Vraagje!

Discussie in 'Zwanger worden' gestart door Sinnie, 19 nov 2013.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Sinnie

    Sinnie Niet meer actief

    Ik vroeg me af of hier dames zijn die last hebben van paniekaanvallen en/of een angststoornis hebben en die zwanger zijn of willen worden
     
  2. Esther15

    Esther15 VIP lid

    20 apr 2006
    7.918
    7
    38
    thuis
    Ik persoonlijk niet, maar ik weet wel dat er hier een topic over is.
    Misschien even de zoek button gebruiken meid.

    Succes
     
  3. Sinnie

    Sinnie Niet meer actief

    Ohh sorry wist ik niet! Ik ga even uitzoeken waar dat zit. Ben nieuw hier:)
     
  4. Chantallie24

    Chantallie24 Actief lid

    20 okt 2008
    380
    0
    16
    Kapster
    Ergens in Noord-Holland
    Ja hier eentje! Nu niet zo veel meer last van, maar soms steekt het de kop nog op. Voor 6 jaar geleden zelfs bij GGZ ervoor geweest. En bezig voor een tweede kindje alweer een jaartje.
     
  5. Sinnie

    Sinnie Niet meer actief

    Dank je voor je reactie chantallie24!
    Ik heb sinds 2010 zelf last ervan, maar sinds een jaar ongeveer heb ik t aardig onder controle. Ben ook geemigreerd (was een megastap!) en ik durf zowat alles weer. Soms heb ik t even een paar dagen heel moeilijk en krijg ik een of meerdere aanvallen en dan ben ik bang dat t weer zo erg terugkomt als het was. Ben in 2010 gestopt met mn studie etc, t was echt heel erg. Heb ook therapie gehad en dat heeft ietsje geholpen in de zin van dat ik t wat beter kan rationaliseren. En ook accepteren dat het gewoon zo is, hielp echt al enorm! Gelukkig heb ik een heel lieve vriend die zelf ook een periode last had van angst die het dus heel goed begrijpt. Maar hij sust het niet en dat vind ik eigenlijk ook heel knap. Want als ik angstig ben zoek ik bevestiging dat er niks aan de hand is maar dat moet niet van een ander komen maar vanuit mezelf:)

    Hoe heb jij het ervaren met je eerste kindje? Heb je er veel over nagedacht? Ik wil absoluut kinderen (we zijn net begonnen!) maar ik had gisteren ineens een (lichte) aanval en toen dacht ik oh my god zometeen word ik hierdoor een slechte moeder.
    Maar ik heb ook eens gehoord van iemand dat je juist als je een kind hebt makkelijker dingen relativeert, ook omdat de liefde voor je kind zo groot is dat je je niet laat tegenhouden door irreele angsten.
    Ben benieuwd naar je verhaal!
     
  6. Chantallie24

    Chantallie24 Actief lid

    20 okt 2008
    380
    0
    16
    Kapster
    Ergens in Noord-Holland
    Zelf ben ik in 2006 getrouwd en meteen verhuisd. Mijn man en ik woonden niet samen voor die tijd. Het was zo wennen, ik belande in de ww en zat hele dagen thuis waardoor is begon te piekeren. Zo werd ik depressief en kreeg ik last van angst/paniek aanvallen. (Kindjes waren toen nog niet aan de orde.) Door cognitieve therapie en anti depressiva weer erboven op gekomen. Het is een hele tijd goed gegaan. Zelfs toen ik zwanger werd, we zijn 1 1/2 jaar bezig geweest. Ook de periode van zwanger zijn en bevallen, mijn zoontje is zelfs 6 weken te vroeg geboren. Maar geen terugval of wat dan ook gehad. Nu hij bijna 3 is, begin ik er weer wat last van te krijgen, maar dat maakt je geen slechte moeder hoor! Ik probeer het te onderdrukken en alles goed te relativeren. Maar ik begrijp je helemaal! Misschien kunnen we beter pb'en haha.
     
  7. Nephthys

    Nephthys Fanatiek lid

    9 aug 2013
    3.721
    3
    0
    Noord-Brabant
    Bedenk maar; als je eenmaal zwanger bent, neemt dat oer-moedergevoel veel van je over en dat helpt bij het onderdrukken van angstaanvallen. :)
     
  8. JustBreathe

    JustBreathe Actief lid

    29 aug 2013
    180
    218
    43
    #8 JustBreathe, 20 nov 2013
    Laatst bewerkt: 20 nov 2013
    Dit is een onderwerp waar ik ook wel veel mee bezig ben. Wij willen ook graag een kindje, maar we lopen ook tegen dit onderwerp aan.
    Een paar maanden geleden dacht ik dat ik misschien wel een zwanger zou kunnen zijn en ik kreeg idd een oer-moeder-gevoel waar je U tegen zei! Ik zat in de auto op weg naar mijn werk en had even een dipje en zag er erg tegenop om te gaan en toen dacht ik ineens, nee dit is niet goed mocht ik zwanger zijn, even diep ademhalen en ik voelde me helemaal rustig. Ik had het gevoel alsof ik de hele wereld aan kon.

    Maar ik weet zeker dat ik niet altijd stabiel zal zijn. In ieder geval niet 24u pd 7 dagen pw. Ik zelf sta er vrij nuchter in en heb het gevoel dat het vanzelf goed komt. En heel waarschijnlijk ga ik niet werken, dus dan kan ik tijdens een dip misschien net wat makkelijker een dagje de opa's en oma's inschakelen zodat ik er even bovenop kan komen.

    Ik ben benieuwd naar vrouwen die kinderen en dipjes hebben en hoe die daar mee om gaan.
     
  9. Esther15

    Esther15 VIP lid

    20 apr 2006
    7.918
    7
    38
    thuis

    Dat bedoelde ik dus echt niet kwaad hé, maar dat snap je wel. Gewoon om te helpen, maar ik kwam niet meer op de naam van het toppic.
     
  10. Sinnie

    Sinnie Niet meer actief

    Wat goed JustBreathe! Ik hoop daar echt op. Dat ik door mn kind de dingen beter kan relativeren. Voor je kind doe je toch alles lijkt me:)

    @esther15 nee dat weet ik! Heb er een paar gevonden al zijn die vrij gedateerd maar daarom niet interessant om te lezen hoor!
     
  11. JustBreathe

    JustBreathe Actief lid

    29 aug 2013
    180
    218
    43
    Ik ben dus niet zwanger he ;), maar zelfs toen ik het dacht had ik het gevoel al.
     

Deel Deze Pagina