Is het nou zo raar om even NIET te vergelijken??? Vraagt zuslief (heb er een, ook geen broers) hoeveel mijn dochter nu weegt want ze wist dat ik naar het cb moest. Ipv te zeggen: oh netjes! zegt ze: A. woog toen ..... kg. Met alles wat ik zeg (of NIET zeg): het is vergelijken tot je er misselijk van wordt! Mijn dochter doet af en toe nog een 3e slaapje van 1/2 uur. Dan krijg ik meteen een goedbedoeld advies om haar langer op te houden 's morgens. En als het niet lukt gewoon afleiden. Niet wetende dat mijn dochter gaat huilen als ze echt moe is. Wacht ik tot dat punt, heb ik en dl een probleem! Want dan is het te laat. "Je moet haar 's middags fruit geven" Oh? Wist niet dat jij haar moeder was? Gisteren erg gezellig hoor, maar A. kon dit wel, nichtje van 1 dag jonger (aanhang zus) past al in maat 80 en met haar 75cm en 8.5 kg zit ze al in een opvolgstoel in de auto. Moest ik ook maar doen want al dat gesleep.... Met 11 mnd achter de loopwagen is laat... of is het vroeg? Wisten ze zelf niet meer maar hun dochter "pas met het jaar". 8 kg voor 11 maanden? Zwaar hoor, de mijne van 14mnd weegt pas 8 kg. En ze eet goed hoor!!! Yes weekend voorbij. We hebben het overleefd.
Dikkere huid kweken en minder luisteren. Nu is het nog familie,straks komt school erbij. En hoeveel je je er van aantrekt bepaal je zelf.
Is vreselijk he.. Ik kan daar ook helemaal niet tegen. En zeker als je BV geeft, nou zovaak? Nog niet doorslapen? Ziet er (TE) goed uit hoor?! Bleh........ Dikkere huid kweken, zou niet weten hoe!?
Herkenbaar!!! Vooral mensen die net voor het eerst mama zijn geworden die dan gaan vertellen hoe jij het met je 2e!! kind moet doen. Hahaha idd de huid dik maken en oren dicht.
Zo gek is dat toch niet, dat vergelijken? Zolang er natuurlijk wel voor ogen wordt gehouden dat ieder kind uniek is...
Heb een vriendin met een zoontje die drie maanden ouder is dan de mijne en dan "vergelijken" we ook wel maar dat gaat gewoon gemoedelijk, tis vaak hóe het gezegd wordt en door wie... Ik heb niet veel irritaties eigenlijk op dat gebied maar heb ook wel een dikke huid gekweekt inmiddels, heb het er thuis wel over en dan ben ik het weer kwijt.
Dat vergelijken vind ik niet zo vreemd, de ongevraagde adviezen/opmerkingen en het niet openstaan voor het feit dat ieder kind uniek is vind ik zelf ook wel eens ergerlijk. Vergelijken doe ik ook wel eens, puur om voor mezelf even terug te halen hoe dat in die periode bij ons ging (en soms spreek ik dat dan ook hardop uit) maar ik zie dat meer als ervaringen wisselen. 2Jees, misschien kan het helpen om wat zinnetjes in je hoofd te hebben zodat je het wat makkelijker van je af kunt laten glijden. Je hoeft ze dan niet uit te spreken maar meer om jezelf wat sterker te voelen.
Wat naar voor je dat je je dit zo aantrekt! Maar eigenlijk vind ik je echt een klein beetje zeuren....sorry.... Maar het enige vergelijkingsmateriaal wat je zus heeft is haar eigen dochter en dit vergelijken ( of terug denken aan hoe het bij hen was ) doe je nu eenmaal vaak zonder bij na te denken. Waarschijnlijk niet eens met als doel vergelijken of hun kindje er beter uit naar voren laten komen. Wat de adviezen betreft deze zijn waarschijnlijk gewoon goedbedoeld en misschien steek je er soms nog wel eens wat van op. Waarom telkens zelf het wiel uitvinden, als iemand anders dit al heeft gedaan. De nutteloze adviezen leg je gewoon naast je neer!
Vergelijken vind ik zelf altijd leuk juist, leuk die verschillen bij kleine babytjes; mijn neefje was bv zwaarder toen hij geboren werd dan mijn dochter, maar met drie maandjes was mijn dochter weer zwaarder en met 12 maanden was zij juist ineens de lichtste van alle kindjes in de familie. Dat vind ik gewoon leuk Daaraan zie je ook hoezeer kinderen hun eigen tempo hebben, interessant vind ik dat! Net zoals dat mijn dochter zichzelf Hanna noemt omdat ze de J nog niet kan zeggen; dochtertje van vrienden is een stuk jonger en kan het wél, zo grappig Maar adviezen a la;'Je moet X doen, niet Y!' ... Mja, dat zijn gewoon geen adviezen. Schouders ophalen en zeggen;'Nee hoor, Y werkt voor ons prima.' En klaar!
natuurlijk vergelijken alle moeders, maar zoals Kwebbel beschrijft is het NIET echt leuk. Je hoeft jezelf toch niet te verdedigen als je kind een kilo meer of minder weegt? Als of je daar de hand in hebt??
Nou zeuren is het niet echt (vind ik). Het wordt namelijk niet goed bedoeld verteld op een leuke manier. Meer van: je moet dit, je moet dat proberen, als het niet lukt gewoon doordauwen (dialect ) en ja als je daar een middag in zit ben ik echt blij als ze weer weg gaan! Ik probeer het al anders te brengen. Ik ben gewoon in overal en alles de jongste en dan denken ze dat ik het nog niet helemaal weet
Wat ongelooflijk irritant zeg..heb ook zo'n hekel aan vergelijken...elk kind is uniek. Je hebt 2 opties: of bij elke opmerking die je krijgt een rottige kattige opmerking terug maken (dat is mijn methode) of niks zeggen en het ene oor in andere uit. Dat lukt mij dus niet en nadat een familielid bij mijn oudste echt wekelijks met de opmerking kwam: "jee ze is wel klein he...ze is zo licht..das niet goed hoor. Kijk maar naar F. die heeft tenminste wat babyvet"....echt wekelijks, toen ben ik opmerkingen terug gaan maken als: de dieetiste al gebeld voor hem?? Of ik zou hem een paar dagen geen eten geven hoor amders groeit hij dicht. Ben niet zo gemeen hoor, maar als je dit maanden achtereen elke week hoort dan ben ik het op een gegeven moment echt spuugbeu en dan kun je het terugkrijgen.
Oh maar vergelijkingen als;'Oei, dat is zwaarder dan Pietje! Nee nee, dat is niet goed!' zou ik ook niet leuk vinden. Ik vergelijk zonder waardeoordeel.
Die van slaapt die nu nog niet door??? Gewoon laten brullen.... En wij zijn streng met eten en iedere week krijg ik te horen, mag die nog geen kaas, koek, ijs ect. Tis zo zielig...oma een keer stiekem wat gegeven wat niet mag (kma en brood gegeven waar melk in zit) ... De zelfde avond kind helemaal onder de uitslag en krijsen. Oma gebeld en gevraagd of die daar een nacht mocht slapen. Nou ja, ze is van mening dat.kma een.mode trend us, dus is onzin. Nou ze heeft het die avond geweten. Nooit meer gedaan maar nog wel iedere wweek vragen...zucht.
Qua opvoeding heb je de 3 R'en en de 3 L'en. Rust Reinheid Regelmaat en Lekker Laten Lullen Bij de kleine houden wij ons (zoveel mogelijk) aan de eerste en die laatste pas ik toe bij iedereen die mijn kind niet kent en toch ongevraagd slecht advies geeft.
Dat vind ik ook niet leuk en ik heb ook wel eens dagen rondgelopen met een vervelend gevoel door opmerkingen die ik heb gekregen (mbt borstvoeding, slapen, voeding en gewicht), maar je hoeft je niet te verdedigen. Ik sluit me een beetje bij Tuc aan, je kunt er ook voor kiezen om iets terug te zeggen (en dat hoeft niet gemeen of kwetsend te zijn, je kunt daarin ook heel dicht bij jezelf blijven) waardoor mensen merken dat je bepaalde opmerkingen of bepaald gedrag niet op prijs stelt en daar ook niets mee doet. Natuurlijk zijn er mensen met een plaat (of een dikke betonnen muur) voor hun kop en wel door blijven gaan (helaas, die ken ik ook) en het enige dat dan voor mij werkt is ene oor in en andere oor uit (een rotopmerking zou waarschijnlijk ook effectief, misschien zelfs effectiever zijn, maar past niet bij mij, of ik moet echt heel erg geirriteerd zijn want dan flap ik er wel wat uit). Maar bepaalde discussies ga ik niet (meer) aan en meegaan in bepaald gedrag doe ik ook niet. Ik weet dat dit misschien makkelijk klinkt en op het moment zelf vind ik dit ook niet altijd even makkelijk, voor mij zijn er ook jaren overheen gegaan. Maar ik weet ook dat als ik me er rot over voel dat vaak mijn eigen onzekerheid een rol speelt.
Er zijn ook mensen die dicht slaan bij zulke betweters. daar ben ik er éen van al gaat het al beter dan bij de oudste. en zelfvertrouwen lijkt me niet iets wat je 'even kweekt' ofzo maar goed, misschien trek ik me dit teveel aan omdat ik er weer middenin zit momenteel... @Alex nou ja zeg, das niet best!!
2Jees, dat herken ik zeker en dat gebeurt mij ook regelmatig, zoals ik al zei er zijn bij mij ook jaren overheen gegaan (dat waren geen jaren van afwachten tot het zou komen zeg maar , en ik zeg ook niet dat anderen die het zich erg aantrekken dat wel doen). Ik probeerde alleen maar uit te leggen wat mij helpt in zulke situaties (als reactie op jouw vraag 'hoe dan?'). Vervelend dat je er midden in zit en dat je je er zo rot over voelt, sterkte ermee.
Is dat echt zo, of interpreteer jij dat zo vanuit een bepaald gevoel over jezelf? Ik zou het van me af laten glijden. Echt ene oor in, andere uit. Ik vergelijk zelf vaak ook. Is zonder enige bijbedoeling en beslist niet om te kijken of mijn kind beter is, maar dat doe je automatisch nou eenmaal. Op adviezen van "je moet ..." zou ik vooral gewoon wat hummen en het lekker laten gaan. Juist door te reageren, laat je vaak zien dat je niet zeker van je zaak bent en geef je voedingsbodem om eens lekker over een onderwerp door te zagen. Als het onderwerpen zijn waarover jij beslist niet wilt doorzagen, hun je wat en snijd je een ander onderwerp aan. That's it