Meiden nu is het zeker, ik ben zwanger Volgens de clearbleu 2-3 weken dat is dus 4-5 weken bij de huisarts
Derde, en dan volgende week eindelijk klaar. Je zult de dagen wel aftellen. Succes nog ff Droppie, succes bij de vk vanmiddag! Angelique, ik had je test gezien Super joh!!! Ik ken het verhaal van weinig energie. Volgens mij gewoon de winterdip Ik heb gister ook heerlijk de hele middag op de bank een boek gelezen. Boekje erbij Hoe fijn!
Jaaaa!!!!! Gefeliciteerd Angelique! Super zeg! Voelde je al wat de laatste week? Nu wordt het wel tijd dat we allemaal eens een roze test krijgen zeg! Wij hebben in ieder geval ons best gedaan afgelopen weken, hoop het zo! Maar goed zoals ik al zei heb het idee dat er weinig gebeurt in mijn lichaam, nog geen krampje wat haat ik het wachtbankje ik ben er toch weer te veel mee bezig en had me zo voorgenomen niet te veel aan te denken... Hoe gaat het met de andere die nog niet zwanger zijn? Ben toch wel benieuwd naar hoe jullie je voelen en hoe jullie er nu over denken? Ik begin de moed nl al beetje te verliezen. Als ik nu weer ongi wordt weet ik niet hoe lang ik nog verder kan. Ml begint me nl steeds vaker te wijzen op onze afspraak en het ziet er naar uit dat het hier bij twee gaat blijven. Laat het deze ronde alsjeblieft raak zijn, anders maak ik mezelf echt gek! Droppiedrie sterkte en succes vandaag! Ik hoop ook dat je de vk snel ziet met beter nieuws! Ik moet werken en vanavond gaat het dus weer loos hier, dus misschien horen jullie even niets van me paar dagen....
Jaa angelique!! Nu lekker gaan genieten hoor meis... Derde ik hoop voor je dat het nu wel lekker raak is..als het je gerust stelt..ik had ook niks van klachten!! Begin nu pas wat last te krijgen van mijn borsten!
Oei oei, loop krom van de buikpijn! 't Zal wel weer bandenpijn zijn, daar maak ik me geen zorgen om, maar ik wilde net boodschappen gaan doen... Toch eerst maar even een kruikje dan! Gisteren voor het slapen gaan een muziekdoosje tegen mijn buik gehouden, begínt die kleine toch te schoppen! *traantje van geluk* Geweldig dat hij/zij daar nu op reageert!!!! Schopjes worden ook harder en duidelijker nu! Eerst waren het kriebeltjes en plopjes, nu deelt 'ie af en toe een flinke tik uit!! LilyChiara: Hoe is het met jou meis? Heb jij je kleintje intussen al gevoeld???? Derde, hééééél veel sterkte met alles!!!!
Hier gaat het wel oke. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat ik komende maand zwanger raak van een plakbeeb en eind augustus beval vaan een zoontje. Haha, hoe gek kan je jezelf maken . Ik geef de hoop in ieder geval nog niet op en dat zou jij ook niet moeten doen! Je lichaam kan het (want je hebt er al twee rondlopen) en jullie hebben flink geklust. Het enige wat je verder kan doen is goed voor jezelf zorgen en afwachten... Wie weet ben je nu al 3 weken zwanger!
Pff derde ik kan me er niets bij voorstellen om op de zolder te leven met de kinderen... Maar ja Miss is jullie zolder wel drie keer zo groot als die van ons 😉 Hier begin ik ook de moed te verliezen (klinkt verwend met 4x in 1x zwanger) maar ben bang dat mijn lichaam het niet meer wil/kan! Heb nu van af cyclus dag 15 weer echt bloed verlies, helder bloed! Volgens mij heb ik dus niet eens een cyclus 😢 Mijn borsten zijn nog wel steeds gevoelig en nu ook groter, snap niets meer van mijn lijf! Zou het nog met de mk te maken kunnen hebben? Elsjuh ik kan je geenadvies geven over ovu testjes ik heb ze nooit gebruikt! Ben benieuwd of je je ei spot op de dag dat je het verwachte te hebben!
@ Rozanna, balen van de bandenpijn. Dat kunnen venijnige steken zijn! Maar de trapjes maken een hoop goed. Wat leuk dat ie zo sterk reageert op muziek. Geniet er van!
Arme Lilifee... Ik heb geen idee hoe lang een lichaam nodig heeft om te herstellen na een mk... Na twee weken alweer ongi klinkt inderdaad niet als een normale cyclus. Misschien heeft het wat meer tijd nodig? En anders even langs de vk of ha. Sterkte er mee!
De eerste maand na de mk zat ik op mijn normale cyclus duur van 23 dagen maar daarna ineens na 15 mnd weer! 😢😢 Lief je berichtje! Dank je wel
ik hoop echt zo hard zeker voor jou dat het raak mag zijn, die afspraak vind ik eigenlijk wel beetje hard x
Nou droppie , als jij zwanger raak en in aug bevalt van een zoontje , dan ga ik daar ook voor maar dan een meisje ik heb mij best gedaaan XD En derde , je bent niet de enigste die de hoop verliest , same here..
Ooh derde succes met het laatste gedeelte! Meid ik vind het knap hoe je je er doorheen slaat! Hier vanmorgen bij het ontbijt mijn kies gebroken! om te beginnen ben ik al panisch voor de tandarts, ten tweede gister was deze dappere dodo al bij de tandarts voor een gaatje en ten derde......aaaauuuw! Om 10u kon ik eindelijk terecht. Wat een paniek zeg! Nu weermet hoofdpijn thuis Verder merk ik dat ik in ene zo ongeduldig ben! In mijn ogen ben ik morgen niet al 13 weken maar nog maar 13 weken. Pas over 3,5 halve week weer een echo duuuuurt lang! En ik heb me toch de behoefte om de babykamer te gaan doen! ML heeft er nog weinig gevoel bij en snapt mijn drift niet helemaal maar ik wil nu al een badje uitzoeken en de kamer.....oh oh oh....wat een ongeduld herkenbaar? Weet even niet wat ik met mezelf moet
Hoi meiden, Ik ben al schandalig lang niet hier geweest. Had ook even tijd voor mezelf nodig. Donderdag 24 oktober kregen we te horen dat er op de echo (toen 10+1 week zwanger) alleen een lege vruchtzak te zien was... Alsof iemand een flinke dreun in je gezicht geeft, vreselijk! De dinsdag erop begon het bloeden. Diezelfde dag ook gesprek gehad met de gynaecoloog. Ik mocht helemaal zelf kiezen wat ik wilde. Ik koos voor curettage omdat ik inmiddels vreselijke verhalen gehoord had over de "opwek"pillen. Helaas kon de curettage op zijn vroegst maandag 4 november. Deze afspraak wel meteen vastgezet en toch de pillen mee naar huis genomen. Deze heb ik uiteindelijk niet ingenomen, ik had er zelf geen goed gevoel bij en daar komt bij dat er dan iemand voor 3 dagen 24 uur per dag bij je moet zijn, dat was voor mij niet te realiseren. Vond ik ook prima. Dus ik heb het afgewacht, ik was erg bang voor wat er zou gaan komen. Dat weekend (1 november) waren mijn ouders 30 jaar getrouwd en was er hele tijd geleden al een weekendje weg gepland naar een bungalow op een uur van huis rijden. Na veel wikken en wegen toch besloten om daar naar toe te gaan. Leuk weekend gehad, tot zondagmiddag (3 november). Ik verloor aan het begin van de middag 2 stolsels, verder had ik nergens last van. Ik vloeide al sinds dinsdag dus vond het ook niet vreemd. Nog een wandeling gemaakt en toen we weer terug waren bij het huisje en gingen eten, voelde ik me al niet heel fit. Ik ben naar de wc gegaan, verloor inmiddels van alles en kreeg lichte weeën. Manlief heeft alles klaar gezet voor vertrek, auto startklaar, hij en Finn startklaar en toen maar wachten. Op een gegeven moment toch maar in de auto gestapt en naar huis geracet. Hele avond zo'n beetje op de wc gezeten, continue verloor ik bij elke kleine beweging grote en minder grote stolsels en natuurlijk bloed. En om de minuut had ik een wee (voor de mensen die al eens bevallen zijn, vergelijkbaar met 6 cm ontsluitingsweeen). Uiteindelijk heeft dit van half 7 tot half 2 s nachts geduurd. Toen werd mijn buik wat rustiger gelukkig. Heb ik kunnen slapen tot 7 uur. Die ochtend moesten wij ons om 9 uur melden in het ziekenhuis en zou ik gecuretteerd worden (toen 11+5 week 'zwanger'). Omdat ik al zolang bezig was geweest en zoveel had verloren had ik er wel goede hoop op dat misschien alles al weg was en we na de echo weer naar huis konden. Helaas, niets was minder waar, zelfs de vruchtzak zat er nog in. Ze kon wel zien dat mijn lichaam druk was geweest maar nog lang niet alles was er uit... Helaas! Wat een domper zeg, zolang bezig geweest, best wel wat pijn gehad en van alles verloren en allemaal voor niets. Ik zou alsnog gecuretteerd worden. Op zich merk je daar verder niets van, gaat onder algehele narcose en na de operatie had ik geen buikpijn meer (logisch, je wordt bij voorbaat al vol gestopt met pijnstillers). Om 16 uur mochten we weer naar huis. Manlief mocht hele dag bij mij zijn dus dat was erg fijn. Dagen erna erg suf, slap en veel buikpijn. Maar vanaf vrijdag voel ik me gelukkig een stuk beter. Ben maandag ook weer begonnen met werken en dat ging prima. Ben erg blij dat het achter de rug is en weet nu dat als ik ooit weer in een zwangerschap verder dan 10 weken ben en het blijkt niet goed, ik meteen weer zou kiezen voor curetteren en er ook op zou staan dat ik daar niet meer een week op hoef te wachten. Ik vond het echt heel erg dat je 7 uur lang weeën hebt, de meeste 'vieze' dingen verliest en het uiteindelijk voor niets doet... Maar goed, het is achter de rug en dat is erg fijn, ik vloei ook vrijwel niet meer dus dan kunnen we het nu echt gaan afsluiten. Beide zijn we ook eigenlijk wel even af van de gedachte dat we nu graag een 2e kindje willen, maar ik realiseer me ook dat dat met een maand (als je echt weer helemaal in je gewone leven zit en je het bijna een beetje bent 'vergeten') weer heel anders kan zijn... Graag zou ik wel mee willen blijven lezen/schrijven op het forum, juist ook daarom. Nog even op de discussie Facebook/zwangerschapspagina ingaand. Persoonlijk vind ik FB fijner omdat je daar kort en snel kan reageren op berichtjes (bijv 'vind ik leuk'), zonder dat je 3 pagina's terug hoeft (zeker op mobiel erg onhandig) om te kijken wat iedereen maar weer schreef, maar ik ben het er mee eens dat iedereen dat dan moet willen en anders moeten we gewoon op ZP blijven... Sorry, heel verhaal geworden, maar is wel erg fijn om even kwijt te kunnen hier
Oh meissie toch wat een verhaal! Wat fijn dat je man zoveel bij je kon zijn in die akelige dagen. En logisch dat je niet gelijk weer gaat proberen. Dat komt vanzelf. Eerst maar even rust pakken! En natuurlijk kan je meeblijven schrijven. Dikke knuff!