Helaas werkt het voor veel mensen zo. Dat maakt mij wel eens onzeker. Ik heb mijn studie niet afgemaakt, werk al jaren niet en krijg een wajong uitkering, mijn man verdient genoeg en we hebben een klein maar leuk ingericht huisje in een leuke buurt en krijgen binnen een paar weken een dochter! Daarnaast hebben we een lieve hond en kat en zijn we super gelukkig met elkaar. Dat is voor mij veeeel belangrijker dan veel geld, dure vakanties en 4 auto's voor de deur.
Status maakt me werkelijk niks uit, ik heb ook nooit de behoefte gehad om mn status te "verhogen" ofzo. Wat een ander doet, moet diegene zelf weten. Kopen de buren een dure nieuwe auto? Prima, ben ik blij voor ze maar ons oude barreltje doet het nog goed. Met materiele zaken heb ik niet zoveel. MAAR: ik ben wel ontzettend blij met de rust en ruimte om me heen qua tuin. Ons huis is ook erg groot, maar dat boeit me dan juist weer niks (liever had ik het kleiner want ik mag het namelijk zelf ook schoon houden ) Ik heb meer met aardige, goede, vriendelijke, sociale en behulpzame mensen, dan iemand die pocht met zn baan, huis, geld en auto. Het zijn maar dingen.. Gezondheid, liefde en geluk zijn niet te koop, en het zijn vaak de kleine dingetjes die het doen . Maar goed, ik ben maar een simpele serveerster dus wat weet ik er nou van (krijg ik vaak te horen)
Het valt mij op dat velen zeggen "mijn kinderen/gezondheid is veeeeel belangrijker dan geld of een groot huis". Ik snap even niet waarom dat ook niet voor mensen met meer te besteden zou gelden. Waarom zou een persoon niet en kinderen/gezondheid belangrijk vinden, maar ook dure vakanties en 4 auto's voor de deur kunnen hebben. Alsof het of/of is en niet en/en .
Ik kan alleen voor mezelf spreken: Ik kan ervoor kiezen om een baan te nemen van 40 uur en dan inderdaad die vakanties, auto's enz. te kopen, maar ik kan ook een baan van 20 uur nemen en dan geen dure vakantie en auto.... (Was het trouwens maar zo simpel, een baan nemen... ) ik ben tevreden met wat ik heb: leuk huis, straks een zoontje, een lieve man.... dus ik heb niet die ambitite om 40 uur te gaan werken om een duurdere levensstijl te bekostigen
Het zal mij een worst wezen of ik een groot huis heb,een vette bak voor de deur of dat mijn lief een chirurg is. Ik wil gewoon lekker burgelijk huisje boompje beestje Dit heb ik allemaal al, al is het huis een huurhuis,zijn het 5 beestjes namelijk 3 katten en 2 vissen. En we hebben een leuke notenboom met goede oogst. Nu nog een kindje en geen ziekte en mij hoor je de komende 20 jaar niet meer Oh ja en wat ik nog kwijt wilde: iemand die gezond is wil alles,iemand die ziek is maar één ding. Ik heb te doen met mensen die dierbaren hebben verloren. Wat oppervlakkig moeten mensen zijn die alleen maar kijken naar status.
Ik ben er wel een beetje gevoelig voor hoor. Ik ben onwijs trots op waar ik werk, wat ik doe en dat het einde van mijn studie in zicht is zodat ik straks mijn titel heb. En ik heb nog heel veel ambitieuze plannen. Ik ben ook trots op mijn lief en wat hij doet en op ons heerlijke (rijtjes) huis en de inrichting. Dat een ander dat oppervlakkig vind, helemaal prima. Ik heb ook de andere kant gekend dus ik vind dat ik trots mag zijn op wat we hebben. Ik ben onwijs gelukkig met mijn lief en ook toen ik alleen maar schulden had waren we heel gelukkig, maar we hebben nu wel veel meer rust. En ja, ik droom van een andere auto, een bepaalde baan en een vrijstaand huis. Niet binnen nu en een jaar en ook niet binnen nu en 10 jaar. Maar het zijn wel dingen die me fijn lijken. Ik zie persoonlijk niet zo wat daar mis mee is. Ik heb niet het gevoel dat ik mensen beoordeel op wat ze doen. Mijn vader is boer, mijn broers ook en het zijn de meest lieve en intelligente mensen die ik ken. Ik kijk niet neer op beroepen, ik ben gewoon blij dat wat ik ooit voor ogen had me nu (bijna) is gelukt.
ik ben blij met wat ik heb er zijn mensen die het slechter hebben dan ons en mensen die het beter hebben dan ons. wij wonen in ons droomhuis, kunnen op vakantie, hebben genoeg te eten, allebei een baan kunnen genoeg kopen voor onszelf en de kinderen en de liefde voor mijn man en kids kan geen status tegenop
Ik schreef het omdat in mijn geval, ik wekelijks opmerkingen krijg te horen dat ik niet mag zeuren "omdat ik geen geldzorgen heb" dat heeft inderdaad niets te maken met het feit dat mijn kinderen gezond zijn en dat ik mij daarom rijk voel, want een moeder zonder geld wilt net zo goed dat haar kinderen gezond zijn. Dus wat dat betreft heb je helemaal gelijk dat het eigenlijk net zo goed en/en kan zijn.... Ik bedoelde eigenlijk meer dat ik het soms heel vervelend vind dat mensen zo jaloers reageren op het feit dat wij inderdaad geen geldzorgen hebben. Maar aan de andere kant denk ik 'potverdorie, ik heb daar wel keihard voor gestudeerd (en nog steeds) om dit allemaal voor elkaar te krijgen, waarom zou ik daar niet een beetje trots op mogen zijn? Ik kijk absoluut niet snel op mensen neer tenzij ze daar zelf een aandeel in hebben. Mensen die in de WW zitten, en op de bank gaan zitten huilen dat ze geen baan hebben, maar er ondertussen geen klap aan doen (niet solliciteren, in de slachtofferrol blijven hangen) daar kan ik eerlijk gezegd geen medelijden mee hebben
Soeza,ik vind dat als iemand goed heeft gestudeerd en hard heeft gewerkt voor zijn centen best trots daarop mag zijn hoor. En ook op dat grote huis wat er dan van gekocht word. Maar ik zie het woord 'status' meer in een ander verband misschien. Ik denk dan aan rijke mensen die hun geld vanzelfsprekend vinden. Die het normaal vinden om rijk te zijn en dus andere mensen uitkafferen zoals het berichtje hiervoor ergens over de nanny.
Helemaal mee eens! Ik zou er ook echt wel wat van zeggen als ik zo'n "mevrouw" haar nanny op straat zie/hoor uitkafferen
Dat heeft niets met status te maken, maar meer met onbeschoftheid. Ik heb ook mensen meegemaakt die echt geen Gooise kak zijn, maar net zo onbeschoft kunnen doen hoor. Een gemiddelde zaterdagmiddag in de super kan aardige voorbeelden geven hoor ...
Maar sommige mensen denken dus dat het gerechtigd is om zo te reageren, omdat zij een 'hogere' status hebben dan andere mensen... Er zijn dus serieus mensen die iedereen een soort van 'status-cijfer' geven en op basis daarvan hun houding naar die persoon aanpassen. Mensen die zichzelf een 7 vinden en die heel erg uit de hoogte doen naar 2-en, en mensen die zichzelf een 3 vinden en zichzelf kruiperig opstellen naar mensen die in hun ogen een 9 zijn op de 'status-ladder'....
Dat soort dingen maken mij niet veel uit, vind niemand belangrijker/hoger als die persoon hoger opgeleid is of groter woont of wat dan ook. Onzin
Ach... aard van het beestje. Hiërarchische indelingen horen er nu eenmaal bij. Voor sommigen is economische status belangrijk, anderen kijken meer naar intellect en weer anderen verkrijgen aanzien door juist te consuminderen. Hangt allemaal af van de sociaal culturele context. Als sociale wetenschapper vind ik hey erg boeiend. Als mens wat minder. Ik haal mijn geluk vooral uit mijn sociale bezit (kinderen mn lief familie vrienden) en gezondheid. En ik heb de stinkende mazzel dat ik de relatieve luxe heb om dat te zeggen vinden en voelen....
Doet me wel denken aan een quote van John Lennon: Bekijk bijlage 355054 Ik heb nooit begrepen waarom status belangrijk is voor mensen in deze tijd. ( vroeger had dat meer een functie..) Als je voorzien bent in de basisbehoeften en daarnaast ook nog echt gelukkig ...dan is het leven wat mij betreft geslaagd. Helaas is er niet voldoende op de wereld om iedereen van de basisbehoefte te voorzien. Dan zou iedereen een kans op geluk kunnen krijgen.
Nee dat zal ook vast niet gebeuren, maar ik vind een arts of wat dan ook niet belangrijker dan een groeteboer omdat hij toevallig een hogere opleiding heeft afgerond. Dat zou er dan op neer komen dat bv ik me minderwaardig moet voelen vergeleken met een arts.
Nou wij zijn middenklassers, maar ik vind dat wij het prima voor elkaar hebben. Ik woon in een flatje met 2 slaapkamers, we hebben een auto uit ''95, mijn man heeft een baan als pakketbezorger, ik krijg aankomende maand een vast contract bij de AH en het kan me echt niks schelen wat een ander vind. Ik heb alles wat ik nodig heb en als een ander op ons neerkijkt is dat een ander zijn probleem. En met een inkomen van 2500 doen wij het als jong gezin echt niet slecht vind ik.
ik ben hartstikke rijk!! heb een lieve man, een gezonde dochter (nr 2 opkomst) lieve vrienden, we hebben een eigen stekkie, dus ik voel me heel rijk. mijn banksalo tja dat is weer wat anders, maar zolang we rond komen, ben ik tevreden, mijn man heeft leuk werk, ik helaas afgekeurd. mijn man was monteur en veel mensen vinden dat maar niks, net als vrachtwagen chaffeur. zijn ex en dan vooral vrienden daarvan vonden hem niks omdat hij niet heeft gestudeerd. nou ik ben juist trots op wat hij doet. zonder monteur kunnen dat soort personen geen auto rijden en zonder vrachtwagen chaffeurs geen eten in de winkel