Hee meiden, Ik ben net zwanger, 6 weekjes en ik ben ontzettend moe. Ik heb vaak last van mn darmen en ik heb het met vlagen best zwaar.. (ja nu al haha) Ik merk veel onbegrip bij mijn omgeving, mensen die niet snappen hoe zwaar je het kan hebben.. Mijn baas weet al dat ik zwanger ben, en vroeg verontwaardigd: "Maar moet ik dan NU AL rekening gaan houden met je??" Ik voel een hoog "stel je niet aan" gehalte... Ik vind dit heel irritant. Hebben jullie hier ook last van? En hoe gaan jullie hiermee om? Groetjes MG
Ik herken het van het begin van mijn zwangerschap ja. Nu voel ik me prima maar ik kon me daar zo boos om maken! Mijn vriend zei zelfs; het lijkt wel of alles wat je leest je ook krijgt wat betreft symptomen.. Kan me er nog kwaad over maken! Grrrr, heb laatst nog bovengehaald dat me dat echt heeft gekwetst toen maar hij begreep het echt niet. Je baas is zeker ook een man? Zal een hoop verklaren in ieder geval...
Jeej wat vervelend voor je. Ik heb niet zo'n zwaar werk maar merk ook dat ik smiddags best een dutje kan gebruiken hoor. Alleen heb ik mijn baas niet op mijn nek zitten dus ik doe het dan even rustig aan.. Je moet je lichaam de rust geven maar ook niet te veel toe geven aan de moeheid heb ik begrepen want het word nog erger hoor ik uit de omgeving. Kun je niet even een stukje buiten lopen in je pauze? Dat je even wat frisse lucht krijgt? En hoe frustrerend ook voor je baas is het antwoord ja hij moet nu al rekening houden met je.... Het is zelfs zo dat je extra pauze (tot max een uur per dag geloof ik) mag nemen zonder hiervoor uren in te leveren. Maar dat kun je allemaal op internet vinden als je ij google zanger en werk intypt. Sterkte en probeer wel te genieten van het zwanger zijn
Ik heb dat onbegrip niet zo ervaren, maar wel de klachten die je beschrijft. Ik was vooral heel misselijk en wist vaak niet hoe ik de dag door moest komen, alles was een strijd. De vermoeidheid kwam bij mij iets later. En niemand ziet het aan je. Maar het lijkt wel alsof iedereen ineens ontzag voor je krijgt zodra die buik er is. Dan vraagt iedereen bij alles of het wel gaat en wordt je veel meer uit handen genomen. Daar verbaasde ik me over, want rond 25 weken voelde ik me kiplekker!! Inmiddels heb ik het wel weer zwaar, maar dat hoort bij de fase. Maar ik kan uit ervaring zeggen dat ik die eerste periode minstens even zwaar vond. Je stelt je zeer zeker niet aan!
ik zou er niet teveel de nadruk op leggen op je werk. ik heb me bij mijn vorige zwangerschap in het begin ook weleens een dag ziekgemeld (kotsen!!). gewoon niet alles vertellen. En de ervaring leert dat het na een week of twaalf die vermoeidheid meestal minder is.
Ja was hier ook zo! Ik heb tot een paar weken geleden zogoed als altijd op de zetel gelegen. Dat was het enige wat hielp tegen de misselijkheid + ook heel erg veel last van vermoeidheid. Als je dan voor lui en weet ik wat word uitgemaakt maakt het er niet beter op. Heel jammer dat sommige mensen niet begrijpen dat de ene vrouw meer ongemak ervaart tijdens een zwangerschap en de andere dan weer niet. Strafste vond ik wel het onbegrip van een vrouw die net zelf een heel zware zwangerschap achter de rug had! Durfde 's avonds om half elf nog te smsen of ik kon komen werken (ben poetshulp) de volgende dag. Terwijl dat mijn vaste vrije dag is en ik sowieso van de dokter thuis moest blijven...
Thanks meiden. Mijn baas is inderdaad een man. Ik ga inderdaad vragen of ik smiddags rond een uur of 3 een half uurtje extra pauze mag om even buiten te wandelen oid. Hopelijk helpt me dat om de dag door te komen!
Ja best wel.. Van de 6e t/m de 12e week zo'n zes keer per dag gespuugd, eten lukte bijna niet en ik was dus behoorlijk slap en futloos.. 'Ga maar lekker naar buiten een beetje bewegen, dat helpt' (Ja, ik ga buiten op en neer springen terwijl ik op en neer spring, ik liep al regelmatig met een paar kotstasjes rond wanneer ik naar buiten moest en het grootste deel van de tijd raakten die ook vol) 'Even doorbijten hoor, na de 12 weken is het weg' (Ja, dat verdwijnt zo van de ene op de andere dag, POEF ) En als ik een 'goede' dag had met drie keer spugen.. 'Zie je wel dat het na 12 weken beter gaat?' (Ja, beter, niet weg) 'Ach, het is in ieder geval geen tien keer' (Ehh nee, dat zeg ik ook niet?) Ach ja, nu gelukkig 0-2x per dag, eten lukt steeds beter en ik heb ook wat meer energie en durf vaker naar buiten.. Ik ben nare opmerkingen wel gewend, dus wat dat betreft was het inderdaad even doorbijten..
Ligt helemaal aan je klachten vind ik. Als je 'alleen maar' moe bent en last heb van je darmen zou ik ook denken 'stel je niet aan' maar als je de hele dag kotsmisselijk bent en alleen maar boven de pot hangt, ja, dan snap ik dat je t zwaar hebt.. En ik ben geen man, en ook zwanger Ik ben gewoon niet zo'n mietje en hou ook niet van aanstelleritis. Maar ik wil er niemand mee beledigen hoor, ieder voelt zich zoals die zich voelt, daar kan niemands mening iets aan veranderen
Ben t eigenlijk eens met hysterisch. Was zelf eerste trimester ook moe en heel misselijk (in ov naar werk toe en op werk zeker 6/7 keer per dag overgeven). Heb zelf thuis extra rust genomen in de avonden en t weekend en af en toe een verlofdag genomen. Verder gewoon 5 dagen per week gewerkt. Ik snap wel dat je het zwaar hebt, maar snap je baas ook wel een beetje.
Het kan ook zwaar zijn! Ik was zelf ook heel moe en elke ochtend spugen. Bovendien geen moment voor rust ivm al een kleine en onregelmatig werk. Dus ik vond het ook best pittig die eerste weken. Al heb ik er op mijn werk nooit echt over geklaagd of wat dan ook. Het is ook hoe je er zelf in staat denk ik
Ben het hier ook wel een klein btje mee eens vaak praten mensen elkaar ook dingen aan en denk ik dat het tussen de oren zit. Ik val jou en andere niet aan alleen denk ik soms van stel je niet aan. Soms zie ik hier op zp namen voorbij komen met topics dat het allemaal zo verdrietig is als ze binnen 6 maanden niet zwanger zijn..zitten al helemaal in een put. Kort daarop word doordiegene weer een topic geopend met jeeh toch zwanger maar gelijk 'klagen' Pijntje hier pijntje daar en dan denk ik wat zeeeuuuurr je nou wees blij en geniet
Last van de darmen kan anders ook vreselijk zijn. Hier in zo'n mate last dat ik het huis bijna niet meer uitkom. Vaak grote delen van de dag lig te creperen in bed met een kruik of in bad. Bezoek krijg ik daarom ook liever niet omdat het van het ene op het andere moment mis kan gaan. Dus niet te snel oordelen dames Ik ben hartstikke blij dat we eindelijk in verwachting zijn, maar had dit me echt echt heel anders voorgesteld.
Ben ik wel met je eens. Bij de eerste ben ik 7 maanden aan het spugen geweest. Soms belde ik dat ik iets later kwam maar verder heb ik doorgewerkt tot 4 weken voor mijn bevalling. Bij de andere twee tot 12 weken extreem moe maar ik ben altijd gaan werken. Wel hield ik thuis meer rust. Ik kan me eerlijk gezegd wel voorstellen als je met 6 weken al begint met klagen en het al zwaar noemt, je baas er niet zo blij mee is.
Ja die eerste weken kunnen zwaar zijn. Ook als je 'alleen maar' moe bent. Dat is echter een privé probleem. Dus vroeg naar bed, niet veel plannen in de avonden etc. Op mn werk zou ik er al helemaal niet over 'klagen' (hoe gaat het / het gaat goed - mentaliteit), dat is voor mn lief en vrienden en mn mams . Je lijf is heel hard aan het werk om een mensje te maken. Dat is vermoeiend. Maar ook prachtigmooi. Dus ik probeerde juist het mooie te zien van die vermoeidheid... Succes!
Nou, ik zou me denk wel even extra klein voelen als een baas zoiets tegen me zou zeggen.. Zou dan ook bijna niet meer durven ziek melden/korter werken/om lichtere taken vragen, denk ik Dankjewel, jij ook veel sterkte!