Lieve dames, ik vind het iedereen keer hartverscheurend om jullie ervaringen te lezen over miskramen. Het lijkt me verschrikkelijk en ik moet er niet aan denken. En ik heb oneindig veel respect voor jullie, omdat jullie blijven proberen en zo dapper zijn om het met anderen te delen. De reden dat ik dit topic heb geopend is niet omdat ik jullie voor het hoofd wil stoten, maar ik loop nu al een paar weken met een vraag, omdat ik sinds ik op het forum kom, inmiddels een beeld heb dat een zwangerschap bijna nooit in één keer goed verloopt. Daardoor maak ik me best ongerust en zou ik graag willen vragen: Zijn er ook dames die nooit in aanraking zijn gekomen met een miskraam, waarbij het gewoon in één keer goed is gegaan? Ik hoop dat ik mensen nu niet kwets, door dit te vragen.
Ik begrijp je vraag, miskramen komen erg vaak voor helaas en het lijkt wel of iedereen het een x in haar leven meemaakt. Ik heb 2 kinderen en ben (bijna 17 wk) zwanger van de derde. Ik heb nog nooit wat naars mee gemaakt op dat gebied gelukkig.
Lieve meid, het merendeel van de zwangerschappen verloopt goed. Maar daar wordt zelden een topic over geopend. Op het moment dat er sprake is van een (dreigende) miskraam voelen vrouwen eerder die behoefte. Ik heb 3 vriendinnen die elk 2 kinderen hebben maar geen miskraam hebben meegemaakt. Voor mijn zussen geldt hetzelfde. Sowieso is onze kleine het 14e kleinkind en alleen ik en 2 schoonzusjes hebben een miskraam gehad. Best gunstige cijfers toch? Komt goed hoor!! Echt!
Op het forum kom je idd een hoop ellende tegen helaas... Hier ook een mk gehad maar daarvoor gewoon 2 goede zwschappen. Hier heb je wat statistieken... De statistieken Bij tenminste één op de tien zwangerschappen treedt een miskraam op. Dat houdt in dat een derde van alle zwangere vrouwen met een miskraam te maken krijgt. Wordt er vanaf het moment van de bevruchting gerekend, dan wordt 90% van alle bevruchte eicellen al door het lichaam afgebroken (dit noemt men een blighted ovum). In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. 90% van de miskramen gebeurt voor de 16e zwangerschapsweek. 80% van de miskramen gebeurt in de eerste 12 weken. Het is verdrietig dat het gebeurt maar wel helaas de realiteit.
ER: Dat zijn hele gunstige cijfers. Misschien is het ook wel juist op zo'n forum veel meer aanwezig, omdat men er in het echte leven niet zo open over praat. En in mijn geval, als prille onervaren zwangere die het moet hebben van informatie van internet, is het dan wel ineens een hele enge wereld. Ik lees vaker topics van vrouwen die zich vreselijk zorgen maken gedurende de zwangerschap.
Ja je moet proberen dingen nuchter te zien en jezelf niet gek te laten maken. Er zijn ook,vaak vrouwen die zichzelf en anderen goed gek kunnen maken... Je moet het zo zien, zekerheid heb je nooit in het leven. Ook niet als je kindje straks geboren is.
Dit vind ik erg hoge cijfers, hoor! Was dit niet ook onderverdeeld in leeftijdscategorieën? De echoscopiste/verloskundige zei bij de 8 weken al dat de kans dat het mis zou gaan echt nihil was, waar zijn deze cijfers dan op gebaseerd? (Ik ben sowieso niet echt fan van cijfers, want vaak zegt het veel, maar eigenlijk helemaal niets.)
Dit stond er ook Welke factoren vergroten de kans op een miskraam? De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd: Beneden de 35 jaar 1 op de 10 zwangerschappen gaat mis Tussen de 35 en 40 jaar 1 op de 5/6 zwangerschappen gaat mis Tussen 40 en 45 jaar 1 op de 3 zwangerschappen gaat mis Boven 45 jaar 1 op de 2 zwangerschappen gaat mis.
Dit zijn de kansen na een echo... Kans op succesvolle zwangerschap hartactie zichtbaar in de 6e week: 87% kans op een succesvolle zwangerschap hartactie zichtbaar in de 7e week: 97% kans op een succesvolle zwangerschap hartactie zichtbaar in de 10e week: 99,4% kans op een succesvolle zwangerschap Bron: NVOG
Ik heb geconcludeerd dat ik tot een gunstige leeftijdsgroep behoor, ik ben namelijk 28. En het alles was up en running met de echo van 13 weken. Dit zijn geruststellende 'cijfers'. Toch komen die minder hard binnen dan de verhalen van moeders die hun kindje zijn verloren. Een kennisje van mij had met 35 weken haar kindje verloren, doordat de placenta los had gelaten. Dat zijn toch van die ongelooflijk moeilijk te bevatten situaties.
Ik heb 2 goede zwangerschappen gehad. Beide keren snel zwanger geraakt, nooit een miskraam gehad en inmiddels een gezonde dochter en zoon rijker. Je hoort en leest inderdaad zo vaak dat het mis gaat, dus ik besef goed hoeveel geluk ik heb gehad. Gelukkig gaat het ook erg vaak goed! Succes met je zwangerschap en geniet ervan!
Ik ben zwanger van de 2e en geen miskraam meegemaakt. Binnen onze familie en vriendengroep overigens de enige. Iedereen die ik ken die zwanger is geweest, heeft ook een miskraam gehad. Ik hield er rekening mee dat dat mij ook zou gebeuren. Maar dit is niet zo geweest.
Zo, jij was er vroeg bij! Lijkt me wel ontzettend leuk als je nog zo jong bent. Ik ben van plan om af te wachten hoe deze zwangerschap gaat 'bevallen', letterlijk en figuurlijk. Mocht het dan echt allemaal meevallen zou ik wel een tweede willen, maar daar houdt het dan ook op. Tot nu toe vind ik zwanger zijn, niet echt superleuk, maar het begint eindelijk wat rustiger te voelen nu ik in mijn tweede trimester zit.
Gebleken is dat de mens erg behoeftig is aan het delen van negatieve zaken. Een positieve ervaring/gevoel/beleving wordt gemiddeld 1 maal gedeeld. Dit kan met een familie lid, vriend/vriendin, buurvrouw, maar tegenwoordig ook digitaal zijn zoals social media en diverse fora. Een negatieve ervaring daarentegen wordt maar liefst 11 maal gedeeld!!! Afhankelijk van het respons kan dat aantal nog heel wat malen verdubbelen! Tja,,, en dan daarbij ook nog de vele onwaarheden/spook verhalen waar google je mee dood gooit Hier iig 2de kindje opkomst en beide kinderen binnen 1 'gezellig weekend' gemaakt
Oh jee, in mijn omgeving (1e en 2e generatie dan) is het ook niet supervaak voor gekomen, gelukkig. Wat ik net al zei, ik denk dat de angst vooral voortkomt uit het feit dat ik juist geen zwangere vrouwen in mijn omgeving heb. Ik heb de eerste van al mijn vrienden en in de familie ben ik ook degene die het spits af moet bijten in mijn generatie om het maar zo te zeggen. Met andere woorden: Ik weet gewoon niet beter ofzo.
Hihihihihi! Je hebt helemaal gelijk. Natuurlijk zijn het vaak ook mensen die steun zoeken die op zo'n forum terecht komen. Er gebeurt ook zoveel in je lichaam en geest als je bezig bent met zwangerschap.
Moet zeggen dat toen ik voor de eerste keer zwanger was ik juist erg naïef was en helemaal niet bezig met mk en enz... Maar toen was ik ook niet zo actief op het forum hier.
Ik wist geeneens waar ik naar toe moest bellen na de positieve test. Ik: "Hallo, ik had net een positieve zwangerschapstest... nou ja... 3 stuks eigenlijk." Assistent huisarts: "Oh, hahaha, dat is hartstikke leuk voor je, toch?" Ik: "Ja, uhh, ik denk het. Ben een beetje geschrokken." Assistent huisarts: "Dat kan ik begrijpen. Nou, wij doen hier verder niets mee, je moet de verloskundige bellen." Ik: "De verloskundige?" Assistent huisarts: "Google maar, dan vind je er snel genoeg één." Ik: "Oke, bedankt. Daag!" Assistent huisarts: "Veel succes. Daag!"