Daar heb je ook wel een punt, maar stel dat je een kind hebt wat erg gevoelig is op de longen, dan gaat dat weer niet op. Mijn zoontje is bijvoorbeeld erg slijmerig en rochelig, dus die heb ik liever niet in een stofnest te spelen. Ik zou in zo'n situatie dan toch in gesprek gaan met de ouders, want het is sneu om de vriendschap om zoiets te verbreken en wat Bianca zegt, misschien komt je hulp wel heel erg geroepen.
Ik zou in dit geval mijn uiterste beste doen om het kindje in kwestie gewoon bij mij thuis te laten spelen. Ik zou daarnaast met de desbetreffende moeder in gesprek gaan en vragen of je haar wellicht iets uit handen kan nemen, uiteraard is dat geheel afhankelijk van de 'band' die je met haar hebt en wat voor type zij is. Ik denk dat je prima kan bepalen of het idd echt een tokkie is die het geen moer kan schelen of een moeder die gewoon geen mogelijkheid meer ziet om de boel bij te houden.
Allereerst: wat ontzettend veel lieve antwoorden hier. Ik weet eigenlijk niet wat ik zou doen. Volgens mij heb je vies en goor. Bij mij is het ook wel (eens) vies of rommelig en liggen er ook kruimels op de grond. En soms vergeet ik drie weken achter elkaar dat spinnenwebje boven in de hoek weg te zuigen (sorry, poetswonders van ZP!). Maar ik ken iemand bij wie het echt goor is: dat vind ik toch een ander verhaal. Ik denk zelf dat ik dan meer zou aansporen om hier te spelen.
hier gaat het dus echt om goor maar dan zo erg dat het niet kan zijn voor de gezondheid. Ik wil niet hun contact verbreken en zoveel mogelijk stimuleren dat hij alleen bij ons kan spelen. Maar die moeder heeft zoiets van: een keer bij ons ander keer bij juliie anders vind ze het oneerlijk
Is de band met die moeder zo dat je kunt bespreken of je haar ergens mee kan helpen ivm de staat van haar huis (anders geformuleerd)?
Als het echt goor zou zijn, in de zin je kind kan er ernstig ziek worden, zou ik mn dochter er ook niet laten spelen. Maar ik zou het misschien wel voorzichtig bij de moeder aankaarten, misschien kan ze wel wat hulp gebruiken
Voor mij zou het vieze huis niet zo snel een breekpunt zijn. Een stofnest, of wat meer kruimels dan gewoonlijk daar kan ik prima mee leven. Maar heel eerlijk, zodra ik het gevoel heb dat het meer is dan een vies huis houdt het op.. en bij dit verhaal gaat het volgens mij verder dan alleen vies, maar word er blijkbaar ook structueel voorbij gegaan aan enkele basisbehoeften (namelijk een kind lang in het eigen vuil laten lopen omdat je te lui bent om het gewoon fijn een schone luier geven). Dat klinkt mij niet als gezonde omgeving om in op te groeien. Ik zou mijn kind daar niet laten spelen. Het vriendje zou dan welkom zijn bij ons thuis. En eigenlijk vind ik het zelfs zo dat ik er wat van zou willen zeggen.. het bezpreekbaar temaken of hulp aan te bieden met haar kindjes.. maar dat is natuurlijk moeilijk, en dAr moet zij ook maar net open voor staan..
Wij hebben mensen naast ons wonen die een heel goor huishouden hebben. Ik denk dus dat de situatie vergelijkbaar is als ik de reactie van ts zo lees en nee mijn kinderen zouden daar niet mogen spelen. Beetje kruimels en rommel enz geen probleem maar goor nee dan gaat het spelen gewoon over of bij ons. Even voor de duidelijkheid wij bieden de mensen hulp aan naast ons maar willen niet geholpen worden
Je hebt echt een verschil tussen vies en smerig. Smerig zou ik ook niet prettig vinden, maar een beetje stof en kruimels....... misschien zuigen die mensen alleen als de kids op bed liggen........ Als wij dat thuis zouden doen, ligt het huis ook de halve dag vol met kruimels, zand en haar van de kat, vandaar dat we gemiddeld 1 keer per dag stofzuigen, soms vaker, maar er is ook wel eens een dag dat we denken, ach morgen is er weer een dag. Eerlijk gezegd vind ik de oorzaak van 'smetvrees' bij kinderen altijd de schuld van de ouders. Want wat is vies en wat is goor???? Kinderen kijken daar helemaal niet naar, die willen alleen leuk kunnen spelen. Ik vraag me ook altijd af of kinderen van mensen die altijd alles spic en span hebben wel eens in regenplassen mogen springen. Of dat die kinderen dan als ze weer binnen komen eerst moeten douchen voordat ze weer gaan spelen. Het verhaal is natuurlijk anders als het zo vies is dat het schadelijk is voor de gezondheid.
Ik vind een kindje of huis dat wat 'smoezelig' is door het spelen echt heel anders dan een echt een onverzorgd kindje of een smerig huis. Dat laatste hoeft ook niet per definitie schadelijk te zijn voor de gezondheid, maar toch zou ik er wat moeite mee hebben. Zelf ben ik niet zo heel moeilijk... Ik houd wel van schoon, maar het lukt me zelf ook nooit voor 100%. En bij anderen vind ik het ook geen onoverkomelijk probleem als het niet super schoon is. Ik ben één keer binnen geweest in een huis wat ik echt Vies vond... Ik werd echt misselijk van de stank (ook naderhand in de auto nog, de geur zat helemaal in m'n kleren...), durfde alleen maar op het puntje van de bank te zitten, niets te drinken en niet naar het toilet... Ben thuis meteen onder de douche gaan staan... In een dergelijk huis zou ik mijn kind dus niet graag laten spelen (was in dit geval geen huis van een vriendinnetje oid trouwens, was werkgerelateerd)...
Dit hebben mijn vriend en ik ook eens gehad. De koffiemelk schiftte en het huis stonk vreselijk. We zijn toen bij de eerste de beste Mac gestopt om handen te wassen en cola te drinken om de boel van binnen te ontsmetten. Bah wat was het daar goor. (Was trouwens bij een ouder stel)
Heb jaren een oudere vriendin gehad waar bij het huis( vies was) ben altijd blijven gaan. Omdat ik wist dat er wat achter stak. We hebben nu geen contact meer maar ik ging wel. Ooit eens haar keuken schoongemaakt samen. Maar haar persoonlijk ze was en is super aardig. Nu over dit onderwerp. Ben ook niet de grootste schoonmaak wonder. Maar mijn huis is wel( bewoonbaar) Seinas is ooit bij mij thuis geweest. Dus ze kan vertellen dat het ( schoon was haha) Maar met mijn kinderen ik zou er ook iets meer moeite mee hebben. En ben wel het typ uit eindelijk om op een invalshoek te bekijken hoe de situatie verder is. Ontmoedigen zou ik het waarschijnlijk niet. Wel kind meer bij mijn zelf uitnodigen. En soms mijn kind daar naar toe laten gaan. Mij viel eerder die vieze luier op. Dat vind ik een ander signaal dan het huis op zich. Of ze zijn onwetend of misschien idd dat ze de situatie niet meer aan kunnen. Zelf ben heb ik ( depressie.s bps.) Maar mijn kinderen heb ik wel altijd verzorgd( schone luier schoon kind dag overslaan douche moet kunnen maar schone kleren bekers borden bestek bedden) vind ik wel een primaire levens behoefde voor een kind. Maar iedereen kan anders zijn. met andere worden heb geen passend advies dan wat ik hier boven beschreven heb. ( wel lief blijven voor het kind waar het overgaat of zijn ouders) En over tokkie volk tja. Schoonmaken of reinheid heeft daar niks mee te maken uit eindelijk. Wel de instelling van mensen.
Zeker het niet verzorgen van haar baby vind ik wel een beetje zorgelijk. Ik zou in zo'n geval wel even voorstellen om het kind even te verschonen - als zij bijv even afgeleid was door andere dingen. Mensen kunnen soms ook zenuwachtig worden van bezoek, toch? Als haar kindjes er structureel onverzorgd bij lopen zou ik er wel eens voorzichtig naar willen vragen of ze het wel bij kan benen. Maar oei, lastig. Ik ben ook beetje smetvrezerig, dus zou er wel veel moeite mee hebben als dochter daar zou spelen, eten, naar de wc gaan, brrr. Overigens hebben we hier ook wel stof en kruimels, maar een ruikende wc kan ik niet goed hebben.
Hmmm moeilijk, maar zoals meerdere zeggen: je hebt vies en vies. Van kruimels en spinnetjes in de gordijnen zullen ze niets oplopen, maar een huis wat echt te ranzig voor woorden is... Is wat mij beteft een ander verhaal. Wij hebben dit met een familielid, kinderen zelfde leeftijd en spelen graag met elkaar. Maar het is daar echt ranzig en niet omdat er sprake is van een depressie oid, het huishouden interesseert ze gewoon niet Omdat het een familielid is vond ik het extra moeilijk. Het huis wemelt er altijd van de vlooien (tsja, katten hebben nu eenmaal vlooien....) en na een bezoek daar waren we lek geprikt door die beesten, DAT is toch wel echt een reden om ze daar niet meer te laten spelen... Je hebt trouwens ook Tokkies en Tokkies ook niet helemaal zwart-wit wat mij betreft
Ik werk in de huishouding en heb 1 vaste cliënt waarbij ik liever uit pakjes drink en ook geen koek ofzo neem. en ik ga op één vaste stoel zitten en bij thuiskomst gelijk douchen, het is daar vooral de stank van rook, en bij een invalcliënt was het afschuwelijk 6 katten en een hond overal haren, snoep plakte op de grond enz. Je zoontje geeft zelf al aan te willen douchen dus hij heeft ook wel door dat het niet normaal hoe het huishouden door is.
Katten hebben toch niet per definitie vlooien...? Het kan wel eens voorkomen natuurlijk, maar als je ze behandeld (preventief of anders zodra ze er last van hebben - en zo nodig ook de omgeving), dan zijn ze over het algemeen ook zo weer weg.
Als het het beste vriendje van mijn dochter is zou ik hun vriendschap niet in de weg zitten. Bij thuiskomt gewoon gelijk in bad. Maar moet zeggen dat ik ook wel wat gewent ben in de familie. Schoonzus en schoonvader hun huishouden is in mijn ogen ook niet echt schoon. Het huishouden is in hun ogen het doen van de afwas(na een dag of 3) en zo nu en dan stofzuigen. Tja je wilt niet weten hoe de kleren ruiken na een bezoekje. (Roken in huis en katten die nauwelijks buiten komen) We hebben weleens het huis van schoonvader schoon gemaakt toen hij een vriendin had. Pfff dat was niet gezond voor ons, alle schimmel en etc die we tegen kwamen! Zelf heb ik aardig wat over micro organismen geleerd op school(verpleegkundige), waardoor ik best schoon ben in huis. Maar ga onze dochter niet haar pake, oom, tante, neefje en nichtje ontzeggen daardoor.
Tja, als ik visite heb, waarvan ik weet dat ze een kwartiertje later weg zijn, ga ik mijn zoontje ook niet verschonen. Dat doe ik na de tijd wel. Is dat vies, of gewoon sociaal gedrag? Vaak zijn gore huizen ook onveilige huizen, maar daar lees ik niks over. Wat is vies? Hier wordt redelijk vaak gezogen, maar soms vergeet ik toch echt wel sommige plekjes. Ook onder de bank wordt echt niet elke keer gezogen, nergens voor nodig. Mijn huis is niet superschoon, er wordt gewoon geleefd. En ja, je ziet het verschil van voor en na het stofzuigen. Maar goor? Dat is wel echt iets extreems hoor. Vriendschap zou ik nooit ontraden, wie weet hoe belangrijk het is voor het andere kindje, je weet nooit wat je daarmee doet.
Sorry, ik zou mijn kind er niet laten spelen in de omstandigheden die jij beschrijft. Dat klinkt echt alsof er meer niet lekker loopt in dat huishouden (bijv de verzorging van de baby). Ik zou ook nerveus zijn of alles wel veilig is om daar te spelen. Een huis hoeft trouwens echt niet te stinken of te plakken, daar zijn genoeg oplossingen voor. Wel zou ik het kind bij ons laten spelen. Valt me trouwens wel op: wanneer wij thuis komen, zijn we gewend om eerst handen te wassen. De kinderen doen dit ook altijd: eerst handen wassen en daarna iets eten. Maar er komen vaak vriendjes spelen die dat blijkbaar helemaal niet gewend zijn. Wat doen jullie? Ik vind het zelf echt heel normaal. Zeker als je ziet hoe de kinderen op school naar het toilet gaan etc.