Titel zegt het al, WIe heeft hier ervaring mee, mijn psycholoog zit hier aan te denken, ik moest er zelf ook maar eens over nadenken en op googlen (omdat hij weet dat ik dat zo wie zo zal doen, beetje dwangmatig gedrag) maar goed ik lees er veel over maar kan weinig ervaringen van mensen vinden, hoe het in de praktijk uitpakt, dus ik ben benieuwd. ik kom ook dingen tegen als congnetieve gedragstherapie en EMDR. deze 3 kwamen te voorschijn bij het googlen op Exposure therapie, wat zijn de grootste verschillen.
Hey, Ik studeer psychologie en toevallig vorige week met practicum moeten oefenen met exposure therapie. Het wordt veel gebruikt bij specifieke fobieën, denk aan spinnenangst of watervrees, maar ook bvb bij dingen als obsessief-compulsief gedrag, smetvrees etc. Over het algemeen geeft het hoge slagingspercentages, vooral zo'n specifieke fobie schijnt erg goed te behandelen met exposure therapie! Wel is dan de noodzaak om thuis ook de confrontatie aan te blijven gaan met de bedoelde angst, dus niet zo van: nou, de sessie is achter de rug, ik ben nu niet meer bang! Zo makkelijk is het niet, maar het kan een belangrijke stap in de goede richting zijn. Vaak wordt het in de praktijk gecombineerd met cognitieve gedragstherapie en/of EMDR , maar ligt ook aan waar het precies om gaat, dat weet ik natuurlijk niet. Als je nog verdere vragen hebt kun je me ook altijd PB'en! Groetjes
Nou probleem is nog niet goed vastgesteld, ik durf nl veel nog niet te vertellen, maar dat komt hoop ik nog wel, Ik heb vooral veel last van angst, ik ben een mega stresskip maak me druk om alles, vooral om wat anderen ervan zullen zeggen bv, of van me denken. Ik functioneer slecht in groepen waar ik niemand ken, lijk dan zelfs schuw, (onzeker) Ik hou graag controle, dus als ik ergens heen ga dan heb ik alle mogelijke gesprekken die ik mogelijk kan bedenken thuis al tig keer gevoerd, ik wil zeg maar niet voor verrassingen komen te staan, Dit kan bv dus niet bij groepen waar ik niemand ken, dan kan ik lastig voorbereiden, en dat betekend angstaanval (blijkt) met hyperventileren (blijkt) en ik ontloop zulke situaties het liefs, als het niet anders kan dan probeer ik iemand mee te krijgen die ik goed ken, er is veel meer, maar dit is wat nu naar voren komt, Dat ik een enorme controlefreak ben, (wordt doodmoe van mijn gedachten) en dat ik dagelijks last van angstgevoelens heb om juist mijn gedachten die me overal heen brengen, kan het zelf heel lastig onder woorden brengen, dat is ook een probleem, Ik heb nu een aantal dingen over vroeger op papier gezet, ik weet niet of ik dit woensdag ook af DURF te geven, waarom niet omdat ik dan er over moet praten, lastig veel dingen heb ik nl nog NOOIT met iemand besproken, en altijd ver weg gestopt. ik kan vooraf ook niet voorbereiden omdat de psycholoog echt niet te voorbereiden is, (is gebleken na de 4 keer die ik hem nu gezien heb)
Wat een verhaal meis! Erg goed dat je nu bij die psycholoog loopt, dat is al een grote stap als ik t zo hoor Van wat je beschrijft (ik weet natuurlijk niet de precieze details, ben er altijd erg voorzichtig mee ) denk ik dat exposure je zeker wel kan helpen op bepaalde vlakken! Bedenk ook dat bij exposure therapie alles in overleg met jou gaat. In principe bepaalt de cliënt altijd de volgende stap, of hij/zij daaraan toe is, en kan ook altijd stoppen. Als je dat in gedachten houd, misschien dat je t dan een wat veiliger gevoel geeft! Veel succes in ieder geval!
dank je wel voor je andwoord, vind het doodeng, maar goed mijn leven moet omgegooid worden, want ik ben mezelf zat, zoals ik nu ben/gaat. Ik moest er zelf over nadenken, en hij zou zelf ook nog eens goed nadenken hoe of wat, afgelopen keer zou hij me al wat te snel, hij wou dat ik 1 afspraak volgende week zonder voorbereiden aanga, al zou ik het willen, ik zou niet weten hoe, mijn gedachten heb ik nl geen grip op. het is dan ook weer even van de baan (tot woensdag) dan zie ik wel verder. veel wil ik op internet niet kwijt (wat ik bv opgeschreven heb) verder, ivm bekende gebruikersnaam die ik op vele fora`s gebruik, want ik kan goed leven met een masker, de hele familie snapt bv maar niet dat ik naar de psycholoog ga, Ook vrienden en kennissen denken dat ik prima in het leven sta, maar zodra ze uit zich zijn klap ik dan vaak in elkaar (Migraine angst verdriet boos en vooral heel erg moe,) Ik lijk daar heel sterk, zelfstandig, bijt van me af, geef tips en adviesen (voor een ander kan ik dat heel erg goed, de speigel voor houden) ik LIJK altijd vrolijk, sla bijna nooit verjaardagen enzo over, wel dankzij mijn man hoor, die sleept me vaak toch mee. Die zegt als het aan jouw licht kom je nergens meer, dat is niet de bedoeling.
Bedankt voor je reactie Pandora, zou je misschien meer kunnen/willen vertellen over hoe het in zijn werk ging. meer ervaringen zijn natuurlijk welcom.
Ik heb geen ervaring met exposure therapie, maar wil wel op dit stukje reageren. Voor mij heel herkenbaar namelijk, het klinkt alsof je het gevoel hebt dat als je de deksel een klein stukje open doet je hem helemaal open moet doen en gelijk alles moet bespreken. Maar dat is niet zo! Je kunt hierin kleine stapjes maken. Als je het gevoel hebt dat je je psycholoog wel wilt geven wat je hebt geschreven maar je wilt er nog niet verder over praten dan is dat al een enorme stap voor je! Je zou dat ook zo kunnen zeggen: ik wil je dit wel laten lezen, maar ik kan er nu nog niet zo over praten. Heel veel sterkte met je therapie!! Klinkt alsof je op de goeie weg bent!!!
dank je wel Rosaro voor je reacties, ik wil ook echt, maar tis zoooo moeilijk, ook omdat ik er verder niet over kan praten met anderen in mijn omgeving. ik mis dat wel. ik heb nu wel een koffie afspraak met een vrouwtje die ik in de wachtkamer steeds tegenkom en dat klikt enorm, haar therapietijd is volgende afgelopen, dus vind het wel fijn dat we nu er buiten afspreken, ze geeft me een vertrouwd begrepen gevoel, en zij ervaart dat net zo.
Ik gooi het nog een keer onder de aandacht, Wordt dit nou zo weinig toegepast, of valt het bij de meerderheid onder cognetieve gedragstherapie, ook daar zou ik wel meer over willen weten, ik kan er genoeg over vinden, maar dan vanuit de hulpverlener gezien, ik zou graag ervaringen delen vanuit de patient,
Ik heb zelf net cognitieve gedragstherapie en EMDR achter de rug, omdat ik PTSS heb ontwikkeld na de bevalling. Ik had steeds last van herbelevingen, nare dromen, flauwvallen, hyperventilatie, continue stress en paniekaanvallen. Om mijn paniekaanvallen onder controle te krijgen en om meer vertrouwen in mijzelf te krijgen heb ik eerst de cognitieve gedragstherapie gehad. Hierbij moest ik in het bijzijn door oefeningen een echte paniekaanval opwekken en die samen met haar weer onder controle zien te krijgen. Deze oefeningen moest ik ook thuis iedere dag doen, eerst samen met iemand en later ook alleen. Een oefening was bijv heel snel gaan ademen waardoor ik ging hyperventileren en binnen een paar seconden kreeg ik dan een complete paniekaanval. Door dit veel te oefenen leer je je lichaam en geest erg goed kennen en krijg je meer vertrouwen in jezelf en controle over jezelf. Toen ik dit achter de rug had mocht ik aan de verwerkingstherapie beginnen. Ik mocht kiezen tussen I.E. therapie, of EMDR en heb dus voor het laatste gekozen. Hierbij moet je het beeld van het trauma ( kunnen ook meerdere beelden zijn die je stuk voor stuk behandelt ) weer voor je zien en dan wordt er met een vinger voor je gezicht heen en weer bewogen. Na een bepaalde tijd stopt de therapeute met bewegen en dan moet je de gedachte die je dan hebt opnoemen en dan gaat ze weer met een vinger voor je gezicht bewegen. Je merkt uiteindelijk dat het heftige gevoel wat je hebt langzaam verdwijnt!
Bedankt voor je uitgebreide reactie, het heeft jouw dus goed geholpen, EMDR heb ik wel een goed gevoel bij wat ik tot nu toe lees, allen die optie heeft de Psycholoog nog niet genoemd, maar ik heb dan ook tot nu toe een aantal dingen niet verteld maar wel opgeschreven, en wellicht dat het dan wel als optie komt, heb al een paar dagen erg van slag in mijn hoofd omdat ik een hoop dingen opgegraven heb, om op te kunnen schrijven, dingen die al jaren weg gestopt zaten.
Exposure is een techniek uit de cognitieve (gedrags) therapie (cgt) en valt er dus altijd onder. Gezien jouw klachten zal je zeker een vorm van cognitieve therapie gaan krijgen, waarbij exposure een grote rol zal kunnen hebben. Exposure wordt veel toegepast, maar ik vermoed dat veel mensen niet weten dat het zo heet. Cgt is zelfs de meest toegepaste therapievorm in Nederland, maar het wordt vaak niet zo specifiek genoemd. Vaak zijn het behandelingen met allerlei mooie namen, die gebaseerd zijn op cgt, maar dat weet de cliënt niet. Ik denk dat je daarom zo weinig reacties krijgt. Jammer. Ik heb geen ervaring als cliënt, enkel als hulpverlener, maar dat is niet wat je zoekt. Wel heb ik zelf een aantal sessies EMDR gehad. Daar kan ik wel wat over vertellen als je wilt, maar dan liever via pb. Goed van je dat je deze stap zet. Ik hoop dat je er veel baat bij gaat hebben.
Graag gedaan! Ja het heeft me echt enorm geholpen, hopelijk werkt het bij jou net zo goed! Schaam je niet om alles te vertellen en hartstikke hoed van je dat je dingen uit het verleden aan het opschrijven bent! Dat is eigenlijk al een beginsel van exposure! Weet niet of EMDR ook een geschikte therapie voor jou is, maar I.E. Lijkt me ook echt wel een hele nuttige therapie. Succes ermee en als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust!
Ik heb geen idee wat I E is. Trees, ik vind jouw aanvulling absoluut waardevol, ook van hulpverleners vind ik het fijn om te lezen, maar ook vooral ervaringen, (dat is ook echt een beetje dwangmatig gedrag wat ik enorm heb) Voor nu moet ik over mijn angst heen om woendag mijn geschreven papiertjes ook te overhandigen, als ik er aan denk wordt ik al misselijk en naar. pff (ook mede omdat ik slecht schrijf zeker handmatig oa door mijn dislexie waar ik enorm van baal, en men het dan vaak lastig lezen vind.)
Bij I.E ga je het trauma weer helemaal herbeleven. Je moet het hele verhaal dan vertellen in de ik persoon toekomstige tijd waardoor je er weer midden in zit. Dit is dus ook het exposure gedeelte, je beleeft het weer helemaal opnieuw onder begeleiding van de psycholoog.
Hmm lijkt me vreselijk. vond opschrijven al een hele klus. wel dank voor je uitleg, als hij het opperd weet ik in iedergeval alvast wat het is.
Jouw psycholoog zal enorm trots zijn op het feit dat je hebt durven opschrijven en het aan hem durft te laten lezen. Zelfs dat is al vorm van exposure en een enorme stap voor jou. Zie het ook als een grote stap en wees er trots op dat je niet toegeeft aan je angst en het gaat geven. Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je psycholoog ziet dat je moeite hebt met schrijven? Misschien dat hij inderdaad aan je moet vragen wat er staat, maar dat doet hij omdat hij oprecht geïnteresseerd is in wat je opschrijft. E.I. is exposure in vivo oftewel exposuretherapie. Ik pb je morgen even met mijn Emdr ervaringen.
Dank je wel trees zou fijn zijn, mijn fisio (onderdeel van de revalidatie) roept ook steeds dat ik succes best aan mezelf mag toeschuiven en daar trots op mag zijn, maar moeilijk ik vind altijd wel iets negatiefs.
Je gaat ook niet van de 1 op andere dag met die therapie beginnen hoor meis. Hier niet in ieder geval. Ik moest eerst een heel stuk steviger in mijn schoenen staan voordat ik dat aankon. Het gaat allemaal echt stapje voor stapje en jij hebt het ook geheel zelf in de hand. Als ik op een bepaald moment iets te heftig vond om te doen werd het uitgesteld tot ik het wel aandurfde. Er wordt echt goed rekening gehouden met je grenzen dus!