tja waarom denk je? Als je zelf niet met een goed verhaal komt, dan doet een ander (roddelpers) het wel voor je? Ik snap die hele discussie om "meerdere" vaders niet. Tja het is best lastig om een goede omgangsregeling te treffen en daar een ritme in te vinden, maar kom op zeg! Alsof alle samengestelde gezinnen waarin er meerdere vaders zijn betrokken gedoemd zijn te mislukken en de kids bij voorbaat al doodongelukkig zouden zijn. Scheer ze niet allemaal over 1 kam.
Oh echt? Maar als de nieuwe partner dit nou heel graag zou willen dan? En je zelf ook nog niet het gevoel hebt klaar te zijn? .... Ik geloof dat je dit soort uitspraken pas kunt doen als het echt aan de orde zou zijn.... en dan wijk je ervan af. Want dan zou je namelijk geen enkele nieuwe relatie meer aan kunnen gaan waarbij de andere partner een kinderwens heeft.
Ik zou mezelf gerust laten steriliseren hoor, maar waarom zou ik dat doen als ik niet van plan ben om bij mijn gesteriliseerde partner weg te gaan???? Ik ben overigens wel aan de pil. Of jullie het nu raar vinden of niet, mijn partner en ik hebben deze keus gemaakt. Er komen bij ons beiden geen kindjes meer! Wij staan daar beiden achter ( sterker nog: mijn man wist niet hoe snel hij naar de dokter moest komen. Al in het kraambed. Van dwang is dus geen sprake).
Wat een flauwe uitspraak. Ik beweer helemaal niet perfect te zijn. Op dit gebied is dit onze keus ( en blijkbaar wordt die niet eens perfect gevonden dus waar hebben we het over!?) en het boeit me niks wat anderen daar van vinden.
Ze moeten doen wat ze niet laten kunnen. Ik wens haar het beste en gun haar een gezonde zwangerschap en baby. Begrijp alleen die haast niet. Moet in Sabia haar geval dan toch denken aan de -vanaf nu- altijd voortdurende connectie met Rafael voor het kind en de financiële onbezorgde toekomst daarvan..
Ik heb al eerder gezegd: ik spreek voor mezelf! Wat wij hebben gezien en meegemaakt in onze omgeving wat betreft samengestelde gezinnen, heeft ons doen besluiten om geen kindjes meer met evt. Nieuwe partners te krijgen. Ik beweer nergens dat alle kinderen uit een samengesteld gezin ongelukkig( er) zouden zijn. In onze omgeving is dat wel het geval. Mocht een van ons een partner treffen die nog wel een kinderwens heeft, tja, dan zal hij/ zij het moeten accepteren, of de relatie heeft geen kans. Ik ken wel meer stellen waarvan de een bewust geen kinderen wil. Als dit bij aanvang van de relatie al duidelijk is, kan diegene toch zelf besluiten om de relatie te beeindigen of het accepteren?
Nee jij kraamt onzin uit. Jij geeft gescheiden ouders een rot gevoel. Jij ziet hun als minderwaardig. Alsof ze niet goed zouden zijn voor hun kinderen. Dat is een flauwe uitspraak!
Zoals ik het van ju begreep was dat jij zei dat geen een gezin die samengesteld is gelukkig kan worden. Wat jij zelf vindt mag je zeker vinden.... denk wel dat je het anders het kunnen zeggen. Daarbij vindt ik het raar dat je nu al kan weten wat er later gebeurt. Wie weet hoe je erover denkt straks... Misschien verander je van mening want dat kan toch? Ik persoonlijk zal nooit zeggen da ik nooit meer kinderen zou willen. Heb zelfs van de week nog tegen mijn man gezegd dat ik me nooit zou laten steriliseren... Je weet immers nooit wat de toekomst je brengt,..
Ja ben ik het helemaal mee eens! Je kan je op DIT moment zoveel dingen bedenken, maar wie weet hoe je er over 5 jaar over denkt?! Mijn man gaat zich laten steriliseren, maar dit doen we alleen omdat we nog een heleboel sperma in het AMC hebben liggen. Deze zwangerschap was niet gepland (dachten dat hij onvruchtbaar was) en dat bleek niet zo te zijn... 3 kids vinden we genoeg dus sterilisatie om van andere anticonceptie af te zijn. Maarrrr, wat nou als ik volgend jaar met mn 3 kids verongeluk? Dan mag ik toch hopen dat mijn man nog een leuke vrouw tegenkomt waarmee hij een gezinnetje kan stichten! Dat er sommige dames hier zeggen dat hun man na haar overlijden geen kinderen meer wil van een andere vrouw...... Jullie mannen kunnen dit nooit zeker weten!
Maar...Ging het niet over Rafael en Sabia Ik hoop wel ondanks mijn eerdere reactie dat ze een gezond kindje op de wereld mogen zetten.
Mijn problem met dit verhaal is dat het er in ieder geval op lijkt dat deze juf vrij gemakkelijk bedenkt dat dit dan WEL de man van haar leven is, en dat er dan ook een kind moet komen. Kijk dat je dat een keer overkomt, dat kan de beste overkomen maar een paar keer? En waarom moet het allemaal zo snel. Leer elkaar eens wat beter kennen (zeker wanneer je het allemaal al een keertje mee gemaakt hebt). Mijn gevoel is dat deze mevrouw vooral doet wat zij ZELF graag wil en wat minder nadenkt over de gevolgen voor anderen. Wat Sylvia hiervan vindt, is niet relevant. Zij is volwassen en moet gewoon zorgen dat ze een behoorlijke moeder is voor D.
Och och och... Wat ze doen moeten ze lekker zelf weten, maar ze schijnen allemaal nogal te vergeten dat er al kinderen in het spel zijn... Triest...
Als Rafael een beetje slim is... voorlopig niet... zijn eerste bruiloft heeft een heeeeel hoge afschrijving!
Haha ja nja het blijkt dat ze niet de slimste zijn.. En alles gaat al in een sneltrein vaart dus ben heel benieuwd!