Maar daar waar jij over begon dat mensen riepen dat ze dat nooit zouden doen ging het in eerste instantie wel over liegen.
Nee dat ging niet over liegen, dat gaat erover dat mensen aangeven niet op deze manier zwanger te willen worden (dus dat het geen bewuste keus van man en vrouw samen zou zijn).
Wat ik vreemd vind, is dat je man niet goed tegen veranderingen kan, maar wel als die verandering per verrassing komt (waar hij overigens al vanaf weet). Ben je niet onbewust zijn woorden aan het verdraaien, zodat het jou goed uitkomt? Het klinkt gewoon vreemd juist voor iemand met PDD-NOS, omdat verrassingen doorgaans juist ook voor veel stress zorgen.. Vanuit diezelfde aandoening kan ik me wel voorstellen dat je man het moeilijk vindt om de situatie met twee kinderen te overzien. Het roept angsten op die hij niet goed kan beargumenteren (dus komt hij met argumenten die jij niet zo geldig vindt), het gaat hem waarschijnlijk onbewust ook niet om die argumenten die hij aanhaalt, maar om de angst die hij voelt. Het onbestemde van "wat gaat er nou gebeuren?" Als hij naar zijn diepste gevoelens luistert, dan wil hij waarschijnlijk gewoon niet. Maar dat is moeilijk te zeggen voor mannen hoor!! Ik denk dat er stiekem heel veel mannen gewoon liever niet willen..als je ze het van te voren vraagt. Als het per verrassing gebeurt, dan hoeft hij er niet van te voren over na te denken, dan gebeurt het gewoon. Er zijn dan allerlei mensen die meehelpen in de situatie en hij hoeft "alleen maar papa te zijn". Maar is het dan niet veel beter dat je hem probeert gerust te stellen in zijn angsten (en dat doe je niet door tegenargumenten te geven, maar door uit te leggen dat jij voor alles zult zorgen en dat jij ook zeker weet dat hij voor alles kan zorgen). En dat je uitlegt dat die angsten er voor hem nu eenmaal bij horen, bij zijn PDD-NOS en dat jij de situatie wél goed kunt overzien. Zo beslis je toch samen en is er voor hem uiteindelijk ook meer ruimte om "nee" te zeggen, mocht hij niet met die angsten willen leven.
Uhmmm ik kan voor mezelf spreken en ja bij mij ging het daar dus wel om. Maar deze discussie heeft eigenlijk vrij weinig zin nog....ts heeft allang het een en ander toegelicht ondertussen
@kinderwens87: dank je wel voor je reactie! Fijn te lezen dat er iemand is die het begrijpt! Het heeft ook niets met liegen te maken, mar het voelt welstiekem toen het moment dar was. Vandaar dat ik het toch gezegd heb. Maar nu was het geen vraag, maar een mededeling. @sommerfugler: jehebt helemaal gelijk, wat betreft ass (autisme spectrum stoornis) en verrassingen. Normaal houdt hij niet echt van verrasingen/ onverwachte dingen. En in dit geval heeft het zeker met angst voor het onbekende te maken. Verder denk ik ook dat zijn argumenten ook daaruit voortkomen. Hoewel hij weet dat ik voor alles zorg, want dat doe ik nu ook. De verzorging komt helemaal op mij neer. Toch vindt hij in dit geval het verrassingselement minder erg dan de bewuste keus voor een grote verandering. Ik heb hem gister meegedeeld dat ik ging stoppen en hij vondhet goed. Als hij nog niet wil,kan hij nu zelf maatregelen nemen in de vorm van condooms. Ik heb nu alleen de stap kleiner gemaakt door voor een deel zelf een beslissin te nemen.
Ik snap het even niet. Hoe kom je vanuit wat kinderwens87 zei, nou ineens op liegen. Dat wordt toch helemaal niet genoemd?
Ik begrijp je heel goed hoor, ik heb een kennis haar man heeft ook een vorm van authisme en daar werken dingen gewoon even anders. Hij durft zelf gewoon niet zn grote spannende beslissing te nemen. Je hebt t goed gedaan, succes!
Wat heeft autisme met beslissingen nemen te maken? De meeste autisten hebben baad bij duidelijkheid toch?
Hier ben ik het mee eens. Daarnaast het financiële stukje, je hebt een baan tot juli. Met een zwangerschap kun je een verlenging en een nieuwe baan ws wel vergeten. Ik denk niet dat je die beslissing zuid kan maken want dat treft ook je man. Ik vraag me af of hij dat risico overziet en of dat voor hem straks niet extra lastig is.
Ik denk dat het niet de beslissing nemen is maar de gevolgen van die beslissing niet kunnen overzien. Puck, ik denk dat je er goed aan gedaan hebt om het te vertellen. Hij heeft dan een vorm van autisme, maar het is ook een volwassen man die recht heeft op zijn eigen keuzes. En jij natuurlijk ook, vandaar dat ik het ook helemaal niet raar vind dat jij met de pil stopt en het hem meedeelt. Nou kan hij kiezen of hij condooms gaat gebruiken of dat ie dat niet doet met de kans op een tweede kindje. Ik wens jullie veel geluk.
Het gaat inderdaad om de gevolgen niet overzien. Angst voor het onbekende. Verder als het om de financiën gaat: beter nu ik een baan heb, zwangerschapsverlof na mijn baan, dan kan ik daarna gewoon fris aan een nieuwe baan beginnen. Ipv dat ik net een nieuwe baan heb en na een half jaar alweer met verlof kan. En het punt was niet zoals volgens mij een aantal van jullie denkt, dat ik stiekem stop met de pil en dan ga zorgen dat hij me zwanger maakt, zonder dat hij dat weet. Het punt was dat ik zou stoppen met de pil zonder dat hij het wist. Evt. midden in een strip. Voordat er gesext zou worden, zou ik het heus wel vertellen. Het ging er ook om, dat ik een aantal keer gevraagd heb of ik zou stoppen en dan wou hij niet. Nu heb ik het meegedeeld en nu is het goed. Nu kan hij inderdaad zelf nog bepalen of hij maatregelen neemt of niet. Maar de stap is een stuk kleiner. Het is allemaal niet zo dramatisch als het lijkt. En het gaat ook niet om dat autisten niet zelf beslissingen kunnen nemen, maar met een aantal dingen moet je gewoon een handje helpen. Als ik in huis bijv. iets wil veranderen, dan moet ik het gewoon doen en zijn reactie achteraf vragen of afwachten. Als ik zeg, dit en dit wil ik veranderen, dan zegt hij geheid nee. Het is gewoon inderdaad anders dan in 'normale' gezinnen. Maar verder is het een schat en is zijn realistische kijk soms heel goed voor mij. Om mij met beide benen op de grond te houden .
@ puck: Ik kan er weinig aan toevoegen, maar wel een een hart onder de riem steken! Ik begrijp je. Ik vind ook dat je het goed hebt gedaan zo! Heel veel plezier met zwanger worden! Geniet van deze spannende tijd! Hopelijk heb je snel een positieve test in handen!
Nou Puck, ik begrijp je helemaal. Hier geen man met een of andere aandoening. Maar man man wat kunnen sommige mannen toch besluiteloos in zijn. Ik wil ook heel graag een 2e. Maar hij is er *niet klaar voor*. Maar daar is geen echte reden voor. Hij wil het liefst wachten tot we miljonairs zijn of 1 van ons fulltime voor de kinderen kan zorgen. Maar dat is gewoon onrealistisch . En arm zijn we zeker niet. Ik slik al sinds de geboorte van de eerste geen pil meer. Dat weet hij. Hier hebben we onze eigen manier voor bedacht . Maargoed, hij weet dus dat het een keer raak kan zijn. Maar bewust er voor gaan wil hij niet..
@oermoeder, dank je wel voor je lieve reactie en je lieve wensen. Ik hoop echt dat hij er nu sneller voor wil gaan. Heb er nu wel wat meer vertrouwen in. @ sisqa, goeie van die miljonairs , mijn man heeft dat ook. Grote villa erbij met zes slaapkamer en een grote speelkamer en een groot 'buitenverblijf' Maar ik denk dat hij dan nog wel weer andere bezwaren zou vinden. Terwijl hij nu soms ook best redenen noemt of het met mij eens is om er wel voor te gaan. Zucht.. Dacht dat vrouwen besluiteloos enzo moesten zijn....
Goed, ik ben dus gestopt met de pil, heb het mijn man gezegd en hij vond het goed. Na mijn ongesteldheid hebben we gevreeën zonder jasje. Ik heb hem verteld dat ik niet wist wanneer mijn vruchtbare periode was. Ik had uitgerekend, bij een cyclus van 28 dagen, dat ik zondag de 24e nov mijn eisprong zou hebben, dus vanaf dinsdag 19 nov zo'n beetje in mijn vruchtbare periode zou belanden. Dinsdagavond hebben we ook gesext, zonder jasje, heb hem nog gewaarschuwd, maar hij vond het niet nodig omdat ik dacht dat ik nog niet in mijn vruchtbare periode zat. Ik zei nog dat het wel zo kon zijn, ook al weet ik het niet. Nu heb ik sinds gisteren errug symptomen van een eisprong (zie ook ander topic). Ik ben er bijna zeker van dat het mijn eisprong is. Dus dat vertelde ik vanochtend tegen mijn man, dat ik waarschijnlijk nu al in mijn vruchtbare periode zat en dat er dus een kans is dat het raak kan zijn. Begon hij dus: ah, bla, bla, bla en hoe kan het nu altijd bij jou direct raak zijn als je stopt met de pil. Ik gelijk in de verdediging: ik heb je gewaarschuwd enz.. Hij er gelijk bovenop: niet meteen in de verdediging, ik zit maar te ouwehoeren. Dus ik weer: maar je wilde toch nog niet? Hij weer: aah welnee, als puntje bij paaltje komt.. Zucht!!!!!! Hier word je toch moe van of niet??? Nou ja, blijkt in elk geval dat ik er goed aan heb gedaan om gewoon te stoppen. Had alleen niet verwacht dat ik zo'n vroege eisprong zou hebben. Vorige keer was dat namelijk niet, toen was hij keurig op tijd. Vroeg nog wel of we dan nog een keertje zouden klussen vanavond, om de kansen iets te vergroten . Maar weet niet of hij dat wil, hij gaf geen antwoord, haha! Nou ja.. we zien wel. Als hij sterke zwemmers heeft, die het een poosje volhouden tot Hare Majesteit "mijn ei" het goeddunkt om de sprong te wagen... We wachten af.. Maar was wel heel blij met zijn reactie..
Heb gisteren nog gevraagd of we dan nog zouden klussen voor extra kansen. En hij vond het goed! Dus wie weet... Maar goed, wil niet zeggen dat het gelijk raak is natuurlijk, dat weet ik wel. Maar ben toch blij met zijn reacties. En ben heel blij dat ik toch gewoon zelf het besluit genomen heb!