Hallo dames. Ik weet niet of ik dit bericht in de goede categorie zet,zo niet mijn exuses! Ik en mijn vriend zijn al bijna 7 jaar samen en gek op kinderen. Ben zelf ook al 5 jaar een voetbal trainster en ben ook met deze groep mee gegroeid. Wil al een tijdje voor een kindje gaan maar ik ben van het ''wat als dit of wat als dat gebeurt'' Het zit zo namelijk. Mijn vriend heeft te horen gekregen dat hij per 31 december ontslagen word wegen financiële zaken in het bedrijf. Ik werk zelf 3 dagen in de week. Mijn vriend heeft nu wel binnenkort een 2e gesprek bij een bedrijf en dit zou volgens sommige die daar werken een goed bericht zijn. Het kriebelt al een tijdje bij ons om voor een kind te gaan dus voordat mn vriend had gehoord dat het einde oefening is bij zn werk wilde we er voor gaan. Maar toen we dit nare bericht hoorde zitten we en vooral IK heel erg in een domper. Ook is mijn tweelingzus pas bevallen van een hele mooie meid,erg leuk en gaaf natuurlijk!. Maar zelf vind ik het wel moeilijk aangezien ik dit enorm graag wil. Mijn vriend en meerdere mensen in mijn omgeving zeggen dat we er gewoon voor moeten gaan en dat er anders wel altijd iets is waarom het niet zou kunnen etc.. Zeker in deze tijden. Ik wil in ieder geval wel stoppen met de pil zodat mijn cyclus regelmatig kan worden. Wat vinden jullie? Ik wil het met de dag meer en zie alles heel somber in. Zwanger worden zou mij de gelukkigste vrouw ter wereld maken,dus daarom is dit zo moeilijk. Hoop dat jullie mij goede raad kunnen geven xx
Ik zou zeggen stoppen met de pil. Kans is groot dat het nog even duurt maar het kan ook in een keer raak zijn. Ik raakte vorig jaar zwanger terwijl ik "maar" 15 uur werkte en mijn man zijn baan kwijt raakte. Geen moment spijt gehad want 2 mnd later ging hij aan de slag en weer 2 mnd later raakte ik mn baan kwijt.
Dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. Iedereen zou het anders doen omdat mensen toch andere emoties en denkwijzes hebben. Ikzelf ben een echte stresskip en zou het niet doen omdat ik bang zou zijn in deze tijd. Maar dat wil niet zeggen dat ik vind dat jij dat ook moet doen. Kijk naar je hart en volg je gevoel. Ik ken ook genoeg mensen waar het financieel niet al te goed ging en er nog een 3e of 4e kindje bij kwam. Een mondje is snel gevuld.
Bedankt dames voor jullie snelle reacties!! Hoop dat ik nog meer reacties krijg. Ik ga wel na deze strip stoppen met de pil zodat dat alvast uit mijn systeem is.
Skyangel, Ik zou eerst en vooral al stoppen met de pil. Eer je cyclus weer normaal is, duurt het nog wel een paar maandjes. Ondertussen gebruik je een condoom. Dan kan je nog altijd beslissen wanneer je de condoom weglaat en er voor wil gaan. Heeft je man tegen dan al werk? Perfect. Zo niet, afwegen wat voor jullie het belangrijkste is. Hou er rekening mee dat het wel een paar maandjes kan duren eer je zwanger raakt. En daarna zijn het nog eens 9 maanden. Denk je dat je partner tegen dan nog geen werk zal hebben? Ook leeftijd speelt een rol natuurlijk. Ik weet niet hoe oud je bent, ikzelf ben op 30 jaar zwanger geworden, maar als je wat ouder bent wordt het vaak telkens wat moeilijker allemaal. Ik denk dat als je een stabiele relatie hebt, zo graag kinderen wilt allebei je je partner het voordeel van de twijfel kunt geven dat hij tegen dat jij moet bevallen wel werk zal hebben.
Kan me de onzekerheid goed voorstellen, hier door vergelijkbaren omstandigheden onze kinderwens weer een paar maanden stilgezet. Hebben nu besloten wel te zien wat er gebeurd, geen voorbehoedsmiddelen meer maar ook nog niet gericht klussen, we zien wel wanneer het gebeurd. Ik zou inderdaad vast stoppen met de pil als ik jou was en dan andere voorbehoedsmiddelen gebruiken, zodat je lichaam vast kan wennen
Ik sluit me hierbij aan! Kan me goed voorstellen dat je liever eerst zekerheid hebt wat betreft een baan, maar je weet toch nooit hoe het loopt in het leven! Nu is er dit wat jullie tegenhoudt, over een paar maanden is de situatie misschien weer compleet anders en kan het ook nog zijn dat er weer wat anders is dat jullie zou kunnen tegenhouden.. En zoals hierboven ook staat.. Misschien duurt t nog wel even voordat je zwanger bent en dan duurt je zwangerschap ook nog eens 9 maanden.. Hoe de situatie dan is, kun je nu ook nog niet voorspellen! Doe waar jullie je goed bij voelen.
Bedankt voor jullie lieve en vooral ook goede adviezen. Ik stop inderdaad met de pil en zie dan hoe het gaat. Ik en mn vriend willen het ontiegelijk graag. En inderdaad weten we niet hoe snel het zou gebeuren of dat hier nog een langere tijd over gaat en dan natuurlijk ook nog de zwangerschap van 9 maanden. Mijn tweelingzus was al meteen na de 2e ronde raak hahaha!
ik ben 14 maanden geleden gestopt met de pil, ik had toen een goed baan en mijn vriend ook. mijn vriend verloor zijn baan, we gingen nog steeds verder met een kindje proberen te krijgen. na 3 maanden vond hij weer werk en zit nu goed. ik verloor 6 maanden geleden mijn baan en zijn ook toen gewoon doorgegaan om een kindje te krijgen. ik heb inmiddels weer een baan en ben nog steeds niet zwanger. ik ben dus heel blij dat we die periode gewoon zijn doorgegaan. succes!
Enorme domper vandaag. Vriendlief denkt dat zn 2e gesprek niet goed is verlopen en heeft bij deze dus een uitkering aangevraagd. Ik vraag me af of ik nu nog wel moet stoppen met de pil. Over 4 dagen komt mijn menstruatie. Pffff ik wil zoooo graag maar het lijkt wel of het ons niet gegund is. Ik heb zo lang gewacht tot alles volgens het ''boekje'' loopt,maar het is nu tegenslag na tegenslag... Pfffff weet het echt even niet meer. Voel me zo ellendig en depressief! Iemand tips??
Niemand? Mijn vriend wilt niet dat ik stop met de pil. Hij zegt,het komt wel goed en binnen die 9 maanden heb ik heus wel een baan. + weten we niet wanneer het zou lukken (dat kan ook nog maanden duren)...
Vooral jij en je vriend moeten op 1 lijn zitten, dat is het belangrijkste. Kunnen jullie rondkomen van alleen jouw salaris? Kunnen jullie nog wat extras missen? Weet je, ik ben een gevoelsmens en zou zeggen, stop met de pil en ontpil eerst een half jaar, kijk dan verder. Wij hebben er namelijk 12 jaar over gedaan eer de oudste kwam via een adoptieprocedure, toen kwam een klein jaar later de jongste en als alles goed mag blijven gaan weer 2 jaar later de derde. Ik ben nu 35 jaar. Zelf zou ik als ik je vriend was, mezelf suf gaan solliciteren, om jullie grote wens door te kunnen laten gaan. HIer moeten we op de kleintjes letten, in feb hebben we inmiddels 9 jaar 2 hypotheken, zijn bij aan het komen van de kosten van de adoptieprocedure.....wij houden een kasboek bij. Maken elke maand een budget voor verwachte uitgaven. Zo komen we keurig rond en kunnen nog iets sparen ook. Als je al weet waar je geld blijft kan je zuiniger gaan leven, wat ons echt heel veel euros opgeleverd heetf. Ik deed voorheen gewoon lukraak boodschappen, nu hebben we een weekbedrag bv. Dat scheelt wel 50/70 euro in de week. Ik ging elke dag wel 2 keer boodschappen doen, uitje met de jongste en de winkel ligt naast school van de oudste. Nu koop ik alleen kleding en schoenen voor kids van de kinderbijslag. Voor mezelf koop ik eigenlijk nooit wat nieuws. Nu zal het moeten omdat mijn zw kleding van de jongste versleten is. Ik wil maar zeggen, kijk goed naar je inkomsten, je kan soms veel meer dan je denkt. Leef je al op dat randje dat je elke maand niet meer boven de nul komt, weet ik niet of het wijs is, een babytje kost erg veel geld . Ik had dat onderschat. De jongste dronk hypoallergene voeding en dat is 11,nog wat per pak, en ik had 2 pakken per week nodig. Das bijna 25 euro per week. Plus elke week een flesje cinababy rond 7 euro, pakken luiers eigen merk......tikt best aan. Wij hebben dus uitgebreid gerekend en van alle kanten bekeken voordat we voor een derde zijn gegaan.... Kortom zet alles op een rij, en kijk wat je overhoudt en of dat realistisch is met een babytje. En blijf samen achter jullie keuze staan. Ik hoop voor je dat je kan stoppen met de pil! Zet m op!