Hoi Meiden, Enige tijd geleden had ik aangegeven dat i.p.v. 37,5 uur minder zou werken, 17uur verdeeld over 5dagen (dus elke ochtend) Om het verhaal kort te houden. Ik heb enige tijd al last van harde buiken en pds. (prikkelbare darm syndroom) wat samen combineert in erge aanvallen (zo noem ik dat) dit kan dagen duren, maar soms ook een middag. Meerdere keren bij de verloskundige aangegeven, ik moest een keer met spoed naar het ziekenhuis voor controle, ze dachten aan vroegtijdige weeën, gelukkig was dat niet zo (Thanks Jesus) maar op werk hangt er een nare vervelende sfeer jammer genoeg. Ik heb dit niet zo gewild maar in de tussen periode ook voor 2 a 3 dagen ziek gemeld, dit omdat mijn harde buiken zo een pijn deden, dat ik thuis op de bank mijn rust nam, en als het weer ging deed ik wat anders in huis, en zo weer niet kon ik zo op de bank/bed. Op werk kan ik mij niet concentreren als ik pijn heb of last heb, ik moet 10 keren op mijn lip bijten, ik kan moeilijk zeggen nou jongens ik heb weer last ik trek het niet (ik werk immers maar 17uur) Gister had ik een heftig emotioneel gesprek met mijn werkgever, die zegt aan mij niks te hebben en dat ik niet naar behoren functioneer. Hij zei dat de rest 10 keren harder moeten werken, en zij hebben ook stress. Ik kan hem moeilijk bereiken, probeerde uit te leggen wat ik heb, ook gezegd dat hij de verloskundige anders kan bellen, of de arbo arts inschakelen maar dat was allemaal niet nodig want hij geloofde mij, maar daarna zei hij het maakt mij niet uit of je thuis lekker aan het feesten bent, gaat mij om de aanwezigheid op werk. Ik begreep zijn standpunt wel. Ik wilde zo graag proberen, maar hij heeft niks aan proberen , ik begrijp zijn standpunt, echt.. maar ik barste in snikken en harde tranen uit, omdat ik wist hoe laat het was toen hij zei: Ja ik kan je toch niet naar huis laten gaan (ontslaan) dus hij zei dat hij nu niet op mij kan bouwen, en dat ik met de verloskundige over moet hebben om 100% de ziektewet in te gaan. met pijn en hart zei dat ik dit niet zo gewild heb, en dat ik zeker weten geprobeerd heb. Heb de verloskundige gebeld daarna UWV, en daarna mijn werkgever, hij zei ik ga zelf wel UWV bellen en vragen wat de mogelijkheden voor mij kunnen zijn.... Ik voel me zo onbegrepen, en als ik eraan denk dat ik iedereen de vinger naar mijn wijst, omdat ze mijn klachten onzin vinden, dan kan ik zo in tranen uitbarsten, dat doet zo een pijn. Wat moet ik nu zeggen en doen???? gewoon proberen om die 17uur te maken of volledig te ziektewet in te gaan?? Deze stress maakt mij elke dag moe, en gek ik krijg er letterlijk buikpijn van Jeetje... Toch nog een lang verhaal, wie herkent dit? en wat doe ik er zelf aan?? ik weet het niet meer, alles wat ik zeg lijkt ongehoord.....
Wat een vervelende situatie. Maar ik denk wel dat je werkgever gelijk heeft en dat het beter is voor beide partijen wanneer je 100% in de ziektewet gaat. Hij kan dan 100% vervanging regelen en weet waar hij aan toe is (ipv iemand die soms wel en soms niet haar werk kan doen). En jij hebt de rust die je nodig hebt, want nu probeer je toch steeds meer te doen dan dat je eigenlijk aankan. En dan ook nog es met een schuldgevoel.
Je werkgever heeft gelijk, maar de manier waarop hij dat zegt vind ik ronduit onbeschoft. Hij doet niet eens beleefd of netjes tegen. Voor jou is het ook beter om als je zulke harde buiken en pijnaanvallen hebt, thuis te blijven. Snap eigenlijk zijn gemene woorden niet. Hij krijgt gewoon 100% van het uwv om jou te vervangem. Ja is even lastig, iemand zoeken en inwerken...maar ja zeg...je doet het niet expres!
Ik snap heel goed dat je je schuldig voelt, maar als je dat gevoel loslaat zal het ook beter gaan met de pijn in je buik. Harde buiken moet je helemaal niet willen hebben, en als je daarvoor thuis moet zijn dan is dat zo. Misschien kan je (uit je zelf) toch naar de arbo arts? Deze heeft er verstand van en kan beamen dat minder werken of stoppen met werken voor jou de beste oplossing is. Wellicht kan hij ook contact opnemen met je verloskundige. Zo heb je misschien minder het idee dat jij degene bent die de beslissingen van minder werken maakt en misschien zakt daardoor je schuldgevoel? Succes met alles!
Hoi Hoi! bedankt voor jullie reacties, en de genomen hebben om te lezen, want was nogal een lang getikt verhaal. ik heb jullie reacties 1 voor 1 gelezen. En inderdaad ,ik weet dat werkgever in dit geval gelijk heeft. wat ik wel zo is dat hij het naar mij anders kon overbrengen dan zulke botte opmerkingen te maken. maar goed dat tenzijde ,het is voor het team beter als ik mij 100% ziek meld dan ieder keer proberen en toch weer ziek worden, zo heb ik geen rust voor mijn lichaam en kleine, maar zo hebben mijn collega's geen zekerheid. ik mocht geen contact opnemen met de arbo-dienst, ik heb trouwens nooit iemand gezien van de arbo, niemand heeft ook ooit contact met mij opgenomen. mijn werkgever wilt zelf de uwv bellen. en vragen wat de opties voor hem kunnen zijn, niet zo zeer voor een zieke zwangere, ik heb nog steeds geen idee of hij mij daadwerkelijk gaat ziek melden. maar als ik thuis zo zitten dan moet hij mij ook ziek melden alleen zou ik dan 70% krijgen , en omdat ik klachten vanuit mijn zwangerschap heb kan de werkgever 100% krijgen. en zo een vervanger zoeken. het punt is dat hij geen andere werknemer wilt aannemen. ik werk in een klein bedrijf, er is geen HR, alleen 1 directeur mijn werkgever en 2 voor als supervisor. het is dat hij mij niet kan ontslaan, anders had hij dat gedaan ik vind het gewoon erg dat het zo gaat. maar goed ik neem dit advies van jullie van harte . ik denk dat mijn wergever 3 dagen niet op kantoor zal zijn, maar zodra hij op kantoor is zal ik met hem overhebben.
JIj bent ziek door zwangerschap, dus je werkgever MOET je dan gewoon die 100% uitbetalen. Dat je nog geen arbo-arts hebt gezien, dat kan, want je bent nl nog geen 4 weken ziek gemeld (volgens mij) Ik denk inderdaad dat je er voorlopig goed aan doet 100% ziek te zijn. Wacht op de arbo-arts of het UWV, en dan kan er overleg worden gepleegd over je evt vervangende werkzaamheden. Zijn er geen vervangende werkzaamheden voor je, dan blijf je gewoon 100% ziek. Sterkte meid
Hoi, het hoge woord is eruit. ik heb vandaag mijn supervisor verteld dat ik besluit genomen heb om 100% in de ziektewet te gaan, zakelijk gezien begreep zij dat en kunnen zij zich richten op het zoeken van een vervanger. nu moet ik mijn werkgever dit nog vertellen van mijn besluit, helaas is hij 4 dagen niet op kantoor. maar dan probeer ik hem te bellen. dat betekent niet dat ik vanaf vandaag thuis zit, na het gesprek met mijn werkgever zal er een beslissing genomen worden. maar hoe dan ook, ik heb vandaag begrepen dat wij geen arbo hebben. ik denk hij daarom zelf de uwv gaat bellen. ik heb het gevoel dat er een last van mijn schouders is gevallen, maar dat er een stemmetje zegt hoe zit het met de vergoeding van uwv.
Hoezo bepaald jouw werkgever of jij te ziek bent om te werken? Daarvoor is dus een arbo-arts. Je werkgever moet zich toch wel verzekerd hebben voor dit soort zaken? maar ben wel blij dat je hebt besloten je 100% ziek te melden, deze stress is ook niet goed voor jou en je kindje
ik denk dat hij en mijn supervisor dit samen bepalen , hoe gek dat ook klinkt. ik heb echt geen idee, hoe zij dit soort zaken afhandelen. we werken maar met zijn vieren. als er iemand ziek was, dan melde diegene zich zich , en na beter te zijn weer werken. hoe het zit met het financiele gedeelte? geen idee , hij laat alles door de boekhouder regelen. ja , ik moet zeggen het was wel een moeilijke beslissing. maar ik wist dat ik met mijn situatie gewoon moest overgeven aan het gevoel. en wetend dat ik straks zonder baan zit, maakte ik mij nog drukker. maar goed ik weet dat voor alles een reden is. mijn baas krijg ik niet te pakken, probeer morgen wel te bellen.
Meid, je doet echt veel te aardig voor ze. Meld je gewoon ziek op de manier zoals je dat normaal met een griepje ook zou doen en blijf thuis en wacht op de arbo-arts. Echt, laat je niet aan het lijntje houden alleen omdat je werkgever dit ook nog nooit heeft meegemaakt en niet weet wat te doen.
Hoi, Ja ik ben inderdaad veelste aardige en meegaand ,maar andersom gebeurt dat helaas niet. mijn werkgever weet inderdaad geen raad met deze situatie maar ik heb hem eergister gesproken, en verteld dat ik 100% de ziektewet inga omdat ik dit niet volhoud, en hij nu een vervanger kan zoeken. Hij zou zegt hij, morgen bellen naar het uwv. ik ben nu al 2 dagen thuis ziek van mijn buikkrampen , maar moet toch weer naar werk gaan, dus 100% ziek is nog niet in werking gesteld. denk wel dat ik (althans probeer ik) volgend week mijn werkzaamheden af te ronden en dan naar huis. ik blijf het lastig vinden, om te zeggen nee! je blijft thuis en niet forceren, maar ik weet dat het nog niet afgerond is.
Zolang jij niet thuis blijft heeft je werkgever geen "reden" om het UWV te bellen. Denk ajb aan je zelf meid en je gezondheid! Ik snap dat je het afgerond wilt hebben, maar soms kan dat niet.
ik heb het samen met mijn werkgever afgesproken dat ik 100% de ziektewet inga, maar hij moest eerst een vervanger vinden. Vandaar dat ik nog werk, maar goed werkt ook niet. want moest mij ziek melden, en met dit is hij niet blij mee. ik zou inderdaad gewoon nee moeten zeggen. ik denk dat mijn schuldgevoel nog met mij aan het praten is, soms vind ik dat wel vervelend van mezelf. daarnaast heb k te horen gekregen dat mijn contract niet verlengd zal worden, maar ik was er niet Verast over .
Wat een vervelende situatie meid! Jammer dat er nog zo veel onbegrip bestaat over zwangere vrouwen op de werkvloer. Ik zou contact opnemen met het UWV en vragen om advies. Je kunt duidelijk niet meer werken en ik zou er persoonlijk helemaal klaar mee zijn. Denk aan jou en je kindje. Je contract wordt niet verlengd, ze balen van jouw afwezigheid... ik zou aan het UWV vragen wat te doen. Zeker omdat je niet kunt terugvallen op een arbo arts.
Niet over in zitten en ziek is ziek. Ik had het zelfde maar niet een baas die zo onbeschoft is. Ik zit al vanaf 20 weken in de ziektewet en ik voel mij niet schuldig, ik kan er niks aan doen. Gelukkig had ik mijn contract niet aangepast, ik krijg 100 procent en pas na de bevalling en verlof periode ga ik mijn aanstelling mogelijk wijzigen, als ik dan ook gelijk beter ben. Mijn kindje is mijn alles. Ik had hiervoor een MK en er was weinig begrip, dan ben ik ook klaar met iedereen en mijn gezondheid gaat nu voor iedereen en alles. Heel zakelijk zijn en niet instorten, zijn ze geen eens waard.
Hoi, Ja echt jammer dat er nog onbegrip is in bedrijven. Gelukkig loopt mijn contract in Augustus af. Dus ik heb nog even de tijd om daarna wat anders te vinden. Als het goed, ik bid en hoop dat mijn werkgever vandaag gaat bellen, ik hoop wel van harte dat hij zegt dat ik 100% ziek ben, en dat ik voor de 37uur die normaal zou werken uitbetaald krijg. en niet de 17 uur die ik gedeeltelijk moest werken, ik wacht het heel even af. ik moet maandag wel naar kantoor, ookal vind ik het niet fijn, maar die werkzaamheden moeten gedaan worden en dan zal ik zeggen dat ik vanaf dinsdag niet meer ben. ik ben zo ingesteld, ga nooit heen om te groeten.
Hoi, Allereerst , spijtig om te lezen dat je een MK had, en dat er weinig begrip voor was. Het blijft lastig om sommige situaties te schetsen en uit te leggen, tenzij diegene het ook meegemaakt heeft. ik voel me enigszins schuldig, vind het vervelend dat de dingen nu zo gaan, maar ik heb het geacepteerd. en ga nu vanaf deze situatie verder. alleen wat ik mij wel zorgen maak is, 100% ziekmelden moet hij wel mijn volledige werkuren invullen en niet 17uren want dan ow..dan heb ik echt een financiele probleem.