Ik was ff naar de keuken gelopen tijdens het lezen. Kom ik terug zie ik opeens mijn bericht. Best knap dat hij het ook nog geplaatst heeft.
Haha, zo had die van mij eens een heel bericht op FB blijkbaar gezet als reactie bij iemand . Kwam ik pas later achter.
Aanvulling; Een moeder die haar kind de schuld geeft van haar alcoholmisbruik. En een vader die je ten overstaan van de rest van de familie de schuld geeft van je moeders zelfmoordpoging (en dan is mijn vader nuchter!). Een moeder die zo lam is dat je je eigen.prakkie moet maken, de was moet doen en al nog meer met 6 jarige leeftijd. Dat je geen vrienden kunt uitnodigen omdat moeders weer lam op de bank ligt. Bijna met kleinzoon van de trap afdonderd, beschonken over straat gaat, en dat je als kind zijnde babysitter moet spelen alz moeders weer eens teveel had gedronken en ze niet alleen kan blijven wegens het risico dat ze zelfmoord wilt plegen en dat je dus je eigen moeder in bed moet.leggen, verschonen en verslepen. Als 13 jarige thuis komen en een briefje vinden en nog geen twee tellen later belt de politie aan dat ze.mijn moeder hebben gevonden in het bos met pillen en drank op. En daar zit je dan, onderweg met je vader stilzwijgend in de auto op weg naar de IC waar moeders ligt.
Dus ja wij reageren heftig. Maar ik wens niemand de hel waar ik ben door gegaan. Ts moet inzien dat ze een probleem heeft. En dat als zij zo door gaat, haar kind door een hel gaat gaan omdat het volgens haar allemaal wel mee valt. Niet zonder kunnen is verslaafd zijn, al drink je maar 1 drankje per dag. Erkenning is de eerste stap naar genezing.
Zelf ben ik een aantal jaren zwaar verslaafd aan alcohol geweest.. Op mijn top dronk ik een krat bier per avond leeg. Ik ben in therapie geweest, maar eigenlijk was het puur mezelf uit de situatie halen waar ik in zat, wat enorm heeft geholpen. Mijn vraag aan ts is dus waarom ze zoveel drinkt? Ik heb dagelijks nog last van het zwaar overmatige gebruik: weinig concentratie, altijd last van mijn maag en slokdarm, geheugen heeft een klap gehad. Ik ben 2 jaar van mn leven kwijt, ik herinner me er alleen vlagen van: het verdriet, het eeuwige gekots, ziek voelen maar vooral mijn intens verdrietig vriend Ik was een compleet ander persoon, niet vergelijkbaar met hoe ik ervoor en erna was. Het begint met een paar drankjes elke avond, en het worden er steeds meer. Dus zoek hulp, ts. Nu kan het nog!
Mijn moeder is ook alcoholiste. Zij kon prima functioneren maar werd erg egocentrisch en sarcastisch. Als er nog een paar biertjes stonden moest er een nieuw krat komen . Als we boodschappen deden stond er boven aan het lijstje: bier,shag, krant, koffie. En dan het eten. Het eten was vaak eentonig of weinig gezond, niet lekker. Ik heb geen enkele foto van haar zonder bierflesje. Soms begon ze rond het middag eten en at ze niet meer, geen honger.Ik heb het contact ruim zes jaar geleden verbroken. Ts ik hoop van harte dat je de kracht kan vinden om naar je "guts" te luisteren...je weet diep van binnen wel dat het niet klopt. Zoek hulp, jij en je kindje verdienen een fijne toekomst.Voordat het ergert wordt.
Ts, ik hoop dat je hier goed alle verhalen leest en dat je morgen om 8 uur bij de ha zit. Zoek hulp, want dat heb je echt nodig!
Ts. Ik vind het ontzettend. Echt ontzettend dapper. Dat je hier een topic opent met je probleem. Een alcohol probleem heb je zeker. Het beste wat je kan doen is naar je huisarts. Of ggz bellen. Je denkt dat je goed zorgt voor je gezin. Maar steken laat je vallen. Dat heb jij zelf niet door. Mensen zien het ook aan je. Je kunt pillen via de huisarts krijgen. Dan word je misselijk bij een slok alcohol. Moet je ze wel nemen. En zeker met een psychiater gaan praten. Je drankgebruik is nu een gewoonte maar er is een reden waarom je bent begonnen. Sterkte. Je kunt het! Je hebt een hele grote stap gezet.