Ik heb altijd geroepen dat bv niks voor mij is. Toen ik mijn dochter kreeg heb ik geen moment getwijfeld en kv was het voor mij. Nu ik weer in zwanger ben, begin ik toch te twijfelen. Ik wil bv gaan proberen! Maar nu zeg iedereen, je moet er pas aan beginnen als je er ook echt 100% achter staat. is dat ook zo? ik bedoel, ik wil het graag proberen, maar lukt het niet, of ik vind het toch niks, dan ga ik zo over of kv. Natuurlijk wil ik er wel moeite voor doen, vooral als ik goede productie blijk te hebben. Het is niet zo, dat ik na 1 keer proberen de hand in de ring gooi, maar de meeste mama's die bv gegeven die zijn er zo standvastig in, en dat heb ik dus niet . Hoe is jullie mening?
Dat vind ik niet hoor. Het is jouw lichaam en jouw kindje. Als jij zegt: "ik wil 't proberen, we zien wel waar 't schip strand" (want zo begrijp ik 't een beetje?), dan is dat prima. Misschien lukt de bv juist dan wel goed, omdat je er relaxed in gaat. Ik heb mensen om me heen gezien die ook met zo'n idee aan bv begonnen. Sommigen zijn heel enthousiast langvoedster geworden en anderen vonden 't toch niet prettig en zijn gestopt. En ook de andere kant op, heb ik verschillende resultaten gezien hoor. Mama's die vast van plan waren om te gaan voeden, maar die toch vroegtijdig zijn afgehaakt of moesten afhaken. Ik zou zeggen... ga 't lekker proberen. Persoonlijk zeg ik: het borstvoeden heeft mij echt een "mamagevoel" gegeven. Ik kan (ondanks alle strubbelingen hier) zo ontzettend genieten van dat intens tevreden meisje dat tegen mijn borst aan ligt, dat ik hoop dat ze nog heel lang bij mij blijft drinken!
Ik zou het gewoon proberen! Wie weet vind je het wel helemaal geweldig en gaat het gewoon heel goed. En sowieso, als je de eerste week alleen maar bv gaat geven, dan zitten daar ook al mooie voordelen aan! Toen ik zwanger was van de oudste had ik ook zoiets van ik probeer het wel en lukt het niet, dan stop ik gewoon. En wat denk je? Hij heeft bijna 4 jaar bv gehad (waarvan bijna 2 jaar tegelijk met zijn zusje). Dat had ik zelf ook nooit verwacht! Maar toen ik er eenmaal mee begonnen was, wist ik pas hoe mooi ik het vond en hoe fijn die voedmomentjes kunnen zijn. Ik was meteen verkocht en mijn grens om te stoppen schoof steeds verder op . Uiteindelijk heb ik het ze gewoon zelf aan laten geven.
Helemaal mee eens Verdiep je eens in boeken over borstvoeding en probeer het straks gewoon. Lukt het niet, geen ramp dan kun je altijd nog kv geven. Onze dochter krijgt nog steeds bv en het is zo'n heerlijk moederdochter moment! (Het enige moment dat ze heerlijk bij mij wil liggen, verder is ze de hele dag drukdrukdruk)
Ik wilde voor ik zwanger was nooit borstoeding geven. Het leek me maar 'gedoe'. Toen ik voor de eerste keer zwanger raakte, kreeg ik een heel ander gevoel. Dus ben ik toch bv gaan geven. Eerst dacht ik "ik kijk wel hoe ver ik kom". Maar nadat ik er wat meer over gelezen had, heb ik me voorgenomen om het n ieder geval 6 wkn te proberen (Of het moest echt heel rampzalig zijn.) Maar ik begreep wel dat er vaak opstartproblemen kunnen zijn. En dan wilde ik idd niet te snel de handdoek ik de ring gooien, zoals je al zegt. Maar ik had echt het idee: als het na een paar weken niet goed gaat en goed voelt, stop ik gewoon. En zo heb ik het eigenlijk altijd bekeken, nadat het eenmaal goed liep ben ok gewoon doorgegaan zo lang het voor mij goed voelde. Voor de een zal dat (na de opstartperiode) misschien drie maanden zijn, voor de ander zes en voor een volgende twee jaar. Prima toch? Ik denk dat je het bij twijfel juist wel 'moet' proberen. Want van bv naar fv overstappen, kan altijd nog als het niet goed bevalt. Andersom lukt (bijna) niet. Ik denk dus dat je misschien wel spijt kunt krijgen als je met fv begint. Want je als je het dan later toch anders wilt, kun je niet meer terug. Maar als je start met bv, kun je altijd nog overstappen. Dus kun je denk ik nooit spijt krijgen omdat je liever de fles had gegeven en dit niet meer mogelijk was. Wel denk ik dat het handig is om je er even in te verdiepen. Er gaan heel veel onzinverhalen over bv de ronde. En allerlei mensen die er geen bal verstand van hebben, gaan jou met hun meninkjes lastigvallen. (Niet alleen over bv trouwens, maar over alles wat met je baby te maken heeft.) Soms zitten daar echt foute adviezen bij, die de bv zer vroegtijdig om zeep kunnen helpen. (Soms helaas ook van het cb). Dus zorg dat je in ieder geval al iets weet over goede houdingen en de juiste manier van aanleggen. (Erg zonde als je in de eerste nacht, als de kraamhulp er niet bij is om te helpen, gelijk pijnlijke koven oploopt door verkeerd aanleggen.) Een bv-baby doet het vaak het beste als je niet op schema voedt maar op verzoek van de baby. Vooral de eerste periode is dit ook voor je 'productie' (Fijn woord hè Klara31 ) erg belangrijk. Anders kan het zijn dat je te weinig melk gaat aanmaken. Ook als je bv en kv gaat afwisselen, loopt je productie vaak snel terug waardoor zelf voeden niet meer lukt. Eigenlijk hoef je bij bv helemaal niet op de klok te kijken. Je hoeft dus ook niet na een bepaalde tijd te stoppen met de ene borst en dan de andere aan te bieden. Laat je kind gewoon drinken tot je borst leeg is en biedt eventueel de andere borst nog aan als je baby nog trek heeft. Of stop al voor je borst leeg is, als je baby eerder vol zit. Wissel per voeding af welke borst je het eerste geeft.
Proberen kun je altijd denk ik dan.... Begin gewoon en zie wel waar je eindigt . Alle eerste slokjes zijn meegenomen.
Ik had ook zoiets van ik ga het proberen maar vind ik het helemaal niets dan stap ik snel over op kunstvoeding. Ik had zelfs al een bus nutrilon in huis ( ook omdat ukkie nog bijgevoed moest worden ) Maar ik geef nog steeds borstvoeding! Ik ben blij dat het lukt want het moet wel leuk blijven, en relaxed
Ik vond voor mezelf dat BV echt iets was, dat ik geprobeerd wilde hebben. Ik vond het altijd iets bijzonders, wilde het echt meegemaakt hebben Maar ik hoorde hier in mijn omgeving alleen maar verhalen van vrouwen die het maar niets vonden... Maar hier ging het allemaal vanzelf (ik voed nog steeds). Ik zou het dus wel proberen!
ga eens heel goed je motieven na (ook die waarom je de vorige keer kv gegeven hebt). Leg ze eens naast elkaar en wees objectief en kritisch en verzamel van beide kanten voor-en nadelen.(ook over eventuele druk van buitenaf zoals mediacampagnes of andere moeders oid) Denk je er dan nog zo over dan zou ik er voor gaan, denk je dan toch maar liever niet, nou dan niet dus Voor mezelf moet ik vermelden dat ik juist geen wauw-gevoel kreeg van bv en ik mijn kindje juist veel beter kon begrijpen/van gaan houden als ik mij ook niet moest druk maken over de bv.
Ik heb mijn oudste ook gelijk FV gegeven en bij de 2e ben ik toch voor BV gegaan en heb ik uiteindelijk 7 maanden gevoed. Ik heb er echt geen seconde spijt van gehad dat ik voor BV heb gekozen. Het was even aanpoten op het begin met wat kloven en kolven om het op gang te brengen, maar toen het eenmaal goed liep was het echt zo fijn. Ik zou het gewoon proberen. Je kunt altijd overstappen op FV, maar andersom is veel minder makkelijk en het zou toch zonde zijn als je het achteraf toch jammer zou vinden dat je het niet geprobeerd hebt.
Ik ben er ook ingestapt met "het zou mooi zijn als het lukt, maar ik ga er geen traan om laten als het niet lukt". Maar het ging heel goed en ondertussen heb ik wat meer kennis opgedaan over de voordelen en ben ik erg blij met de bv. Ja het heeft wel pijn gedaan, kloven enzo, maar het was wel te doen. Ik heb het me in het begin niet makkelijk gemaakt door het voedingsschema in het kraamboek te volgen en volgens instructie max. 10 minuten per borst. Daarnaast wist ik ook niet van de regeldagen en dat leverde veel gehuil en onbegrip op. Maar die fouten hoef jij niet te maken!
Super toch dat je het wilt proberen! Je moet niet zo kijken naar 'wil ik het helemaal wel, of helemaal niet'. Natuurlijk gezien komt er BV op gang, dus proberen is eigenlijk het natuurlijkst! Maar wat Tupp ook zegt, verdiep je er wel wat in, want dat maakt dag en nacht verschil. Staat je man achter je? Misschien kan je hem ook wat laten lezen over de voordelen. Dat scheelt wel heel veel! En dan zie je na de bevalling gewoon hoe het gaat!
Ik sluit me helemaal aan bij de andere moeders; het is fijn om te voeden! Als je je wat zou kunnen voorbereiden maakt dat je kans van slagen een stuk groter! Niet geschoten is altijd mis! Succes!
Super dat het zo lekker loopt!! Maar jouw uitspraak, die lees ik wel vaker. Dat het wel leuk moet blijven. Punt is, ook met kunstvoeding kan je net zo goed tegen dingen aanlopen die niet leuk en niet relaxed zijn. (krampjes, rommelen met hoeveelheden etc).Zo werkt het nu eenmaal met babietjes. Maar je hoort nooit iemand zeggen:ja die fles..het moet wel leuk blijven...Je zoekt naar oplossingen waar dat kan en op een gegeven moment gaat het beter. Dat geld ook voor borstvoeding! Als je goed geinformeerd bent, weet hoe borstvoeding werkt, en hulp vraagt als dat nodig is, gaat de niet zo leuke en relaxte periode weer over. TS, dat is ook mijn tip, die al gegeven is natuurlijk. Lees een goed boek (bijv van Stefan Kleintjes) over borstvoeding, ga naar een voorlichtingsavond van LLL of VBN. Des te meer kennis,des te beter zal je begin ook zijn. Dat vaak drinken heel normaal is voor een babietje, dat goed aanleggen heel belangrijk is en ook dat het niet altijd meteen gladjes verloopt. En dat dit niet erg is. Succes met je zwangerschap
en dat vraag je aan bortsvoedende mama's? Gewoon proberen! stoppen kan altijd nog! Maar ik kan me niks mooiers voorstellen (en jawel we hebben tegenslagen gehad)!
Onzin dat je er perse 100% achter zou moeten staan. Gewoon beginnen. Je merkt vanzelf wel of je wel of niet verder wilt.
Bij twijfel zou ik altijd starten met borstvoeding, stoppen kan altijd nog, maar nadien nog overschakelen op borstvoeding is erg moeilijk.