Ja weer een baby-doet-creepy-topic van mij Ik vroeg me het volgende af; Mijn kleine schat ligt soms lekker op zichzelf te liggen in de box, op bed, op het speelkleed, whatever... En hij kijkt dan naar een bepaald punt in de kamer, het plafond, de muur of wat ook - naar een voor mij niet zichtbaar iets - en moet dan lachen. Het is geen lachstuip (ik ken het verschil) maar een hele brede glimlach van: HAHAHAHA, Piet jonguh, wat ben jij grappig! HAHAHAHA. Het is natuurlijk komisch om te zien, maar soms lijkt het net alsof hij onzichtbare dingen ziet ofzo Herkenbaar voor iemand of wordt het tijd om mijn huis te reinigen met salie, lol?
Haha jij leest te veel in de paranormale topics Hij is gewoon in gedachten hoe leuk hij met mama gespeeld heeft
Mijn zoon doet het ook. Ook steeds naar dezelfde plek op het plafond. Hij laat zich dan ook niet afleiden. Ik ga er dan vanuit dat we visite hebben.
Haha, nou eigenlijk lees ik daar totaal niet. Het was semi met een knipoog, want creepy vind ik het wel Hoe kan dat kindje van mij nou naar de muur kijken en uitbundig lachen? Ik zie de grap helaas niet, anders zou ik meelachen Ben ik de grap - zo van: laat ik mams pesten door heel creepy te doen en kijken hoe ze reageert? Is zo'n klein mannetje echt in staat om in gedachten te verzinken en driedubbel lol te hebben in zijn eentje? Ik weet wel dat iedereen hem een vrolijke baby noemt en dat hij heel veel plezier heeft met alles en iedereen - maar toch *richt het wipstoeltje op de muur* ZO HAVE FUN! LOL.
Hahaha, ja lijkt mij best normaal (of ik moet mijn huis ook nodig gaan reinigen) Even uit de oude doos: mijn oma zei altijd: een kinderhand is gauw gevuld :-D En ach hij heeft er lol in!
Volgens mij is je zoontje ook erg gelukkig vermits hij uit het niets zo lacht. Blijkbaar herken je daar gelukkige kindjes aan...
Ik hoop het ! Hij mag het gerust blijven doen ook, dat is het hem niet... Ik vroeg me alleen af waarom; en of mensen dat herkennen. Ik vind het creepy, maar dat vind mijn vriend van mij ook wanneer ik in staar-modus zit.
Dat gebeurd hier ook. Volop lachen naar de muur/plafond of gordijnen of wat dan ook. Best wel apart ja, maar het heeft ook iets schattigs.
Mijn zoontje was al wat ouder, maar rond zijn tweede hoorde ik hem af en toe midden in de nacht schaterlachen in bed. vond het ook een beetje creepy altijd
Onze zoon doet het ook. Sterker nog, soms kijkt hij ook bang en draait hij zijn hoofd mee... Als hij lacht vind ik het prima, zolang hij maar lol heeft. Maar als hij bang kijkt, vraag ik voor de zekerheid altijd maar even of "iets/het" weg wil gaan. Maar lachen, ach, als er als iets is, maakt het mijn baby blij, dus mag "het" blijven. Wie weet is het mijn opa die even komt spieken
voor degene die zei 'zo moeder, zo zoon'; ik lach niet - ik staar soms gewoon neutraal voor me uit Ik moet niet lachen ofzo
Hier ook een creepy baby en hij doet het nog steeds, heeft regelmatig nachtelijk lol...dan ligt ie zo een uur te lachen en te kletsen in de ruimte en valt dan weer in slaap
Hier ook gehad. Wij grapten dan dat haar voorouders op visite waren. Nu kijkt ze af en toe langs me heen of naar een andere plek in de kamer en begint te lachen en zwaaien. Sterker nog deze week is al een paar keer haar diaprojector aangegaan uit het niets. Ze kon er niet bij en toen ik ging kijken in de veronderstelling dat ze wakker was lag ze gewoon te slapen. Mijn oma is in augustus overleden en was stapelgek op ons dochtertje. Ben helemaal geen zweverig typje, maar er gebeuren op het moment dingen dat ik denk ????? Ze zeggen dat kinderen er open voor staan. En ach zolang ze er vrolijk door worden, wat het dan ook is, is het toch niet erg?
Mijn zoontje doet dit ook. Altijd naar de zelfde hoek in de slaapkamer. Al vanaf het moment dat hij kan lachen. Het is zo eng gezicht dat er een bepaalde periode is geweest dat ik hem geen fles meer op bed durfde te geven
oh ja, mijn dochter van nu 7,5 maand doet dat al geruime tijd en ook best vaak. Wij vragen ons heel vaak af waar ze nou om lacht, maar blijkbaar ziet zij meer lol in nutteloze dingen ofzo, haha. Het ziet er in ieder geval heel komisch uit, soms begint ze uit het niets ineens te schateren terwijl ze naar het plafond kijkt
Mijn zoontje deed het ook, plafond staren en lachen...altijd gedacht dat er iets ronddwaalde Ook had hij een enorme voorliefde voor kasten en stoelpoten, daar kon hij minstens een half uur naar staren
Haha, nou, hij zal het inderdaad dan wel van mij hebben, want ik staar ook vaak naar dingen. Als ik geen partner had die af en toe een blik op me zou werpen, zat ik minstens drie kwartier per avond voor mij uit te staren. Heerlijk! Zo maak ik mijn hoofd een beetje leeg... Misschien doet mijn prinsje dat ook - maar dan met grappige gedachtes!