Hier die van 8/9 mnd. Die was echt te erg, verlatingsangst en nog "niets" kunnen zorgde voor een heftige combi. Volgens mij was t ook rond die tijd dat hij naar 2 slaapjes ging, kortom hij had alles bij elkaar. Daarna vond ik de spongen niet zo heftig meer.
Ik heb nu al duidelijk de 5 wk sprong en 8 wk sprong gezien. Althans, dat denk ik .Ik heb het boek wel maar hecht er niet al teveel waarde aan. Je moet denk ik vooral naar je eigen kindje kijken en dan snap je wel voldoende. Maar toch, vorige wk sliep ze veel slechter en nu lijkt het weer veel makkelijker te gaan. Dus toch een sprongetje misschien....helpt in elk geval om te beseffen dat het tijdelijk is. Dat gevoel heb je totaal niet als je er midden in zit .
Bij 8 maanden twijfelde ik niet meer over het bestaan van de sprongetjes. Deze was hier heel heftig! pffff. Ons kleine is bijna 14 maanden, maar 3 weken te vroeg geboren. Dus ze zou nu iets ouder dan 13 maanden zijn. Is er dan ook een sprong? Wat het lijkt op dit moment wel zo...
Tot nu toe vond ik de 6 maanden sprong best lastig. Maar je vergeet het ook weer best snel vind ik. Voordeel vond ik wel dat je kon communiceren met haar, dat kon met de 8 weken sprong nauwelijks en dat vond ik moeilijk, dat huilen en niet weten wat te doen... De 4 maanden sprong is aan me voorbij gegaan, gelukkig Maar als ik de reacties zo eens lees komen er goede tijden aan hahaha
Mijn zoon heeft vanaf 10 maanden een periode van 2 maanden gehad dat hij elke nacht klaar wakker werd en vaak pas 1-2 uur later in slaap viel. Verder geen sprongetje te bekennen hier. Heb het oei ik groei boek dan ook al heeeeeel lang ongelezen in de la liggen haha.
Oei deze van 9 maand is erg! Heb een super makkelijk ventje maar die herken ik nu niet meer.. Van nachten 13 uur slapen naar elk uur wakker Ik kon het elke 3 maand goed merken dus bij 3, 6 en 9 maand.. Rond zn verjaardag ga ik denk ik maar weekje alleen op vakantie
Ik weet niet precies hoe die sprongetjes werken (welke maanden enzo),maar ik weet wel dat ons manneke van ongeveer 14 maanden tot hij een maand of 18 was enorm veel ontwikkelingen heeft meegemaakt. Vooral de verlatings-angst periode was echt ver-schrik-kelijk. Zelfs zijn gastouder zat met handen in d'r haar. Dat duurde gelukkig niet al te lang (was ook echt van ene dag op andere over). Maar dat vond ik echt een hele pittige periode. Ik kon hem gewoon niet alleen laten, 'snachts dus ook niet. Brak mijn hart als ik hem huilend bij gastouder achter liet en zij mij aan einde van de dag ook nog vertelde dat hij haar de hele dag achterna hobbelde, niet wilde loslaten en wanhopig begon te huilen als zij hem even alleen liet. maar het gaat over en nu kan ons manneke prima zonder ons en mist hij ons zelfs niet als we hem een nachtje bij oma laten logeren!
Hier denk ik net weer 1 begonnen of het begin van de peuterpubertijd...hangerig, weer veel bij me willen drinken, alles samen willen doen en veel slapen en jammeren. En vooral niet luisteren! Ach, die andere waren bij tijd en wijlen ook zo, maar ben ik eigenlijk nu alweer vergeten.
Hier met 9 maanden pffff 4 weken gillen, huilen en vooral niet slapen! Dat was tot nu toe de ergste echt heel heftig.
Pffff.... dan vraag ik mij af of ik nu van de 9 maandensprong regelrecht in de 11 maandensprong ben aanbeland! Hier is het al loos vanaf begin september.
De heftigste vond ik de 11 maanden en de 13 maanden, aangesloten de 15 mnd maar die was al minder erg de 11 en 13 maanden gingen in elkaar over pfffffff