ik ben zelf nog bezig met het onderzoek over mijn zoon hij word geobserveerd om te kijken of hij adhd heeft heel spannend allemaal weet wel dat de medicijn alleen werkt als jou zoon echt adhd heeft en hij zal dan ritalin krijgen je hebt ook op homepatische vorm een contentratie medicijn deze zijn niet gelijk heel zwaar
Je kan ook met magneetsieraden gaan werken.. Heb daar zelf hele goede ervaringen mee en ken veel kindjes die er veel rustiger van werden en zich beter kunnen concentreren.. Wérkt het niet dan mag je het ook binnen 30 dagen terug sturen en krijg je je geld terug.. Werkt trouwens voor allerlei klachten.. Oa dus ADHD maar ook migraine, artrose, pijn, slecht slapen etc etc noem maar op en ik geloofde er eerst ook niks van totdat ik het bij mijn dochter zag en er zelf op een gegeven moment ook baat bij kreeg.. Pb maar als je meer info wilt!
Ik verbaas me wel over dat er veel mensen zijn die roepen dat je kind standaard ritalin krijgt. Het is momenteel wel zo dat ritalin echt niet het eerste middel is wat voorgeschreven wordt alhoewel dat wel lange tijd zo geweest is. Een school kan niet zorgen dat een kind aan de medicatie komt. Je kan wel in overleg met de kinder psychiater hier naar kijken. En dan ook welke medicatie voor je zoontje geschikt is. Wat is precies je weerstand tegen speciaal onderwijs?! Ik heb tijden op speciaal onderwijs gewerkt en kinderen die niet goed uit d everf kwamen op een reguliere school konden op het speciaal onderwijs veel beter presteren en soms zelfs door naar het reguliere middelbare onderwijs.
Onze jongens hadden ook veel problemen op school door de ADHD. Uiteindelijk zijn ze, onder goede begeleiding, allebei aan de medicijnen gegaan. Eerst ritalin en tegenwoordig concerta. Volgens mij waren ze toen 6 en 7 jaar oud. Hierdoor is het voor allebei zoveel fijner geworden op school. Ze voelde zich zelf veel beter en hun prestaties gingen omhoog. Ondanks dat is de jongste alsnog naar het speciaal onderwijs gegaan 2 jaar geleden. En dat is het beste wat hem ooit is overkomen. Hij zit daar met allemaal kinderen zoals hij zelf en de leraren besteden veel meer aandacht aan hem. Hij voelt zich niet meer dom en vind het nu leuk om naar school te gaan...!!
Ben ik niet geheel met je eens. School kan wel signaleren dat het niet goed gaat door, bijvoorbeeld, zijn handicap. Scholen kunnen (lees: moeten) tegenwoordig heeeeel veel doen wat betreft structuur bieden en kinderen met ASS, ADHD etc. opvangen, maar het houdt wel een keer op. Ik heb het nu overigens over regulier onderwijs. Ik kan mij dan wel voorstellen dat er op een gegeven moment van school uit een signaal naar huis gaat dat het misschien handig is om eens te gaan kijken naar medicatie. Ik weet niet hoe het in deze situatie precies is gegaan, dus ik kan er niet heel erg goed over oordelen, maar ik kan me zo'n reactie van school wel voorstellen en boos worden daarover vind ik wel heel erg overdreven. School wil immers ook alleen maar het beste voor je kind? Ik snap wel dat een school niet op de stoel van de kinderarts/-psychiater moeten gaan zitten, maar die indruk kreeg ik hier niet. Verder vind ik de post van Tupp erg zinvol en ik denk dat TS daar veel aan kan hebben. Bedenk wel dat speciaal onderwijs ook zo zijn "voordelen" heeft. Je kindje komt in een groep met (min of meer) gelijkgestemden terecht, kleine klasjes, aandacht voor het individu en ze leren omgaan met ASS. Is dat nou zo verkeerd? In verband met bezuinigingen worden kinderen met een handicap veel sneller naar het reguliere onderwijs gestuurd terwijl ze daar niet altijd horen, maar niet anders kunnen. Ik heb in mijn mentorklas ook één zo'n jongetje zitten (ASS). Heel erg sneu, maar hij sneeuwt gewoon onder. Wij zijn regulier onderwijs en ik heb simpelweg niet de tijd om (veel meer) extra aandacht aan hem te besteden. Natuurlijk probeer ik zaken waar bij baat bij heeft, structuur, duidelijkheid, voorspelbaarheid, in de lessen in te bouwen, want alle kinderen hebben daar wel wat aan. Maar veel meer dan dat kan ik niet doen. We zorgen dat de lijntjes naar de ouders en ambulant begeleiders kort blijven, maar vooral voor die jongen is het gewoon volhouden en doorbuffelen. Zo leuk is het voor hem dus niet. Als speciaal onderwijs nou voor jouw zoon veel beter is, waarom dan niet?
Hoe kom je hierbij? Ritalin was vroeger de medicatie bij ADHD maar dit is inmiddels achterhaald. Er zijn inmiddels verschillende soorten medicatie op de markt. Het stoort mij dat mensen deze dingen zo roepen. Ritalin heeft een slechte naam. Doordat mensen denken dat ze hier meteen aan vast zien als ze aan medicatie beginnen houdt dat mensen af. Er is nog zoveel meer eb echt een hoop mensen hebben hier baad bij.
Wij zaten aan jaar geleden ook voor die vraag. Hij heeft een half jaar op het speciaal onderwijs gezeten, maar haalde zonder medicatie alsnog geen goede resultaten. Toen we eenmaal gestart waren met medicatie ging het ineens stukken beter. Het nieuwe schooljaar is hij gestart op weer een reguliere basisschool en dat ging goed. Een half jaar later in gezamelijk overleg een klas terug geplaatst. Hij gaat dus een jaar overdoen. Maar wat een verademing zeg, hij gaat met sprongen voorruit. Waar vorig jaar nog werd gesproken over een VMBO laagste niveau op speciaal onderwijs komt nu het VMBO kader en misschien zelfs wel havo in zicht. Dus ja, er zijn mensen met slechte ervaringen en het is heftige medicatie. Maar als je kind voor een andre aandoening medicatie nodig zou hebben, zou je hem die toch ook niet ontzeggen? Qua bijwerkingen. Onze zoon gebruikt 2 x daags ritalin. S ochtends en tussen de middag. Rond het avondeten is hij dan wel wat drukker als de rest van de dag. Maar daarna neemt het weer af. Hij heeft wel problemen met inslapen, maar dat was voor de ritalin ook al zo. Hij is dan niet druk verder, maar gaat stiekum in bed een boek lezen.
Even een vraagje, Mijn dochter komt niet goed mee in groep 2, heeft extra uitleg nodig en wil te snel, slechte concentratie , wiebelig. Kan thuis dingen die er op school niet uitkomen. Wat raden jullie aan als volgende stap, om erachter te komen of ze ergens extra ondersteuning nodig heeft ?
Sluit ik me bij aan. Onze oudste zoon heeft een half jaar op het speciaal onderwijs gezeten. Om soort uit te proberen. Ik vond het een warm bad waar we in kwamen. Eindelijk echte aandacht voor hem, betrokken leerkrachten, niet eindeloos straf geven maar in plaats daarvan een beloningssysteem. Ze gingen daar heel anders met problemen om en onze zoon reageerde daar heel goed op. Hij ging ineens weer met plezier naar school! Uiteindelijk kon hij daar niet blijven omdat het zn plekje niet bleek. Hij is weer terug gegaan naar het reguliere onderwijs. Dat vond ik in het begin echt jammer, omdat hij het daar zo fijn vond! Uiteindelijk bleek dat school wel gelijk had, het gaat nu ook in het reguliere onderwijs heel goed met hem. Maar mijn zoon heeft heel veel geleerd van zijn tijd daar.
Ik denk dat je dit aan de juf en IB'er voor moet leggen. Zij hebben jouw dochter en hebben de nodige kennis. Van daaruit kun je waar nodig hulp inschakelen. Hoe oud is jouw dochter en met welke dingen heeft ze moeite?
ik zou het gaan uitproberen. als hij zo op zijn tenen loopt op school, vind ik dat het echt de moeite is om uit te vinden of hij er baat bij heeft. Je komt er pas achter wat het voor hem doet als je het probeert. Iedereen reageert er anders over en er zijn ook verschillende soorten medicatie. Ik ben alleen niet zo'n voorstander van ritalin en al zeker niet bij kinderen vanwege de korte werking, maar ook dat is zelf uitproberen. ik heb zelf nu strattera voor add.
misschien is het te onrustig om haar heen en is ze dan overprikkeld op school. ik denk overleggen met school wat er hier aan gedaan kan worden.
Ik heb gister een gesprek gehad met de juf, en ze heeft eigenlijk in het algemeen met alles moeite om mee te komen. De uitleg komt maar half binnen ze raffelt dingen af, wil zo snel mogelijk weer spelen. in voorstaande kan ik me vinden doet ze thuis ook. maar lettergrepen niet kunnen klappen en cijfers niet herkennen kan ze thuis heel goed, alleen ze wil alles heel snel als ze een plaatje telt met 8 appels telt ze sneller hardop dan dat ze ze aanraakt met haar vinger, of anderstom. Ze zoekt ook heel erg bevestiging door dingen te vragen die ze allang weet. Baal er wel van dat dit er nu uitkomt, terwijl ik het vorig jaar, bij een andere juf, zo vaak gevraagd heb. Zij was meer van in groep 1 en 2 hoor je te spelen instelling, juf is ook vaak afwezig geweest. Wij hadden allang door dat ze een slechte concentratie heeft en hebben op aanraden van de creche afgewacht of ze er op school uit zou springen.
misschien is ze afgeleidt uit verveling dan? heeft ze andere uitdagingen nodig? is de juf wel geduldig met haar of laat die duidelijk blijken aan je dochter dat ze niet goed mee komt en word ze daar onzeker van? overigens hebben adhd kindjes meer complimenten/bevestiging/aanmoediging nodig. Ze hebben ook vaak een bepaalde interesse waar ze in uitblinken. als iets ze niet boeit, zijn ze ook afgeleid, ze zijn vaak wel intelligent maar komt er niet altijd uit, ze moeten uitgedaagd worden en nieuwsgierig blijven. Het is ook aan de leraar / school om daar op in te springen.
Ik zou voor dit soort dingen toch naar de huisarts gaan. Het komt me allemaal erg bekend voor en wij hebben daar veels te lang mee rondgelopen. De huisarts kan je doorsturen naar de kinderarts. En die gaat echt niet meteen met medicatie aan de gang hoor. Kijk je dochter is natuurlijk wel erg jong. Maar met nog even aankijken gaat het probleem vaak toch ook niet weg.
Dat hebben wij ook lang gedacht. En uiteindelijk bleek het allebei te zijn. Hoger begaafd EN ADHD. Dan kom je er dus niet met extra aandacht etc. Bij onze zoon draaide het er uiteindelijk op uit dat hij zo slecht ging presteren op de gewone leerstof dat er voor verrijkingsstof helemaal geen plek en tijd meer was. Aan het einde van het liedje zat hij iedere dag op de gang zodat ie daar zn werk kon doen. In het reguliere onderwijs hebben ze geen tijd om met leerlingen 1 op 1 aan de gang te gaan en dat snap ik ook. Als ik het allemaal over kon doen had ik veel eerder aan de bel getrokken en naar de kinderarts gegaan!
pffff... onze zoon is nog maar 3 1/2 en ben bang dat er ook zoiets speelt. de school waar ie naar toe gaat, heeft ook 1 x per week een groep voor hoogbegaafde kinderen die krijgen daar extra uitdaging aangeboden. Bij rondleiding en uit ervaringsverhalen van andere ouders hoor je dat slimme kinderen meer aandacht krijgen. Maar ik snap dat het ook ergens ophoud en er in het reguliere onderwijs te weinig aandacht is. Dan is speciaal onderwijs waarschijnlijk beter ja. Ik hou het in mijn achterhoofd ook hoor. Als het niet gaat, gaat het niet. Een kind moet wel lekker op zijn plek zitten en gelukkig zijn