Ja ik ben donor, al sinds mijn 18e. Mijn man daar in tegen niet, en wil dat ook echt niet! hij kan niet goed vertellen waarom niet, maar goed als hij niet wilt, kan ik hem moeilijk dwingen. Ook heeft hij nergens staan dat hij geen donor is, dus na zijn overlijden, heb ik het voor het zeggen.. en dat vind hij prima.. (dus eigenlijk is hij stiekem wel donor, hij wil het alleen niet horen ) Ook mocht er ooit iets gebeuren met ons meisje, zou ik willen dat haar organen een ander kindje kunnen helpen op een leven.
Ja ik ben donor. Vind ook dat als je niet geeft je ook geen recht hebt om te ontvangen. Eigenlijk vind ik dat ze het systeem moet veranderen, iedereen is standaard donor en wil je het niet dan kan je je gewoon uitschrijven, nu zijn er heel veel mensen die telkens vergeten om zich in te schrijven waardoor we veel donoren mis lopen.
Ja ik ben zowel orgaan- als bloeddonor. Een kleine moeite en als ik er iemand anders zo mee kan helpen waarom niet? Ik probeer me altijd maar in te denken dat ik toch ooit eens een orgaan 'nodig' zou hebben. Heb zelfs vandaag nog geïnformeerd naar stamceldonatie via navelstreng en placenta.
Ben ik het niet mee eens vind het nog al wat dat iemand die donor is wel mag leven en iemand die dat niet is geen recht op organen heeft. Vind ik een raar idee. Niet iedereen kan donor zijn door ziekte geloof of geaardheid of welke reden dan ook.
Als je geen donor KAN zijn dan vind ik dat je best wel een donor-orgaan mag ontvangen als je dat zou willen (en dus ook donor zou zijn als het wel zou kunnen), als het om geloof draait is het toch krom als je wel wilt ontvangen maar niet wilt geven?
Ja al sinds het register bestaat. Ook bloedonor trouwens (nu even niet ivm beeb) Moeders voor moeders meegedaan Als borstvoeding goed gaat ook moedermelk donor Waarom? Omdat ik, als ik het zelf nodig heb, dolblij ben dat iemand anders donor wilde zijn.
En toch blijf ik erbij. Als je geen donor kunt zijn ivm ziekte is het een ander verhaal en mag je wat mij betreft gewoon ontvangen. Maar waarom zou je ivm geloof niet mogen afstaan maar wel ontvangen?
niemand die hier schrijft dat je bij geloof niet mag afstaan maar wel mag ontvangen. tenminste wat ik heb begrepen bij mijn geloof is dat je het niet mag afstaan en ook niet ontvangen.
Ik ben ook donor, zou alles afstaan. Heb er zelf dan toch niets meer aan en als ik een leven kan redden werk ik daar graag aan mee. Vind overigens wel dat iedereen een vrije keuze heeft of hij/zij donor wilt zijn.
Ja, ik ben donor. Al ongeveer vanaf mijn 13e/14e jaar. Waarom? Omdat ik er niets meer aan heb en anderen misschien wel. Ik vind het anders zonde.......Ik zou ook graag, mocht dat nodig zijn, een orgaan van een ander willen. Ik heb ook gedacht aan bloeddonor worden, maar ik heb praktisch altijd anemie (of een Hb net binnen de normaalwaarde) waardoor ik niet geschikt ben.
Naar mijn mening mag je mensen nooit uitsluiten van fundamentele hulp die ze nodig hebben. Zeker niet als het iemands leven kan redden. Datzelfde geldt voor het nemen van een dergelijke beslissing. Ik vind zelfbeschikking heel belangrijk.
om je aan te melden voor orgaan donatie moet je gezond zijn en als men dan op jouw manier te werk gaat, dus mensen die ook donor zijn gaan voor dan zouden de niet gezonde mensen ( die dus geen donor kunnen worden) nooit in aanmerking komen.
Precies. Volgens mij ook niet 'vaak', maar altijd. Het gaat er niet om dat je als gelovige geen organen mag afstaan, maar dat het niet de bedoeling is dat er onderling 'geruild' wordt, of dat men bijvoorbeeld zelf beslist over leven en dood ipv dat aan God over te laten, en veel ingewikkelder redenen. Het gaat dus niet om geven vs. nemen, maar om het uitnemen van organen op zich. Of dat nou betekent dat ze er bij mij worden uitgehaald of ingestopt. Beide mag niet.