Hallo allemaal, Vanaf de 11 weken heb ik regelmatig buikpijn en harde buiken. De buikpijn was inmiddels wat gezakt, de harde buiken helaas niet. Afgelopen nacht gigantisch last gehad, na een bezige dienst gister op het werk. Bijna continue harde buiken, waarbij m'n baarmoeder echt verkrampte. Ontspande ook bijna niet meer. Kruiken hielpen niet, drinken niet, niks eigenlijk. Mijn hele onderbuik is nu gevoelig, soort spierpijn. Vanmorgen bij de verloskundige geweest en moet nu 3 dagen rust nemen. Kijken of dat helpt. Ze denkt dat mijn baarmoeder erg gevoelig is, en heeft me voorzichtig verteld dat dit wel eens ervoor zou kunnen zorgen dat ik al snel mijn werk niet meer kan doen. Zijn er meiden die hier ervaring mee hebben?
Ik had dat vorige zwangerschap. Ook rust opgelegd gekregen vanaf 14 weken. Heeft hele zwangerschap geduurt helaas. Vanaf 18 weken werd het aangescherpt, mocht niet meer fietsen, geen boodschappen doen, niet meer stofzuigen enz en echt zoveel mogelijk op bed liggen. Had vaak echo's om bmm mond te meten maar die bleef goed gelukkig! Ook heel vaak aan ctg gelegen. Uiteindelijk is ze netjes met 38.5 geboren
Ik had het bij m'n vorige zwangerschap, toen ik 23 weken zwanger was werd ik opgenomen in het ziekenhuis met vroege weeen (was te zien op de ctg, ik voelde het niet echt), cervix was 2 cm, ik heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen, en daarna nog ruim 2 weken thuis. (Zelf denk ik dat het kwam door een onwijs drukke periode op mijn werk) Het is gelukkig goed gegaan met rustig aan doen! Mijn dochter is geboren met 40+3 Dus rustig aan doen!
Hallo, Ik heb het bij mijn vorige zwangerschap gehad. Gestopt met werken met 25 weken en met 28 weken opgenomen met continue pijnlijke harde buiken en beginnende ontsluiting Vrij snel weer ontslagen uit zh. Maar mocht niets doen. Uiteindelijk met 39.5 ingeleid. bij mij noemde de gyneacoloog prikkelbare baarmoeder nu zwanger van onze 2de, ben benieuwd hoe deze zwangerschap gaat valt tot nu toe nog mee! Succes met je zwangerschap
Bedankt voor jullie reacties. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben! Voel me af en toe een enorme miep! Begonnen bij jullie de klachten ook al heel vroeg, of pas later? Zolang ik me rustig hou lijkt het wel iets beter te gaan nu, maar net toch even mijn paardje gedag gezegd ( alleen even heen gereden en een knuffel gegeven, oke en ook even staan janken uit frustratie...) en dan komt het weer op. Dus blijf de rest van de dag op de bank. @jp87: Dat noemde mijn vk ook, overgevoelige bm.
Hier hetzelfde verhaal helaas. Ik zit ook al zeker een paar weken thuis vanwege pijnlijke harde buiken. Heel vervelend is het wel, want veel dingen die ik wil doen worden teveel en krijg dan gelijk reactie in mijn buik. Ik heb geen zittend beroep waardoor het ook niet makkelijk is 'ander werk' op te pakken. Waar het hier precies door komt weet ze niet, wel heb ik tot nu toe een placenta preavia wat ook de harde buiken kan veroorzaken. En sinds het begin van de zwangerschap af en aan bloedverlies...dit is gelukkig nu voor een kleine 2 weken gestopt.
@deesdees: dat klinkt nog heftiger! Wat naar! Hier gelukkig geen placenta als oorzaak, die ligt bij mij op de voorwand. Wat voor werk doe je als ik vragen mag? Ik ben verpleegkundige op een intensive care, ook druk en altijd bezig dus. Die reacties heb ik inderdaad ook. Heb ook een eigen paard en kan vanaf week 11 niet meer rijden hierdoor. Maar ook bij bukken of opstaan heb ik het vaak. Alles waarbij er druk op komt lijkt wel.
Ik werk in de wijkverpleging, dus ook eigenlijk altijd bezig en onderweg. Voor een paar weken terug heb ik mij 's ochtends toen ik mijn ronde liep ook op moeten bellen dat het niet meer vol te houden is. Bukken of mensen een klein gilletje geven ging niet lekker, laat staan bij iemand een steunkous aandoen. Daarom in overleg met de vk besloten het werken in de wijk stop te leggen. Om de 2 a 3 weken heb ik dan ook een controle echo bij de vk om te kijken of alles goed gaat. Ook ivm de voorliggende placenta.
Ook in de verpleging dus! Balen dat je al zo'n tijd niet kan werken... Fijn dat je zo goed in de gaten wordt gehouden. Sterkte!
Hier net zo maar ik heb denk ik harde buiken door de constante bekkenpijn en toch steeds over mijn grens heen gaan. Ik werk nu al 2 weken niet, dat geeft rust maar mijn bekken lijken er niet op vooruit te gaan.
Hier ook. Alleen ik hoor van iedereen dat het erbij hoort en de verloskundige zegt er ook niks van. Ondertussen 33 weken zwanger en vind het wel lastig hoor, voel me zo'n aansteller... Heb er ook wel wat traantjes om gelaten, je wilt toch dat het goed gaat met die kleine daarbinnen en je maakt je al zo snel zorgen als je zwanger bent.
@channie: oei die combi lijkt me ook niet fijn... Gelukkig heb ik geen last van m'n bekken. Raar dat die baarmoeders zo heftig kunnen reageren he?! @leanna: volgens mij is het met 33 weken wel vrij normaal... Als voorbereiding op de bevalling. Niet stressen, her hoort erbij!
Hier helaas deels hetzelfde. Ik ben ook verpleegkundige. Wel op een kinderafdeling, maar het blijft erg actief werk. Ik werk nu 50%. Hoop echt dat ik dat nog even volhoud. In de loop van de dag wordt mijn buik zwaar en trekkerig en kan ik geen prettige houding meer vinden. Volgens de vk een voorloper van harde buiken. Ik heb een bloeding gehad in mijn baarmoeder die langzaam wegtrekt. Denk dat mijn bm daardoor snel geprikkeld is. Mijn werkgever is gelukkig heel begripvol! Die van jou ook?
Wat toevallig sempje! Ja de verpleging is hoe dan ook zwaar volgens mij, welke afdeling ook. Ik heb nog geen problemen met mijn werkgever, hopelijk blijft dat zo! Maandag even bellen hoe het gaat en overleggen hoe nu verder. Denk namelijk niet dat ik weer vol aan de slag kan als het weer tot rust is gekomen. Dan is het wachten op de volgende keer...
Ja, nu stress ik er minder om omdat ik 33 weken ben en het erbij hoort. Alleen ik heb het ook al een paar maanden. En inderdaad veel te veel per uur...Gaat tot nu goed hier gelukkig .
Wat naar dat je het al zo lang hebt! Nog even doorbijten, je bent er bijna! Hier is het wat rustiger. Onderbuik is nog wel super gevoelig, dus alles wat ik doe doet zeer. Maar het verkrampen lijkt opgehouden. Gelukkig!
Ik ben vanaf 31 weken thuis met regelmatige pijnlijke harde buiken. Om de 2-3 minuten waren ze er volgens de CTG. Maar bij mij zorgde het niet voor ontsluiting, toen niet in ieder geval maar het ziekenhuis vond het verstandig om te stoppen met werken. Het begon bij mij met 29 weken ongeveer, maar vanaf 31 dus pas pijnlijk waardoor ik toen pas aan de bel had getrokken. Met rust is het wel wat afgezakt en geen regelmatige harde buiken meer, maar sinds 2 dagen is het weer helemaal terug en ze zijn ook pijnlijker als eerst... we zien het wel... maak me er nu niet meer zo druk om mocht het een bevalling in gang zetten. Het is nog wel vroeg maar geen ramp meer voor de baby mocht hij geboren worden. Iedere dag dat hij langer zit is weer mooi meegenomen en wie weet moet ik straks zelfs nog wel ingeleid worden met 41 weken
Hier even een update. Ik heb het advies van de vk gekregen om voorlopig halve dagen te gaan werken, en als dat goed gaat evt weer op te bouwen. Morgen voor het eerst weer beginnen, en zie er tegenop. Vannacht weer harde buiken gehad. Een voordeel is wel dat ik de kleine al regelmatig voel, dat stelt me wel gerust!
Hoi Madelein, hoe is het werken gegaan? Ik kan mij voorstellen dat zelfs halve dagen wel pittig zijn op een ic, of valt dat wel mee? Voor mij zijn halve dagen wel te doen, het scheelt wel dat je op mijn afdeling nauwelijks basiszorg hebt.