Ik ga er vanuit dat hij dan wel in zijn eigen bedje slaapt Dan open ik een topic om te vragen hoe ik hem zijn bed úit krijg! Ik bedoel meer dat ik bang ben om het op korte termijn (de komende maand/maanden) niet meer afgeleerd te krijgen.
Deze periode is niet de meestvhandige om met een slaaptraining te beginnen, vanwege de verlatingsangst. Wil je het toch heel graag, dan zou ik je aanraden eerst het boek 'baby in een droomritme' te lezen. Daarin wordt heel gedetailleerd uitgelegd hoe slaap en slaapcycli werken en hoe je daar het beste op in kunt spelen bij je kindje.
Dat kan, maar het kan ook het totaal tegenovergestelde zijn: te moe en daardoor niet meer kunnen slapen.
Ik heb hier bij ons mannetje echt gemerkt dat ik hem absoluut niet te vroeg naar bed moet brengen........... maar ook weer niet te laat............. (lastig hoor als er geen gebruiksaanwijzing bij zit) Want als hij te wakker is (en dus niet wil slapen) huilt/krijst hij alles aan elkaar en dan laat ik hem dus ook echt niet liggen.............. Maar ik let tegenwoordig dus echt goed op de tekenen van moeheid en bij die tekenen leg ik hem op bed en dan slaapt hij eigenlijk vrij direct, soms hoor ik hem nog even en soms ook niet........... Hoe vaak slaapt hij nog overdag? Ik zit nu op 2 slaapjes en kan merken dat dat voldoende is.
Komt wel weer goed hoor. Mijn zoon sliep voor een lange periode tussen ons in. En hij slaapt nu in zijn eigen kamer. Hij had het vast nodig. Laat je niet gek maken van die CB. Kijk goed naar je kind. Ieder kind is anders. Mijn zoon van 5 jaar heeft zijn papa soms nog nodig om bij hem te blijven fftjes in zijn kamer. En die kleine van 4 maanden slaapt makkelijker. Wij doen het niet moeilijk over. Kinderen hebben gewoon soms hun ouders nodig.
@ Rozemarijke - dat boek heb ik inderdaad.. Gaat die verlatingsangst 'vanzelf' over? Ik snap dat het anders niet de meest handige periode is om daar nu mee te beginnen.. Maar ik hoor die vrouw van het CB nog zeggen dat sprongetjes onzin is en dat dit karakter is.. en dan kan ik lang op het geschikte moment wachten natuurlijk @Lov23 - Zijn ritme overdag was altijd perfect: 's ochtends 1.5 uur slapen en 's middags 2 uur.. maar de laatste weken is het slapen overdag mijn grootste zorg.. het wil gewoon niet lukken. Met moeite 's ochtends een uurtje en 's middags een uurtje, maar dat gaat gepaard met zoveel stress.. (voor beide denk ik..) Gisteren heeft hij over de gehele dag slechts 45 min geslapen (in de auto naar mijn zus toe..) Verder heel de dag wakker, arm kind!
We doen het allemaal op onze eigen manier, we hebben allemaal onze eigen mening. Ik heb ook het liefst dat ze in haar eigen bedje slaapt, maar tijdens die sprong heeft mijn meisje zeker vaak genoeg tussen ons in gelegen, inmiddels slaapt ze weer heerlijk in haar eigen bedje, zonder problemen. Als je het bekijkt vanuit de natuur is het onlogisch dat een baby niet bij mama slaapt, het is onze maatschappij en cultuur die zeggen dat het niet zou horen. In andere culturen zijn baby's dag en nacht bij hun mama, en kijk maar eens naar de dierenwereld. Baby's zitten nog vol instincten en basale behoeftes, ik ben van MENING dat je die zoveel mogelijk aan moet voldoen, al is dat soms met onze leefstijl onmogelijk.
Bij ons duurde deze periode een week of 5 en bij ons was het in die periode echt niet zinvol haar bed te laten en ging het echt vanzelf over. Ik heb me soms ook onzeker gevoeld of ik het wel goed deed maar dat ze na die periode weer gewoon zelf ging slapen en niet op schoot of aan de borst en niet meer paniekerig en hysterisch ging huilen zegt mij dat ze ons echt even nodig had op dat moment en toen ze weer lekker in haar vel zat ging ze echt weer zelf slapen. Dan moppert ze soms ook heel even maar dat klinkt echt heel anders dan de paniek die ik in die weken hoorde. Ik ben achteraf heel erg blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd maar wat was dat soms moeilijk in die periode. En als je het cb zou moeten geloven en je het nu onomkeerbaar 'verpest' heb, is het dan erg om nog even te blijven troosten? Het ritme kwam hier echt weer terug en slaapt ook weer gewoon door nu.
Mijn oudtse ( nu net 2 jaar) heeft rond die tijd ook een aantal weken echt problemen gehad met slapen. Elke keer huilen enzo. Op het cb adviseerde ze mij toen de 10-15 min regel toe te passen. Dus laten huilen , na 10-15 min kijken en speentje terug geven evt. aai over de bol. En dan weer weg lopen. En vooral niet praten. We hebben dat met pijn in ons hart 1 week gedaan. En toen was het over. Sliep weer goed.
Tja, CB's en hun 'advies'.... Op veel CB's hebben ze een nogal rigide mening en die wordt je nogal opgedrongen. Dat is geen advies, dat is ouders dringen/dwingen tot een bepaalde opvoedstrategie. Je leest hier van een hoop moeders dat het vanzelf weer over is gegaan en hun kindjes vanzelf weer in eigen bed gingen slapen, (uiteraard wel regelmatig even proberen hoe er op eigen bedje gereageerd wordt weer). Hier de ervaring ook dat het echt vanzelf weer over gaat. Wij hebben de afgelopen weken weer heftige tijden gehad: eerst met weer onrust door haar hartritmestoornis, daarna ziek, daarna tandjes. Sinds gisteren zijn de tandjes door en vannacht is ze maar 1 keer wakker geweest. Doe dus vooral wat jouw moederhart je ingeeft als goed. Ga niet bang zitten zijn door wat je CB geroepen heeft, want de ervaringen hier mogen duidelijk zijn: je CB heeft de waarheid niet in pacht. Als jij wel echt aan de slaaptraining wilt, moet je dat vooral doen, maar doe dat omdat je er achter staat en niet omdat je bang bent geworden door wat het CB geroepen heeft. Ik ben van mening dat die slaaptraining niet nodig is: je zoontje heeft altijd goed geslapen, en dat goede slaapritme komt gewoon weer terug als de verlatingsangst over is. In de tussentijd is het trouwens wel handig om overdag te investeren in trainen met afstand en nabijheid: kiekeboe spelen, wisselen met afstand en nabijheid als hij beneden wakker is, benoemen wat je gaat doen, (Caitlyn ging hier al snel snappen dat 'mama gaat even plassen' of 'ik breng even iets naar de keuken', betekenden dat ik echt heel snel weer terug was. Die twee one-liners zorgden er dus voor dat ze het in perioden van verlatingsangst of bij niet-lekker voelen door pijn, niet direct op een huilen zet, (als ik wegloop zonder iets dergelijks te zeggen, begint ze in die perioden WEL te huilen).
Ik neem Vigo ook lekker bij ons hoor als hij te onrustig is s'nachts. De ene nacht slaapt hij zonder dat ik hem hoor in zijn eigen bedje, de volgende nacht ga ik 2x een speentje geven en de nacht daarna moet ik er wel 5 of 6x uit voor een speentje en neem hem dan lekker bij ons. Heb wel geleerd er niet zoveel over na te denken, het komt zoals het komt. En zoals mijn moeder zegt "beter verwend dan verwaarloosd" Wel vind ik het belangrijk dat hij zelf in slaap valt en dat is bij Vigo nooit een probleem, ik leg hem wakker in bed geef hem een kus en hij gaat slapen zowel s'middags als s'avonds.
@ts hier wilde de jongste ook al erg snel niet meer slapen in de middag, het ene kind is het andere niet natuurlijk. Nu is ze nog altijd als eerste wakker. Ze had gewoon niet zo veel slaap nodig schijnbaar. Maar als hij minder slaapt overdag is hij dan ook "lastig" of zit hij gewoon lekker in zijn vel?
Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien val ik in herhaling Ik herken je verhaal zoooo erg. En schrik niet! Het duurde wel meer dan 2 maanden!!! Ik dacht echt dat het niet meer over zou gaan. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, hij slaapt weer goed sinds 2 weken. Op het cb had ik verteld dat we hem wel eens mee naar beneden hadden genomen als hij wakker werd. Toen zei ze; dat is natuurlijk heel dom! Daarom gaat het niet meer over! Ik dacht toen dus precies hetzelfde. Ik heb hem verwend en dat komt niet meer goed. Nou mooi wel, het is goed gekomen en we hebben hem nooit lang laten huilen. Dus hou vol!!! Ik duim voor je dat het van korte duur zal zijn
Mooi gezegd! Baby's "moeten" soms zoveel...ze horen in hun eigen bedje, horen nu toch wel van de nachtvoeding af te zijn, te veel borstvoeding(hij is toch al 6 maanden), te veel kv (hij moet nu echt naar 4 flessen).. Het staat allemaal heel ver af van hoe een mensenbaby van origine het best functioneerd..namelijk dicht bij papa en mama Overigens valt het mij op dat mensen die roepen :nee hoor niet in bed, dan verwen je en straks wil ie niet meer in zijn eigen bed", dat zelf nooit hebben ervaren.Terwijl er duidelijk veel dames zijn die wel samen hebben geslapen en wiens kind geen enkel probleem heeft gehad daarna ) (check de post hierboven bijv)
K zou m niet in naast je neerleggen in bed. Gwn in zijn eigen bed en de 5 min regel hanteren. Mijn dochter heeft ook een soort verlatingsangst als k de kamer uit loop huilt ze ook en dan troost kk weer haar en dan gaat het weer. Maar in bed nemen hell no dan gaan ze echt verwent raken.
Pff nou en dan is hij verwend.. So what? Zou me er echt niet druk om maken hoor. Laat hem lekker bij je liggen als hij dat nodig heeft. Komt vanzelf weer goed.
Jij ook mooi gezegd! Mijn zoontje heeft het ook gehad. Hij is nu 3 en slaap heerlijk in zijn eigen bedje. Het heeft bij ons een maandje geduurd.. Lekker bij je in bed nemen, geef hem het gevoel dat je er bent. Desnoods zet je een campingbedje bij jullie op de kamer. Hij komt hier echt wel doorheen.! Zoals rozemarijke al zei.. Niet alles geloven wat het CB zegt.