ik heb sinds twee dagen continue harde buiken.een zeer onaangenaam gevoel dat bij mij samengaat met een erg hoge hartslag en ik voel me zo "opgejaagd".ik slaap ook al twee nachten niet omdat ik me zo ongemakkelijk voel.morgenvroeg moet ik langs de ha gaan met een urinestaal.ik voel niets wat op een blaasontsteking kan duiden maar voor de zekerheid laat ik het even nakijken.ik vind het heel naar dat ik ons meisje amper voel bewegen door die harde buiken,dat beangstigt me. ervaren jullie dat ook zo?
In een ander topic heb ik het ook aleens geschreven... Maar 10 jaar geleden zeiden ze over harde buiken: "Oh je lichaam is al goed aan het voorbereiden met al die harde buiken!" Toen besefte ik rond week 16 dat het harde buiken waren, deze zwangerschap heb ik het sinds week 12. En sinds week 14 zeer regelmatig. Voornamelijk 's nachts. (Heb dan ook wallen tot m'n knieen en ben bleker dan sneeuw haha) M'n zoon is des tijds met 42 weken geboren, 9 pond schoon aan de haak. Niets aan het handje dus. Gewoon een gevoelige baarmoeder. Bij mij maakt rust houden iig geen verschil. Dit keer wel een Placenta en Vasa Preavia, dus er is wel 'iets' aan het handje Maar die harde buiken horen er bij sommige nou eenmaal bij, hoe vervelend het ook is. (Het slaapgebrek is wel killing i.c.m. Werk, studie & gezin... Poe he...)
Mwa ging aardig. Ben wel alleen een ochtend geweest. Blijf wel een gevoelige buik houden. Heb eigenlijk continue buikpijn. Maar op zich was het vanochtend wel te doen. Af en toe even zitten tussendoor helpt ook. Ben benieuwd of ik vannacht nog een reactie krijg. Net weer voor extra controle geweest, ukkie doet het perfect. Baarmoeder ligt al bij mijn navel, dus groeit extreem goed! Hartje ook krachtig. Wat mij betreft wil de vk echt dat ik halve dagen werk. En dus niet een halve dag in de zorg, en dan vanaf 12.00 een halve dag administratie ( dat is wat mijn werk voorstelde). Dus heb een brief meegekregen met haar advies erin, en ik heb net een mail gestuurd naar de bedrijfsarts of hij zsm contact met op wil nemen. Ik ga dus ook de ziektewet in gok ik. Ik merk dat het allemaal even een beetje teveel wordt, ook in mijn hoofd. Ben de hele week heel rustig geweest en ging prima, maar toen de vk net me even indringend aankeek en vroeg hoe ik me nou eigenlijk hieronder voelde moest ik heel veel moeite doen om niet in tranen uit te barsten. Hormonen....
@ jolien: tja mijn vk zegt toch iets anders... En het wordt bij mij duidelijk minder met rust. Maar inderdaad die nachten zijn slopend... Hier ook aardig bleek inmiddels... Als jij een placenta previa hebt moet je dan sowieso geen rust houden?! @mol: Ja ik ervaar het ook zo, behalve je hoge hartslag. Kan het zijn dat dat door stress of angst komt? Dat het je bang maakt dat je een harde buik hebt, en daardoor een hoge hartslag krijgt? Ik voel ons ukkie nu elke dag, maar als ik zo'n harde buiken aanval heb gehad voel ik het ook niet inderdaad. Volgens mij komt dat doordat je baarmoeder dan te hard is, daardoor komen de bewegingen minder door. Sterkte!
Ik ben met 17/18 weken minder gaan werken. Ik had al een hele tijd erg veel buikpijn en harde buiken. Toen ik minder ben gaan werken ging het langzaam aan beter. Heb een staand beroep dus ben benieuwd hoe lang ik het nog volhoud want het begint weer terug te komen (ben nu 23 weken)
Hoi Madelein, nee dat zou ik ook niet willen, half in de zorg en half in de administratie. Gelukkig heb ik de teamleidster en bedrijfsarts achter mij, om het op deze manier te doen was het voorstel van mijn teamleidster. Goed op blijven letten dat je niet over je grenzen gaat
Dat is wel heel fijn dat je je leidinggevende achter je hebt staan! Ze doen bij ons altijd vrij moeilijk... Zie ook een beetje tegen morgen op. Maar ja het is niet anders! Beter zo nog even doorgaan en aan het werk blijven dan me nu al 100% ziek moeten melden. Dat is het enige alternatief namelijk...
Ja, het is zelfs een Vasa Preavia... En in principe wel rustiger aandoen, maar vooral naar je eigen lijf/gevoel luisteren. Ik maak me niet druk om die harde buiken. Vind het wel heel vervelend! Maar dat is vooral omdat er tegenwoordig nogal moeilijk over gedaan wordt in vergelijking met 10 jaar geleden. Ik sta er dus een beetje nuchter in... Want tja... Niet alleen na spanning of stress (of in mijn geval juist als ik zit of lig!) Kan je harde buiken krijgen, maar ook juist van de fijne dingen zoals na sex/orgasme Probeer je dus vooral niet gek te laten maken door dat rot gevoel van een harde buik! Het is je 'baarmoeder maar' , Je kindje is (als het goed is) gezond en happy!
Ik maak me er ook niet druk om in de zin van dat ik bang ben dat het met het kindje niet goed gaat. Die voel ik vaak genoeg gelukkig. Maar na 3 jaar wachten, en 2 miskramen vorig jaar, ben ik de laatste die een dergelijk advies van de vk in de wind slaat...
Nee dat moet je ook zeker niet doen!! En is ook zeker niet de intentie van mijn reactie! Heb alleen het idee dat vrouwen tegenwoordig al snel 'het vertrouwen' in hun kunnen/lijf verliezen door alle spook verhalen omtrent harde buiken. En die angel probeer ik er een beetje uit te halen. Maar luister altijd naar je eigen gevoel!
Oh oke hihi! Nee dat snap ik idd wel. Er moet ook niet te spastisch over gedaan worden. Is ook dat het zo vroeg al is, en niet meer ontspant tijdens die aanvallen en pijn doet, anders had ik gewoon nog alles mogen blijven doen. Ik had vorige week ook flinke rugpijn, en die is nu met rust ook weg. Dus al met al duidelijke tekenen dat ik rustiger aan moet doen. Bedankt voor je berichtje!
Hier zegt de VK ook dat het erbij hoort. Ik geloof het ook wel, want ik ben nooit extreem druk geweest tijdens de zwangerschap. Wel wat "stress" door een verhuizing en alles wat erna kwam kijken. Ik ben wel een piekeraar geef ik eerlijk toe. Denk dat de ene baarmoeder gewoon gevoeliger is dan de ander, dus dan heb je ook altijd wel de extremen: de een voelt nooit een harde buik en de ander bij elke beweging . Toegegeven: ik was liever de eerste persoon geweest.
Ik denk dat je zelf idd ook goed aanvoelt als het gewoon ok is, of als het tijd is om een stapje terug te doen. Vorige zwangerschap heb ik bijvoorbeeld tot 32 weken volledig in de zorg gewerkt, maar bij deze zwangerschap al met 15 weken over op halve dagen, net als Madelein. Elke zwangerschap is anders.
Ik heb ook zelf het gevoel dat het gewoon niet gaat. Heb naast de harde buiken ook flinke rug en bekken klachten gehad, en die zijn nu met meer rust ook weg. Mijn lijf trekt het niet voor mijn gevoel. Zal wel zwak gebouwd zijn, irritant is het wel. Maar kleine uk gaat even voor alles. We hebben lang genoeg op hem/haar ( oooooo maandag weten we wat het wordt hihi!) moeten wachten. @sempje: Dit is dus jullie 2e kindje? Of heb je er meer? Spannend hoor! Hoe oud is jullie kindje nu?
Dit is ons tweede kindje idd. Onze dochter wordt in januari twee. Net als jij hebben wij lang op ons eerste kindje moeten wachten. Daarnaast heb ik afgelopen voorjaar een MA gehad. Soms vraag ik me wel af of de stress die ik hierdoor ervaar in deze zwangerschap ook invloed heeft op het feit dat ik fysiek minder aankan. Denk niet dat het de doorslaggevende factor is, of de enige oorzaak, maar het zal ook niet positief bijdragen! Vind het ook erg spannend! Gister gelukkig een pretecho gehad en vandaag het hartje gehoord. Dus dat stelt mij weer even gerust!
Spannend hoor! Pfff weet hoe je je voelt. Ik ben tot de 12 weken enorm gestrest geweest... Was er zo van overtuigd dat het toch weer mis zou gaan. Nu wel veel vertrouwen moet ik zeggen! Wij hebben as maandag een pretecho, gelijk geslachtsbepaling 😄. Zin in!