Als jij het niet prettig vindt, moet je het niet doen. Zo simpel is het. Maar in mijn ogen is het overdreven / overbezorgd. (Of je moet sowieso hpgeen vertrouwen hebben in de grootouders, maar dan zou ik ze helemaal niet late oppassen.)
Ik snap het helemaal. Zou er zelf ook niet aan moeten denken. Maar ik laat mijn zoontje ook bij niemand voor oppas om eerlijk te zijn. Ik werk niet en als VL en ik weggaan gaat onze kleine schat mee. Nu 6,5 maand oud
Tja raar. Nee je angst vind ik niet raar. Heb ik ook. Ook als oma even een ommetje maakt. Of als ze met de auto naar de dierentuin gaan. Of als mn moeder gaat fietsen en idem voor mn schoonmoeder trouwens... Maar ik heb ook geleerd om los te laten. Overbeschermende ouders zijn namelijk noet goed voor de ontwikkeling van hun kind. Ik zie dat van heel nabij. En kan echt vervelende consequenties hebben... Dus zoek de middenweg tussen wat voor jou acceptabel is en probeer ook een beetje los te laten... dat zou mijn advies zijn
Tuurlijk mag mijn moeder zwemmen! Ik ga er vanuit dat ze net zo goed voor mijn kind zorgt als ze voor mij heeft gedaan. En overal is gevaar. een auto die je huis in rijd, het huis dat af brand of zo kun je nog wel even door gaan. Ik ben ook wel eens bang dat er wat gebeurt als de jongens bij mijn moeder of schoonmoeder zijn. Maar ik ga er vanuit dat ze veilig na een leuke dag thuis worden gebracht. En dat is nog altijd goed gegaan. Het eerste wat een keer is gebeurt is dat hij is gevallen omdat IK zijn schoenen niet had dicht gedaan. Hij had zijn kin kapot wat bloede. Tja, kan gebeuren.
Ik begrijp het wel. Mijn moeder vertrouw ik blind met mijn dochter. Of ze nou gaat zwemmen of wat dan ook gaat doen, heb geen enkele angst op welk gebied dan ook. Maar bij anderen zou ik dit ook niet prettig vinden. Vind dat je dit, op een nette manier, gewoon kunt aangeven. Zwemmen met die kleintjes vind ik sowieso zo'n gedoe, even een paar jaartjes wachten nog hoor. Laat ze inderdaad lekker naar het bos of park gaan, genoeg te doen!
Ik vind het raar en eigenlijk ook erg onbeleefd. Je vertrouwt de gene die je de zorg geeft niet en dan moet je consequent zijn. De meeste ongelukken gebeuren thuis en iedereen let beter op het kind van een ander.. hoe 'kostbaar' is een kleinkind wel niet. Nee, ik vind het echt een teken van wantrouwen en onaardig.
Ja hoor, dit mag wel van mij. Maar ik weet hoe voorzichtig mijn ouders zijn met onze kinderen. Maar als ik eerlijk ben zou ik de jongste ook echt alleen nog aan mijn ouders meegeven. Die kennen haar (ze passen een dag op).
Ik heb er ook erg veel moeite mee om mijn mannetje los te laten.. dus ik snap je wel. Hier is een nachtje logeren nog niet eens bespreekbaar (hij slaapt ook nog niet door... dat is al punt 1). En zomaar een hele dag vind ik ook niks. Als er een reden voor is, bijvoorbeeld dat ik moet werken of wij hebben een feestje... is het anders... maar zolang het kan blijft hij lekker bij ons! Ik zou voorstellen gezellig een keer samen te gaan zwemmen!
Ik herken je angst - alleen niet op dit vlak . Ik vind het moment dat m'n dochter in de auto stapt bij iemand anders, vaak enger . Omdat ik dan ook nog eens afhankelijk ben van het rijgedrag van anderen. Over het topic - dat zoveel bijna verdronken zijn vroeger: Regels in de zwembaden zijn tegenwoordig zóveel strenger. In de meeste zwembaden mogen kindjes écht niet zwemmen zonder zwemvleugels of een band - misschien kun je zoiets bijvoorbeeld van te voren eens nagaan bij het bad. Mijn moeder gaat vanaf 3 maanden naar de zwemles met mijn jongste. En met de oudste heeft ze ook lang gezwommen. Ik bedenk meteen: Misschien is dát een optie: Een babyzwemmen zwemles, omdat dat kleinschaliger is en er een juf echt op de groep let. Ik zie bij ons ook best wat grootouders zwemmen met de kleinkinderen.
Echt voel me soms zo onveratwoorde moeder. ik denk totaal niet na bij dit soort dingen. Oma en opa (mijn schoonouders) passen één dag in de week op. Dus ja, als ze willen zwemmen moeten ze dat doen. Ik vertrouw ze ook in huis. Ik heb de andere kant meegemaakt. Hele geschiedenis vooraf dat wel. Maar ik mocht wel op mijn nichtje en neefje oppassen (1a2 keer per wwek). Maar mocht er verder niks leuks mee doen. Echt dat heeft mij zo gekwetst, wel goed voor oppas maar verder nee. De letterlijke boodschap was; daar vinden wij Jou te onverantwoordelijk voor. Nou dan hoeft oppassen ook nieteer, want stel dat er iets gebeurd en daarnaast prima ik niet verantwoordelijk dan ook niet als je omhoog zit. Was ff één zijlijn! Maar jij moet doen wat jij fijn vind, zo niet dan niet. Ik ga alleen twijfelen of ik zelf dan niet te makkelijk ben!
Hier ook kieskeurig in wie mag zwemmen met haar. Bij mijn Schoonmoeder en vader en mijn moeder heb ik dat ook niet graag. Bij mijn vader is dat gevoel anders die kan goed zwemmen en niet bang in het water Mijn schoonmoeder heeft moeite met haar gewrichten en lang dragen en tillen gaat niet zo goed mijn schoonvader is te onhandig met haar soms en mijn moeder kan niet zwemmen. Dus ja ik begrijp je wel dat dat gevoel per persoon kan verschillen.
Je moet dien waar jij je goed bij voelt. En het heeft niet altijd te maken met vertrouwen maar gewoon met grenzen. Mijn schoonouders zijn de liefste opa en oma van de wereld passen ook elke week twee middagsessie (betaald) op. Maar geven zelf al aan dat zwemmen niet zo'n goed idee is nu ze zo klein is. Dat komt wel als ze groter is en zichzelf zelf wat beter kan redden in het water.
Hier zou onze dochter en/of zoon ook mogen zwemmen met opa en oma. Ik geef ze met een gerust hart aan ze mee ik heb namelijk de voorzichtigste schoonvader die er is Die let er echt absoluut wel op dat er niks gebeurd met "zijn twee grootste schatten"