Hallo allemaal, Ik ben een meisje van 19 en lees hier al een tijdje mee omdat ik een hoop oppaskindje heb, en hier vaak tips vandaan haal enzo! Maar nu wilde ik toch graag eens mijn eigen probleem voorleggen, daar ik wel vaker relatieproblemen voorbij zie komen, hoop ik dat jullie mij kunnen helpen! Ik heb sinds een paar weken een vriend waarbij ik voor het eerst het gevoel is dat het wel serieus zou kunnen worden. Ik vind hem heel erg leuk en hij mij, en we hebben ook veel overeenkomsten en denken hetzelfde over dingen die ik belangrijk vind in het leven. Maar nu komt het: ik heb zoveel last van zenuwen!!! Volgens mijn vriendinnen is dit bindingsangst. Maar waar ik ook heel erg bang voor ben: ik heb soms slaapproblemen. Bijvoorbeeld op vakantie slaap ik haast niet, en als ik later of vroeger naar bed ga dan normaal, lig ik ook een hele nacht wakker. Elke keer als ik met deze jongen op date ben geweest, dan slaap ik ook de hele nacht niet, ik denk adrenaline ofzo. Maar mijn vraag is dus: stel dat het nou iets wordt, en ik blijf daar slapen enzo, zou ik hier uiteindelijk aan kunnen wennen? Anders slaap ik nooit meer als ik hem vaker ga zien denk ik En zijn die zenuwen normaal? Groetjes Faye
Ja hoor. Hoort bij verliefdheid... of kan erbij horen, geldt niet voor iedereen natuurlijk. Lekker van je dates genieten en daarna proberen te ontspannen (warme douche, kop thee, boek of tijdschrift). En dat bij elkaar slapen... de eerste keren dat ik bij mn lief bleef slapen, zaten we tot diep in de nacht te kletsen en etc.
Herkenbaar!!! Ik sliep ook niet na mn dates met mijn man. En toen hij bleef slapen sliepen we niet alleen maar zitten praten echt de hele nacht! voor ik het wist kwam de zon op. En ton het wat serieuzer werd deden we andere dingen in de nacht waardoor we niet sliepen
Je hebt toch ook moeten wennen aan het bed waar je nu in slaapt? Dan kun je ook wennen aan een nieuw bed bij iemand anders Enne, apart hoor, dat je hele nachten niet slaapt.. dat vind ik niet normaal.
Nee ik ook niet. Maar wat kan ik daaraan doen dan? De dokter vindt mij te jong voor slaappillen en hij vindt dit ook niet nodig omdat ik zegmaar in een gewoon doordeweeks ritme wel goed slaap
Wat fijn dat er mensen zijn die mij begrijpen! Ik heb soms het idee dat iets wat voor iedereen heel normaal is (verliefd worden /zijn) mij veel meer moeite kost. Ik ben wel een heel onzeker en zenuwachtig persoon dat is het misschien. Mijn vriend vindt dat wel lief zegt hij.
Ik denk dat je erg gevoelig bent voor verandering en dat dat zich uit in zenuwen / spanningen. Bij verliefdheid is dat heel normaal. Wel vervelend voor je dat je erg moeilijk slaapt, probeer niet te veel te piekeren als je gaat slapen en doe wat voor jou het beste werkt.
Hier ben ik het mee eens. Probeer iets te zoeken waardoor je je gedachten kunt laten ontspannen. Piekeren, denken, redeneren is iets wat je uit je slaapt kunt houden.. Ik ben zelf een enorme denker, maar als ik moet slapen ben ik binnen 2 minuten in coma. (gelukkig!) Had je dit probleem als kind ook al?
Ik had vroeger welens last van bindingsangst, dacht ik. Achteraf was dat alleen bij jongens die ik toch niet zo zag zitten en dan kreeg ik zo'n onderbuik gevoel. Maar het kan ook zijn dat je gewoon juist erg over je oren bent. Dan sliep ik ook slecht. Wordt vanzelf minder (gelukkig)
Misschien even wat ontspanningsoefeningen aanleren en doen in bed. Dat zorgt meestal wel voor wat meer rust zodat je in slaap kunt vallen. En hoor idd bij de opwinding/verliefdheid en ja, gaat over...
Bedankt meiden voor jullie reacties. Ik denk zelf ook dath et aan de zenuwen ligt. Maar soms ben ik zo zenuwachtig, dan denk ik: ik maak het uit, dan ben ik van die zenuwen af. Maar dat wil ik als ik er goed over na denk helemaal niet, ik heb het gevoel dat deze jongen perfect voor mij is!
Hier ook iemand met bindingsangst trekjes meis, ik denk dat het goed kan komen met ons Als je wilt mag je me PB-en!
Ook gehad bij mijn partner in 't begin. Maar dan alleen de nachten dat ik bij hem bleef slapen. De eerste maanden bleef ik dan ook quasi nooit slapen, omdat ik dus nauwelijks een oog dicht deed en de volgende dag wel op school werd verwacht. Bovendien snurkt vriend en had hij ook maar een enkel bed. Stilaan is het beter beginnen gaan . En toen we gingen samenwonen - na een kleine 2 jaar trok ik bij hem in - en het ook nog es mijn verjaardag was, heb ik van mijn ouders geld gekregen voor een dubbel bed. Zijn "gesnurk" bleek uiteindelijk overigens echt wel serieus te zijn. Na 4 jaar aandringen heeft hij zich laten onderzoeken. Gevolg is dat hij nu al 4 jaar 's nachts met een CEPAP-masker naast mij ligt (zware slaapapneu - snurken en zware ademstops). We zijn inmiddels dik 8 jaar samen en verloofd .
Ik zie de reacties nu pas, had een tijdje niet meer gekeken. Het gaatgoed! Ik heb hem zaterdagavond weer gezien toen zijn wij samen uit geweest en ik heb daarna 3 uurtjes geslapen dus dat is beter dan helemaal niks!! Ik voel me helemaal verliefd hahaha! Verliefdheid maakt slapeloos hoor je weleens, dat klopt geloof ik wel!!