed gekomen maar de wens voor een groot gezin blijft. De afgelopen weken flink heen en weer geslingerd qua emoties. Augustus besloten we te willen starten met ivf. Gesprek gehad in het ziekenhuis, allemaal positief. Besloten de bruiloft te vervroegen en toen kwam het tweede gesprek. Er bleken fouten te zijn gemaakt waardoor het enige zaad wat was ingevroren was van tijdens de bestralingen. Niet geheel onbruikbaar maar wel met erg grote risico's. Geen risico's wat we konden nemen helaas. Aantal zaadanalyses gehad met steeds dezelfde uitslag, volledig onvruchtbaar. Het was niet meer mogelijk en dat was het. Al het kleine babyspul verkocht en verder gegaan. De week voor de bruiloft toch een positieve test in handen maar na 4 dagen ging het mis. Helaas kwam het niet los en nog cytotec moeten gebruiken om het verder los te laten komen. Hierna toch aangedrongen op nog een zaadanalyse en zowaar er werd een klein beetje levend zaad gevonden. A.s. vrijdag hebben wij weer een afspraak bij de fertiliteitsarts, verder moeten we nog de informatie avond bijwonen en nog een 2e gesprek en dan mogen we starten. We zijn dolblij dat het toch kan en dat we zonder wachttijd er in mogen stromen maar toch vind ik het ook erg eng.
Hoi Frummel! Wat een verhaal zeg! heel heftig! Ik vind het gezellig om mee te praten Wij gaan beginnen aan onze derde poging (de eerste liep uit op een mk, toen eentje waarbij de punctie niet doorging ivm onderstimulatie en de tweede had ik geen tp). komende donderdag gaan we eerst nog even lekker op vakantie en dan beginnen we eind oktober met prikken en ik hoop eind november mijn punctie te hebben. Ik vind het wel weer heel erg spannend hoor.. Elke keer heb ik zoveel last van die dcpt en word ik heel erg emotioneel en depressief. Gelukkig ben je er na 3 keer wel op voorbereid en weet je wat je kunt verwachten, dat scheelt wel En heel hard duimen dat het deze keer goed komt, want ik weet niet hoeveel tegenslagen ik nog kan hebben..
Beste lotgenoten 😃 Zo heeft ieder zijn verhaal en is het duidelijk dat zwanger worden niet de normaalste zaak van de wereld is (soms lijkt dat wel zo!) Wij zijn een jaar bezig om zwanger te worden, afgelopen week een intake gehad bij het mck en met de cyclus van november gaan we starten met ivf if icsi. Dat miet de (3e) semenanalyse uitwijzen. Ik vind het spannend, kijk op tegen het spuiten en hoe ik zal reageren op de hormonen, maar ben ook blij dat we zo snel kunnen starten en eindelijk een echte kans maken...
Hey Anja, Wat fijn dat je zo snel al kunt beginnen! Het prikken valt heel erg mee hoor.. In het begin is het wat ongemakkelijk, maar na een paar keer is het alsof je nooit anders gedaan hebt Je moet gewoon de tijd nemen. Ik doe altijd heel rustig aan, daardoor doet het eigenlijk nooit pijn. Veel succes de komende tijd!
Dank je wel!Ik hoop dat het prikken zoals je beschrijft er straks helemaal bij hoort en je niet beter weet. Hoe doen jullie dat als je een dag/weekend weggaat? Spuit je altijd op dezelfde tijd?
Altijd op precies dezelfde tijd, volgens mij moet dat ook hoor.. Wij prikten elke ochtend om 8 uur.. soms een paar minuten eerder of later, maar altijd rond die tijd en het is nog niet gebeurd dat we ergens anders waren als we moesten prikken, omdat we toch wel zorgen dat we niet teveel weg hoeven in die periode. Maar mocht het toch gebeuren, dan zouden we het gewoon meenemen en het ergens anders doen. Ik ben intussen zo aan het prikken gewend, dat ik het volgens mij zelfs op het toilet van een tankstation zou kunnen
Hahaha zie t al voor me ( ben visueel ingesteld) bij een tankstation, mensen zullen er hele andere ideeën bij krijgen 😃
Mag ik ook mee praten? Wij zijn al sinds bijna 3 jaar bezig. Mijn man is oktober 2012 gediagnosteerd met non-obstructieve azoospermie. Afgelopen juni de operatie gehad en geen zaadcellen gevonden. We wisten al dat de kans groot was maar ja het is eenmaal niet anders. Nou gaan we verder met donorzaad en het gaat icsi worden. Ik heb de spuiten klaarliggen en wacht nou mijn menstruatie af want dan mag ik beginnen met spuiten. Zal over 1.5 week zijn ongeveer gok ik zo. Vind het allemaal zo spannend! Na zo lang bezig zijn geweest in het ziekenhuis gaat er eindelijk iets gebeuren. Weet niet wat ik van het spuiten moet verwachten en ik zie een beetje op tegen de punctie maar ach ik heb het er allemaal voor over om ons gezin compleet te maken.
Hoi Videlsje, Welkom Het is ook een spannende periode, zeker als het de eerste keer is en je nog niet precies weet wat je ervan moet verwachten! Zelf heb ik dus altijd veel last van de hormonen en vermijd tegenwoordig eigenlijk zoveel mogelijk contact als ik met de dcpt bezig ben (De eerste keer heeft het me bijna een vriendschap gekost). Iedereen reageert er anders op, dus het kan bij jou heel anders zijn (er zijn ook veel mensen die er helemaal geen last van hebben), maar je kunt er ook heel emotioneel of prikkelbaar van worden. De punctie kan heel erg varieren.. Zelf had ik de eerste keer weinig pijn en de tweede keer meer pijn. Ik had alleen zoveel gezocht op internet dat ik heel erg bang ervoor was geworden.. Mijn arts heeft me zelfs verboden er nog naar te zoeken op internet Weet je ook of je iets tegen de pijn krijgt? Heel veel succes in ieder geval!
Hahaha de dokter heeft mij vanaf het begin af aan gezegd niet op internet te kijken! Wel gedaan natuurlijk maar ik ben er nog niet van onder de indruk daar ben ik missi iets te nuchter voor. Ik moet beginnen met fostimon ken je dat? Ik ben dus ook bang dat ik wel degelijk heftig zal reageren als ik begin met spuiten. Want zodra ik ongesteld moet worden en ik vol begin te lopen met hormonen verander ik ook in een onuitstaanbaar kreng. En dan deze keer met nog extra hormonen? Ik ben er bang voor. Ze hebben wel verteld dat ik een roesje krijg waar je ontspannen van raak. Ik zie het allemaal wel. Heb afgelopen vrijdag de rekening gekregen voor het donorzaad En dan hoeven wij nog niet eens volledig te betalen omdat ikzelf ook donor word. Maar sjonge jonge het is zeker geen goedkoop grapje. Ik hoop daarom ook zo dat het goed gaat komen in die drie pogingen. Want het duurt allemaal zo verschrikkelijk lang. Worden jullie daar ook af en toe niet zo moedeloos van??
Wel prettig als je er nuchter in staat Het duurt gelukkig ook niet heel erg lang hoor, de meeste tijd zijn ze bezig met de voorbereiding voor de punctie en als ze eenmaal beginnen is het ook eigenlijk zomaar voorbij.. fostimon ken ik niet, is dat om je cyclus stil te leggen? Als je er echt bang voor bent, zou ik gewoon ervoor zorgen dat je niet teveel schade aan kunt richten zo doe ik het in ieder geval wel.. In die periode heb ik geen afspraken met vrienden en zie ik ook mijn familie zo weinig mogelijk.. mijn man snapt waarom ik dan zo ben zoals ik ben en die kan er wel mee omgaan Als het meevalt, weet je dat voor de volgende keer.. En ja.. ik word er heel erg moedeloos van.. Wij zijn nu toe aan onze derde poging en ik hoop zo dat het nu goed komt.. Eigenlijk wil ik er niet teveel over nadenken, want het idee dat ik dit keer niet zwanger zou raken is bijna ondraaglijk! We zijn alweer 50 maanden bezig (jaja, een jubileum deze maand) en intussen raak iedereen om me heen zwanger! en ik ben zo vreselijk jaloers, want ik wil oooook Maar goed, we moeten maar proberen positief te blijven.. Hoe moeilijk ik het soms ook vind..
Jemig 50 maanden al? Dan snap ik dat je daar moedeloos van word. En die jaloezie snap ik ook heel goed. Ik heb er ook last van en al helemaal bij mensen met ongelukjes en die de kinderen niet willen. Ik heb er ervaring mee en dan proberen kalm te blijven. Maar wij komen nou ook in de fase dat iedereen om ons heen kindjes gaat krijgen of het gaat proberen. Best confronterend af en toe en vooral als ze overal om lopen te mauwen. Maar fostimon is idd om de cyclus eerst plat te leggen en daarna krijg ik er nog een spuit bij. Ik weet het al niet meer allemaal het is telkens zoveel wat ze vertellen dat ik het vergeet. Maar wat hoop ik ook voor jullie dat de 3e keer goed gaat
Ja, je gaat het je allemaal heel erg aantrekken he.. Het verhaal wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt hoorde ik vlak voor mijn eerste icsi-poging.. Was een vrouw die al moeder was van 3 zoontjes en heel graag een meisje wilde, ze raakte zwanger, zag op de echo dat het twee jongetjes waren en liet abortus plegen. Een paar maanden later was ze zwanger van een meisje.. Als ik zoiets hoor denk ik 'HUH!?!?! hoe is het mogelijk dat zij zwanger raakt en ik niet?? Wij waren zoo gelukkig geweest met die 2 mannetjes' Het voelt allemaal zo oneerlijk! En als ze het net zo doen als bij ons ziekenhuis krijg je alles op papier Ik heb een heel mooi lijstje waarop ik precies kan zien wat ik wanneer moet prikken.. Dat tweede hormoon is trouwens om dan de eitjes te laten groeien en dat zorgt er ook meteen weer voor dat je emoties weer in balans komen.. altijd een moment waar ik erg naar uit kijk Ik hoop voor jullie dat het gewoon meteen raak is!
Oh mijn god echt waar??? Ik snap af en toe niet waar mensen in vredesnaam mee bezig zijn. Het is niet ff een hond die je aanschaft. Ik heb ook een paar van die verhalen waar ik me dan echt druk om kan maken. Maar we kunnen er zo weinig aan doen he? Behalve maar proberen zoveel mogelijk geduld te hebben. Maar ik heb ook een lijst gekregen met spuiten. Ik begin met fostimon e dan krijg ik een keuze tussen 2 ligt eraan hoe ik reageer op de hormonen. En dan moet je 35 uur voor de punctie nog een spuit zetten voor het loslaten van de eitjes. Ik heb wel opgelet alleen sommige details moeten bij mij weer ff opgefrist worden Maar de 1e spuit is dus zeg maar waarschijnlijk de heftigste? Na ik ben benieuwd eigenlijk.
Abortus omdat het een jongen is??? Belachelijk en als beloning snel weer zwanger van een meisje? Zo oneerlijk.... Ik herken het gevoel dat de hele wereld zwanger is/wordt. Vorige hoorden wij het van mijn neefje en zijn vrouw. Zij rookt,drinkt, zeer hoog BMI,geen beweging... Ik gun t iedereen, maar wanneer mogen wij? Zo dat is er uit hahaha Die hormonen en spuiten...kijk er ook enorm tegenop, maar hoop dat er ik in een soort modus kom omdat je weet waar je t voor doet!
@Videlsje: Konden we er maar iets meer aan doen! Ik moet zeggen dat ik de eerste icsi alles maar over me heen heb laten komen. Er was echt een groot verschil met de pogingen daarna, omdat ik toen simpelweg wist wat me te wachten stond.. Eigenlijk had ik toen na de eerste spuit verwacht dat ik me toch heel anders zou voelen of het heel veel indruk zou maken, maar eigenlijk viel dat best wel mee Heb je al eens moeten prikken bij de kliniek? Dat vond ik zelf veeeeel erger! Terwijl mijn man en de arts naar me zaten te kijken.. ik werd er zo zenuwachtig van! En ga je in je buik prikken of in je been? @Anja77: Nou, heel herkenbaar! Ik zie ook allemaal mensen om me heen die veel slechter voor zichzelf zorgen en wel zwanger raken.. of het eigenlijk helemaal niet willen! Kon je maar even een discussie hebben met een hogere macht en je zaak even duidelijk maken, he? 'Ik heb voor U 20 redenen waarom wij het verdienen om een kindje te krijgen'. Het is wel mijn ervaring dat je in een soort modus komt.. Je gaat er gewoon voor.. Ik geniet er zelfs wel een beetje van Eindelijk kan ik dan echt bezig met zwanger raken.. Ik vind de hele periode vooraf al een beetje een mini zwangerschap
Het voelt al anders, vandaag pre ongi dag, morgen zal het helderrood zijn en moet ik het mck bellen om een echo te laten maken om te kijken hoe de eierstokken/blaasjes er zijn zonder hormonen en een goede inschatting te kunnen maken voor een juiste dosering volgende maand. Ik voel me dan ook niet verdrietig dat ik ongi ga worden... Raar hè? Ben gewoon blij dat m'n cyclus regelmatig is... Hoe gaat het met jullie?
Ik heb altijd een regelmatige cyclus gehad gelukkig. Kan het nog net niet op het uur toe voorspellen haha. Maar ik ga in mijn buik spuiten, ik heb wel instructies gehad maar mezelf nog niet hoeven spuiten. Gaat wel goedkomen denk ik zo. Ik heb nou wel dat de tijd langzaam ben normaal vliegt het maar nou ik zit te wachten op mijn menstruatie duurt het zo lang! En normaal zou ik er niet blij mee zijn haha.