Vandaag toch even mn zorgen geuit op de revalidatie. De revalidatie gaat waarschijnlijk na volgende week gestopt worden. Dat is wel n soort van opluchting. Er worden nog wat puntjes op de i gezet en hulpaanvragen geregeld en daarna tijd voor rust en losse therapieën dichter bij en aan huis Waarschijnlijk dan n jaar 'rust' na de bevalling en het voorjaar van 2015 weer opstarten in het revalidatiecentrum
Goed van je dat je die stap hebt durven zetten. Is voor jezelf ook een stuk rustiger. Echt super van je.
Dankje Jilina! Het brengt ook wel wat rust in m'n hoofd, maar ik vind het wel eng om 'losgelaten' te worden
Jaaaaaa ik ben geslaagd @Lucindalice: wat goed dat je het hebt aangekaart en heel fijn dat het nu stopgezet wordt en dat je het 1 jaar na de bevalling kan oppakken. Geeft je nu de tijd om te rusten en te focussen op de kinderen en je zwangerschap. Fijn! Hoe gaat het met de rest?
Gefeliciteerd. Hier gaat het zijn gangetje. Ik was vrijdag niet echt fit en op een gegeven moment gigantische spierpijn kon niet eens liggen zo zeer deed alles me. Maar een zware ibu genomen en op bed gegaan en de volgende ochtend een gigantische snotneus aan overgehouden maar de pijn is gelukkig weg.
Jeeeeeeeej Yesera!!! Gefeliciteerd!! Wat enorm fijn dat al die moeite die je hebt gedaan dus toch echt loont Oei dat klinkt niet fijn Jilina gelukkig is de pijn nu weg! Gister trouwens een heel gesprek gehad over dat ik 'uit balans' ben. Zelf dacht ik dat ik verveeld/droevig was, maar blijkbaar ben ik nog steeds te streng voor mezelf. Herkennen jullie dat? Dat je jezelf doelen stelt en graag grenzen verlegd? Vandaag een stapje terug gedaan en ik moet zeggen dat ik nog steeds erg moe ben, maar toch een tevreden gevoel heb omdat het blijkbaar 'mag' over hoe ik m'n dag heb ingedeeld.
Dankjulliewel! Ben idd blij dat al die energie die ik erin heb gestopt ook beloont wordt. Ohhh dat uit balans herken ik enorm! Ik heb van 2009-2011 een hele slechte periode gehad. Ik deed daar voor veeeeel te veel. Ik deed een cursus van oktober 2007 t/m maart 2008. Terwijl ik in januari 2008 ook startte met een post-HBO opleiding, naast dat ik gewoon nog werkte. Wat dus samen neerkwam op fulltime. Daarnaast is mijn vriend sinds 2007 volledig afgekeurd en in die periode ging het nog heel erg slecht met hem. Dus ook de zorg voor/om hem en het huishouden kwam op mijn schouders.... Wilde heeeeeel graag alles tegelijk en overal voor zorgen en die opleiding was zo leuk! Doelen en grenzen . Toen ik in april 2009 klaar was met de opleiding, was ik helemaal op! Mijn balans belasting/belastbaarheid was ver te zoeken. Ik heb toen van mijn fysiotherapeut in februari 2010 een training mindfullness gehad en dat heeft me enorm geholpen. Echt leren luisteren naar jezelf. Toen moest ik wel toegeven dat ik gewoon echt te veel deed en met 50% werken, een scootmobiel en hulp in het huishouden heb ik die balans weten te herstellen. Sinds mei 2011 gaat het weer goed. Toen ben ik ook 50% afgekeurd, dus dat was ook een opluchting. En ik merk tot op heden dat dat de beste balans voor mij is, zeker na de ervaring van de afgelopen 3 weken. Meer doen is gewoon te veel. Dus misschien is een cursus mindfullness ook wel wat voor jou? Ik heb daar zelfs bij mijn bevalling wat aan gehad, want je leert ook concentreren op je ademhaling. Tijdens een bevalling natuurlijk heeeeel moeilijk, maar elke keer als de pijn me te veel werd en mijn concentratie weg was, dan wist ik me hierdoor wel heel snel te herpakken (even alle spanning eruit gooien door een flinke gil en daarna herpakken, is wel vergelijkbaar met mindfullness, waarbij je leert te ontspannen door eerst helemaal aan te spannen en daarna volledig los te laten). En mindfullness wordt overal wel gegeven, dus misschien ook wel in jouw omgeving, dan werk je toch aan je balans, maar hoeft het niet al je energie te kosten.
Heel herkenbaar. Heb het zelf ook altijd ik wil perse dit en dat gedaan hebben. Maar weet nu ook dat het niet belangrijk is en dat als het nodig is ik een stapje terug kan doen. Ik had het begin van dit jaar dit heel erg met het werken, dat had dan niet met mijn "ziekte" te maken maar met iets anders waardoor ik twee maanden niet heb kunnen werken en moest het weer langzaam aan opbouwen, maar gaf mezelf dus iedere keer een doel ik wil vandaag perse twee uren blijven of ik wil dit gedaan hebben voordat ik weg ga enz. Maar heb het mezelf wel afgeleerd om grenzen op te zoeken ik doe wat ik doen kan en niet meer. Ik heb alleen maar mezelf er mee te pakken en een andere roest het geen reet. Beetje raar gezegd misschien maar degene die mij liefhebben hebben begrip en de rest kan het niets schelen. Vroeger was het niet zo en zocht ik altijd de grens op (zowel bewust als onbewust) maar sinds ik mijn vriend heb leren kennen heeft hij mij daar een hele andere kijk opgegeven. Ik kon het vroeger ook niet, aan mezelf denken zeg maar. Ik moest en stond altijd klaar voor een ander. En hij heeft gezegd dat ik goed naar mezelf moet luisteren en me lichaam niet de vernieling nog meer in moet helpen. Hij heeft gewoon een ander kijk op mijn leven gegeven. Ik hoop dat jullie het een beetje snappen wat ik bedoel en anders vragen jullie maar als het niet helemaal duidelijk is.
De pijn was wel te vergelijken met fibromyalgie maar ik denk dat ik een beetje grieperig was. Want mijn vriend had er van woensdag last van dus hij zei al dat ik het stokje van hem over heb genomen. Gelukkig is de pijn een stuk minder alleen nog die vervelende snotneus.
Beetje van beide dus . Is fibromyalgie ook een indicatie voor de griepprik? EDS niet, maar op mijn werk krijgen we hem standaard aangeboden en is het ivm werken met patiënten wel wenselijk dat je hem neemt. Heb alleen wel veel collega's gehoord die wel wat last hebben gehad van de prik. Niet helemaal lekker, beetje grieperig en verkouden gevoel. Zelf heb ik gelukkig nergens last van gehad.
Ik word nooit opgeroepen voor de griepprik maar bij ons op het werk wordt hij gratis gegeven bij voldoende animo en dat is al twee jaar niet zo. En het lullige is dat mijn werkgever hem zelf ook niet neemt terwijl hij door zijn ziekte wel wordt opgeroepen en het dan dus wel van ons verwacht. Er is toen ook heel lullig gezegd van dan heb je een reden om thuis te blijven als je de griepprik wel hebt gehad en je krijgt de griep want dan lieg je niet. En ook heel stom je kan niet ziek worden nu want je hebt de griepspuit gehad maar zelfs dat is flauwe kul want er kan altijd een antigif niet in zitten waar je dus wel ziek van wordt.
De griepprik kan ik krijgen als ik zou willen, maar ik zal hem zelf niet snel nemen. Vorig jaar veel mensen in mijn omgeving gehad met en de prik, en een mega griep, ik had zelf ook de griep maar die was niet anders als de griep van mensen met prik, maar volgens mij kan je als chronisch zieke en je denkt hem te kunnen krijgen altijd de huisarts bellen, die kan er dan naar kijken of het zinvol is.
Hier een twijfelaar over de griepprik, vorig jaar griep en Mexicaanse griep gehad. Alleen in augustus van dit jaar niet ziek geweest. Als ik dit jaar weer zo ziek wordt, dan ga ik er volgend jaar denk ik wel voor. @ Jilina 'fijn' dat je herkend, maar nog fijner om te lezen dat je er mee om hebt weten te gaan. Ik probeer mezelf nu elke dag niet schuldig te voelen en te accepteren dat het hoort bij EDS hebben, zwanger zijn en 2 kleine kindjes hebben. Over n tijdje heb ik vast wel wat meer energie en voor nu probeer ik maar rustig aan te doen.
Hallo Mag ik ook met jullie meekletsen? Ik heb ook fibromyalgie. Ik weet het nu sinds een jaar maar heb het al zeker van kinds af aan. Het was niet leuk om de diagnose te krijgen maar ben nu wel erg blij om te weten wat er aan de hand is en dat het niet zoals elke dokter elke keer weer zei, het zit tussen je oren. :x Ik herken heel veel van jullie verhalen, ook het geen zin meer hebben om naar de dokter te gaan omdat je voor je gevoel toch niet serieus genomen word. Ik zelf ben 37, getrouwd en we hebben een heerlijke dochter van nu 2.8 jaar. In augustus een MA gehad en weet nu nog niet zeker of we nog een keer voor een tweede willen gaan. We gaan eerst ons huis te koop zetten en daarna nog even er goed over nadenken.
Welkom en klets gezellig mee. Ik heb ook fibromyalgie en heb sinds 2006 de diagnose gekregen maar loop al veel langer met pijn. Heb je het al een plekje kunnen gegeven? Succes met de verkoop van je huis hoop dat het jullie beter zou vergaan dan bij ons. Wij hebben het nu een jaar weer uit de verkoop. En aangezien je leeftijd en je fibromyalgie verhaal zou ik er inderdaad nog eens goed over nadenken om voor een tweede te gaan. Is geen aanval hoor. Bedoel het meer uit zorgelijke oogpunt. Sterkte.
@Brigit: welkom! Vervelende diagnose, maar zo herkenbaar dat het ontzettend fijn is om gewoon te weten wat je hebt en dat er dus echt wat aan de hand is. @jilina: hoe gaat het nu, ben je alweer wat opgeknapt? @dobbel: zag je andere topic . Hoe gaat het nu met je? @frummelk: heb je al even niet gezien, hoe gaat het met je? @NiekeKris: hoe gaat het? Geeft de time-out in diagnose zoeken je een beetje rust? @Lucindalice: geeft het bij jou ook al wat rust dat de revalidatie waarschijnlijk voorlopig stilgezet gaat worden? Met mij gaat het goed. Nog wel erg moe, dus merk dat ik weer een beetje uit balans ben door de afgelopen weken die zo druk/anders waren door de cursus. Dus lekker proberen zo veel mogelijk te relaxen en dutjes te doen zodra ik thuis ben van werk. Verder heb ik het helemaal gehad met mijn schoonmoeder, maar dat is een ander chronisch probleem
Hier gaat het zijn gangetje. Moe en heel erg verkouden mijn hoofd is zo verstopt. Als ik snuit komt er geen einde aan en heb het idee dat ik mijn hersenen er uit snuit wat eigenlijk niet kan want die zijn echt heel ver weg te zoeken bij mij En dat andere chronisch probleem hebben we allemaal wel eens last van denk ik. Al moet ik zeggen dat het bij mij best mee valt. Neem idd je rust ga liggen wanneer het kan, luister goed naar je lichaam.
Welkom Brigit! @ Yesera, het geeft me zeker rust! Ik kan niet wachten totdat het gestopt is O vervelend, jij ook wat uit balans , rust goed uit! Succes met je schoonmoeder.... @ Jilina, beterschap met je verkoudheid! Ik gebruik sinds n aantal maanden n rhinohorn en spoel elke dag m'n neus om dit soort dingen tegen te gaan, tot nu toe werkt het aardig, wellicht n tip? Vanochtend was even druk. Psz en de weekboodschappen gedaan samen met m'n moeder en dochter. De frisse lucht heeft me wel goed gedaan. Verder erg veel aan het rusten, ik vind het moeilijk, maar het helpt wel. M'n rug is wel niet echt lekker, zie er dus tegenop om auto te rijden. Morgen eigenlijk n lange trip in de planning, maar wellicht maar eens wijs zijn en afzeggen.....
@jilina: haha, ja dat gevoel dat je je hersenen er nog eens uitsnuit is een bekende. Erg vervelend! Maar dat ze ver te zoeken zijn zal wel meevallen . Zit niks anders op dan zoeken naar de beste middelen om het te verlichten en verder uitzitten @Lucindalice: wat fijn dat het je zo'n positief gevoel geeft! Gewoon toegeven aan de rust die je nodig hebt en er lekker van genieten. En inderdaad soms toegeven dat sommige activiteiten nu even te veel zijn niet leuk, maar wel het beste voor je lichaam. Nou hier is de bom gebarsten . Heb allerlei lelijke opmerkingen van mijn schoonmoeder naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Mijn vriend is er letterlijk misselijk van (staat volledig achter mij hoor!) en ook ik ben er erg naar van. Het contact is verbroken. Helaas is er wel een mogelijkheid dat het nog een staartje krijgt, een heel vervelend staartje. Dus ben nu aan het uitzoeken (o.a. met rechtsbijstand) hoe we dat kunnen voorkomen of op z'n minst de schade kunnen beperken. Is dus niet hoe je je weekend wilt beginnen :x:x:x. Ga proberen het van me af te zetten en er een fijn weekend van te maken met mijn mannen.