Het zit me al een tijdje dwars en ik wil het weten ook. Er is dus een collega van mij, die in de dagelijkse communicatie overdreven vaak mijn naam noemt, als hij tegen me praat. Hij zegt dus bijvoorbeeld 'goeiemorgen, loesje', ipv alleen maar goeiemorgen. Of 'Zou je dat even voor me kunnen doen, loesje?' Of Hey Loesje, je vroeg laatst dit of dat bla bla bla'. Na een tijdje ging het me opvallen dat hij dat deed. En hij doet het niet bij andere collega's, mannen of vrouwen. Het gaat om een mannelijke collega van mij dus. Hij heeft een hogere functie als ik (hij arts, ik verpleegkundige) en is ongeveer 8 jaar ouder als ik. Dat laatste weet ik dan toevallig omdat hij me vorige week vertelde dat ie volgend jaar 40 wordt. Verder hebben we een redelijk afstandelijke relatie. Ik spreek hem met enige regelmaat, maar dat zijn vrij zakelijke gesprekken die eigenlijk alleen maar over werk en patiënten gaan. Heeft iemand een idee wat het zou kunnen betekenen? Moet ik het opvatten als een soort bazig gedrag? Mag hij me niet, of misschien juist wel? Ik kan het echt totaal niet plaatsen. Maar volgens mij zit er wel een psychologische betekenis aan vast.
Het eerste wat er in mij op komt ( het lijkt op kleineren) Misschien is hij wel gewoon vriendelijk of vind hij je naam leuk. Zou er denk niets achter Psychologische, Of denk je dat hij een oog je op je heeft? Omdat het je op valt dan zou ik eerder denken aan ( verliefdheid bij jou of bij hem) Ik denk wel verder namelijk. Dan vallen dingen je vaak idd anders op.
Dit is wel een aardige om door te lezen: Welk gevoel wordt uitgedrukt door iemands naam te noemen? - Goeie Vraag
Geen idee. Dacht altijd dat wanneer iemand dat bij mij deed, en dat was bijna altijd een man, hij mijn naam snel vergat en het daarom maar vooral veel wilde gebruiken zodat hij het niet zou vergeten. O.a. een leraar bij mij op school en hij heeft later aan me verteld dat hij verliefde gevoelens voor me had.
Ik doe dat altijd. Als ik met iemand praat dan noem ik de persoon altijd bij naam. Ik kan je enkel vertellen waar ik dit doe en dat heeft inderdaad een psychologische reden. Het betekend voor mij intimiteit, interesse.. Het is voor mij juist om de afstand te beperken en niet oppervlakkig of afstandelijk te klinken. Ik doe het dan ook bij iedereen en bij mensen waar ik een Afstand bij wil houden ( zelden) doe ik het niet. Het heeft dus niks romantisch oid in mijn geval. Maar wel is het positief bedoeld. De meeste mensen valt het op en vinden het ( meestal) wel fijn en een ander vindt het inderdaad ( helaas) kleinerend. Durf je hem te vragen of een opmerking erover te maken? Iets in de trant van; Hey, wat grappig dat je mijn naam telkens uitspreekt, komt niet vaak voor? Doe je dat altijd..
Als het bij mij gebeurd dat iemand mijn naam vaak zegt in een gesprek dan valt het me wel op, maar krijg er vaak een positief gevoel van.
Ik weetdat het ook gewoon gebruik wordt al 'trucje'. Je krijgt dat aangeleerd op communicatietrainingen. (En daarom heb ik er vaak een hekel aan als mensen met te vaak zo aanspreken, het klinkt zo aangeleerd / niet spontaan.) Als ik het goed begrepen heb is het doel van dit trucje om mensen het gevoel te geven dat ze als persoon 'gezien' worden. Het moet een soort waardering uitdrukken. In deze situatie zou het dus kunnen betekenen: "Je bent niet 'zomaar' een verpleegkundige die ik opdrachten kan geven, maar een collega die ik waardeer om haar werk / inzet ..."
Het komt op mij juist positief over, minder afstandelijk. Maar ik heb geen kaas gegeten van psychologie..
Ik weet niet.. Als hij dat alleen bij mij zou doen zou ik er toch een onprettig gevoel bij krijgen denk ik. Ik zou het opvatten als kleinerend of teveel interesse.
Oh ik vind het echt gruwelijk irritant als mensen dat doen haha maar ik ben het met tupp eens dat het meestal wel positief bedoeld is.
Klopt. Op o.a. managementcursussen wordt dit aangeleerd. Ik vind het ook ontzettend irritant en suf staan wanneer mensen dit doen, dan weet je dat ze cursus hebben gehad..... Het geeft mij juist een vervelend gevoel wanneer ze mijn naam overmatig gebruiken. Helemaal als ik de achtergrond weet, zodat ik weet dat het niet oprecht is en gewoon aangeleerd. Dat is vaak zo bij dit soort cursussen. Het werkt alleen als de ander de cursus niet kent. Als die het wel kent, voelt het nep en werkt "trucje" niet. Een paar jaar geleden was "reflecteren" in. Je moet dan kort samenvatten wat de ander heeft gezegd in diens bewoordingen en die voelt zich dan direct begrepen. Mensen worden dan vaak heel blij, omdat hun eigen woorden gebruikt worden en ze dan denken dat diegene ze echt begrijpt. Dat trucje zie je nu weer minder vaak dan paar jaar geleden. Daarna kwam te pas en te onpas voornaam gebruiken (lees: continu), waar TS het over heeft. Eigenlijk is dat ook al weer en beetje uit. Het nieuwste is dat er vooral duidelijkheid moet zijn, waarbij dan iedere keer gevraagd moet worden: "is dat duidelijk?". Wordt je ook moe van .
hier ook een verpleegster hij is gewoon een arts en dus heel fier dat hij één naam heeft kunnen onthouden van een verpleegster,waarschijnlijk omdat hij het een leuke naam vindt of omdat hij jou leuk vindt maar meestal kennen ze na enkele jaren nog geen enkele naam en dan zijn ze erg trots als ze er een kennen
Nu ik er over nadenk was er vroeger een jongen die ook altijd over matig mijn naam zei en veel oogcontact zocht. Die was ook echt verliefd op mij. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel vleiend vond. Na het lezen van je andere topic denk ik ook wel dat die arts wat voor je voelt.
Zo vervelend vind ik dat aangeleerd communiceren... Het naam noemen is ook zeer populair onder call-center en helpdesk medewerkers.. Belde ik laatst de Rabobank, kreeg ik er ook zo één aan de telefoon. Na élke zin mijn naam.. En nog fout ook.. (Even een willekeurig voorbeeld) ik heet mevr. Nieuwendaal, en die vrouw bleef maar zeggen; Dus mevr. van de Nieuwendijk, u wilt een afspraak maken mevr. van de Nieuwendijk, kan ik u nog ergens anders mee van dienst zijn mevr. van de Nieuwendijk... Bbrrrr, echt verschrikkelijk.!!! Hebben ze notabene je gegevens voor zich op een computerscherm.! Sorry, even off-topic mijn frustratie uiten... On topic, in dit geval denk ik niet dat het een management dingetje is, zeker omdat je aangeeft dat hij dit niet bij anderen doet.. Mijn gevoel zou zijn dat hij je beter wil leren kennen dan alleen op zakelijke basis...
Het komt mij juist positief over. Ik werk ook in de gezondheidszorg en zo hebben wij een psycholoog die ook altijd mijn naam noemt bij een gesprek.Ik zoek daar niets achter haha. Hij is verder een super aardige en getrouwde man.