Ik vind het trouwens verbazend om te lezen hoeveel reacties er zijn met 'ja, je werkt ook onder je niveau', e.d. Wanneer iemand op ZP post dat ze zo hard zoekt naar werk, maar alleen iets wat echt bij haar opleiding past, valt iedereen daarover, moet ze niet zeiken, want werk is werk..
Nee, dit vind ik dan weer flauwekul. De meeste werkgevers weten ook dat niet alle geweldige jobs voor het rapen liggen. En ook zij weten dat er brood op de plank moet...
Ja, maar kom. Afgestudeerd in rechten en dan op een call-center werken? Dan is er echt heel erg veel wat ze wel nog kan doen hoor....
Precies. Het is hoe dan ook een eerlijke manier van geld verdienen. En daarbij klinkt vrijwilligerswerk heel leuk, maar dat geeft je nog geen hoekhuis en een paar auto's dat was het probleem toch?
Met dit en het voorgaande eens. En TS, houd je rekening mee dat wanneer je gaat scheiden, je bijna ALLES alleen kan doen?? Je moet dan ook aan het werk. En dat is ook gigantisch zwaar. Kids moeten naar opvang enz. Dus scheiding is echt niet altijd een oplossing. Ik zou dit werk iig even houden en op zoek gaan naar ander werk? En niet kunnen solliciteren omdat je je handen vol hebt aan je jongste? Absoluut geen reden! Beetje creatief zijn. Desnoods een oppas zoeken, buur, kennis whatever. Ik ben alleen met 2 kids en moet het ook redden.
Hmmm... ik heb ook gestudeerd en helaas kwam ik ook niet direkt aan een baan... Heb toen in afwachting ook gewerkt in een call-center en terwijl heel zwaar gesolliciteerd. Toen een baan gekregen in de sector waar ik voor gestudeerd heb, maar voor heel weinig geld, minder als toen in het call-center. Maar het was toen wel een begin. Na 3 jaar had ik mijn naam waar gemaakt en werd ik door andere firma´s aangesproken. Nu zijn we 10 jaar verder en heb ik het internationaal verder geschopt... Geluk? nee, want ben echt onderaan begonnen met mijn diploma, terwijl ik zoveel meer kon. Soms moet je beginnen onderaan, om zo je zelf verder te kunnen ontwikkelen.
Ik zou eens kijken of je niet bij een advocaten kantoor een soort van stage kan lopen als dat te combineren is met je werk en kids. Zo doe je binnen die branche ook ervaring op. Zou het niet zo kunnen zijn dat je man weet dat er meer voor je inzit en daarom je pusht verder te zoeken en eventueel nog een opleiding te doen? Mannen kunnen gewoon zo lomp zijn in het uitdrukken daarin. @ rozemarijke vind dat je nogal neerbuigend doet over callcenter werk. Daarnaast werk is werk en in elk soort werk kan je een uitdaging vinden, dat is maar net afhankelijk van je instelling. Ik werk ook op een helpdesk, ja beneden niveau maar heb er gewoon voor gezorgd er taken bij te krijgen wat mij de uitdaging geeft die ik nodig heb en waarbij ik mijn opleiding ook kan gebruiken. Ik coach nu mensen die net zijn begonnen met werken in hun gesprekstechnieken. Ik doe daarnaast via de universiteit een opleiding waarmee ik over 1,5 jaar hoop een andere baan te vinden. Want nee het is geen droombaan, maar so be it. Zolang ik weet dat het niet voor altijd is, is het prima te doen. Er is niks mis mee om onderaan de ladder te beginnen.
Nee ik vraag mij ook wel af waarom het slecht zou staan als je callcenterwerk gedaan hebt..laat toch alleen maar zien dat je bereid bent om alles aan te pakken??
@TS: begrijp ik goed dat jij je titel hebt? In welke richting ben je afgestudeerd? En in welke regio woon je?
Weet je hoeveel briljante pas-afgestudeerden ik ken, met een betere cijferlijst dan ik, goede stages en nevenactiviteiten? Er is echt heel moeilijk aan werk te komen op het moment. Altijd laten zien dat je bereid bent alles aan te pakken denk ik dan.
Er is op juridisch gebied toch heus wel meer werk te krijgen dan enkel bij advocatenkantoren. Wat dacht je van stichtingen en goede doelen, die zeker in deze tijden met teruglopende giften een hoop kunnen hebben aan iemand die hen kan ondersteunen? En zo zijn er heus meer dingen te bedenken.
Wat is er neerbuigend aan wat ik schrijf? TS wil niet werken, maar gaat dan werk doen wat ze in de avonduren en weekenden moet doen, omdat ze denkt geen oppas te kunnen krijgen. Kost allemaal onnoemelijk veel energie en levert 'r, behalve een klein beetje geld, niks op. Geen plezier in werk, geen kansen op passend werk, te weinig salaris om op te wegen tegen de energie die het 'r kost... Dan kan ze toch beter haar energie in andere dingen gaan steken? Dingen die -op welke manier ook- wel iets opleveren? Er is niks mis met callcenterwerk. Maar daar is wel iets mis mee als je het niet wilt doen en dan gaat roepen dat je hiertoe gedwongen bent door je hork van een man en je liever iets anders wilt gaan doen.
Als je daarin nou voor jezelf zou beginnen? Adviesbureautje voor mensen die ontslagen worden en wel wat ondersteuning kunnen gebruiken in de ontslagprocedure, maar daarvoor weinig geld hebben? Financieel redden jullie het, dus alles wat binnenkomt is mooi en als er niets binnen komt, maakt dat weinig uit. Kun je je eigen uren indelen en ervaring opdoen op je eigen werkterrein...
Rozemarijke Heb je er zelf ervaring mee? Want ik vind dat je heel makkelijk met allemaal oplossingen aankomt, maar helaas werkt dat in de echte wereld soms niet op die manier. Afgestudeerd met een titel wil niet zeggen dat er werk is dat op je studie aansluit. Soms moet je met een baan van een "lager niveau" genoegen nemen. Ik zou niet weten waarom niemand je dan serieus neemt. Het lijkt mij dat zoiets alleen maar prijzenswaardig is en je inzet toont, je had ook thuis op de bank kunnen gaan zitten. En je kunt soms nog zo hard je best doen, als het door jouw gewenste werk er niet is, dan is het er niet. Er moet wel brood op de plank komen, met vrijwilligerswerk red je dat niet.