Je hoort/eest wel heel veel over restklachten bij schildklierproblemen, maar ik heb niet het idee dat die zo ernstig zouden horen te zijn. Ook vind ik lang niet alle klachten overeenkomen met klachten die door de schildklier kunnen worden veroorzaakt. Ach, we zien wel, we zijn wachten en niet weten wel gewend.
Hallo allemaal, Ik kom hier ook mee kletsen denk ik. Ik ben geboren met heupdysplasie, dit hebben ze nooit opgemerkt en zit helaas nu dus met de problemen. Daarnaast ben ik hypermobiel en ben ik aan een knie geopereerd omdat mijn knieschijf steeds luxeerde. Zit nu vast dus kan gelukkig niet meer gebeuren . Ook zit ik aan de b12 injecties ( zet ze ook zelf). Waar ik het meeste tegenaan loop is dat mensen zo snel vergeten dat er "iets met je is" als ze het niet kunnen zien. De momenten dat ik op krukken loop ziet en snapt iedereen het weer, maar als het dan even iets beter gaat lijkt iedereen het weer vergeten.. Nu ga ik ook wel gewoon door (wat moet je anders toch? ) dus daar zal het ook wel aan liggen, maar vind het weleens lastig...
Yesera, ik vraag het omdat ik soms het idee heb dat mijn gewrichten gedeeltelijk uit de komt hangen... Ik zak soms spontaan door mijn knieën heen en word nachts wakker met dusdanige pijn in mijn heup/bekken dat het lijkt of het 'niet goed zit'. Ik kraak en knak dan en dan 'schiet' het weer goed. Al blijft de beurse pijn dan. Ik ben hypermobiel maar kan mijn handen niet plat op de grond leggen maar buig makkelijker mijn rug de andere kant op Hmm en ik ben ook ALTIJD bont en blauw... De echo was goed! Beeb is helemaal goedgekeurd!
fijn dat beeb helemaal goed gekeurd is, Ik kan de handen wel plat op de grond leggen, en ook mijn rug is mega mobiel (vandaar de rugpijn) heb ik nu oeffeningen voor gekregen. Ook mijn vingers zijn erg mobiel, leg de duim bijna op mijn arm, achja en dat bond en blauw zo herkenbaar. Hoe is het met de andere dames, en tuurlijk mag je meekletsen Hanneke,
Fijn dat de echo goed was! Toch altijd een geruststelling. Handen plat op de grond red ik niet, kan er nog niet eens met m'n vingers bij komen...maar wel duimen op m'n armen en vingers overstrekken ed.
Ik heb ook zomaar blauwe plekken kan ook bijna mijn duim tegen de onderarm aan drukken. Zwik regelmatig door mijn knie en heup heen al moet ik zeggen dat het de laatste tijd een stuk beter gaat. Vroeger als klein meisje schoot altijd mijn knie op slot. Ik sta altijd als een pinguïn krijg ik altijd te horen. Dus kruislings met de voeten over elkaar gedraaid en dan de knieën naar elkaar toe gedraaid. Snappen jullie het nog? erg in gewikkeld. Ik wil zo graag leren haken maar oh wat doet dat pijn in mijn vingers dus dat wordt hem denk ik niet. Verder gaat het hier wel redelijk. Maar weer erg veel stress gehad en drukte en dat merk je dan wel gelijk. "Gelukkig" red ik het nog zonder medicatie alleen af en toe eens een naproxen.
haken kan wel pijnlijk zijn, maar ik hoor overal om me heen dat eigelijk iedereen nog wel kan haken met fibro en hypermobiel, MITS: Goede ergnomische haaknaalden, (heb ik ook) Niet te klein beginnen, dan ga je verkrampen, en genoeg pauze tussendoor, dus geen uren achter een haken. begin met bv een sjaal, dat is niet strak haken, met een losse hand, bij de meesten lukt dat aardig. Houding is dan wel belangrijk, laat je schouders hangen, (ontspannen) eventueel een dun kussentje onder de elleboog ter ondersteuning. Mijn Ercho zegt je moet niet haken (sporten ook zo) op gevoel maar op verstand, want voor mijn gevoel kan ik altijd op het moment supreme meer, alleen achteraf moet ik het dan bekopen met meer pijn. Naproxen heeft bij mij geen effect, eigelijk vrijwel geen medicijn (veel geprobeerd) Iboprufen neem enigzins het scherpste randje er af, lastig is dat he, dat er zo weinig helpt. Hoe kunnen jullie slapen, lukt dat nog goed bij jullie.
Bij perioden van veel pijn slaap ik niet waardoor de pijn erger wordt én moeilijker op te vangen. Ik krijg dan slaapmedicatie. Héérlijk Mag het helaas tijdens de zwangerschap niet hebben. Het is ook nog niet nodig. Bij mijm eerste heb ik destijds een paar nachtjes in het zh doorgebracht. Ik kreeg toen een spuit met pijnstillers en slaapmedicatie!
Ik let dus op alles zit ontspannen haak losjes maar ik krijg zomaar kramp en pijn in mijn vingers maar dat heb ik ook al met een dop of deksel losdraaien. Ibo's helpen hier dus absoluut niet alleen naproxen of diclofenac (maar dat slik ik het liefst zo min mogelijk) lukt het met naproxen dan dat liever. Bij mij haalt naproxen de scherpte er van af. Maar nog liever helemaal niets dus dat probeer ik zoveel mogelijk. Slapen gaat hier prima in slaap komen is wel wat moeilijk omdat dan echt alles eerst gaat tintelen maar als ik slaap dan slaap ik en word ik tussen door ook niet wakker.
Heb jij nu met de zwangerschap dan ook meer kwaaltjes? Ik had juist een top zwangerschap, bijna helemaal geen pijntjes of wat dan ook. Voelde me super, mijn vriend zegt wel eens kunnen ze geen spuiten maken met de hormonen die je toen had want toen was je veel meer te genieten Hij meent het niet serieus maar ziet wel dat ik nu gewoon weer veel meer last er van heb dan tijdens de zwangerschap.
wat fijn dat je wel goed kan slapen zeg, ik zou er voor tekenen, En zo zie je ma, elk lichaam reageert anders, wat bij de een totaal niet werkt, werkt bij een ander weer wel. Ik slik hier al een jaar lang dagelijks een inslaper, zo slaap ik tenminste een uurtje of 4/5, na jaren lang op een paar uurtjes slaap per nacht (max 2 tot 3 in totaal) is dit al fijn, maar ik wordt nog steeds moe wakker. Ben ook benieuwd hoe het in je zwangerschap gaat nu frummelk.
Het is inderdaad altijd uitzoeken wat werkt. Bij mij werkt paracetamol al beter dan ibuprofen...dat laatste doet echt helemaal niets. Naproxen doet ook weinig. Diclofenac werkt wel, maar slik dat inderdaad liever zo min mogelijk. Doorslapen doe ik niet...maar geen idee waardoor dat precies komt helaas...
Wat fijn dat de echo goed was!! En die klachten komen me bekend voor . Maar kunnen ze ook bij fibromyalgie horen? Dacht namelijk altijd dat je daarbij niet hypermobiel bent, maar dat je juist stijve spieren hebt. Of heb ik dat mis? Hier gaat alles goed. Zit lekker onder mijn dekentje op de bank te genieten van een vroeg gestart weekend. Ik heb deze week en volgende week een aantal cursusdagen van 9:00 - 17:00. En dat terwijl ik normaal van 8:00 - 12:30 werk, dus vermoeiend is het wel! Maar het voordeel is dat ik deze week en volgende week op vrijdag vrij ben. Lekker lang weekend en lekker veel tijd doorbrengen met mijn mannen . @Hanneke23: welkom! En wat betreft medicatie gebruik ik zo min mogelijk. Ik kan niet tegen Ibuprofen. Krijg er ontzettende hoofdpijn van, dus dat is niet zo'n succes. Als het echt nodig is slik ik een dubbele paracetamol, maar daar hou ik het verder bij.
Beste meiden, ik heb wat ziekenhuisdagen erop zitten en even echt geen puf. Ik lees spoedig bij en kom dan weer reageren. Fijne avond iedereen!
Yesera, fm is bij mij snel gediagnostiseerd. Vandaar soms mijn vraagtekens. Ik had wel pijn in alle tenderpoints, maar ik zat toen in zo'n slechte fase (lees ik moest de trap op worden gedragen) dat je maar naar me hoefde te wijzen of ik riep au! Ik herkende de symptomen die door jou werden beschreven... Voor nu even geen zin om weer naar de dokter te huppelen om het voor te leggen Niekiekris, vervelend dat je niet door kan slapen? Heb je al eens om (slaap) medicatie gevraagd? Dobbel je kunt ook vermoeid wakker worden dóór de medicatie! Al eens geprobeerd te minderen? Wellicht een optie om het eens met je huisarts te bespreken? Jilina wat jammer dat haken niet lukt. Mag ik vragen waarom je niet voor een tweede kindje gaat terwijl je een goede zwangerschap hebt gehad? Of ben ik in de war? Jullie vragen mbt zwangerschap: Bij de eerste was het Hel... Zo verschrikkelijk veel pijn gehad, vooral op het einde en het kindje wou er ook nog eens niet uit! Ik sliep niet meer door de pijn en heb een aantal maal in het ziekenhuis gelegen. Ik kreeg dan een spuit met pijnstilling en slaapmedicatie zodat ik eventjes op krachten kon komen. Ik had ook nog eens (vermoedelijk) bekkeninstabiliteit. Toen riep ik "dit nooit weer"! En toen was ik nog niet eens bevallen Dat was helemaal horror, maar das een ander verhaal In deze zwangerschap wel weer flink gespuugd, maar verder nog niet ernstige klachten. Ik probeer nu ook flink meer in beweging te blijven en wandel veel met de hond. Hopelijk blijft het deze keer weg!
Fijn dat het tot nu toe goed gaat met je zwangerschap, in beweging blijven is inderdaad een goed idee, Stoppen met de slaapmedicatie (themazepam 20mg) is geen optie, zonder slaap ik gewoon vrijwel niet, en zeker niet diep, ik trek dan de dagen totaal niet, Nu ben ik nog moe, maar een stuk beter als ervoor, Wel is mijn doel om te stoppen maar met behulp van psycholoog door aan mezelf te werken (angsten stresskip piekeren) , ben der nu nog niet klaar voor,
Mensen met fibromyalgie zijn ook vaak hypermobiel werd mij verteld. Hier idd geen tweede kindje om een paar reden. 1 mijn vriend wou helemaal geen kinderen toen we elkaar leerden kennen. Maar is toch overstag gegaan en is er super blij mee. Maar wil het bij eentje houden. 2 heb geen leuke bevalling gehad en dat staat echt nog vers in mijn geheugen. 3 ik het niet trek qua gezondheid om voor nog een kindje te zorgen. Ik kan het nu net allemaal bolwerken met 1 en zou niet weten hoe ik dat met twee zou moeten hebben. Kan nu met haar allemaal leuke dingen doen en er van genieten. Na de bevalling is de fibromyalgie echt dubbel en dwars terug gekomen. Net of het die 9 maand had in te halen waar ik bijna geen last van mijn fibromyalgie heb gehad. Veel mensen vinden het egoïstisch en zielig dat ze alleen blijft. Maar we hebben er echt goed over nagedacht en er over gesproken. En het lijkt ons gewoon beter zo omdat ik mezelf achteruit voel gaan. En ook omdat ik al bijna 33 ben.
jilina, als ik jou verhaal lees, dan is het juist alles behalve egoïstisch en zielig dat jullie het bij één kindje houden. Jullie hebben er inderdaad echt goed over nagedacht en de redenen hebben ook heel veel met jullie kind (en eventuele volgende kinderen) te maken. Wat hebben je kinderen er aan als je niet goed voor ze kunt zorgen/ze niet genoeg aandacht kunt geven? Dàt is egoïstisch en zielig. Wij hebben wel twee kinderen, ondanks dat ik na de bevalling van de eerste zeker wist dat ik het niet nog een keer wilde (ook geen fijne bevalling). Maar uiteindelijk kon ik de wens toch niet weerstaan. En gelukkig maar, want nu hebben we twee prachtige meiden. Zwaar is het zeker, ik merk dat mijn lijf steeds minder kan hebben, maar ik word ook heel gelukkig van ze. Eigenlijk wil ik nog een derde, maar ik vrees dat ik dat niet trek (nog een zwangerschap en bevalling (met bekkeninstabiliteit, hormoonschommelingen, enz.), met alle gevolgen van dien, maar daarna ook de energie voor drie kinderen...)... Slaapmedicatie wil de huisarts liever (nog) niet, omdat ik nog zo jong ben... In het verleden heb ik het wel eens gehad. Nu wilde ik zelf ook eerst even afwachten hoe het met de hormonen zat en anders ga ik weer terug en dan zien we wel weer verder.