Afgelopen zomer vierden we de eerste verjaardag van ons dochtertje, van mijn man en van mijn zelf (dus drie keer gelegenheid om te komen). Alle drie de keren is zwager1 niet geweest, we hebben geen felicitatie gehad; gewoon helemaal niets gehoord. Volgens mijn schoonmoeder zouden ze een keer bellen voor een afspraak; we zijn al 3 maanden verder zonder wat te horen... Na 2 keer vragen zijn we daar voor nu maar mee gestopt; het moet toch vanuit henzelf komen... En ondertussen wordt het dochtertje van mijn schoonzus bedolven onder de cadeautjes; en daar komen ze wel heel regelmatig Ook de verjaardagen van de zoontjes van zwager2 worden niet vergeten. Het gaat me gewoon echt aan het hart dat ze ons kleine meisje vergeten, dat doet me gewoon echt verdriet omdat ze dat niet verdient! Nu is zwager1 over een week of wat jarig; en nu wil mijn man daar niet naartoe gaan. Zodra de uitnodiging komt wil hij aangeven dat ze niets van zich hebben laten horen; nog altijd niet op verjaardagsvisite of wat ook zijn geweest Dat ze ons meisje vergeten; en wel aan de andere neefjes/nichtjes denken. Zelf ben ik nog niet helemaal blij met deze methode; maar ik vind het ook erg lastig om te beslissen wat we nu wel moeten doen. De hele familie gaat zich er mee bemoeien; dat is een ding wat zeker is (Ter info: wij zijn op dit moment ook de `zeikerds` die niet eens even 75 euro in willen leggen voor een cadeau voor schoonouders, daar is iedereen boos over.) En aangezien mijn man toch al niet de favoriete zoon is en zelden de goedkeuring van zijn ouders kan wegdragen knijp ik m wel Iemand die een goede manier weet om dit ter sprake te brengen?
Wat ik me afvraag, je hebt het over je zwager... Heeft zwager geen partner met wie je zou kunnen praten? Vervelend dat het zo gaat!
Met zo'n familie was ik allang klaar geweest. Mijn kind negeren? Doei! Boos worden omdat je geen 75,- wilt uitgeven (leven is al duur zat), doei! En als je schoonouders al niet veel op hebben met hun eigen zoon zijn ze jullie niet eens waard. Dit zijn mensen die je stress bezorgen en je kwetsen, niet nodig in je leven. Je kunt een gesrek proberen aan te gaan met je schoonfamilie maar eigenlijk is het je mans pakkie aan en als hij niet wilt moet je het ook niet dwingen.
Ik zou er ook klaar mee zijn! Snap jou man heel goed., dat hij niet wil gaan. Hij is normaal ook al de 'zwarte schaap' in de familie, dus waarom zou hij het nog willen proberen? Lekker laten gaan en verder gaan met de mensen die jullie wel belangrijk vinden.
Ik zou er specifiek naar vragen wat de reden is waarom hij niet komt naar jullie verjaardagen. Ik zou hem bellen en hem hiermee confronteren en ook dat hij wel op andere verjaardagen komt maar niet op die van jullie. Als hij dan smoezen gaat verzinnen, er doorheen prikken. Ik zou willen weten waar ik sta zodat ik een weloverwogen keus kan maken ergens nog energie in te willen steken. Het is wel familie...
Omdat het familie is, gedogen we idd heel veel. Maar het doet me gewoon echt enorm veel pijn dat mijn kleine meisje vergeten wordt! Dit rechtsstreeks aan hem vragen valt evt nog te proberen... Maar schoonouders zullen dit wel 'een lage streek' gaan vinden, een aanval oid... Dus dan zitten we weer met dat probleem. ZUCHT
Ik zou een serieus gesprek aangaan met hem. Een gesprek waarin je hem niet direct aanvalt, maar aangeeft wat je gevoelens zijn en hem vraagt of er voor hem misschien iets achter zit, zodat hij vrijuit kan praten zonder zich in en hoek gedrukt te voelen. Misschien zijn er van zijn kant ook wel bepaalde dingen verkeerd opgevat of fout gegaan zonder dat jullie ervan weten. Dat bespreken lijkt me dan een veel betere optie dan hem af te schrijven.
Ik zou 'm ook bellen. Ik zou het willen weten waarom hij niet op mijn verjaardag wil komen. En die 75 euro.. tja, daar kan ik niets over zeggen. Ik weet niet jullie financiële situatie, noch waarom er 75 euro gevraagd wordt. En wat Kahlen zegt: Het wel familie..
je moet energie steken in mensen die t waard zijn en al is t familie als ze t niet waard zijn mee stoppen ik praat uit ervaring wel andere situatie maar ok heel veel succes
Je dochtertje wordt toch alleen vergeten door zwager1? De schoonzus, zwager2 en schoonouders komen wel op verjaardagen. .. en trouwens, een kindje overleeft het echt wel zonder cadeautje hoor. Volgens mij vinden ouders het erger dan het kind zelf.
Die 75 euro geeft ook weer een beetje aan hoe de fam in elkaar zit Dat is dus gistermiddag ineens besproken; zonder dat anderen inmenging hadden hebben een broer en zus van mijn man besloten wat het cadeau wordt, en dat vast gekocht, voor de verjaardag van mijn schoonouders. Dat wordt niet besproken; dat wordt gewoon gedaan... Ik ben zelf voor een gesprek, of een belletje. Maar mijn man vindt dat ie kansen genoeg gehad heeft en dat het klaar is zo.. (En daarnaast vreest ie denk ik de 'aanvallen' van de rest van de familie als hij zijn broer daarop zou aanspreken.)
Dus moeten we alles wat familie doet maar pikken of meer accepteren? Mijn vrienden en familie staan toch echt 'gelijk'. Vrienden kan ik kiezen, familie krijg je er helaas gewoon bij. Mij zal het dus bijv echt niet boeien, als ik hun dus lange tijd niet zou zien.. Ben je er ook vanaf.
Ze overleeft het zeker wel zonder cadeautje ja; ze leeft gelukkig nog steeds Het doet me meer pijn dat de andere kindjes dus wel cadeaus krijgen; voor verjaardagen en gewoon... Nu is mijn meisje nog klein en ziet ze het niet; maar hoe leg ik haar dat later uit? Schoonouders en zwager1 zijn inderdaad op de verjaardag geweest. Schoonzus niet; toen we daar geweest zijn heeft ze ons dochtertje een cadeautje gegeven, dus ze had er nog wel aan gedacht. Het zit 'm voor ons niet in het cadeautje; maar in de aandacht... Waarom de anderen wel; en waarom ons meisje niet.
Je man is er dus klaar mee. Wat begrijpelijk is als hij dit al jaren meemaakt. Ga vooral niet zonder zijn medeweten het gesprek aan met je zwager want dan heb je ruzie. Bedenk wat je belangrijker is, je huwelijk of je schoonfamilie.
Deze situatie ken ik zelf ook. Geen interesse tonen, altijd gezeik, maar als er iets te halen valt ineens wel lief en leuk doen. Ik ben er klaar mee. Kost teveel tijd, energie en ook nog eens geld. En al die dingen kan ik ook in mijn eigen relatie en kind steken. Vind je ons niet leuk, dan niet. Wij redden het wel met ons eigen gezinnetje. Het moet wel leuk blijven hoor. Dat je toevallig in hetzelfde nest bent geboren wil nog niet zeggen dat je voor altijd vriendjes moet zijn. Ga eens met ze praten, misschien helpt het. Zoniet, vraag je dan af wat zij toevoegen in je leven.
Was er allang klaar mee geweest. Het is echt niet vergeten , dat gebeurd niet zo vaak achter elkaar En 75 euro voor een cadeau? Sorry maar dat is echt belachelijk veel geld!
Laten ze zich dan gedragen als familie. Nee hoor, familie of niet er is niemand die mijn kinderen zo zou behandelen.
Jouw man heeft helemaal gelijk! Hup, achter hem gaan staan en iedereen lekker laten zeuren! Sterkte met zo'n schoonfamilie. En onthoud, jullie dochtertje is veel meer waard dan dat soort figuren!