Ook ik mag me hier helaas melden. Op 4 september hield ik onverwachts een positieve test in handen. Wat waren wij blij !! Onverwachts, maar zoooooooo welkom. Onze kleine meid zou er een broertje of zusje bij krijgen. Vanochtend stond ik op uit bed omdat ik moest plassen. En ineens verloor ik veel bloed, wat direct daarna gevolgd werd door flinke krampen. Gyn gebeld, direct langskomen voor een echo. En dan krijg je de echo, en kom je met beide benen keihard op de grond. De gyn deelde mede dat ik bezig was met een miskraam. Het ene moment ben je blij met een onverwachts positieve test, en 2 weken later flikker je keihard in de werkelijkheid terug. Dag lief kleintje, je bent en blijft ons 2e kindje. We houden van je. <3 <3 <3 <3 <3
Dank jullie wel, dames. Vanmiddag ben ik het vruchtje verloren. Heb het in een potje gedaan, en morgen gaan we het begraven op een mooi plekje.
Idd heel bizar dat ik het vruchtje verloor op de verjaardag van mijn dochtertje. Ze heeft idd nu haar beschermengeltje. Het was gisteren ook erg bizar toen we het potje met het vruchtje op een, voor ons, mooi en bijzonder plekje, gingen begraven. Mijn dochtertje wilde met alle geweld van de wereld een kusje geven op het potje, en toen we weg gingen begon ze te zwaaien en zei constant : dag, daaaaagggg, dag. En maar zwaaien, en maar zwaaien.
En nu maak ik hetzelfde mee als jij Onverwachts positief getest en gisteren 18-10 (4wk na jou) heeft onze vlinder ons verlaten. We zijn er kapot van! Hoe gaat het met jou?
Ach, dat vind ik nou sneu voor je Hoever was je ? Met mij gaat het wel weer rededlijk. Heb het een plekje kunnen geven, tot zover je het uberhaupt een plekje kan geven. Het heeft ons wel enorm geholpen om het vruchtje te begraven op een speciaal plekje. We gaan daar soms gewoon nog even heen. Het blijft immers toch je kindje, en die vergeet je niet zomaar, dat zou ik nooit kunnen. Ondertussen is 18 oktober mijn ''echte'' menstruatie weer begonnen, na 30 dagen, maar man, man, man, nooit verwacht dat het zo heftig kon zijn de eerste menstruatie Heel veel sterkte meid <3
Thanks, ik kan het ook nog steeds niet geloven. En treuren gaat ook zo moeilijk met nog 2 wondertjes om je heen Het vreemde van alles vind ik dat mijn test zaterdag haast negatief was (tuuuuur streep) maar sinds gisteren heb ik weer gevoelige borsten. Ik denk dat mijn lichaam nog denkt dat ik zwanger ben?! Ik heb al zoveel misplaatste reacties gekregen,de eerst volgende vlieg ik in de haren!!! *geluk bij een ongeluk. (De miskraam zelf) *het was toch niet gepland. *vind je het erg? *wilde je dit kind wel? Gaan jullie nu voor een 2de? Wij zijn er nog over aan het denken.
Misschien vragen aan de VK of je een echo kan krijgen ?? Anders even aan de huisarts vragen of je HCG mag prikken. Ik heb ook wel misplaatste reactie's gehad. In de trant van ''ach, je was nog niet zolang zwanger. ''tja, miskramen gebeuren nou eenmaal he. ''joh, het was nog zo klein, dus het heeft er niks van gevoeld. Nee en ????? Het was ONS kindje, en je zit echt niet te wachten op een miskraam. Sommige mensen kunnen zo bot zijn. Ja, wij gaan voor een 2e weer. We wilde eigenlijk direct al door, maar ben toch blij dat ik een menstruatie afgewacht heb. Dus bij de eerst volgende eisprong gaan we het misschien weer proberen.
Sterkte jullie. Naar om te lezen van de reacties. Bij ons weet alleen de naaste familie het en mijn twee beste vriendinnen. Voor de rest niemand. Heb daarom ook geen 1 naar bericht gehad. Mijn moeder voelt het ook aan alsof ze een kleinkind kwijt zijn en nu ik dit typ komen de tranen in mijn ogen, maar aan de andere kant vind ik het ook zò mooi dat ons kleintje voor hun ookal een betekenis had. Wat zul je je naar voelen na zulke reacties zeg. Ook een reden waarom ik het bijna in mijn eentje wil verwerken, zoveel begrijpen het gewoon niet. Oh en de enigste schoonfamilie wie ook een eigen gezin heeft, laat NIKS van zich horen. Dat doet me dan wel verschrikkelijk zeer. Veel sterkte met het verwerken meiden.. 't Blijft toch altijd bij je.
We waren ook dit keer niet bezig met het zwanger worden, en dus totaal verrast dat ik positief teste. We hadden na de 1e miskraam afgesproken pas verder te gaan ergens in december. Toch testte ik de 12e knalpositief. Wat waren we blij !! Helaas mocht ook deze vreugde niet lang duren. Voor heel even ben je dan super blij, en het volgende moment stort alles weer in