De betekenis van loon is; iets wat je krijgt voor betaald werk. Tenminste...zo staat het in het woordenboek.... Een WAJONG is een uitkering en hierop zal de komende periodes alleen maar gesneden gaan worden. Er zal hier flink op bezuinigd gaan worden en de kans dat je straks als alleenstaande moeder moet gaan werken is aanwezig.
Sorry hoor maar Wajong krijg je alleen als je niet KAN werken en als je wel iets kan doen aan bijv parttime werk of vrijwilligerswerk zelfs dan wordt je daarin begeleid en kan je niet zomaar zeggen, nee dat wil ik niet. Als zij fulltime thuis zit met wajong dan mag het toch duidelijk zijn dat ze niet kan werken. Lijkt mij onwaarschijnlijk dat wajong ooit onder bijstandsniveau komt en als dat wel zo is dan heb je altijd nog recht op aanvullende bijstand, maar aangezien wajongers niet kunnen werken of zo weinig dat ze geen normaal loon kunnen verdienen dan zal dat niet onder bijstandniveau komen. Want dan betalen ze alsnog de volle pond als diegene aanvullende bijstand moet krijgen zonder dat die kan werken.
Nou sorry hoor dat ik het ''loon'' noem. Moet ik dan perse uitkering zeggen. Het ging hier trouwens over de omgangsregeling en niet waar ik geld vandaan haal.
Als dat echt zo is zal zij niks te vrezen hebben met de bezuinigingen toch?! Maar om van loon te spreken vind ik persoonlijk wat overdreven.
Ik vind het niet vreemd dat ze het over loon heeft. Heb je wel eens gemerkt wat voor opmerkingen mensen hier over zich heen krijgen als het woord uitkering valt? Geloof me, veel medeforummers kunnen het dan enkel nog hebben over dat er geprofiteerd wordt van anderen en dat ze moeten werken. Vandaar....
Ja maar als je WAHJONG noemt in 1 zin met loon... Nouja goed laat ik er maar over ophouden. Het stootte mij tegen de borst omdat er een hoop moeders zijn die hard werken en daarvoor loon ontvangen. Wanneer er dan gezegd wordt dat je voorlopig nog wel lekker thuis met met je meisje en aangeeft dat wanneer je gaat scheiden meer loon ontvangt vanuit je WAHJONG dan raakt me dat. En nee ik ben niet gezond, kamp al 10 jaar met de gevolgen van een ongeluk en een wiplash en leef al 10 jaar met pijn.
Waar zeg ik dan dat ik lekker thuis zit? Ik zit echt niet LEKKER thuis hoor, was veel liever aan het werk. Wil best ruilen met de moeders die zo keihard werken hoor.
Er zijn er vast wel die zo denken, maar veel wajongers vinden niet dat ze "lekker" thuis zitten hoor, vele zouden graag werken, maar kunnen helaas niet.
Jeetje, hoe naar komt dit over zeg. Ik heb nog 10x liever dat ts haar WAJONG uitkering loon noemt, dan dat iemand zegt dat diegene die deze moet ontvangen "lekker" thuis zit.. Dat je je eraan ergert, nouja okay. Beetje overtrokken, maargoed, jou mening. Maar dat je haar vervolgens met bovenstaand bericht om de oren slaat, is wel heel erg laag.. Gevalletje pot verwijt de ketel?
Dus omdat jij al 10 jaar werkt met pijn moet je zo uitvallen tegen iemand die Wahjong krijgt? Ik moet werken en heb pijn dus anderen ook? Ik krijg wahjong en heb geen pijn.. Ja, ik heb chronische bekkeninstabiliteit maar dat is niet de reden waarom ik Wahjong heb gekregen. En sterker nog.. Ik heb jaren lang gewerkt en heb sinds kort pas Wahjong. En nee, ik blijf niet volledig thuis want ik KAN halve dagen werken en dat betekend dan ook dat een werkcoach mij ook echt gaat helpen met het zoeken naar een baan wat ik WEL kan en dus ook vol kan houden. En tja, dat ze straks meer Wahjong krijgt is normaal toch? Als je dat raar vind dan moet je het maar eens anders bekijken. Zolang ze getrouwd is (samenwoond) krijgt ze minder. En ook ik heb nergens gelezen dat ze LEKKER thuis zit.
Ik vind het toch wel relevant of iemand werkt of niet in deze discussie.... Normaal gesproken zullen beide ouders bij een scheiding flink voor inkomen moeten gaan zorgen ( dubbele woonlasten bv), dus in de praktijk allebei 4 of 5 dagen zullen moeten gaan/blijven werken. Dit betekent dus dat kinderen dan ook een aantal dagen per week naar een vorm van opvang moeten ( KDV, BSO, opa/oma, enz enz). Het is dan helemaal niet aan de orde dat het kind bij mama moet blijven omdat ze dan niet naar de opvang hoeft, dit is echt een uitzonderingssituatie. In jullie situatie is het zo dat jij thuis zit met een uitkering. Je geeft als argument bij de voogdijverdeling dat jullie kindje maar 1 dag/nacht naar papa kan want je "vind het onzin dat ze naar een soort van opvang zou moeten ( oma) terwijl jij thuis bent. Waarom kan ze niet bij oma of een andere vorm van opvang zijn? Onze kinderen gaan meerdere dagen naar opvang toe, maar ook dan ben ik mama hoor! Als ik klaar ben met werken haal ik ze op. We gaan naar huis, ze vertellen wat ze op school/opvang gedaan hebben, we gaan eten, we kijken Sinterklaasjournaal, ze gaan douchen, we lezen een boekje, knuffelen, als er 's nachts iets is helpen we ze, 's morgens aankleden, ontbijten, naar school brengen, enz enz. Bovendien heb ik ook gewoon vrije dagen/vakantie waar ik wel de hele dag thuis ben. Dit alles is normaal in de ouder-kindrelatie, je bent niet alleen ouder als je niet buiten de deur werkt. Dit ontzeg je nu eigenlijk je man onder het mom van: ik ben toch thuis en opvang is dus onzin..... Hier kan jouw man dan nooit tegen op boksen. Bovendien kan ik me voorstellen dat hij juist nu niet minder wil werken, zijn baan op het spel wil zetten, want je zegt wel dat je uitkering voldoende is voor jullie 2, maar als jullie meisje ouder en ouder wordt gaat ze behoorlijk wat geld kosten. Ik denk dat hij financieel meer zal moeten gaan bijspringen dan wanneer jij ook een "volledig salaris" zou inbrengen. Eigenlijk dus een hele ongelijke situatie, in het nadeel van jou man, voor het verdelen van jullie voogdij. Ik vind het dus ook geen argument dat ze bijna volledig bij jou zou moeten wonen omdat jouw man 5,5 dag werkt, dit lijkt me eigenlijk heel logisch en normaal....
Dit is helemaal niet heel normaal. Het recht op een WAJONG is niet afhankelijk van het feit of je wel of niet samenwoont en of je partner inkomsten heeft. De WAJONG is een voorziening, de grondslag wordt gebaseerd op het wettelijk (jeugd) minimum loon en daar ontvang je 75% van of je partner nou zelf het minimum verdiend of zo'n 4000,- per maand, dat recht behoudt je gewoon. Daarnaast is het belangrijk om te weten wat in jouw geval allemaal geldt, TS, of je WAJONG uitkering vóór 2010 is toegekend (oude WAJONG) of daarna (nieuwe WAJONG). Waar je wel op gekort zou kunnen worden is de toeslag die je eventueel ontvangt wanneer je partner te veel verdiend. Als ik het goed begrijp ontvang je dit momenteel niet en zou je dat straks kunnen aanvragen maar of dat wordt toegekend is ook weer afhankelijk van meerdere factoren. Verder was mijn opmerking totaal niet lullig of veroordelend bedoeld. Ik snap dat wanneer je niet werken KAN dat al frustrerend genoeg is. Gewoon een tip..
Ik zou het eerlijk gezegt ook onzin vinden als me vriend die 2x werkt op eeb dag en dan 8 uur Savonds pas thuis is me zoontje de hele dag zou hebben een een opas zou moeten zoeken terwijl zijn moeder staat te springen om "op te passen ". Wij zouden dan ook elk weekend bij me vriend en doordeweeks bij mij doen . Zodra hij naar school gaat kan dat dan veranderen maar nu zijn de weekenden nog hetzelfde als de doordeweekse dagen . Als het abders zou gaan zou ik dan de uren dat hij werkt wel de "opas" willen zijn . Een dagje naar oma kan er ook bij natuurlijk maar elke dag terwijl ik hem dolgraag zou willen zien vind ik onzin .
Waar ik allemaal recht op heb etc is allemaal al uitgezocht. Maar daar ga ik hier verder ook niet op in. Feit is dat ik het kan redden en daar gaat het om. Verder qua oppas gedoe.. Ik zeg nergens dat de kleine niet naar schoonfamilie mag. Die mogen haar ook op mijn dagen wel zien, maar de dagen dat papa werkt vind ik het niet nodig dat zij bij oma is, terwijl ik thuis ben. Ik heb haar inderdaad dan vaker dan vader maar dat wil vader zelf zo.
Ik heb ook wel iets van "Het kind is nog zo jong". Ik zou dus ook wel proberen om ze bij jou te hebben - als je toch thuis bent - als haar vader werkt. Als ze wat ouder wordt of jij werkt zelf terug deeltijds, kan ze dan altijd nog bij oma blijven op zaterdagochtend of een andere dag. Maar met een kind van 3 of 5 of ouder lijkt mij dat echt iets totaal anders dan met een kind van nog geen 1. Een kind van nog geen 1 kan 's avonds of de volgende dag ook niks vertellen over de opvang of over oma, hé! Ik zou het dus rustig de tijd geven. Belangrijkste lijkt mij dat ze wel iets van band met haar vader houdt. Maar dat kan dus evengoed op zaterdagmiddag en -avond, met eventueel na een paar weken / maanden een overnachting zaterdag op zondag erbij. Want op vrijdagavond zou hij haar dan na zijn werk komen halen, haar hoogstens nog zelf eten geven en dan in bed stoppen, aangezien ze haar slaap nodig heeft. En de volgende ochtend is hij er ook niet. Dan kan ie beter zaterdag na zijn werk erom komen.