Bleh.... Kan goed janken. Vanaf morgen weer aan het werk. Ik vind het maar helemaal niets om de zorg nu over te dragen. Helaas moet ik gewoon weer aan de slag voor 32 uur waardoor ik alleen op za/zo/ma een hele dag bij hem kan zijn. Ik heb ook echt het gevoel dat NIEMAND zo goed voor hem kan zorgen dan ik. Onzin natuurlijk weet ik ook wel maar onbewust denk ik het wel Nu gaat hij gelukkig 2x per week naar mijn moeder en die vindt ie toch ook wel leuk hihihi. En 1x in de week is papa thuis dus dat is ook wel fijn maar hij moet alsnog 1x in de week naar een gastouder en dat vind ik dus helemaal niets. Ik denk ook al de hele tijd van dat hij wakker wordt en dan kan hij zijn mama nergens vinden vind het zo sneu dan voor hem. Ach en misschien stel ik me aan en vindt hij het straks allemaal prachtig. Fijn hoor die moedergevoelens Zijn er nog meer lotgenoten waarbij de kleintjes snel weer naar de oppas gaan? Of mama's die mij kunnen vertellen dat het allemaal wel goed komt Groetjes Jessica
Komt inderdaad wel weer goed hoor? Ik had na 4,5 maand verlof ook helemaal geen zin om te werken (en ik heb echt wel een leuke baan) en wilde mijn dochter ook bij niemand achterlaten. Ging mijn dochter maar naar oma, nee die van mij gaat 3 dagen naar het KDV. Maar na 2 weken vond ik het eigenlijk toch wel weer fijn om aan het werk te zijn. Even wat andere gesprekken dan met mijn dochtertje kletsen Moet wel zeggen dat ze de laatste 2 keer bij het KDV moest huilen toen ik wegging en dan vind ik het toch wel weer moeilijk eigenlijk. Maar ja het is niet anders, als ik de loterij win dan ga ik wel thuis blijven
Mijn dochter gaat sinds ze 3,5 maand oud is 3 dagen per week naar de onthaalmoeder. Ik heb er eigenlijk nooit problemen mee gehad. Mijn onthaalmoeder is geweldig, ze vertelt zelf voortdurend hoe geweldig ze mijn dochter vindt. Superleuk om te horen. En mijn dochter heeft het er ook erg naar haar zin: ze is nu 13 maand en staat 's morgens klaar met haar tasje aan de deur om te vertrekken. En ik ben ook blij dat ik weer wat meer onder de mensen kom. Echt, het komt goed!
Sinds ik kinderen heb vind ik mijn werk echt een verplichting. Terwijl ik vroeger met veel plezier ging. Ik werk maar 2 of 3 nachten in de week in de zorg........maar ik wil gewoon bij mijn kids zijn. Ik kan er maar niet aan wennen en ik werk alweer meer dan een jaar na min verlof.
Ooooh kan het me helemaal voorstellen. Tijdens mijn zwangerschap heb ik steeds heel stoer geroepen dat ik gek zou worden van elke dag thuis zijn. Nu is ons kleine prinsesje er en komen de tranen al bij het idee dat ik straks weer aan het werk moet. Gelukkig mag ik nu nog een maand thuisblijven, maar straks moet ik haar toch 3 dagen per week missen. Sterkte morgen, komt vast goed!
Jessica ik doe met je mee om zielig te zijn. Ik moet ook zo weer voor de 1e x aan de bak. Je beschrijft ook precies hoe ik me voel, heb er totaal geen zin in, ik weet het beste wat er bij elk huiltje met hem is en hoe hij alles het leukst vind. Hij gaat 2 dagen naar de oma's dus het valt mee de tijd die ik hem moet missen, maar damnn wat doet het zeer om hem voor de 1e achter te moeten laten. Gisteren al de hele dag met hem geknuffeld. Dus dat was wel even lekker zo samen. Succes op je 1e dag zonder kindje, en wat zal je een heerlijke glimlach krijgen van je kleintje als je uit je werk komt. Daar hou ik me aan vast
nou ik heb nu 2 dagen achter de rug gisteren bij oma en vandaag bij de gast ouder en ze zijn beide meteen verliefd op hem geworden hahaha Hij heeft het echter super gedaan bij oma helemaal maar dat dacht ik al wel ik was het bangste voor het gastgezin maar dat is ook echt goed gegaan! Gelukkig maar ben ik er toch meer gerust op en morgen voor het eerst papadag @eli Hoe is het gegaan?
Top dat het zo goed is gegaan en leuk ook dat ze helemaal verliefd zijn op je mannetje Hier ging het de 1e dag eigenlijk wel lekker. Kleine bij oma en heeft het goed gedaan. Alleen vandaag was zo sneu. Gisteren had hij zijn 2e prikjes en daar is hij vandaag echt ziek en huilerig van geweest en hij was de hele dag bij mijn moeder. Dus volgende x als hij er zo van is blijf ik lekker bij hem zodat hij de hele dag mama liefde kan krijgen en zoeken ze het maar lekker uit op mijn.werk.
Volgens mij zijn het meer de mama's die er moeite mee hebben dan de baby's Ik ben nu weer 5 weken aan het werk, maar ik vind het nog steeds maar niks. Zo gauw ik op mijn werk ben gaat het wel weer (is gewoon zoals vanouds) maar ik realiseer mij constant dat mijn werk zo niet belangrijk is en dat ik bij haar zijn zo veel belangrijker vind. Maar het hoort erbij en kan in ons geval ook niet anders, dus doorbijten
Dit heb ik dus ook. Mijn werk vind ik zo niet interessant meer. Het is dat ik moet doen wat ik moet doen en op het werk gaat het ook gewoon als vanouds. Maar het boeit me gewoon allemaal niet meer. Zodra ik klaar ben doe ik zsm boodschappen en ga ik heel gauw naar huis om bij mijn kleine vriendje te zijn. Gelukkig werk ik maar 2 dagen en soms 3 in de week maar toch
Och, wat naar dat je er zo tegenop kijkt. Ik wilde destijds ook ECHT niet (werk inmiddels al weer 9 maanden...). Ik werk 28 uur. Het went wel, kan ik je zeggen. Toch zou ik er voor tekenen om lekker bij mijn meisje te zijn. Helaas gaat dat niet.
Bij mijn dochter had ik dat ook. Inderdaad wat er al gezegd is; het is zo niet belangrijk meer. Ik zou zo veel liever fulltime mama zijn, maar dat gaat niet. Aan de andere kant weet ik ook dat het weer goed komt. Het was bij mijn dochter en mij uiteindelijk heel goed om haar af en toe ook uit handen te geven en zelf te werken al blijf ik altijd uitkijken naar mijn vakanties. Nu 'moet' ik over 6 wk weer. Ik heb nog 6 wk, waar maak ik me druk om? Maar ik heb het nu alweer. Ik troost me met het feit dat ik straks dankzij gedeeltelijk ouderschapsverlof ik maar 12 uur per week werk tot hij 1 jaar is. Bij onze dochter moest ik ook weer 32 uur. Mijn man was thuis komen te zitten en ik moest dus letterlijk weer volle bak aan de slag. Poeh wat heb ik daar toen moeite mee gehad. Deze keer was het mijn beurt! Genieten was het hoofdmotto.
Ik zelf heb wat afgejankt toen ik moest gaan werken, zat dus jankend bij het kinderdag verblijf!!! En wat zeiden ze? : Meid je bent echt niet de enige, heel veel moeders huilen als ze hun kindje weg moeten brengen. Dat gaf me wel moed. Ik had het gevoel dat mijn wereld grijs werd. En? HET IS GOED GEKOMEN!! Echt, toen ik eenmaal eraan gewent was zag ik ook dat mijn kind het bij anderen ook leuk kan hebben. Maar.... mocht je toch geen lekker gevoel hebben bij gastouder of wat dan ook, volg je gevoel en zoek een oplossing... Sterkte volgens mij ben je al begonnen met werken he?
Ah Jes, ik zie dat je de sprong in het koude water al hebt gehad, gelukkig, ik hoop zo dat jullie kleine het super naar haar zin krijgt bij alle oppassers, zodat jij mee kan genieten, en natuurlijk genieten van al de lof die anderen over jullie kindje hebben...
Nou, ik wil ook niet!!!!! Ik moet woensdag weer beginnen (1 januari) een late dienst... Pfffff en zoals je ziet (de tijd!) kan ik er gewoon niet van slapen... VERSCHRIKKELIJK... ik zie er zooooo tegen op! Heb tijdens mijn zwangerschap zoveel gezeik gehad op mijn werk, ben echt meerdere malen ontzettend gekwetst, en nu moet ik dus weer terug... BAH! En dit is niet de eerste nacht dat ik wakker lig... En dan gaat het me eigenlijk nog niet eens om mijn dochtertje die ik moet 'achter laten', want dat zit wel goed. Mijn moeder gaat oppassen en haar vertrouw ik volledig. Kijk, leuk is anders, maar ik weet dat ze in goede handen is, dus daar maak ik me eigenlijk nog niet eens zo druk om. Tuurlijk zal het wennen zijn om nu niet heel de dag bij haar te zijn... Maar het gaat mij echt om het werk zelf... Ik heb er zo geen zin in! Het liefst blijf ik gewoon thuis, maar dat kan financieel helaas niet dus ik moet er toch echt aan geloven. Ik heb ook al zitten denken om te solliciteren, maar dat durf ik dan weer niet zo goed Puur omdat ik nu een vaste aanstelling heb, en dat toch ook niet zo gauw durf en wil opgeven. Tegenwoordig moet je blij zijn dat je werk hebt natuurlijk.. Dus ik ga volgende week met vreselijke tegenzin naar mijn werk, maja ik heb geen andere keus... Misschien valt het mee...... Of niet.....
Ach gossie!! Ik snap het wel hoor! Ik zat dan wel werkloos thuis en ben sinds een maand weer aan het werk. Maar vond het nog steeds lastig om haar over te dragen aan opa en oma of zelfs aan mijn man. Heb al die maanden voor haar gezorgd en dan is het lastig de boel uit handen te geven. Maar het is wel goed om er eventjes tussenuit te zijn en het went echt wel hoor. En die kleine vindt het een feestje bij d'r opa en oma. Maar inderdaad, ik zou ook het liefst thuis zitten,maar er moet ook geld binnenkomen he...
Oh verschrikkelijk he! Bij mijn eerste vond ik het ook echt drama om weer aan het werk te moeten. Maar had het ook totaal niet meer naar mijn zin daar. Ondertussen werk ik ergens anders, en na volgende week moet ik weer aan het werk. Ik zie er nu minder tegenop, maar vind mijn werk nu ook leuk, dat scheelt. Maar als ik thuis kon blijven deed ik dat veel liever!
Meiden kan jullie zo goed begrijpen, ik moet met 1 week ook weer werken en ik zie er zo verschrikkelijk tegenop, heb gewoon nachtmerries ervan. Ik wilde zo graag dat mijn man genoeg verdiende zodat ik lekker in huis kon blijven. En voor mijn bevalling zei ik altijd: ik snap die vrouwen niet wie thuis blijven,ik moet er niet aan denken haha en nu wil ik niets liever Allemaal veel succes!!