Mijn dochter van 5,5jr zit in de klas met een meisje die haar erg claimt en dochter gaat er in mee, vindt het wel prima. Zo gaat dat meisje in de klas altijd naast haar zitten en jaagt er desnoods andere kindjes voor weg. Ze paait haar op het schoolplein met snoepjes en kauwgum (wtf) en zegt dan bijvoorbeeld 'als je mijn vriendinnetje bent krijg je een snoepje'. Het is een meisje met viezige kleren, niet (nooit?)- gekamde haren, altijd nog een veeg chocopasta om haar mond en bij hun thuis wordt dochter altijd volgestopt met snoep en ijs (laatst kwam ik haar om 17u ophalen, kregen ze net een dikke ijsco). Nouja, hoe dan ook.. ik ben er niet blij mee en probeer dat aan de kant te zetten en dat lukt niet Zo probeer ik te stimuleren dat dochter ook met andere kindjes speelt maar ze vroeg net alweer of ze morgen bij dat meisje mocht spelen. Vorige keer zijn ze hier geweest, is geen succes want er is steeds ruzie tussen die twee. Wat vinden jullie, hoe ermee om te gaan? Niet zeuren of iets aan doen en hoe?
wij zitten met een soortgelijk "probleem" hier gaat het zelfs zover dat het jongetje waarmijn dochter mee speelt gevaarlijke spelletjes speelt met touwen om de nek en daarmee het klimrek afspringen ook zit ze in de klas naast het jongetje en sinds dat het geval is vindt ze de werkjes op school ineens niet meer leuk terwijl ze voorheen alles leuk vond. Ze geeft aan nu alles moeilijk te vinden mede doordat het te druk is aan haar tafeltje. Ze speelt graag met het jongetje...waarom weet ik niet. maar ik ben er niet blij mee. Aan de ene kant wil ik haar niet teveel sturen...maar aan de andere kant wil ik niet dat er ongelukken gebeuren en maak ik me zorgen over het feit dat haar schoolgedrag zo veranderd is.
Voorstellen om ook es andere kinderen uit haar klas mee naar huis te nemen? Of gewoon zeggen "Seg, komt X morgen niet spelen?". Op school kan je het niet tegenhouden ... Maar daarbuiten kan jij op deze leeftijd wel nog een beetje bepalen wie er bij jullie speelt en naar wie ze gaat. Ik zou het ook niet geheel verbieden - dat werkt toch maar averechts - maar dus wel aanmoedigen dat ze ook es gaat spelen bij andere kinderen.
Hier een soortgelijke situatie, vooral met ruzie maken, en meisje dat graag baas wil spelen over mijn dochter, en ook dreigen met geen vriendinnetjes willen zijn als ze niet doet wat zij zegt enz.. En ze mocht alleen met haar spelen op school, anderen mocht niet.. Ik was er een keer zo flauw van dat ik zelf naar het meisje toe gegaan ben, met de mededeling dat er maar 1 baas is over mijn dochter, en dat ben ik! als ze baas wil spelen zoekt ze maar een hond, maar dan wil ik haar niet meer bij mijn dochter zien! dat is heel goed doorgedrongen, want het is nu afgelopen met dat gedoe..
Hier niet het geval(gelukkig) ze zitten elke dag op een andere plek(jenaplan) bij de kleuters. Kan je niet met de juf overleggen? Dat ze je dochter en het meisje uit elkaar haalt zodat je dochter de ruimte krijgt ook met andere kindjes te spelen?
Ik begrijp je zorgen goed, je beschrijft het duidelijk. Je topictitel vind ik eerlijk gezegd niet kunnen. Het meisje kan er zelf niets aan doen dat ze 'verwend/verwaarloosd' wordt en DUS enorm tekort komt aan grenzen, opvoeding, zorg. (Als dat zo is, maar wat jij beschrijft lijkt er wel op). In andermans huis gelden andermans regels, maar in jouw huis gelden jouw regels, dus je zou kunnen voorstellen dat vriendinnetje bij jullie komt spelen ipv bij haar, dat kun je soms wel sturen. Wat betreft het gedrag in de klas en de beinvloedbaarheid van jouw dochter. Daar zou je toch over moeten praten en aangeven dat ze niet alles goed hoeft te vinden, ook niet als ze dan 'een snoepje krijgt'. Als ik dit zelf zou zien, zou ik een apart gesprekje met de juf aanvragen en aangeven dat ik wens dat juf een oogje in het zeil houdt. Mijn zoontje zit in de klas met een zeer grenzeloos meisje en toen hij net begon had hij absoluut last van haar, maar kon zich nog helemaal niet verdedigen. Heb met juf gesproken en voorbeelden gegeven en ze schrok ervan. ( als mijn zoon zich omdraaide dronk meisje uit zijn drinkbeker, dat soort dingen). Ik gaf aan dat mijn zoon het zelf moet leren maar daar wel hulp bij nodig heeft. Dat begreep ze. En thuis 'oefen' ik bepaalde situaties met hem, als een soort toneelstukjes, waardoor ik hem woorden leer die hij kan gebruiken. Hij heeft toch voorbeelden nodig. En het werkt. Succes!
Helemaal met je eens. Dit meisje kan er zelf niks aan doen. Wat ik alleen niet begrijp is dat je, ondanks je gevoel je kindje daar laat spelen. Wat ik zou doen is het meisje lekker bij jullie uitnodigen en proberen te sturen naar andere vriendinnetjes. Ik herken het wel, mijn dochter had vorig jaar een meisje in de klas met flinke gedragsproblemen. Maargoed dat is natuurlijk reuze interessant! Jammergenoeg had dit meisje geen vriendinnetjes omdat niemand met haar mocht spelen en dat vond ik heel sneu. Ze kwam hier wel eens en was dan een heel ander kindje. Mijn dochter is daarna een keer daar geweest maar toen liep het ernstig uit de hand. Het meisje is daarna nog een paar keer hier geweest en langzaam aan was het leuke spannende eraf en was de vriendschap voorbij.
Mijn oudste had op school ook zo'n vriendinnetje vorig jaar. Nu zitten ze niet meer samen in de klas. Dat meisje komt uit een gezin waarvan de verhalen rondgaan dat vader is veroordeeld voor k.. Misbruik. Geen van de moeders vond het goed dat hun kindje bij dat meisje ging spelen. Mijn dochter wilde graag met haar spelen, maar vanwege alle verhalen die de ronde deden, waarvan ik niet wist of ze waar waren, had ik liever dat dat meisje bij ons kwam spelen... Onderweg naar huis begon het al, meisje wilde naar huis, tranen met tuiten kwamen er zomaar ineens. Bij ons heeft moeder ze weer opgehaald, vader met een joint in de mond achter het stuur........ Daarna heeft mijn dochter er ook nooit meer om gevraagd terwijl ze op het schoolplein wel gewoon samen spelen. Mijn idee nodig dat kindje bij jullie uit, kindjes blij omdat ze samen kunnen spelen, en jij blij omdat je alles in de gaten kunt houden.... En ondertussen blijven stimuleren om met andere kindjes af te spreken.... Succes ermee!
Bedankt voor de reacties. Haar bij mij thuis uitnodigen doe ik idd ook wel, maar ze spelen het liefst daar (omdat alles mag natuurlijk en ze zoveel snoep krijgen). De situatie is ook weer niet zooo erg dat ik het onverantwoord vind om mijn dochter daar te laten spelen. Ik merk vooral dat ik me er aan erger als ze weer volgestopt met snoep thuiskomt en vertelt dat dat meisje haar weer heeft lopen paaien of claimen op school. Overigens staat 'tokkie vriendinnetje' in de titel niet voor niets tussen aanhalingstekens. Volgens mij snapt iedereen wel een beetje wat ik bedoel met 'tokkie' en ik heb helemaal nergens gezegd dat het meisje er zelf iets aan kan doen. Ik stimuleer mijn dochter idd regelmatig om met andere kindjes te spelen. Zo heb ik dinsdag gevraagd of XXX niet weer eens kwam spelen, omdat ik dacht dat ze dat een keer hadden afgesproken. En ja hoor, de volgende dag kwam het meisje bij ons spelen Zo probeer ik dat een beetje te 'regelen'. Ik zeg ook gerust af en toe dat dochter niet bij het 'tokkie vriendinnetje' kan spelen als ze uit school komt en het vraagt, dan heb ik al een reden klaar. En als ze dan een keer uit school komt en ze vraagt of XXX bij haar mag spelen of zij bij haar, dan mag het wel Zal er misschien toch aan moeten wennen dat ze ook met kindjes omgaat waar ik niet blij mee ben, dat zal ze ws ook wel gaan doen als ze een puber is en dan heb je er nog minder invloed op
Mijn dochter heeft ook een vriendinnetje wat niet echt mijn keuze zou zijn. Vooral het uiterlijk van de ouders schrok me in eerste instantie nogal af. Niet onverzorgd, maar tja, uit een heel ander milieu. Ik dacht in eerste instantie dat ze van het kamp waren ofzo.. Maar uiteindelijk blijken ze wel heel aardig te zijn en als ze hier spelen vind ik ook dat ze echt super leuk samen spelen, het klikt echt goed. Tja, ze krijgt daar ook wel wat meer snoep en ongezonder dan thuis, maar gelukkig niet overdreven en ook op school niet (ze mogen sowieso geen snoep op school). Als t echt de spuigaten uit zou lopen, zou ik er denk ik wel voorzichtig wat van zeggen en/of dr niet of minder daar laten spelen. Verder heeft mijn dochter ook wel andere vriendinnen waar ze geregeld mee speelt, maar dit is echt dr beste vriendin. Nou ja, als zij dr maar gelukkig mee is.
o god dit herken ik herlaas wel. net in ander topic mijn hele verhaal gedaan over een mega irritant ventje dat dus vriendjes is met mijn zoontje. kind kent geen regels, moeders vind straffen niet werken en doet er dan ook nooit wat aan als haar zoon weer eens slaat, schopt, spuugt. ze lijkt trots te zijn dar haar zoon zo is. heb met de juf gesproken hierover en ze zegt dat ze dat vrienden groepje goed in de gaten houd (zijn 3 jongetjes waarvan mijn zoontje 1 is) en mijn zoontje was altijd heel rustig, verlegen, kalm en zelfs onzeker. maar nu? o my lord het is een echte draak geworden. aapje ziet, aapje doet. alles wat dat jongetje dus doet, dat doet mijn zoontje na. doet me soms pijn om te zien hoe hij geworden is terwijl ik weet dat hij zo echt niet is. maar gewoon meegezogen word door dat probleem-kind
Ik had vroeger zelf een "tokkie vriendinnetje". We hadden het heel gezellig samen en konden heel leuk samen spelen. Mijn ouders waren er totaal niet blij mee en vooral mijn moeder liet dat duidelijk blijken. Mijn zusje had wel een heel "net"vriendinnetje en die mocht dan ook altijd komen spelen, terwijl mijn vriendinnetje vaak niet mocht komen, want daar was altijd wel een "goede"reden voor. Als kind heb ik dit echt heel erg gevonden. Het was míjn vriendinnetje, míjn keus! en die was blijkbaar dus niet goed genoeg. Wat ik hiervan heb geleerd is dat ik mijn kinderen vrij laat in het kiezen van hun vrienden. Het is hún keus en ook al heb ik een lichte antipathie, probeer ik dat niet te laten merken. Iedereen is welkom hier! Bovendien is het voor kinderen helemaal niet zo slecht om te zien dat het er in andere gezinnen ook anders aan toegaat (behalve natuurlijk als je denkt dat je kind daar niet veilig is!).
Ik denk dat het probleem vooral is dat het kindje zo dwingend en claimend is, en dat ze samen kennelijk ook helemaal niet zo leuk spelen. Ik zou idd ook wat meer sturen richting andere kindjes, en als je het idee hebt dat het op school ook iets te verstikkend is, dan het ook aangeven bij de leraar. Ik had ook een claimerig vriendinnetje vroeger, was echt heel irritant... Ze deed me ook veel na, vreselijk vond ik dat!
niet een super nieuw topic maar wilde toch even reageren. Wat kan ik mij toch altijd storen aan de "het ligt niet aan mijn kind maar aan het andere kind" mentaliteit. Iedereen vind dat het altijd aan een ander ligt, nooit wordt eens kritisch gekeken naar de eigen opvoeding (waarom laat jouw kind zich zo beïnvloeden etc.) Je kunt andermans kinderen niet opvoeden, alleen je eigen en op zo'n manier dat ze zich (leeftijdsgebonden uiteraard) niet laten beïnvloeden of tenminste niet heel erg. Bij scholen hoor ik 7 op de 10 ouders altijd en alleen maar zeiken! Is het dit niet dan is het wat anders. Veel ouders vinden regels ook belangrijker dan het plezier van hun eigen kind en ohhh god wat zouden de buren wel niet zeggen. Ik zeg niet dat je je kind altijd om 5 uur een ijsje moet geven maar om dit als schokkend te ervaren! Nou en dat ze een keer om 5 uur een ijsje eten. Normaal eten ze en krijgen daarna toch ook toetje, daar is dan toch ook ruimte voor. Vraag je kind of het ijsje lekker was en vraag of ze nog zin heeft om wat te eten, zo ja eet ze zo niet eet ze een keer wat later maar geef wel aan dat dit een uitzondering is. Maar er niet zo'n drama van! Gebeurd het weer en wil ze weer niet eten prima, ze weet als het goed is wat jij de volgende keer hebt gezegd dus dan kan ze mee eten zo niet dan niet, dus ook niet later. Hoe meer ouders moeilijk gaan doen hoe meer ze het kind van zich afduwen. Hiermee zeg ik niet dat altijd alles maar moet kunnen. Maar jongens zijn zoveel ouders tegenwoordig vergeten dat ze zelf ook kind zijn geweest? Vergeet niet dat door haar vriendinnetje af te keuren je hiermee ook indirect je eigen kind afkeurt en haar vermogen om het goede van het kwade te onderscheiden. Begeleid haar zodat ze uiteindelijk uitgroeit tot een kind dat stevig in haar schoenen staat ipv alleen maar het eng te vinden dat jouw natuurlijk ow zo nette dochter toch omgaat met een tokkie!
Senna84, volgens mij begrijp je mijn vraag niet helemaal goed want ipv daar antwoord op te geven suggereer je dat ik mijn kind afkeur? Ik vraag mij af hoe ik het beste om kan gaan met de situatie waarbij mijn kind een vriendinnetje heeft dat haar claimt, manipuleert en eigenlijk altijd ruzie mee heeft. En om de situatie te schetsen, heb ik het woord 'tokkie' gebruikt en omschreven hoe het er bij haar aan toe gaat (voor zover ik weet). En hoe kom je erbij dat ik dus blijkbaar een ''het ligt niet aan mijn kind maar aan het andere kind'' mentaliteit heb? Mijn dochter is echt geen engeltje hoor en ik weet dondersgoed waar zij toe in staat is. Wij zijn hier erg tolerant maar wel met duidelijke regels. Dat ze dat bij anderen niet of minder krijgt of het er anders aan toe gaat is niks mis mee, daar leert ze alleen maar van. Maar ik vraag mij af hoe ik daar het beste mee om kan gaan. Weerbaarder maken is wel een goede, daar zijn we ook druk mee bezig. En als ik het van de juf mag geloven bijt ze prima van zich af. Maar blijkbaar niet genoeg want ze is wel gevoelig voor de manipulaties van dit meisje. Ik heb zelf flink wat werkervaring in niet hele fijne gezinnen. Ik heb gewerkt als maatschappelijk werker, gezinscoach en bij bureau jeugdzorg en geloof me, je komt een hoop heftige probleemgezinnen tegen. Dan is dit gezin echt prima en ik vind dat je als kind om moet leren gaan met kinderen/mensen uit verschillende lagen van de bevolking en we willen ze meegeven dat iedereen meetelt en niemand raar is. Daar gaat het in dit geval helemaal niet om, ik vraag me dus alleen maar af hoe ik met deze situatie om moet gaan.
Ik kan me heel erg storen aan de titel van je topic. Dat meisje kan er toch niets aan doen dat ze er zo uit ziet ?? Anyway, waarom een drama maken omdat het kind om 5 uur een ijsco kreeg ?? Ik zou niet weten waarom er niet een keer een uitzondering gemaakt mag worden, want jij weet toch niet of dit dagelijks is ?? Voor hetzelfde geld is het gewoone en uitzondering. Ik denk sowieso ook niet dat je je eigen dochter moet dwingen om meer met andere kindjes om te gaan. Wanneer jij haar vriendinnetje afkeurd, keur je je eigen dochter ook af. Net zoals iemand een post hierboven al aangaf. Ik begrijp de drama even niet. Laat die 2 lekker spelen. Als mijn dochter straks thuis komt met een vriendinnetje die er onverzorgd uit ziet, nou, kind is welkom hoor. Ik ga het in elk geval geen TOKKIE noemen. Erg overdreven.
Dit is idd het probleem. Ik ben haar intussen ook wat meer richting andere kindjes aan het sturen en ik bespreek ook met haar hoe ze kan reageren als in dit geval dit meisje gemeen tegen haar doet (ze doet haar bijvoorbeeld pijn als ze niet 'luistert'). Ook zeg ik regelmatig dat ze zelf mag weten met wie ze wil spelen etc. Ze krijgt langzamerhand een beetje het idee dat ze zelf invloed heeft over zichzelf, dat ze zich niet hoeft laten te manipuleren. 'Ik ben de baas over mezelf' zegt ze dan. Juist
Zoals ik al eerder heb uitgelegd, het is om de situatie te schetsen. En natuurlijk kan dat kind er niks aan doen hoe ze eruit ziet. Daar gaat het me ook helemaal niet om! Al speelt ze met 100 'tokkies', het gaat mij erom dat ze gemanipuleerd en geclaimd wordt door het meisje.
Oh oké. Nee, ze moet zich inderdaad niet laten manipuleren, of laten claimen. Dat kan inderdaad niet. Dan snap ik wel dat je je dochtertje ook richting andere kindjes wil sturen.