wat bedoelen jullie met: 'mijn baby komt...'

Tja, hier tot 8 maanden BV gegeven en ik gaf BV op zijn verzoek en soms mijn verzoek (voor een afspraak/boodschap).

In de leeftijd 2 tot 12 weken, 'kwam' mijn zoon iedere 2-2,5 uur. Een vreselijke tijd. Sliep steeds maar 3 kwartier en ik kwam nergens aan toe. Zl is onze eerste, maar ik kon ik 3 kwartier net even ademhalen, zelf eten (honger van de BV) en jahoor, dan huilde ie weer en het enige wat hem hielp was voeden. Ik heb geprobeerd het los te laten, heb eindeloos disussies gehad met mijn man die vond dat ik m verwende en dat het allemaal volgens een schema moest, of mijn melk wel voedzaam genoeg was, hoeveel ie dan wel/niet dronk. Ik heb mijn kraamverlof als inktzwart ervaren omdat het een uitputtingsslag was.

Als ik ooit een 2e krijg (ik betwijfel het), zou ik kunstvoeding geven. Dan weet ik wat hij drinkt, 'komt' ie hopelijk minder vaak en zit je sneller in een schema.

De gehele BV maffia ten spijt, maar het is gewoon zo dat er met KV meer te plannen valt. Ik klets hier met 20 mama's die in dezelfde week bevallen zijn van een baby en alle BV mama's hadden kindjes die vaker kwamen.

Sorry voor het negatieve verhaal, maar wilde eerlijk mijn ervaring delen. Ik ben er bewondering voor dat je bij een 2e weer BV geeft.

 

Daar wil ik even op reageren. Mijn oudste heeft 26 maanden BV gehad en bij de jongste ben ik op dag 5 overgestapt naar KV, omdat ik het niet zag zitten om opnieuw te moeten investeren zoals ik dat bij de oudste ook moest doen.
Op KV was het echter niet heel veel rustiger, (de oorzaak voor het huilen wel sneller duidelijk, omdat ze met heftige buikkrampen reageerde, KMA). Een schema? Dat lukte ze zelfs in het ziekenhuis niet en dus kon ik net zo min plannen als destijds met de BV van de oudste. Werd ook met de KV toch gewoon voeden op verzoek, en dus vaak voeden.
Met BV komen ze gemiddeld genomen iets vaker, maar dat is ook maar een gemiddelde. Een kleine groep van 20 mama's is daarin niet echt representatief

 

Bij dochter 1 en 2 kon ik de hongersignalen duidelijk herkennen. Ze sliepen naast me, dus s'nachts werd ik er wakker van.
Smakken, een beetje mopperen, draaierig doen, zoeken met het mondje. Huilen is eigenlijk al het laatste gedeelte.

Maar bij zoon snapte ik er helemaal niets van..na een voeding, die hij overigens supersnel deed, bleven de signalen. Onrust, niet willen liggen, mopperen, nog steeds zuigbehoefte. Dus legde ik hem nog maar eens aan, ik dacht dat hij nog honger had. Het was ook een grote baby, dus ik dacht dat hij (daar is het woord) onverzadigbaar was.
Dit ging zo door en door,en de ellende niet te overzien, aangezien hij s'nachts om de 1,5 uur wou drinken.
Toen is uiteindelijk de diagnose reflux gesteld. En een ontstoken slokdarm..Na wat gezoek met medicatie kreeg hij uiteindelijk nexium/motilium. 1 week later kon ik hem qua hongersignalen al lezen. Was het onverzadigbare weg. En het onrustige, huilen, moeite met slapen. En was hij een tevreden vrolijk mannetje dat nu overigens nog steeds een slokje bij mama drinkt

Het niet kunnen merken wanneer hij "kwam"had hier dus een oorzaak.

 

De signalen waren hier nogal duidelijk, ze ging echt zoeken met haar mondje open, dat heeft ze volgens mij tot 3 maanden gedaan. Wel dronk ze elke 2-3,5 uur. Uiteindelijk op voorspelbare tijden dus kon dan wel redelijk plannen wanneer ik wat zou doen.
In de nacht komen betekende eigenlijk dat ze wakker werd, ze begon dan onrustig te worden en vaak kon ik dan al aanleggen voor ze echt helemaal wakker was (waardoor ze meestal ook meteen weer verder sliep).

Dat er minder te plannen is met bv gaat blijkbaar niet voor iedereen op, ik ging overal heen waar ik heen wilde. Alleen regeldagen bleef ik wel meer thuis maar dat was hier zelden langer dan 2 a 3 dagen. Ik heb in mijn omgeving mensen die zowel borst als fles geven en in mijn omgeving is het echt niet zo dat de moeders die kv geven meer kunnen plannen. Diegenen die ongeveer op de klok voeden weten inderdaad wel wanneer ze weer de fles willen geven (wat niet betekent dat al die baby's dan tevreden zijn al die tijd ) maar ik vond het juist zo fijn dat ik overal nog even kon voeden. Had ik gewinkeld en was het een beetje uitgelopen? Dan voedde ik nog even in de auto voor ik weer ging rijden. Een afspraak op een tijd dat ze meestal voor een voeding kwam? Vaak voedde ik dan even wat eerder op mijn verzoek.

 

Ja, dankzij de ervaring met onze oudste, waarbij we heel lang hebben lopen zoeken en modderen, mede dankzij CB en HA die niets serieus namen en alles afwimpelden, heb ik bij de jongste direct alles in actie gezet. Dag 5 gestopt met BV, dag 8 op pepti, dag 15 op nutramigen.
Bleek er vervolgens ook nog een hartritmestoornis en verborgen reflux te spelen, dus we hebben eigenlijk nog steeds geen rust, want elke keer is er wel wat.
Maar goed: qua voeden was het dus lastig. Bij de oudste dacht ik dat ze honger had, (beetje wat Zoe beschrijft), maar was het ook nog reflux. Bij de jongste wist ik dat voeden niet ging helpen tegen het krijsen, maar het erger zou maken.

Baby's die goed in hun vel zitten: die laten duidelijke honger- en vermoeidheidssignalen zien, is inmiddels mijn ervaring. Zie je die signalen niet duidelijk, dan is de kans groot dat er wat met ze aan de hand is.
De jongste hypert hier bijvoorbeeld enorm over pijn heen en laat dan nauwelijks vermoeidheidssignalen zien. Moet haar dan ook dwingen om te slapen, echt in de houdgreep nemen om 'r in slaap te laten vallen, want als ik dat niet doe, wordt het van kwaad tot erger en slaapt ze binnen de kortste keren helemaal niet meer.
Eten is dan ook lastiger en hongersignalen dus ook.
Maar als ze lekker in haar vel zit, dan wil ze gewoon slapen en eten en laat dat ook duidelijk merken.

 

@Rozemarijke: het tropenjaar heb je gehad, gaat het nu rustiger?
Ik zag dankzij verborgen reflux en krampen ook niet meer wat honger was. Ik was de hele dag bezig met kleine beetjes voeden.
Cb zei: niet doen, geef gewoon de fles en huilen hoort erbij. Toetjes mag niet. Ach ik zeg nu ja en amen.
Dankzij mij en NIET dankzij het cb of de ha is mijn dochter erg opgeknapt met comfort voeding en medicatie. Pfff wat een huilbuien
Ik herkende de honger steeds beter.

 

't Is wel rustiger, maar we zijn er nog niet. 's Nachts nog vaak wakker, dus we tropen nog even door Ik ga maar uit van nog een jaar bikkelen en dan hopelijk meer rust

 

Toen onze oudste maar niet door ging slapen, ben ik eens op zoek gegaan naar cijfers enzo en daaruit bleek dat KV-kindjes gemiddeld wel wat eerder doorsliepen, maar ik vond het verschil, (iets van 2 maanden ofzo) zo klein, dat ik al het ophemelen over eerder doorslapen op KV in ieder geval niet meer snapte.
En nu we met de jongste KV geven en de nachtvoedingen dus vanaf 5 dagen oud met de fles doen, weet ik wel dat nachtvoeden met Bv veel relaxter is
En als we weggaan mis ik elke keer nog dat gemak van de BV, waarbij ik nergens om hoefde te denken dan alleen m'n kind meenemen
En mijn man staat toch een hoop te zuchten en steunen bij de vaatwasser steeds, met al die flesjes

Maar hoe is het inmiddels? Nog tips gehad waar je wat mee kon en wat verbetering geeft?

 

Onze kleine man is nu 10 weken oud en ondanks KV (waar ik voor gekozen heb) heb ik hem gewoon zelf zijn schema laten bepalen. Op het moment dat de kraamhulp de deur uit was heb ik mijn wekker snachts uitgezet en gewoon gewacht tot er gehuil van zijn kamer kwam. Dan eerst verschonen, manlief maakte ondertussen de fles, fles erin en in een half uurtje lag ik ook weer lekker in bed. Tuurlijk houd je er bij KV rekening mee dat je niet minder als 2,5 uur tussen de voedingen mag hebben (wat bij BV wel mag, soms zelfs moet omdat voeding lichter verteerbaar is) en je doktert dus wel een klein beetje uit hoe laat hij de volgende voeding weer op zijn vroegst zou mogen, maar verder heeft hij het altijd zelf bepaald. De eerste 3 weken liet hij er overdag 3 tot 3,5uur tussen zitten en snachts ergens tussen de 4 en 5 uurtjes en wij mochten na 4 weken al doorslapen. (van ergens tussen 22.30-23.30 tot 06.00-06.30) Doordat ik hem zelf heb laten bepalen wist ik al snel of hij huilde van de honger of juist huilde van de kramp of aandacht. Die huiltjes zijn echt verschillend, dus goed van elkaar te onderscheiden. Wat ik ook nog wel eens doe is mijn pink tegen zijn mond houden, als hij hapt weet ik dat hij honger heeft. Soms zit hij namelijk nog erg tevreden naar zijn muziekmobiel te kijken maar is zijn mondje wel getuit en is er al weer 4 uur verstreken. Maar meestal gilt/schreeuwt/huilt hij echt wel als hij honger heeft.
Bovendien omdat hij nu hongerig is, is hij niet meer te foppen met een speen. En dat was een aantal weken terug nog wel.

 

exact hetzelfde hier, als hij zich niet lekker voelt dan moet ik hem ook in de houtgreep nemen (echt niet leuk, maar hij vecht dan zo erg dat hij anders nog vermoeider word en dna helemaal niet meer gaat slapen en dan blijf je in zo'n cirkel zitten)

 

hier trouwens met bv om de 2,5/3 uur...dit ritme is er met de fles ook hetzelfde.. (hij was heel erg gewend aan het zh ritme) en heeft dat lang gehad, na 4 maanden kwamen we in wat rustiger water

 

Wat zijn bij jou kindje de honger signalen? Gaat je kindje eerst wat woelen, onrust, smekken, draaien, of heb je pas door als je kindje krijst, geen speen wil, niet getroost kan worden en je vervolgens de borst geeft? Mijn 1e sliep overdag op schoot of wiegend in de wagen, gaf duidelijke honger signalen door rustig te beginnen te woelen en jammeren. De 2e die sliep als kleine baby makkelijker in de reiswieg ( baby alleen op de kamer boven slapen vind ik zelf niet veilig ) maar ging van vast slapen direct om in huilen van de honger. De oudste kwam zeg maar elke 3 uur ongeveer, de jongste eerder 2-2,5 uur.

 

Heb een tijdje terug iets gelezen over tongriempjes en dat dit tegenwoordig eerder te laat dan te vroeg gebeurt, dus hopelijk helpt het nog.
Klinkt verder wel heel erg als reflux, en ik herken het ook erg van onze oudste, met m'n overproductie toen en de heftige TSR. Maar dat wordt beter dus, (oudste heeft uiteindelijk 26 maanden BV gehad! )