Mijn oudste zoon heeft vandaag zijn 6e oefenochtend erop zitten ( ze mogen hier 7 ochtenden oefenen op de basisschool ) maar ik heb nu al 3 keer gehoord dat hij eigenwijs is en nogal een eigen willetje heeft. Vandaag zei een juf zelfs "weers" ( dwars in het Limburgs ) En dat terwijl ik hem vanmorgen voor het eerst in zijn leven huilend achter heb moeten laten omdat hij niet naar school wilde. Ik vind het zo sneu, hij vraagt al maanden of hij naar de basisschool mag en had er ook super veel zin in. Op de psz heeft hij het nooit gehad, wenste mij zelfs veel plezier als ik weg ging Hij is juist altijd zo vrij en ik schrok ervan dat hij zo enorm moest huilen. Misschien is het normaal, ik weet het niet Ik snap er niks van en herken het grotendeels ook eerlijk gezegd niet. Ik zal niet zeggen dat hij een lieverdje is hoor maar zo eigenwijs zoals zij het over laten komen... Ik vind het best vervelend en het doet me ook verdriet. Hij is thuis eigenlijk een hele makkelijke en ontzettend lief. Natuurlijk heeft hij ook zijn dingen en kan ik hem ook weleens achter het behang plakken maar dat heeft toch ieder kind? Nu is het wel een kind dat erg goed kan praten en ook heel goed duidelijk kan maken hoe hij zich voelt en wat hij wel en niet wilt/ leuk vindt etc. Bij het eindgesprek met een leidster van de psz vorige week zei zij dat hij daar heel krachtig in is. Nou ja, ik schrijf misschien een beetje onsamenhangend maar ik heb er iig een vervelend gevoel aan over gehouden toen de juf vanmorgen wéér zei dat hij een sterk eigen willetje heeft en zelf "weers" was. Van de ene kant weet ik natuurlijk niet hoe hij zich op school gedraagt maar van de andere kant word ik ook een beetje boos. Misschien onterecht hoor maar ik vind het wel vervelend om dat over mijn kind te horen terwijl ik het zelf deels niet herken. Hij zit nog maar in zijn oefentijd, volgende week gaat hij voor het echie maar ja... Dat wordt een lange tijd als het zo moet Wat moet ik hier nu mee?
Als ik 1 ding geleerd heb in de jaren als mama, een kind is thuis soms heel anders dan ergens anders. Ook hoor ik om me heen heel erg regelmatig, mijn kind??? Nee hoor die doet zoiets echt niet. Ik wil hier absoluut niet mee zeggen dat de juf gelijk heeft en jij ook zo denkt maar het is wel iets om overna te denken denk ik. Het is natuurlijk nooit leuk om zoiets over je eigen kind te horen. Bedenk dat er een boel op hem af komt zo op de basisschool. Hij komt in een nieuwe complete klas als kleine uk en dat is best pittig. Wanneer jouw kind daar gevoelig voor is kan het best zo zijn dat hij zijn stem nu even laat horen om te laten weten wie hij is. Die van mij hebben in de eerste periode ook wel eens moeten huilen. Dit was als ik uitzicht was bij de oudste twee weer over. De jongste had er meer problemen mee. Ik zou me niet al te druk maken, het zal vast wel minder worden als hij eenmaal zijn plekje heeft gekregen in de klas. Blijf met de juf op een positieve manier in gesprek dan komt het vast goed.
Lijkt me niet leuk om dat over je zoontje te horen, zeker als je het gedrag zelf niet herkent. Misschien helpt het om voorbeelden te vragen? Wat zij dwars vinden, hoeft dat voor jou natuurlijk niet te zijn. Het kan ook aan de juf liggen, dat zij een voorkeur heeft voor volgzame kindjes die niks zeggen en heel goed luisteren?? Ik zou dat eerst proberen uit te zoeken, door middel van doorvragen en om voorbeelden vragen...
Lijkt me idd niet leuk om te horen maar wat wil je dan? Dat ze zeggen dat hij super meegaand is terwijl hij het niet is? En zo als hier boven al gezegd werd, thuis kunnen ze totaal anders zijn dan op school. Mijn dochter is een HEEL pittig meisje!!! op de PSZ is ze heel stil en lief, durft bijna niets te zeggen zelf na 3 maanden niet.
Ik zou met de juf in gesprek gaan om te praten over hoe je zoon in de klas is en wat de juf precies bedoeld met dwars zijn. En dan maar verder kijken hoe en wat!
Twinkle star: nee je hebt gelijk hoor, daarom zei ik al dat ik ook niet weet hoe hij in de klas is Ik denk inderdaad dat hij moeite heeft met de nieuwe situatie, weer een plekje 'veroveren' in de klas. Hij zei vanavond tegen me dat hij weer graag bij de kindjes (psz) wilde gaan spelen omdat hij ze mist. Germ, vind het best zielig maar ook uitgelegd dat dat niet meer kan. Bolkje: nou een voorbeeld was afgelopen maandag. Ze gingen gymen en ik was zijn schoentjes vergeten Stom stom stom natuurlijk met als gevolg dat hij niet mee kon doen en met nog wat andere kindjes iets in de klas ging doen. Hij was daar boos over en heeft dat laten merken aan de juf. Z'n juf vroeg aan mij later of dat koppigheid/eigenwijs zijn was dat hij boos was. Toen ik het er later met hem over had gaf hij aan dat hij verdrietig was geweest dat hij niet mee kon doen. Maar dan vraag ik me af, waarom heeft ze het er niet even zelf met hem over? Dan snapt ze zijn reactie misschien ook beter. Tja, het is voor mij ook allemaal nieuw dus ik weet niet wat gangbaar is in de zin van; even een kindje apart nemen en praten...? Anica: nee natuurlijk niet Maar om nou 3 keer gewoon zoiets over de schutting te gooien zonder even een gesprekje ofzo vind ik raar. Zij draaien natuurlijk al jaren op die school mee maar voor ons is het ook nieuw. Ik weet ook niet echt wat ik mag/kan verwachten. Er zitten ook best wat kinderen in de klas dus even een gesprekje aanknopen is moeilijk. Maar goed, het beste is inderdaad een gesprek met de juf regelen en het natuurlijk even de tijd geven allemaal. Moeilijk hoor
Wat lastige aan basisschool is, is dat de juf amper tijd heeft om met elk kind uitgebreid te praten over zijn/haar reacties en de aanleidingen ervoor. Ookal zou het anders moeten zijn begrijp ik dat ze geen gesprek kan voeren met 1 leerling terwijl 26 andere onderweg zijn naar de gymzaal. Dat is voor de kinderen erg wennen in het begin. Hij moet gewoon mee met de meute en er is niet altijd ruimte om te doen waar het kind op dat moment zin in heeft. Het grote verschil met psz is dat die ruimte en persoonlijke aandacht daar veel meer was. Dus de overgang tussen psz en school is op dat vlak ook groot. Ik zou een gesprekje aanvragen met de juf en bespreken wat ze nou echt vindt. Verder is dit niet voor niks een wenperiode.overigens echt fijn dat hij zolang mag wennen. Hier gingen ze gewoon meteen de volle week draaien.
mijn haren gaan altijd recht overeind staan wanneer ik een juf zo snel zo iets hoor zeggen ! Bah! Kan ze niet zeggen; Goh hij moet duidelijk nog even wennen ipv al die negatieve kenmerken te gebruiken, daar komt bij is een eigen wil zo slecht dan. Je moet eens vragen aan die juf als ze haar ergens neerzetten waar zij zich onveilig voelt of zij dan lekker meegaand zou zijn! Het is aan de juf om een kind goed te begeleiden. Ik zou juist trots zijn op mij kind wanneer het duidelijk zijn grenzen aan geeft. Wanneer alles prima ging op de peuterspeelzaal en nu bijna het tegenover gestelde is zou ik toch mjin vraagtekens zetten bij de omgeving waarin hij nu zit. Daarbij ik zou mijn kind daarin steunen. Zou willen weten waarom hij het op die manier doet en wanneer hij zich niet veilig zou voelen zou ik hiermee naar de juffen gaan. Kom nou ze krijgen niet alleen betaald om een paar liedjes op school met de kids te zingen Het is hun taak om jou kleintje zich welkom te laten voelen en natuurlijk ook veilig!
Inderdaad erg vervelend om zoiets al bij het oefenen te moeten horen. Vraag een gesprekje aan met de juf, ze kan dan aangeven wanneer ze tijd heeft en je kunt het er dan rustig met elkaar over hebben zonder dat er 20 moeders bij rondlopen. Positief punt. Je zoontje komt heel goed voor zichzelf op.
Adi: ja inderdaad fijn dat ze hier zo lang mogen wennen Senna: ik ben ook erg trots dat hij zich zo goed kan verwoorden qua gevoelens en emoties. Dit hebben we ook altijd gestimuleerd. Gelukkig ging het vandaag heel goed. Hij had ook een sticker verdient omdat hij zo fijn had geholpen met van alles. Trots dat hij was op z'n sticker
Zou het met die juf eens bespreken. Had misschien ook iets waarom ze zo reageerde. Dan is het uitgesproken en klaart de lucht voor beide misschien wel op maar ben je het zelf in ieder geval ook kwijt.
Mijn voorbeeldige, superlieve, brave, perfecte, sociale kind... bleek achteraf de eerste weken dagelijks op de gang te hebben gestaan... Ze vonden hem druk en slecht luisteren....(?!!!) Hij vertoonde echt ongewenst gedrag... Achteraf begrepen ze hem gewoon verkeerd en na een aantal gesprekken gaat het véél beter, hij zit nu dan ook wel in een speciaal traject en in het zorgteam (ontwikkelingsvoorsprong). Ik had eerder aan de bel moeten trekken! Zodra ik ze had overtuigd dat dit écht niet mijn Jayro was zoals ik hem thuis meemaakte hadden ze door dat er iets anders aan de hand was. Binnenkort 10-minutengesprekken (bij hem 20 gaf ze al aan haha) dus ik ben heel benieuwd! Maarrr let er dus wel op hoor! Soms moet je als ouder toch nét even op je strepen staan om ze het op een andere manier te laten zien. Hij ging de eerste maanden met véél tegenzin naar school en nu moppert hij wel eens, maar het is een enorm verschil!
ik moet hier toch even op antwoorden als juf. Natuurlijk krijgen wij niet betaald om alleen liedjes te zingen. Maar het is tegenwoordig wel zo dat we steeds grotere klassen krijgen, lees 30 lln en meer en dat het echt niet altijd te doen is om kinderen meteen apart te nemen om in gesprek te gaan. Ik vind het ook een beetje vreemd dat ze na die paar momenten al zegt dat hij dwars is, en ik zou ook vragen naar voorbeelden. Dat verhaal over de gymles kan ik helemaal begrijpen dat ze dan niet meteen tijd heeft om hem te bevragen. Er zijn nog andere leerlingen in de klas waar ze de verantwoording over heeft. Maar goed, ik vind het ook vreemd dat zo'n kleintjes niet mee kunnen gymmen omdat ze geen schoentjes hebben. Bij ons doen ze dan gewoon mee op de blote voetjes.
Als ze dat steeds zeggen, dan zou ik ook wel een toelichting willen, waarom ze hem zo vinden. Hebben ze voor de nieuwe leerlingen ook niet na een week of drie volledig school een evalutatiegesprekje? Dat hebben ze hier wel op school. En dat van die gymschoentjes, kan gebeuren hè, hij is pas net op school, komt bij mijn kinderen op school ook wel eens voor, dan gymmen ze gewoon mee op hun blote voetjes.
Ik vind het wel vreemd en zielig dat hij dan nu al zo verdrietig is! Mijn oudste is echt geen makkelijk kind, druk, ongeconcentreerd, gefundeerd vermoeden van ADHD... Maar hij is zó goed ontvangen en begeleid door zijn juf, echt geweldig! Alles gaat nu zo goed, terwijl het makkelijk een drama had kunnen worden. Ik heb zwaar respect gekregen voor het beroep van leerkracht (want oef, wat hebben ze het druk) en voor de juf van mijn zoon in het bijzonder. (En dat terwijl ze pas net is afgestudeerd!) Vrees dat het heel erg leerkracht afhankelijk is (oa) Zou dus vragen om een extra gesprek, want het is niet leuk om zo te moeten beginnen en al zoveel opmerkingen te krijgen
Mee eens, dat kan erg verschillen. Mijn zoontje is ook druk. Ik ben erg blij dat hij een juf heeft die daar begrip voor heeft en dat goed begeleidt. Hij doet het prima op school, ja, hij is nog wel eens ondeugend en valt regelmatig van zijn stoel met zijn gewiebel, maar hij kan ondertussen al goed luisteren in de kring. Bij die andere juf (combiklassen) worden de kinderen heel strak gehouden. Voor sommige kinderen werkt dat goed, mijn zoontje raakt er alleen maar gefrustreerd door, waardoor dat drukke gedrag alleen maar erger wordt. Ik denk dan ook dat zij zijn gedrag weer anders zou ervaren dan deze juf. Je moet het ook een beetje treffen.
He-le-maal mee eens! Zeg tegen de juf dat je het vervelend vindt als ze iets negatiefs zeggen over je kind.
Mijn dochter is ook wezen wennen een paar dagen,juf zei ook 'ze heeft wel een eigen willetje hoor,ze moesten in de kring zitten en toen ging ze zich verkleden in de poppenhoek' Ik denk dan bij mezelf 'veel succes ermee,jij als juf mag dat probleem voor me gaan oplossen' Ze wilde toch juf worden? Nou dan heb je er ook kinderen bij zitten die een eigen wil hebben of 'weers' zijn Een beetje juf krijgt daar wel controle over lijkt me. Dat je zoontje verdrietig is is wel sneu maar hij moet ook aan de nieuwe regels wennen en dat komt echt wel goed hoor. Praat er even met haar over..
Ik, als oud-juf, ben het met je eens! Natuurlijk is er niet de tijd om alle kinderen individueel op alle gebieden te begeleiden, maar een kindje dat nog moet wennen....kom op zeg, die heeft de juf en haar tijd echt nodig! Ik denk dat de basis van alle kinderen gelegen is hun gevoel van veiligheid en welbevinden. Wat niet wil zeggen dat juf alles moet laten gebeuren, tuurlijk mag ze corrigeren. En eerlijk zijn tegen moeders is ook prima, maar kom op zeg: het ventje is nog geeneens 4 en wordt in een compleet vreemde omgeving gezet, waarvan de juf nu al haar mening over hem heeft gevormd en zo het lijkt geen begrip kan tonen voor zijn gevoel van onveiligheid. Ik kan me voorstellen dat dit juist averechts werkt voor het mannetje. Ik heb jaren voor de klas gestaan, altijd instroomgroepen, maar ik heb nooit zulke opmerkingen gemaakt over kinderen die net een paar keer op school zijn geweest. Ik denk dat jouw mannetje zich op dit moment niet veilig voelt. Probeer hier met hem en de juf over in gesprek te gaan, ik hoop dat ze hiervoor open staat.