ok, duidelijk. dan denk ik dat zij dit 'uitleg' toch moeilijk vindt om toe passen. maar dat geeft niet. dat soort dingen kosten tijd. ik denk dat zij juist begrepen heeft wat je vertelde. maar tegen dat kind moeten toe passen kost haar nog veel moeite. zij probeert dus, wenst dus, de werkelijkheid te veranderen en die te laten passen aan wat zij geleerd heeft. hahahaha lekker duidelijk he? zij zou, niet 'anders' om te hoeven gaan met deze jongen, als de zaken anders zouden liggen. ze probeert dus verschillende mogelijkheden uit. als zij gelijk was, of als zij ook anders was, of als iedereen hetzelfde was enzovoort. geef het tijd en eis van haar 'niet te snel' de correcte omgang met de jongen. of lees leijke eend verhaal voor als je verder wilt praten over het onderwerp. is maar gewoon een suggestie. ik ken de toestand natuurlijk niet...
het is een natuurlijke neiging die bij kinderen echt heel vreemd eruit ziet. dat is wanneer het kind een cognitieve ongeregeldheid probeert weg te denken. omdat de feiten nog niet met zekerheid in hun hoofd zitten kunnen ze echt te veel en te ver gaan. vergeet niet dat op deze leeftijd een kind slechts 1 waarheid met zekerheid weet: dat is mijn moeder, ik ben het kind van mijn moeder. de rest van wat ze weten hangt samen met de onzekerheid. niks heeft een echte 'zeker weten' eigenschap(daarom kunnen ze zo veel leren) cognitieve dissonantie zie je bij volwassenen, volgens de theorie. maar bij kinderen zit natuurlijk de wortel van de neiging. ik ben daarom niet echt een voorstander van veel leren bij jonge kinderen. omdat de skills om kennis te verwerken nog niet helemaal ontwikkeld is. je kunt een kind toch overtuigen dat 2 + 2 soms 4 is en soms wel zo zijn dat het 6 kan zijn.
Uh Belize... beide kinderen zijn getest (en de ouders hebben de uitslagen met mij gedeeld) ... een beetje minder mag wel en misschien een excuus ook wel... En echt zo triest om zo aannames te doen.. ik word (zonder t) hier zo verdrietig van.. onee... ik vind het vooral vrij dom (en dat voor iemand die volgens mij vrij slim is) onaardig ook... daarbij neem je ook nog aan dat ik een waardeoordeel (positief /negatief) hang aan het zijn van HB... mmmh... misschien moet je me daarvoor toch wat beter leren kennen. Maar om je te verlichten.. ik vind het hebben van een hoge intelligentie vaak een zegen, het zijn van HB vaak niet. Zo.. nu kun jij er weer wat van vinden
Ik snap je reactie wel, maar dat met die jonge heb ik echt een hele tijd geleden al met haar besproken. Ook dat ze niet anders tegen hem moet doen, maar dat ze niet med mag doen met het pesten / plagen (kinderen zeggen bv N is dom etc), dat is dan wel anders doen dan wat andere kindjes doen, maar voor ons gewoon normaal, gepast en wenselijk gedrag. Dit "ik zou willen dat iedereen hetzelfde was" had dus niet met die jonge te maken. Wel de reden waarom ik het op deze manier aan haar uitlegde, maar die rede heb ik haar natuurlijk niet gezegd.
welke aannames? ik vroeg het alleen. maar goed; ik zie het bij deze reactie weer nog steeds. hoe kijk je naar die kinderen? dacht jij dat ik bewijs of zo van je wilde zien van hun intelligentie? nee dus. ik vind het echt vreemd om zulke jonge kinderen te moeten testen, en dat ook te moeten delen met andere ouders. ok misschien omdat jij bij de ouderen commissie zit van school? of is dat een Leonardo? nou, nog steeds heel vreemd. en vervolgens gebruik jij die info hier, die jou vertrouwd was, van die ouders...waarom? slechts als een voorbeeld om je vorige domme bericht te verdedigen, toelichten. wat triest is; omdat wat jij in die bericht cognitieve voorsprong noemt niet dat echt is(lezen rekenen schrijven) is je bericht nog steeds onduidelijk. cognitieve voorsprong is iets anders dan lezen rekenen etc. lezen, rekenen etc zijn skills, geleerde skills. de voorwaarden van leren lezen qua cognitieve ontwikkeling is vrij beperkt. als je denk waar voor voorwaarden een HB kind aan het ontwikkelen is op deze leeftijd. ik zeg het nog een keer; ik vind het een verdrietige zaak om zoveel nadruk te leggen op intelligentie, bij mensen is het erg genoeg, nog erger bij kinderen. intelligentie is maar een aspect. een zo veel bepalend is het echt niet bij iemands gedrag, persoonlijkheid, gedachten, leven. te zien hoe jij de IQ test uitslagen uit je hoofd weet van je zoons klasgenoten,dat geeft mij een beeld van die omgeving. en daar word ik echt verdrietig van. misschien dom van mij ja. misschien is dat beeld niet zo precies de werkelijkheid. maar zo gaat het hier.
debb: maar de insteek heb je dus daar denk ik nog steeds. ik zou willen dat iedereen hetzelfde was denkt zij dat het alles heel makkelijk maakt in de omgang met de mensen. ik denk dat ze er mee nog bezig is. maar dat is echt heel mooi. goed van haar. als je alleen jezelf een beetje kent is het niet zo makkelijk een manier te vinden om met anderen om te gaan. verdrietig is het wel, maar ik denk dat zij niet zo verdrietig is als haar uitspraken klinken. wij luisteren natuurlijk met onze volwassenen oren.
Heel jammer dit Belize....heel jammer Je kan er mooi voor gestudeerd hebben maar je geloofwaardigheid ben je bij mij helemaal kwijt. Tip: NIVEA.?? niet invullen voor een ander.... (want dat doe je weer en vaak)
Ik snap wel dat mensen willen testen, soms wordt een kind dan op een andere (betere) manier geholpen dan wanneer er niet getest is. Dat is echt niet alleen zo bij hb, ik denk dat iedereen wel genoeg voorbeelden uit zijn eigen omgeving weet op te noemen. Wel of niet testen is erg persoonlijk en ik kan me in beide indenken (en dan vul ik lekker voor andere in ik denk iedereen wel)
huh? cygnet, ik krijg hier enorm dat bekende sinterklas gevoel bij jou! is nog een beetje te vroeg maarrrr goed.
Spreken is zilver, zwijgen is goud. Zo is het wel goed geweest lijkt me? Door dat gehakketak gaat de inhoud van het topic er niet op vooruit.
Zal ik dan gewoon maar eens reageren op de beginpost? Wat goed van het CB en de peuterschool dat ze er vroeg bij zijn! HB of niet (want wat maakt een score het verschil uiteindelijk?), pienter is ze blijkbaar wel en daar "moet" je iets mee. Elk kind verdient uitdaging op niveau, welk niveau dat ook is. Wij zijn zelf bij het kiezen van een basisschool wel met die insteek gaan kijken, en hebben het bij alledrie de kennismakingsgesprekken genoemd, dus bij 3 scholen. Eentje viel door hun reactie al af (hielden het heel erg af, "komt allemaal wel goed, mevrouwtje"-idee), andere twee waren beiden een optie, maar de school die we nu hebben gekozen denkt vooral heel goed met ons mee. Ze willen er veel voor doen! Dus dat is in ieder geval een tip, daar kun je nu veel verschil mee maken. Een ander punt is uitdagen. Laat je niet wijsmaken dat je niet moet "pushen"! Veel begaafde kinderen zijn hongerig naar nieuwe dingen. Lekker aanbieden, maak je niet te druk om mensen die zeggen dat je te veel doet. Wat wel fijn is, is wanneer je ze kunt stimuleren in brede activiteiten. Dingen als dieren, de natuur, bewegen, technische dingen, etc. zijn allemaal dingen die je onbeperkt kunt aanbieden! Maar, grote kanttekening, begrens ze niet in de dingen waar hun interesse naar uit gaat. Als dat wel meer schoolse dingen zijn, kun je dat best gewoon aanbieden. Ja, dat is misschien onhandig op school, maar liever een gemotiveerd en enthousiast kind wat bezig is met lezen/schrijven/rekenen, dan een kind remmen in zijn ontwikkeling! Onze dochter ligt nu voor op haar klasgenootjes (zowel groep 1 als groep 2, is een combiklas), maar ze is gelukkig, blij, doet enthousiast mee met alles en vindt nieuwe uitdagingen altijd de moeite waard. Dat is veel en veel meer waard dan het feit dat ze wel of niet precies doet wat er voor haar chronologische leeftijd staat gepland in de klas waarin ze zit. Gelukkig is haar school er open voor Mocht je wat meer info willen, stuur me een PB!
Oh, en wij weten ook niet of ze officieel HB is hoor, maakt ook niet echt uit. Alhoewel het voor sommige instanties fijn is om te weten en soms willen ze het ook per sé, voor jezelf zou ik er geen punt van maken. Ook een IQ score is een momentopname en jouw kind is gewoon nog steeds jouw kind!
Ik vind testen ook niet per definitie verkeerd. Maar ligt er ook aan wat en op welke manier er getest wordt. Voor de vakantie is mijn dochter getest (dmv cito, eind gr1), daar kwam een C score uit. Daar heb ik toen wel mijn vraagtekens bij gezet, de juf denk ik ook wel, anders had ze haar niet getest, lijkt me. Maar goed, oa daardoor is toen besloten dat ze gewoon van gr0 naar groep 1 ging. En nu heb ik juist het idee dat het prima gaat in groep 1, met wat extra stof erbij, maar vindt de juf weer dat ze er teveel bovenuit steekt en te hard gaat. Ik weet niet wat en hoe ze precies gaan testen, maar ik denk dat het sowieso goed is om uit te zoeken waar ze nu precies zit qua niveau. Misschien dat de juf juist extra aandacht kan besteden aan andere dingen ipv vooruit lopen op het lezen, zoals ze nu doet? Of dat ze nu op een andere manier testen/kijken dan met cito om een zuiverder beeld te krijgen. Ik vind het sowieso goed dat ze het bekijken ipv maar aanmodderen en wachten tot het een keer mis gaat, wat ze kennelijk voorzien. Het geeft mij in ieder geval het gevoel dat er voor haar het beste uit wordt gehaald en dat is wel prettig.
Oh, en over het lezen van kleuters. Nee, het zijn echt niet perse de kinderen van heel slimme ouders die al woordjes kunnen maken.. Volgens de juf zijn vooral meisjes daar meer/eerder in geinteresseerd. Verder is het tegenwoordig een vereiste om naar groep 3 te gaan om te kunnen hakken en plakken, dacht ik? Oftewel kleine woordjes lezen en maken. En dan zijn veel kindjes nog geen 6. Ok, 4 (of 3 natuurlijk) is dan wel vroeg, maar met 5,5-6 moeten ze het allemaal een beetje kunnen..(?? correct me if i'm wrong) Ik heb idd ook wel eens gelezen over die link met dyslectie. Mijn dochter haalt de b en d bijv nog wel eens door elkaar, of ze schrijft letters in spiegelbeeld. Dat vind ik dan best wel een beetje eng. Dat icm dat ze er momenteel (iig thuis!) wat minder interesse in heeft, vind ik zeker reden om het niet teveel te stimuleren bij haar.
Het is inderdaad een doel voor oudste kleuters om van losse klanken een woord te kunnen maken. Dat is de voorwaarde om te kunnen lezen. Soms kunnen kindjes in groep 2 ook wel wat woordjes lezen. Dat zijn dan de "talent" kinderen. De rest begint meestal met de methode veilig leren lezen en krijgt als eerste het woordje ik. Ze hoeven dus niet al te kunnen lezen. Dat leren ze echt pas in groep 3. verder is het inderdaad heel erg belangrijk dat kinderen uitdaging nodig hebben. Anders zijn ze gewend dat alles vanzelf gaat en weten ze niet hoe ze moeten leren. Mijn zoontje is nu erg bezig met de werking van de organen. Zo leer ik ook nog eens bij
Die fase heeft mijn dochter idd ook gehad, organen Tja, ik vind het lastig hoor. Enerzijds voldoende uitdaging geven (dus misschien versnellen), maar anderzijds vind ik de sociale ontwikkeling goed laten verlopen ook enorm belangrijk, nog belangrijker wel. Daarbij kijken we natuurlijk ook naar ons eigen verleden en de keuzes die onze ouders gemaakt hebben. Wat er allemaal goed en misschien iets minder goed is gegaan..
Interessant topic!! Mijn zoon is net 4 en begint al simpele woordjes te lezen. Hij begrijpt de logica dat de combinatie van bepaalde letters een bepaald woord vormen. Ook op vele andere punten loopt hij erg voor. Hij is nog wel erg speels ook. Ik laat hem daarom lekker kleuteren en misschien binnenkort ook wel laten testen. Het is alleen zo jammer dat zo'n test erg prijzig is en niet wordt vergoed. Het laten testen lijkt me helemaal niet verkeerd. Ik denk dat het veel uitmaakt dat je weet dat je kind hb is of gewoon slim. Maar als je het met anderen hierover hebt dan ben je gelijk een opschepster of wil je graag dat je kind hb is ookal is hij dat niet. Of je wordt gelijk bang gemaakt dat je kind door zijn hb stempel juist een rotleven krijgt. Ik vind dit zo moeilijk!! Ik ben gewoon zo bang dat mijn kind een speciale gave heeft en dat ik dit teniet zal doen door niets te doen.
ze moeten 15 lettertjes met klank kennen en kunnen onderscheiden om qua lezen naar gr3 te kunnen gaan.de drempel is dus heel erg laag. spiegelbeeld schrijven van sommige letters is geen probleem.dat komt door hun hersenen die nog niet rijp zn om een woord zo te zien zoals wij het zien. hoe ze dan lezen en schrijven, dat is door sterk te compenseren van ontbrekende functies. pfff. dus heel hard nadenk werk voor de kleintjes; of steeds na doen, door veel oefenen. maar een 6-7 jarige ziet het zoals het is en gaat veel sneller leren met weinig fouten. wat je kunt doen: nou houdt ze ook van patronen? zo ja dan teken kleine cirkeltjes op een rij. en magic: streep naar links onder P, streep rechts naar boven d, streep links naar boven b, strepje rechts naar beneden q. zo zijn de cirkeltjes lettertjes geworden. misschien helpt dat? maar je kunt het gewoon zo laten. want het komt door hun natuur dat ze het niet zien. ook wanneer zij het verschil wel weten kunnen ze het zo schrijven en daarna weer enorm balen. maar schrik dus niet. want dan denkt het kind dat zij het slecht doet. wanneer een kind zonder begrijpen, lezen boeken gaat overschrijven pagina na pagina dan is het een reden om naar deskundige te gaan die leeshandicapten kan behandelen. want volgens onze dame is dat niet echt goed. dat was de enige waar wij moesten opletten volgens haar. en ja ook je kindje volgen natuurlijk en kijken hoe zij reageert. niet pushen maar ook niet zeggen dat zij daar heel jong voor is etc. wat ik zelf doe is vaak afleiden helaas. want zoontje laat me soms ook schrikken met wat hij doet en wat hij allemaal bedenkt. sommige dingen vind ik toch veel te ingewikkeld voor zijn leeftijd. dat gedachte kan ik vaak echt heel moeilijk los laten. antroposofie blijft bij me heel diep denk ik...
Ik heb niets gehoord over kosten en ik ga haar nu met 4 jaar echt nog geen peperdure tests laten doen, die ik zelf moet betalen(?!!). Ik denk dat de school door extra te observeren en gewoon testjes/oefeningen die ze in huis hebben al prima kunnen inschatten op welk niveau een kleuter zit. Plus daarbij kijken naar hoe de interactie met leeftijdsgenootjes gaat, het gedrag. Daar hebben juffen met wat ervaring echt wel kijk op. (Tenzij er al problemen zijn, of wanneer de school er niet zelfstandig uitkomt, dan is het misschien een ander verhaal.) Volgens mij is een kind dat met 4 jaar begint met kleine woordjes leren echt geen grote uitzondering..!! Bij mijn dochter in de klas (alleen groep 1; geen combiklas) krijgen ze woordjes schrijven/afmaken allemaal aangeboden. Gewoon icm een tekening. Ze hoeven het alleen nog niet te doen, als ze niet kunnen/willen. Zeker de helft kan de naam schrijven. Ik kan zo een stuk of 10 kindjes opnoemen, die dat met 4 jaar begonnen met woordjes maken. En daarvan zijn de ouders echt níet hoogbegaafd.