Hoe lang duurt de periode dat kinderen nog vol overgave geloven in en leven in de prachtige fantasiewereld van monsters, prinsessen, ridders en...Sinterklaas? Zo kort maar...en het komt nooit meer terug... Dus waarom zou je ze deze fase afnemen. Nee, ik laat ze er uitgebreid van genieten. Dus hier is mijn dochter wel een prinses, is mijn zoon een ridder en mijn oudste dochter van 7 nog volledig in het vertrouwen dat Sinterklaas echt bestaat. Als het voor haar tijd is om die fantasiewereld los te laten, dan merk ik dat vanzelf. Ze mag het zelf gaan ontdekken!
mijn dochter van 4 gelooft er wel in en wij gaan haar dit ook niet vertellen ze komt er vanzelf achter als ze ouder word ik zie haar gezichtje stralen als er iets in haar schoentje zit en dat wil ik haar niet onthoudden daar geniet ik ook van en ze krijgen er geen trauma van als ze er later achter komen dat sint niet bestaat
Mooi gezegd! Ik zou het ook echt niet leuk vinden als mijn kind huilend thuis komt eb zegt dat kindjes zeggen dat sinterklaas niet bestaat. .. Tuurlijk hoef je er niks aan te doen maar moet je echt zo jong al uit gaan leggen dat hij niet bestaat? Die kleintjes praten echt wel de mond voorbij... ik ga mijn dochter nu toch ook niet uitleggen dat God niet bestaat. .. wij geloven er gewoon niet in maar ook niet leuk voor een kindje als mijn dochter gaat roepen dat iets waar t kindje in gelooft niet waar is.
Ik vind een religieus geloof iets heel anders. Ik vind het dus oprecht erg irritant als Thijmen thuis komt met "de wereld is gemaakt door god". Wij geloven niet en hij zit op een openbare school en dus toch... Ik heb nu ook uitlegt dat sommige mensen god verzonnen hebben om de dingen in de wereld beter te kunnen begrijpen. Wat sint betreft maakt het me echt niet uit wat kinderen elkaar vertellen, dat hoort er bij. Op een gegeven moment valt de wereld wat meer in elkaar en wordt fantasie ook echt fantasie. Ik vind overigens niet dat fantaseren of doen alsof zou moeten verdwijnen. Ik zal Thijmen altijd stimuleren om zijn fantasie te gebruiken en om het wondere in de wereld te zien.
Ja voor ons is god ook niet meer waar dan sinterklaas, de kerstman of de paashaas en idd zit ik er ook niet op te wachten dat mijn kind wordt geleerd dat God wel bestaat. Maar vind het van kind tegen kind ook niet leuk als ze elkaars dingen gaan verklappen. Daarom besteden wij gewoon nog geen aandacht aan religie omdat ze dit toch nog niet uit zichzelf door hebben. Hebben ze dit wel dan zijn ze ook groot genoeg om het niet door te vertellen.
Precies!! en ik vind het niet nodig om mijn kind voor te liegen dat kan een ander prima zelf doen. Het is leuk maar geheel je eigen keuze om wel of niet mee te doen en van het wel mee doen moet je ook gewoon de gevolgen accepteren.
Ik denk dat wij er als ouders meer drukte om maken dan nodig is. Zoals ik al zei heeft onze zoon onze dochter ook proberen in te lichten, alleen ze blijft desondanks rotsvast geloven in sinterklaas. Je mag aannemen dat merendeel van de kleuters en groep 3 kinderen geloven en met elkaar zal dat geloof veel sterker zijn dan dat ene kindje dat niet gelooft. Pas zo rond groep 4/5 zie je dat het geloof begint te wankelen.
Ik vind het ook een lastig iets... Vond Sinterklaas zelf vroeger een super leuke tijd en wil dat mijn kinderen het ook zo ervaren. Aan de andere kant wil ik ze niet voorliegen (ik weet dat de meeste mensen het niet als liegen zien, maar ik dus wel). Op dit moment kiezen wij er voor om er geen hele verhalen om heen te verzinnen en ook niet/zo min mogelijk te zeggen dat ze dingen 'van Sinterklaas krijgt' ed, maar dingen als intocht, schoen zetten en pakjesavond ed doen we wel, want dat is nou net het leuke aan de hele Sinterklaastijd. En sinds dit jaar wil ze ook het Sinterklaasjournaal volgen, omdat ze dat op school ook kijken. Dat vind ik allemaal prima. Maar het voelt hypocriet...
Ik vind het mooier als je zegt 'sommige mensen geloven dat er een god is.' Het is maar een idee (p.s. ik geloof zelf niet)
Ik zeg inderdaad 'sommige mensen geloven dat er een god is'. Zelf geloven wij niet, maar we hebben wel veel mensen in onze omgeving die wel geloven. Uit respect voor hen en hun wereldbeeld vind ik deze formulering beter.
Ah ... okee ... de gevolgen accepteren? Omdat jou kind dan wellicht niet zijn mond kon houden omwille van een principe van de ouders? Dat politiek correct geleuter ook altijd ...
En dit wilde ik dus ook zeggen. Beste mensen, het is een fase inde ontwikkeling van je kind. Het hele magische denken, het geloven dat je knuffelbeesten leven, denken dat doornroosje echt ergens woont en dat sinterklaas bestaat, het is een deel van de ontwikkeling.. Ik geloof in sinterklaas. En tuurlijk weet ik dat die man verkleed is, maar ik geloof in het concept, in het feest, in de saamhorigheid en in de ontwikkeling van mijn kind. Hoe trots was ik toen mijn dochtertje van anderhalf van de week met haar lampion door de straat ging en vooraan stond bij elke deur. Tja, wie was sint martinus ook alweer? Wat heeft die bak vol snoep daarmee te maken? En hoe trots ga ik zijn als ze over 1 of 2 jaar zover is dat ze het concept Sinterklaas kan begrijpen, liedjes zingt bij de schoorsteen en net zoals wij vroeger, 's morgens door de schoorsteen roept "dankjewel sinterklaas!!" En hoe haar hartje vol verwachting zal kloppen op pakjesavond, en hoe we zullen luisteren naar en meezingen met die prachtige sinterklaasliedjes? Een kind wat zich normaal ontwikkelt zal zich op een gegeven moment realiseren dat het niet kan, een schimmel op het dak, piet door de schoorsteen en sint die voor zoveel kinderen op zoveel plekken tegelijk moet zijn. Dan donderen ze niet van hun geloof, daar glijden ze langzaam af, de grote volwassen wereld in waar helaas veel te weinig fantasie bestaat.. Voor iedereen die zijn kinderen dit feest wil onthouden heb ik maar één woord...: zonde.......
Ik geloof dat ik dat uiteindelijk in het midden heb gelaten , heb het hier iets versimpeld opgeschreven. Volgens mij heb ik tegen Thijmen gezegd dat mensen een boek hebben geschreven (de bijbel) waarin staat dat god de wereld heeft gemaakt en dat ze dat hebben gedaan om de wereld beter te snappen. Ik heb ook gezegd dat sommige mensen geloven dat het echt gebeurd is en dat andere mensen (waaronder wij) iets anders geloven. Thijmen zit ook in een echte multiculi klas, dus het is wel bekend dat niet iedereen hetzelfde gelooft/denkt/doet.
Het zal per kind verschillen, maar mijn oudste dochter gelooft niet dat haar knuffels leven of dat dingen uit sprookjes echt bestaan. Enige die in haar beleving echt bestond toen ze een jaar of 2,5 was, was Ariana de zeemeermin uit een dvd van Dora. Omdat ze intens verdrietig was dat ze niet naar het zeemeerminnenrijk ging toen ze een kroon geknutseld had, heb ik haar toen heel duidelijk verteld dat Ariana (en Dora, enz.) alleen op tv bestond en niet in het echt. Volgens mij begrijpt ze dat inmiddels heel goed. Bij mij oudste dochter heb ik het idee dat ze vooral gelooft wat haar verteld wordt. Dus als gezegd wordt dat Sinterklaas bestaat, dan gelooft ze dat. Als er gezegd wordt dat hij niet bestaat, dan niet. Misschien dat dat bij andere kinderen anders is, dat geloof ik wel (het magisch denken is immers niet uit het niets 'verzonnen'). Of het zonde is om je kind(eren) Sinterklaas te onthouden weet ik niet. Ligt er aan hoeveel waarde je er aan toe kent, denk ik. Er zullen genoeg mensen zijn die meer waarde aan andere dingen/andere feesten hechten. Mijn man heeft bv. niets met Sinterklaas, wat hem betreft hadden we er niets aan gedaan. Kerst is voor hem wel erg belangrijk (ondanks dat hij niet gelovig is). Komt door vroeger, denk ik, voor mij staat Sinterklaas voor samenzijn, gezelligheid, cadeautjes, lekkere dingen, spanning, enz., voor hem staat Kerst voor samenzijn, gezelligheid, cadeautjes, muziek, enz. Allebei eigen herinneringen aan hoe het vroeger was dus. Wij hebben het opgelost door het allebei te vieren. Wij vieren ook bepaalde dingen niet waar in andere culturen heel veel waarde aan wordt gehecht. Is dat dan ook zonde? Ik denk dat er altijd wel weer andere dingen tegenover staan.
Mag ik even advocaat van de duivel spelen? Als jij niet wil dat andere kinderen tegen jouw kind zeggen dat sinterklaas niet bestaat, waarom mogen jouw kinderen dan wel tegen een kind dat niet in sint geloofd zeggen dat hij wel bestaat. Waarom zou het de norm moeten zijn om het sinterklaasfeest zo te vieren dat ieder kind heilig in sinterklaas geloofd en dat dat ten alle koste beschermd moet worden? Wat boeit het dat 1 kindje zegt dat sinterklaas niet echt is? Een kindje wat wel geloofd zal dan echt niet meteen denken oh het is allemaal niet echt laat ook allemaal maar...
Wat iedereen doet, moet hij zelf weten maar hier gaan we gewoon mee in het sinterklaasfeest. Het hoort bij de leeftijd en over een jaar of vier is het weer klaar met de Sint, in mijn ogen gewoon een fase die hoort bij opgroeiende kinderen. Net als de spoken fase, hier worden iedere avond de spoken weggejaagd met spokenspray en de leeuwen die op bezoek komen, krijgen een kopje thee en dan gaan ze weer. Tja het is niet "echt" voor mij maar voor haar wel..