@hier vandaag echo gehad. Ben 7 weken en 4 dagen, hartslag 147 en 1.14 cm groot. Ben zo blij met de goede echo wow Liefs van kniffel
Kniffel, super gefeliciteerd! MI, wat een goed nieuws een mooie embryo aan boord! Broed ze de komende tijd en ik duim voor je! Poppetje, ik denk veel aan je, dikke knuffel voor jou!
MI87 heel veel s6 in de broed weken.. zet um op Kniffel hoeraaaaaaaaaaaaa wat fijn om te zien he?? Geniet ervan.. gefeliciteerd Hier nu 12 weken en 3 dgn en vandaag weer echo gehad.. Alles is goed met de kleine spruit.. Hersentjes gezien en zelfs al de maag hahaha.. We zijn super blij.. Kan me nog steeds niet voorstellen dat dit over mij/ons gaat Dolfijn bedankt voor je kaartje.. Super lief van je!! LFS
Wishfull: Wat een geruststelling, wat fijn! Het blijft zo onwerkelijk na al die jaren, hè? Ik heb dat ook nog steeds. Kan het gewoon niet geloven... Heb je het verlies van één van die twee inmiddels een beetje een plekje kunnen geven?
Hier zo intens verdrietig.. onze mooie dochter Mia is dinsdag 23.25u geboren.. Van buiten zo mooi en gaaf, zo onvoorstelbaar dat er van binnen iets niet goed was.. ze heeft bij ons thuis in de kamer geslapen en is nu gecremeerd.. ze is nu bij mijn moeder.. Het blijft zo inmens moeilijk.. Ik hou zoveel van haar.. uit egoisme had ik haar willen houden, had toch wel van haar gehouden, maar uit liefde heb ik haar moeten laten gaan.. Natasja, jij ziet aan je zus, en meerdere dames hier ook.. zullen begrijpen wat ik nu voel.. Voel me leeg.. wil mijn meisje terug, al zou ik mezelf ervoor moeten opgeven..
Ach Poppetje toch... Wàt een immens verdriet. Het is zo tegenstrijdig; mama worden en je kindje meteen weer laten gaan. Hartverscheurend. Word er zelf ook een beetje verdrietig van en moet vaak aan je denken. Heeeel veel sterkte meis...
Poppetje: zo herkenbaar.... Mensen zeggen altijd (een beetje 'heldhaftig'): 'bij ons is alles welkom' maar het gaat in dit geval helemaal niet om 'ons'. Het gaat om je kind, dat wil je zo'n zwaar leven niet aandoen. Alsof het leven als je niet gehandicapt bent nog niet zwaar genoeg is.... Als je voor jezelf zou kiezen dan laat je het komen. Elke vezel in je lichaam wil die zwangerschap afmaken en het kindje houden. Maar je kiest niet voor jezelf. Jullie zijn juist fantastische ouders omdat jullie zo'n moeilijke beslissing hebben durven nemen voor jullie dochter. Mia heeft van jullie papa en mama gemaakt en zal voor altijd jullie eerste dochter blijven. Hebben jullie ook geboortekaartjes laten maken? En hebben jullie mooie foto's van haar gemaakt? Wat mij altijd goed geholpen heeft zijn rituelen. Maak een mooi altaartje, brand daar een kaarsje. Rijd naar een kapel om een kaarsje voor haar op te steken als je het zwaar hebt en je machteloos voelt. En ook een aanrader is het bijhouden van een dagboek of boekje gericht aan je dochter in deze zware tijd. Veel mensen hebben niet in de gaten waar jij (en wij) doorheen hebben gemoeten. Dat je een serieuze bevalling hebt moeten doorstaan en dat je een kindje hebt gekregen met alles er op en er aan. Door die onwetendheid deed ik zelf ook vaak maar heel stoer en nuchter. Wilde niet dramatisch overkomen. Daarbij komt dat ik al mijn energie vanaf de bevalling meteen weer heb gericht op zsm weer zwanger proberen te worden. Pas afgelopen jaar (3,5 jaar later) ontdekte ik dat ik het rouwen toch een beetje over had geslagen in mijn strijd om weer een zwangerschap. Ik dacht: als ik maar snel weer zwanger ben kan ik het verdriet om mijn zoontje beter toelaten, dan is het zachter. Maar toen een zwangerschap uitbleef moest ik er toch aan. Ik heb er heel veel aan gehad om mijn verdriet met een lotgenoot te delen (Dolfijn in dit geval). Misschien geen toeval dat ik enkele maanden later weer zwanger werd.... Sterkte meis!
Lieve pop een hele dikke knuffel. Wat moeten jullie door een zware tijd heen gaan. Heel heel veel sterkte meis en denk aan jullie. Liefs xxxx
Babsie mijn afspraak in Gent staat maar kan nu lichamelijk nog niet verder... Geestelijk al helemaal niet, wil alleen Mia terug.. Mijn mooie meisje.. Voorlopig ga ik ook niet werken. Heb alle foto's al besteld, ga een mooi boek voor haar maken.. Ga idd schrijven aan haar, schreef normaal aan Mama.. Ga haar kamer afschilderen.. Gewoon voor haar.. Jij had het geluk nu beloond te worden.. Ik hoop dat dolfijn en ik ook zullen mogen volgen.. Je kunt Mia in mijn foto album zien.. Ik vind haar zo mooi.. En ja ik heb uit liefde voor haar iets moeten beslissen wat tegen alles in ging van wat mijn gevoel zei maar ik mag niet egoïstisch zijn.. Ik hoop dat weer allemaal ooit beloond zullen worden met een gezond kindje, één minimaal...
Poppetje, heel veel sterkte! Wat zal het toch zwaar voor je zijn. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Woorden schieten te kort.
Poppetje Hier zijn geen woorden voor. Heel veel sterkte voor jou en je man om dit een plekje te geven. Een hele dikke knuffel van kniffel
Lieve Poppetje, Ik lees nu pas de afschuwelijke nachtmerrie waar jij in zit. Wat verdrietig en vreselijk oneerlijk! Ik heb een traan voor je gelaten. En wat ontzettend dapper en sterk van jullie dat jullie deze keuze hebben gemaakt. Het maakt van jullie fantastische ouders en Mia weet dat. Ik wens jou en je man ontzettend veel sterkte met dit grote verlies. Een hele dikke knuffel van mij!
Terwijl ze weg is en jou enkel leegte laat Weten wij onverwoord dat ze nog steeds bestaat Dat je haar nog kan horen en met haar kan spreken want alle liefde die er was kan zelfs de dood niet verbreken Voor Poppetje
Lieve meiden, ik ben hier al een tijd niet geweest omdat ik de afgelopen 3 maanden in een flinke dip zat. Ik werkte en functioneerde wel, maar daar is ook alles mee gezegd. Ik moest na de mislukte ICSI's echt even mijn moed bij elkaar rapen om weer verder te gaan. Omdat de ICSI's geen meerwaarde hadden (1 follikel/geen embryo en 2 follikels/1 embryo) is ons geadviseerd om verder te gaan met IUI (had ik dat hier al verteld?) dus dat gaan we doen. Afgelopen zaterdag de eerste gehad. Nu maar hopen dat er nog een keer een goed ei voorbij komt! Vorige maand mijn bloed maar weer eens laten testen want mijn FSH had ik sinds januari 2012 niet meer laten testen. Toen was 'ie nog 7, nu helaas al 19.3. Het is goed om te weten hoe we ervoor staan, maar leuk is het niet. Verder hebben we besloten het vanaf nu niet meer zoveel te bespreken met familie en vrienden. Het heeft me enorm geholpen om dit het afgelopen jaar wel te doen, maar ik wil niet meer dat de focus alleen nog maar op dit traject ligt. We gaan het dus ook niet meer vertellen als we bezig zijn, ze weten allemaal dat we binnenkort gaan beginnen met 6 IUI pogingen (en hebben dus geen idee dat we er afgelopen weekend al 1 gehad hebben!) en ze horen het wel als het raak is. Of als het aan het einde van de rit niet gelukt is. Ik moet zeggen dat het me nu al oplucht dat vriend en ik het vanaf nu met z'n tweetjes gaan doen. Iedere keer als iemand om een update vraagt weer hardop benoemen hoeveel behandelingen er mislukt zijn en hoe slecht het er voor ons uitziet, is gewoon niet goed. Dan blijf je hangen in het negatieve, in plaats van te hopen en vertrouwen op een goede afloop! @ Poppetje: Hoe gaat het met jullie lieverd? Ik vind het zo vreselijk verdrietig voor je. En hoop dat jullie snel weer zwanger mogen zijn. Jullie zullen Mia nooit vergeten maar hopelijk helpt het om die grote wond te genezen die door dit verlies is ontstaan. Dikke knuffel, ik denk aan je! @ MI87: Vertel! Heb je al getest? Ik hoop zo voor je dat je topembryo lekker is blijven plakken! @ FSK: Hoe gaat het met jullie? Geniet je een beetje van je pauze of is het toch moeilijk om er niet mee bezig te zijn? Ik zag dat jullie genoten hebben in Egypte? Kan je man wennen aan het leven hier of zouden jullie stiekem liever daar wonen? Wij willen in de week van oud & nieuw een paar dagen naar de zon. Heb jij nog tips in Egypte? @ Kniffel: Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! (of had ik dat al gedaan?). Hoe gaat het met je, voel je je goed? @ Wishful: Hoe gaat het met jou? Fijn dat het eerste trimester erop zit! @ Natasja: Hoe gaat het met jullie? Mijn geheugen laat me even in de steek, maar overwegen jullie ook alweer eiceldonatie? Wij denken er veel over na, maar proberen het eerst nog even met mijn eigen eitjes. @ Bittersweet: hoe gaat het met jullie? Heb je de miskraam een beetje kunnen verwerken of is de wond nog vers? Wanneer gaan jullie verder? @ Lamaris: hoe is het afgelopen met jouw IUI? @ Zoetje: hoe staan jullie ervoor? Staat er een behandeling op de agenda? @ Elfjes: wat zijn jullie plannen? Staat de volgende IVF poging al gepland? @ Mieksel: zijn jullie al begonnen met de IVF poging? Heel veel succes! @ Babsie, Dolfijn en Klaasje: zwaai, zwaai! Wij spreken elkaar al genoeg Veel liefs allemaal!
Hoi miss!!! Ik herken je gevoel. Ook wij zijn het zat om er telkens over te moeten praten. Wij zijn altijd heel open geweest en dat was fijn want mensen leven met je mee. Maar door die belangstelling moet je ook vaak vertellen wat er nu weer mis ging. En meestal met de nodige tekst en uitleg omdat de toehoorder er anders niks van snapt. Wij zijn inmiddels bijna alwetend in de mmm maar hun zegt het niet alles als je zegt: ik heb een fm gehad of een tp of een punctie, amh, fsh etc. Wij proberen nu ook gewoon mensen duidelijk te maken dat we geen zin hebben om er over te praten ( tactisch) maar het blijft moeilijk om een belangstellende vraag af te wimpelen. Over mij: ik mag donderdag testen. Maar was al misselijk en heb vandaag getest. Na 2 minuten een knaller. Heel blij maar weer heel dubbel. Ik verlies weer wat oud bloed. Donderdag is de officiele testdatum en dan test ik weer en bel meteen de uitslag door. Dus voor nu, ik ben zwanger. Ik blijf bescheiden. Ik wacht de eerste echo even af.
Oh MI87, wat een geweldig nieuws! Gefeliciteerd meis!!! Ik snap absoluut je gereserveerdheid gezien je verleden. Maar toch is het bereiken van een zwangerschap de eerste grote, belangrijke stap! Ik ga keihard voor je duimen dat dit kleintje lekker blijft zitten. Het is je zo gegund! Hou ons op de hoogte hè? x